The Unique Thailand

ลำดับตอนที่ #62 : WEEK 4 : Justice

O W E N TM.

The Unique Thailand
{Inspiration by THE FACE }

● WEEK 4 : Justice ●

_________________________

หมอกหนาเริ่มเข้ามาปกคลุมไปทั่วบริเวณตามเขตภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศไทยทั้งที่ไม่ได้ทำให้อากาศโดยรอบหนาวขึ้นแต่อย่างใด ที่เมนเทอร์เฮาส์แห่งนี้เองก็เช่นกัน ควันจากแก้วกาแฟเคลื่อนทิศทางไปด้านข้างตามแรงลมจากริมฝีปากอวบอิ่มของคนเป่า โซอี้มองออกไปผ่านกระจกห้องรับแขกของตัวบ้าน แทบจะมองไม่เห็นอะไรนอกจากสนามหญ้าสีเขียวที่เต็มไปด้วยน้ำค้างเท่านั้น

ในสัปดาห์ที่สามกับการถ่ายแบบแฟชั่นเซตสามฤดูซึ่งถือเป็นแคมเปญที่ยากและท้าทายมากสำหรับพวกเธอ ทีมคลาร่ามาในคอนเซปต์พรหมลิขิตแห่งฤดูร้อน ทีมเฟอร์มาในคอนเซปต์ความเจ็บปวดของฤดูหนาว ส่วนทีมพิชญ์มาในคอนเซปต์ของความสง่างามแห่งฤดูใบไม้ร่วง ผลสรุปออกมาทีมคลาร่าได้ชัยชนะในครั้งนี้ไปครอบครองด้วยคะแนนที่ทิ้งห่างทีมเฟอร์ไปอย่างน่าเสียดาย โฮปและเชียร์คือสองสาวที่ถูกเลือกเข้าห้องดำ

โฮปคือผู้เข้าแข่งขันคนที่สามที่โดนออกจากเกม ....

สำหรับทีมคลาร่า พวกเธอรู้สึกแฮปปี้มากที่สุดในบรรดาสามทีมทั้งหมด ทำไมน่ะเหรอ? ก็พวกเธอยังอยู่กันครบทีมทั้งห้าคนไงล่ะ

..........

..........

มื้ออาหารวันนี้เป็นข้าวผัดอเมริกันเสริฟพร้อมด้วยน้ำมะเขือเทศเพื่อสุขภาพและชาร้อนราคาแพงลิ่ว

สาว ๆ บางส่วนเดินเข้ามาในห้องอาหารก่อนจะเริ่มตักอาหารลงจานที่เตรียมไว้ให้ในโซนอย่างเป็นระเบียบ ทีมเฟอร์มาถึงเป็นกลุ่มแรก พวกหล่อนนั่งทานอาหารอยู่ที่โต๊ะ ตามมาด้วยเล้ง วีนัส และมารินที่เข้ามาสมทบที่หลัง

“สวัสดี ...” วีนัสเอ่ยทักทั้งสาม

“สวัสดี นั่งก่อนสิ” ฝางเหยียดยิ้มที่แฝงไปด้วยความปลอมไปให้ก่อนจะแสร้างดันเกีอี้ข้าง ๆ ออก

“ฉันฝากหยิบชาร้อนมาให้หน่อยสิ” เล้งเอ่ยบอกกับวีนัส เพื่อนร่วมทีมพยักหน้าก่อนจะเดินจากไป

“เรื่องเมื่อวาน พวกเธอไม่โกรธพวกเราใช่ไหม?” เล้งถามเข้าประเด็น เมื่อวานหลังจากที่เกิดสงครามระหว่างสองเมนเทอร์สาว ดูเหมือนว่าเธอเองก็ไม่อยากจะมีปัญหากับเพ่อนต่างทีม และผู้เข้าแข่งขันคนอื่นเช่นกัน

มะลิที่นั่งอยู่ตรงข้ามวางช้อนส้อมลงจะเกิดเสียงกระทบดังเล็กน้อย หล่อนมองหน้าอีกฝ่ายก่อนจะยิ้มที่มุมปาก “เห็นฉันเป็นพวกอ่อนหัดหรือยังไง? เกมส่วนเกม เรื่องส่วนตัว ก็ส่วนเรื่องส่วนตัว”

“เมนเทอร์เธอก็ไม่ชอบพวกเรา เมนเทอร์เราก็ไม่ชอบพวกเธอ ก็เสมอกันแล้วนี่ วินวินทั้งคู่” สุกี้กัดไส้กรอกก่อนจะมองหน้าของเล้งกลับไป

“พี่คลาร่าคงเห็นจริง ๆ ว่าโฮปวีคกว่าเชียร์” เล้งกดเสียงต่ำลง

“เอาจริง ๆ นะ ฉันว่าเชียร์มากกว่าที่อ่อนกว่าโฮป ดูแล้วคงอยากจะเขี่ยทีมพวกเราออกมากสินะ ชนะแบบขาวสะอาด แต่การตัดสินสกปรกที่สุด!!” อารมณ์ของมะลิเริ่มปะทุออกมาจนแทบจะถึงขีดสุดทั้งทั้งที่เธอพยายามเก็บอาการให้มากที่สุด

การตัดสินมันไม่แฟร์ในความคิดของมะลิจริง ๆ ....

 “การตัดสินสกปรกอะไรกันล่ะ เห็น ๆ อยู่ว่าโฮปนะด้อยกว่าแค่ไหน ยิ่งทำยิ่งแย่แบบนั้น เป็นฉันฉันก็ไม่เอาเหมือนกัน” โซอี้ที่เข้ามาเมื่อไรไม่รู้ เธอคงยืนฟังอยู่นานแล้ว เมนเทอร์ตัวเองโดนว่าขนาดนี้ คงไม่มีใครชอบนัก

“ฉันว่าพวกเราเลิกพูดเรื่องนี้เหอะ” มารินพยายามปิดเรื่องที่เริ่มจะโยงเข้าสู่สงครามอีกครั้ง เล้งพยายามจะอธิบาย ในมุมมองของคลาร่า เธอไม่ใช่คนแบบที่มะลิกล่าวมา

 “คนที่ควรออกไปไม่ใช่โฮป ....” มะลิยังคงยืนกรานในคำตอบของตัวเอง

“เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเมนเทอร์แล้ว ทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามนั้น” โซอี้เองก็ไม่ยอม

ทั้งมะลิและโซอี้ได้แต่มองหน้ากันก่อนที่เสียงธีมรายการของเพลงจะดังยุติเรื่องราวทั้งหมดเสียก่อน มะลิมองหน้าโซอี้ด้วยแววตาแปลก ๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

“ขอตัวนะคะ” ฝางเหยียดยิ้มก่อนจะหัวเราะคิกคักเดินออกไปกับสุกี้สองคน

ฝาง : อีกนิดเดียวแท้ ๆ น่าเสียดายจัง (ยิ้ม)

_________________________

สาว ๆ ที่เหลือ 13 คนเดินเข้ามาในห้องมาสเตอร์คลาส เมนเทอร์เฟอร์และแมทรออยู่กก่อนหน้านี้แล้ว

“สวัสดีครับ ขอต้อนรับสู่มาสเตอร์ที่สี่กับเมนเทอร์เฟอร์ครับ” แมทกล่าวเปิดรายการพร้อมเสียงปรบมือของสาว ๆ เฟอร์มาในชุดสูทสีเทาแบบเอวลอยตัดกับเดรสสีดำขลับ ปากสีแดงช่วยให้เธอดูเซกซี่ขึ้นมาก

“คลาสที่สี่วันนี้พี่จะมาสอนเรื่องอินเนอร์ค่ะ ...” เสียงฮือฮาเริ่มดังขึ้น นั่นหมายความว่าพวกเธอเริ่มเข้าสู่แคมเปญที่ไม่ใช่ถ่ายแบบแล้ว

“ inner คือคือความรู้สึกภายในที่เราเเสดงออกมาสู่ภายนอก เช่นรู้สึกเสียใจ.  ก็จะเเสดงออกมาว่าเสียใจโดยบางคนอาจจะร้องไห้ทุรนทุราย บางคนอาจจะน้ำตาคลอเบ้า ความรู้สึกนี้ส่วนมากทุกคนจะมีอยู่เเล้ว. คือรัก,โลภ,โกรธ,หลง,เสียใจ, หิว, ร้อน,หนาว,ปวดท้อง บลาๆๆ ก็จะสามารถเข้าใจได้ง่ายๆเวลาที่เราเเสดงเพราะเราเข้าใจความรู้สึกนั้นเป็นอย่างดี เราเรียกทั้งหมดนั้นว่าความรู้สึกร่วมค่ะ เเต่จะมีอีกส่วนหนึ่งของความรู้สึกที่เราอาจจะไม่มีความรู้สึกร่วมในสิ่งนั้นๆเช่น เจ็บท้องคลอดลูก ได้รับอุบัติเหตุ ความขัดแย้งในครอบครัว โดนฟ้องล้มละลาย บางคนก็ไม่เคยผ่านประสบการณ์เช่นนี้มาก่อน เวลาเเสดงจริงต้องเริ่มจากทำความเข้าใจในตัวแสดงก่อนว่าตัวละครเป็นใคร มาจากไหนเเบล็คกราวด์เป็นอย่างไร เเละต้องเข้าใจให้ได้ก่อนว่าทำไมตัวละครเป็นคนเช่นนั้น เมื่อเข้าใจเเล้วเราจะต้องเชื่อก่อนว่าเราเป็นตัวนั้น เมื่อเราเชื่อเราจะรู้สึก เมื่อรู้สึกเราก็จะกลั่นอารมณ์ความรู้สึกนั้นออกมาได้ เราต้องรู้สึกให้ได้ว่าเราคือเขา เราคือคนคนนั้น เราคือของสิ่งนั้น ไม่ยากค่ะ ลองไปเรียนการเเสดงดูแล้วน้อง ๆ จะหลงรักมันแน่นอน” เฟอร์อธิบายพร้อมกับทำท่าทางประกอบเพื่อให้เข้าใจมากยิ่งขึ้น

“สมมติว่าพี่กับแมทเป็นคู่รักที่กำลังมีปัญหากันเพราะแมทนอกใจพี่” เฟอร์พูดสั้น ๆ ก่อนจะมองหน้าแมท สายตาของเธอที่ดูจริงจังเริ่มเปลี่ยนเป็นเศร้าลงแต่ไม่ถึงกับฟูมฟาย น้ำตาเริ่มคลอออกมาจากดวงตาทั้งสองของหล่อน

“ตั้งแต่เมื่อไร ...” หญิงสาวพยายามรักษาน้ำเสียงที่สั่นเครือเอาไว้ให้คงที่ที่สุด

“ผมขอโทษ” แมทรีบสวมบทบาท ชายหนุ่มตัวสูงเข้ามาโอบกอดหญิงสาวด้วยความรู้สึกผิดนั้น

สุกี้ : พี่เขากอดกัน ...

ตามฝัน : หนูเริ่มจะอินกับพวกพี่เขาแล้วนะ เป็นแฟนกันจริง ๆ ป่ะเนี่ย (หัวเราะ)

“หยุดเหอะแมท ... พอได้แล้ว” หญิงสาวทำทีสะบัดร่างกายออกเล็กน้อย แมทยิ่งกลับกอดแน่นเข้าไปอีก

“อย่าเลิกกันได้ไหม” เขายังคงอ้อนวอนหญิงสาวอยู่อย่างนั้น เฟอร์พยายามขัดขืนจนดันตัวเองออกมาจากอ้อมอกแข็งแรงนั้น หล่อนเชิดหน้าขึ้น ปาดน้ำตาและเสยผมสวมนั้นขึ้น

“เฟอร์ไม่ได้เสียใจเลยที่เสียแมทไป เฟอร์ต้องขอบคุณมากกว่าที่แมททำให้เฟอร์รู้ว่า แมทไม่ได้คู่ควรกับคนอย่างเฟอร์เลยสักนิด ... ไม่เลยจริงๆ!” หล่อนกระแทกเสียงก่อนจะเดินออกไปจากห้องมาสเตอร์คลาสด้วยแววตาที่เจ็บปวดอย่างถึงที่สุด

ไม่นานนักเธอก็เดินกลับเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเหมือนเดิม “อารมณ์ก็ประมาณนี้ค่ะ ไม่ยากเลยใช่ไหม”

สาว ๆ หัวเราะให้กัน ไม่รู้ว่าสำหรับบางคนจะยากเกินความสามารถของพวกเธอหรือเปล่า

“งั้นวันนี้เรามดสอบกันเบา ๆ ไม่ต้องเล่นถึงอินเนอร์ แค่นึกว่าตัวเองเป็นสิ่ง ๆ นั้นก็พอ ... พี่จะมีโจทย์อยู่ในโหลแก้วนี้ แต่ละโจทย์จะถูกเขียนไว้ในกระดาษ ได้โจทย์อะไรก็พยายามทำอินเนอร์เป็นสิ่ง ๆ นั้นออกมาให้ได้ คนที่พี่ชอบจะได้เป็นผู้ชนะค่ะ อ้อ เข้ามาเป็นทีมได้เลยนะคะ จะได้เห็นภาพรวมพร้อม ๆ กัน” เฟอร์อธิบายกติกาสั้น ๆ แมทจึงกล่าวปิดช่วงรายการก่อนจะให้สาว ๆ ทั้งสิบสามคนเตรียมตัว

_________________________

ทีมพิชญ์เข้ามาเป็นกลุ่มแรกของการทำแคมเปญ เชียร์ มาริน ตามฝันและแพรไหมเดินเข้ามายังจุดทดสอบ เมนเทอร์เฟอร์ยื่นขวดแก้วให้ แพรไหมเป็นคนอาสาหยิบโจทย์ขึ้นมาทั้งสี่ใบ

แพรไหม : ถ้าได้อินเนอร์แบบ ฉันต้องสวยที่สุด แพรไหมจะต้องชนะแน่ ๆ ค่ะ

หล่อนส่งโจทย์ให้กับเพื่อนร่วมทีมอีกครั้ง ทุกคนมองหน้ากันก่อนจะเริ่มดึงพลังในตัวเองออกมากัน

เวลาเริ่มเดิน เชียร์เอามือปิดหน้าตัวเอง หัวไหล่ไหวเล็กน้อยอย่างต่อเนื่อง ตามฝันเอามือกอดอกจ้องมองไปข้างหน้าด้วยแววตาที่เกินจะอธิบาย เหมือนพยายามเค้นน้ำตาให้ออกมา แพรไหมทรุดลงไปนั่งกับพื้นก่อนจะฟูมฟายออกมา มือทั้งสองกำที่ชายเสื้อของตัวเอง ส่วนมาริน หล่อนยืนนิ่ง จ้องมองไปข้างหน้าด้วยความว่างเปล่า ปากอ้าเล็กน้อยค้างไว้อย่างนั้น

“ฟีลลิ่งแบบนี้น่าจะป็นฟีลลิ่งของคนที่กำลังเศร้ากับอะไรสักอย่าง แบบเสียของรักไปน่าจะเป็นแบบแพรไหม ส่วนมารินเหมือนยืนคิดอะไรสักอย่าง ไม่แน่ใจว่าของชิ้นนั้นสำคัญกับเธอมากแค่ไหน ตามฝันมีความพยายามในการเค้นน้ำตาออกมาได้ มีน้ำตาจริงๆ แต่ก็ดูออกว่าเค้น ส่วนเชียร์พี่ไม่เห็นหน้าน้อง พี่ไม่รู้ว่าน้องกำลังจะสื่อถึงอะไรค่ะ?” เฟอร์อธิบายสั้น ๆ ก่อนจะถามอีกครั้ง “ได้โจทย์อะไรคะ”

“ของหนูหมาตายค่ะ ของเชียร์อกหัก ตามฝันได้ทะเลาะกับพ่อแม่ และก็มารินได้ฟิลมองออกไปในความว่างเปล่าค่ะ”

“แสดงว่าน้องต้องรักหมาตัวนี้มากนะคะแพรไหม .. แสดงได้ดีหลายคน แต่จุดวีคยังคงเป็นเชียร์อยู่ดี พัฒนาตัวเองขึ้นอีกนิดนะคะ แล้วพี่จะรอชมค่ะ” เฟอร์แจงรายละเอียดก่อนที่จะปล่อยทีมแรกออกไป

เชียร์ : เวลามองหน้าพี่เฟอร์แล้วนึกถึงเรื่องวันนั้นเลย

เมนเทอร์เฟอร์ : work must go on ค่ะ พี่มืออาชีพพอ (ยิ้มมุมปาก)

_________________________

ทีมที่เข้ามาทดสอบทีมต่อไปคือทีมของเฟอร์ มะลิ สุกี้ และฝาง เดินเข้ามาหยิบโจทย์ของตัวเองไป ทันทีที่ได้โจทย์ เวลาก็เริ่มถอยหลัง มะลิเริ่มหายใจถี่ เผยอปากเล็กน้อย ดวงตาจ้องมองไปตรงหน้า มือทั้งสองกำแน่น บ้างก็เริ่มกระทบฟันไปมา สุกี้จ้องมองออกไปอย่างไร้อารมณ์ มือซ้ายยกตั้งฉาก มือขวาเอื้อมมาจับศอกซ้าย ตากรอกตั้งแต่ล่างขึ้นบน ส่วนฝางได้แต่ยิ้มกว้างและกอดกับตัวเอง ส่ายตัวไปมา

“มะลิน่าจะได้อารมณ์แบบ very angry อย่า touch me now สุกี้น่าจะได้โจทย์แบบสาวมั่น ๆ ส่วนฝาง ... ดีใจกับเรื่องอะไรสักอย่างและต้องเป็นข่าวดีมากแน่ ๆ”

“มะลิได้โจทย์ ทำไม อยากมีเรื่องกับฉันนักหรือไง .... สุกี้ได้โจทย์เข้ามาจีบฉัน ยากหน่อยนะ ส่วนฝางได้โจทย์ เมื่อญาติมาหาที่บ้านค่ะ” สุกี้สรุป

“มะลิดึงอินเนอร์ออกมาได้ดี เหมือนนางเพิ่งผ่านเหตุการณ์นั้นมาเลย สุกี้ก็เล่นดี อาจจะดูหยิ่งแบบน่าตบไปนิด ส่วนฝาง อินเนอร์ยังส่งไปไม่ถึง แต่พอรู้ว่าน้องต้องสื่ออะไรนะคะ ภาพรวมโอเคค่ะ”

มะลิ : เพิ่งผ่านมาสิคะ อินเนอร์แบบอยากตบปากนังนี่สักที

สุกี้ : โอเว่อร์แอคติ้ง เป็นสิ่งที่กี้รักค่ะ love it ...

_________________________

ทีมคลาร่าเดินเข้ามาห้าคน สาว ๆ ยกมือไหว้เมนเทอร์ตรงหน้า เฟอร์รับไหว้ก่อนจะยื่นกระดาษที่เหลือเพียงห้าแผ่นสุดท้ายให้ ทั้งห้ารีบหยิบมันขึ้นมา

“พร้อมนะคะ” เฟอร์ถามกลับไป ห้าสาวพยักหน้า

เวลาครั้งสุดท้ายเริ่มเดินอีกครั้ง เล้งที่อยู่หน้าสุดชูมือสองข้างขึ้นสุดแขน กระโดดไปมา รอยยิ้มแสดงถึงความดีใจแบบสุดขีด หยกเอามือทั้งสองมากุมเข้าหากันเอี้ยวตัวไปมาหลบหน้าต่ำลง ลอบยิ้มน้อย ๆ โซอี้ยกมือขึ้นระดับหน้าอก แววตาฉายแววตื่นเต้นออกมา ปากอ้าค้างเล็กน้อยพร้อมกับยิ้มออกมาด้วย วีนัสนั่งชันเข่า สายตาเหม่อ สีหน้าเรียบเฉย และแคเรล หล่อนยกนิ้วชี้เรียวสวยขึ้นก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลงมา แววตาฉายแววตื่นเต้นเช่นเดียวกับโซอี้

“ถ้าเล้งกระโดดหนักขนาดนี้ต้องดีใจประมาณว่าฉันได้อะไรที่อยากได้มามาก ๆ ส่วนหยกอารมณ์แบบโดนผู้ชายจู่โจมใช่ไหมคะ”

“เล้งได้โจทย์ถูกลอตเตอร์รี่ค่ะ” เล้งตอบ

“ฟีลหนูโอเคค่ะ เล่นใหญ่สมโจทย์เลย ส่วนของหยก อารมณ์คนเขินที่โดนจีบหรือเปล่า?”

“คุยกับคนที่แอบชอบค่ะ” หยกพูดก่อนจะแย้มยิ้มออกมา “แสดงอาการเขินอายออกมาได้ชัดเจนดีค่ะ แต่เก็บอาการอีกนิดจะน่ารักกว่านี้นะคะ มาที่ของโซอี้ หนูคือแบบตื่นเต้นกับเรื่องอะไรบางอย่าง อย่างเช่น .... ลุ้นผลบอลหรือลุ้นหวย?” เฟอร์เลื่อนหน้ามาถามหล่อน

“ลุ้นบอลค่ะ” หญิงสาวตอบกลับมา

“ฟีลดูง่ายค่ะ ไม่ต้องปล่อยอินเนอร์อะไรมากมายนัก แสดงได้ดี คนอื่น ๆ พี่ก็ชมภาพรวมเลยแล้วกันนะ แคเรลนี่อารมณ์ประมาณโซอี้ แต่จะดูเหมือนล่หารายชื่อสอบเข้ามหา’ลัยหรือเปล่า ฟีลแบบชื่อฉันอยู่ที่ไหน ส่วนวีนัส น่าจะอารมณ์เหงา แต่ดูแล้วคงเหงาไม่มาก พี่แนะนำนะคะ ให้แบบแหงนมองขึ้นฟ้า หรือจะเป่าปากออกมานิด ๆ เอามือวาดบนพื้นประหนึ่งคิดว่ามันเป็นทรายจะสวยกว่านี้ค่ะ ดึงอินเนอร์ในตัวเองออกมา ทุกคนมีอินเนอร์ค่ะ” เฟอร์สรุป

_________________________

สิบสามสาวถูกเรียกมารวมกันที่ห้องมาสเตอร์คลาสหลังจากที่เฟอร์รวมคะแนนเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ทุกคนมีอินเนอร์และโพเทนเชียลที่แสดงความเป็นตัวเองออกมาได้ดีค่ะ มีความคิดและระดับความสร้างสรรค์ในหัวว่าอยากจะสื่ออารมณ์ออกมาเป็นแบบไหน น้อง ๆ หลายคนทำได้ดี ในขณะที่น้องหลายคนยังคงอยู่เป็นเส้นเดิม และอีกกลุ่มจะเป็นพวกที่ต้องฝึกอยู่ แต่โดยรวมทุกคนผ่านสำหรับพี่ค่ะในคลาสนี้ พี่ต้องเลือกผู้ชนะเพียงคนเดียว และพี่คุยกับแมทแล้ว พวกเราเลือก ....”

ทุกคนพยายามเงี่ยหูเพื่อรอคำตอบจากปากของเมนเทอร์สาวตรงหน้า

“มะลิเป็นผู้ชนะค่ะ”

มะลิ : ชนะกับเขาสักทีพี่ รอมานานมากจริง ๆ

เมนเทอร์เฟอร์ : อารมณ์นางเหมือนปะทะสงครามมาแล้วจริง ๆ นะ ให้ฟีลแบบกรุ่น ๆ อยู่ โพเทนเชียลมะลินี่แหละค่ะที่เฟอร์เห้นว่ามีจุดติน้อยที่สุด

“ขอแสดงความยินดีกับมะลิด้วยนะครับ น้องจะได้สิทธิ์ในการเลือกลำดับการทำแคมเปญในวีคนี้ครับ อีกสักครู่เราจะมาเจอกันต่อใน เดอะ ยูนิคไทยแลนด์ครับ” แมทกล่าวปิดรายการ สาว ๆ แยกย้ายกันไปที่ห้องทีมของตัวเองเพื่อเตรียมรับโจทย์แคมเปญที่สี่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

..............

..............

_________________________

เสียงธีมเพลงของรายการดังขึ้นอีกครั้ง กล้องแพนไปยังสวนสาธารณะลานธารา สวนที่ขึ้นชื่อของกรุงเทพ มันอุดมไปธรรมชาติ หญ้าสีเขียวที่ได้รับการดูแลมาเป็นอย่างดี จุดเด่นของที่นี่คือบันใดหินเก่าแก่และสวยงาม นี่คือสถานที่การถ่ายทำแคมเปญในวันนี้

“สวัสดีครับครับสาว ๆ ขอต้อนรับสู่แคมเปญที่สี่ครับ” เมื่อรายการเริ่มเดิน แมทก็ยังคงทำหน้าที่ของเขาได้ดีเหมือนเดิม สาว ๆ ทั้งสิบสามคนปรบมือก่อนจะส่งเสียงออกมา

“และในแคมเปญที่สี่ โจทย์ของเราในวันนี้คือ Animal Catwalk ผู้เข้าแข่งขันทั้งสามทีมจะได้สวมชุดสัตว์เพื่อใช้ในการเดินแบบครับ”

แคเรล : ชุดสัตว์ Animal Print แบบแนบเนื้อ ... อินเนอร์ต้องมาค่ะ

แพรไหม : คิดอย่างเดียว ขอให้ของสวย ๆ งาม ๆ เถอะ เพี๊ยง (ยกมือสาธุ)

มะลิ : คงไม่ใช่ตุ๊กแก กิ่งก่า หมีควายอะไรแบบนั้นนะ ... เอ๊ะ หรือว่าจะมี แรด (แรกแทกเสียง)

“กรรมการของเราในวันนี้คือพี่มะเหมี่ยว มิรินฎา นางแบบรุ่นพี่จากเวทีโลกรวมไปถึง art Director มาเป็นกรรมการตัดสินในแคมเปญนี้ครับ” สิ้นเสียงของแมท หญิงสาวในชุดจั๊มสูทสีแดงเลือดนกเดินออกมา แว่นตาสีชาทำให้เธอดูมีออร่ารับกับผิวขาวของเธอมาก

“สวัสดีค่ะสาว ๆ สำหรับวันนี้เป็นการเดินแบบ Animal Catwalk นะคะ พี่อยากให้ทุกคนพยายามให้เต็มที่ พี่เองก็เคยผ่านการเดินแบบในชุด Animal แบบแนบเนื้อมาแล้ว เข้าใจว่ามันทั้งอดอัด ทั้งคันมาก และด้วยทางเดินของเราในวันนี้เป็นบันใดหินด้วย หินสมชื่อจริง ๆ ยังไงก็ขอให้ทุกทีมโชคดีนะคะ”

“ในระหว่างการทำแคมเปญ เราจะมีดรายไอซ์สองรอบด้วยกันนะครับ ในรอบแรกตอนเปิดแคมเปญ และรอบที่สองในตอนปิดแคมเปญของแต่ละทีมครับ และเนื่องจากมะลิเป็นผู้ชนะในมาสเตอร์คลาส น้องมะลิมีสิทธิ์เลือกลำดับการเดินก่อนหลังได้เลยครับ” แมทส่งต่อให้มะลิ หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะเริ่มเลือก

“ทีมคลาร่าเยอะสุด ให้เดินเป็นทีมสุดท้าย ทีมที่สองเป็นทีมเฟอร์ และทีมแรกเป็นทีมพี่พิชญ์ค่ะ” มะลิกล่าวด้วยความรวดเร็ว

โซอี้ : คงจะขุ่นจากเมื่อเช้า เดินแบบทีมสุดท้าย โอเคค่ะ เดินทีมไหนก็ไม่ซีหรอก (ลูบคาง)

ตามฝัน : ทีมแรก แต่อาจจะมาวินก็ได้นะจ๊ะ (กระดิกนิ้วชี้ไปมา)

 _________________________

หลังจากที่แมทปล่อยตัวแล้ว สาว ๆ ก็เดินกลับเข้าห้องเตรียมตัว ทีมเฟอร์เดินเข้ามายังห้องที่ถูกจุดไว้ ลำดับการเดินเป็นทีมที่สอง ทำให้ได้เสื้อผ้าของสัตว์ชนิดนี้มาใส่

(ชุดเป็นแบบแนบเนื้อสีขาว มีขนและลายดังรูป)

            “แมวเปอร์เซียหรอเนี่ย” ฝางจับชุดพลิกไปมาก่อนจะมองหน้าอีกสองสาวที่เหลือ

ฝาง : ฉันจะเป็นเปอร์เซียยังไงให้ดูน่ารักคะ ...

“ได้เวลาสนุกแล้วล่ะ เมี๊ยววววว” สุกี้ลากเสียงยาวก่อนที่จะเริ่มลองชุดพร้อมกับเฟอร์ที่เดินเข้ามา

“เราจะเดินกันแบบนี้นะคะเด็ก ๆ ....” และการอธิบายถึงแคมเปญก็จะเริ่มขึ้น

_________________________

“ทีมเราได้เสือโคร่ง ไม่เลวค่ะ จัดการง่ายดี” พิชญ์มองชุดเสือโคร่งก่อนจะพลิกไปมาเพื่อเช็ครอยฉีกขาด เธอให้น้อง ๆ ในทีมลองใส่เสื้อผ้าที่ได้มาเพื่อจะดูว่าใครเหมาะกับไซส์ไหน

“เซกซี่ ดุดัน ... สวยสง่า” แพรไหมหมุนตัวไปมากับกระจกในห้อง

“ใส่แล้วหุ่นเพรียวมากอ่ะ” มารินจับเอวของตัวเอง

(ชุดเป็นแบบแนบเนื้อสีขาว มีขนและลายดังรูป)

“ลองชุดเสร็จล้วพี่จะเริ่มอธิบายแผนนะคะน้อง ตั้งใจฟังนะ” พลิกหยิบสมุดที่ร่างแบบไว้ออกมาให้น้อง ๆ ได้เห็น แคมเปญนี้เธอจะไม่ยอมน้อยหน้าอีกสองทีมตามที่คลาร่าได้ฝากคำพูดไว้แน่ ๆ

_________________________

ทีมคลาร่ามองชุดในมือก่อนที่จะเริ่มซ้อมเดินกันเป็นบางส่วน ในขณี่บางส่วนก็กำลังง่วนอยู่กับการใส่ชุด

(ชุดเป็นแบบแนบเนื้อสีขาว มีขนและลายดังรูป)

“ฝูงม้าลายสาวสวยของคลาร่า เป็นยังไงบ้างคะ ชุดโอเคไหม” คลาร่าเดินเข้ามาดูบรรดาสาว ๆ ในทีมทั้งห้าคนจัดแต่งร่างกายด้วยชุดแนบเนื้อ Animal Print

เมนเทอร์คลาร่า : โจทย์เป็น Animal Print ก็ไม่หวั่นค่ะ ทีมคลาร่าเก่งอยู่แล้ว คิก  (หัวเราะ)

_________________________

แบบฟอร์มการทำแคมเปญ
-ส่งก่อนวันเสาร์ที่ 19/2/59-
ส่งครบเป็นทีมแรก +3 คะแนน
ส่งครบเป็นทีมที่สอง +2 คะแนน
ส่งครบเป็นทีมที่สาม +1 คะแนน
(ส่งทางข้อความลับของทีมงานเท่านั้นก)

ชื่อเล่น :
TEAM :
ความรู้สึกเมื่อได้รับโจทย์ :

อธิบายการเดินแบบ : (อธิบายตั้งแต่เดินแบบตั้งแต่เดินออกมาจนกระทั่งจบรอบของตัวเอง)
ให้ใครเดินฟินนาเล่ : (ถ้าเลือกตัวเองก็อธิบายฉากการเดินปิดท้ายของทีมมาด้วย)