ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Unique Thailand

    ลำดับตอนที่ #38 : AUDITION : ROUND II

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 341
      1
      20 ม.ค. 59

    O W E N TM.

    The Unique Thailand
    {Inspiration by THE FACE }


    AUDITION : ROUND II

    _________________________

     

    เงื่อนไขของรอบที่ 2

    1.       ผู้ถูกเรียกชื่อจะเข้าห้องคัดเลือกตามรายชื่อที่ถูกเรียก

    2.       ถ้าเห็นชื่อของเมนเทอร์คนไหนที่ปรากฏในยูนิคบุ๊ค นั่นหมายความหว่าคุณคือผู้ถูกเลือก

    3.       กรณีที่ไม่มีใครยกยูนิคบุ๊ค นั่นคือคุณไม่ใช่เดอะยูนิคไทยแลนด์ในปีนี้

    4.       ให้นำแบบฟอร์มนั้นไปที่ Mentors House ของทีมตัวเองและทำการเลือกห้องนอนก่อนวันที่ 23 มกราคม 2559 เวลา 21.00 น.

    5.       กำหนดการเลือกทีมของคุณคือวันที่ 20 มกราคม 2559 – 23 มกราคม 2559 เวลา 21.00 น.

    6.       ผู้ที่ไม่มาเลือกทีมตามเวลาที่กำหนดจะถูกตัดสิทธิ์

    _________________________

     

    แบบฟอร์มการรายงานตัวเข้าทีม
    *ส่งที่ Mentor House*

    ชื่อเล่น :
    ทีม
    :
    ห้องนอนที่เลือก
    :
    เหตุผลในการเลือก :
    เหตุการณ์และความรู้สึกตอนเลือกทีม : (เล่าในมุมมองของตัวเอง)
    พูดอะไรกับเมนเทอร์หน่อยไหม :

     

     

    _________________________

     

    การคัดเลือกในรอบแรกจบลงอย่างรวดเร็ว ทีมเฟอร์ได้ลูกทีมไปถึงสามคนคือ ยาหยี โฮป และสุกี้ ทีมพิชญ์ได้ลูกทีมไปแล้วหนึ่งคนคือ ตามฝัน และทีมสุดท้ายคือทีมคลาร่า ยังไม่มีลูกทีมในสังกัดเลยสักคนเดียว การคัดเลือกในรอบที่สองกำลังจะเปิดฉากขึ้นอีกครั้งกับจำนวนของสาวสวยที่เหลืออยู่ 20 คน จะมีอีกเพียง 11 คนเท่านั้นที่จะได้เข้าไปชิงชัยในสังเวียนรบครั้งนี้ เมนเทอร์ทั้งสามยังคงนั่งรอการเรียกชื่อของทีมงานอย่างใจจดใจจ่อเพื่อเล็งหาลูกทีมที่เหลือ

    “ดูจะงานหนักหน่อยนะ ดูท่าว่าไม่มีใครต้องการเธอเลย” เฟอร์ตบบ่าให้กำลังใจกับหญิงสาวข้าง ๆ หากแต่คำพูดนั้นมันดูไม่เหมือนการให้กำลังใจเสียเท่าไร

    “เร่งมือหน่อยนะ พี่ไม่อยากทำแคมเปญแบบ ... มีแข่งกันอยู่สองทีมน่ะ เข้าใจที่พี่พูดใช่ไหม” เมนเทอร์รุ่นพี่อีกคนยิ้มเย็นยะเยือกมาให้ก่อนจะตั้งตารอชื่อที่พูกเรียกต่อไป

    “คอยดูทีมคลาร่าไว้ให้ดีแล้วกันค่ะพวกพี่ ๆ มีหนาว ๆ กันบ้างแหละเนอะ” คลาร่ายิ้มสู้ เธอเองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน

    รายชื่อจะถูกเรียกตามการสมัครก่อนหลังเช่นเคย และครั้งนี้ ชื่อแรกในรอบสองที่ถูกเรียกคือ แพรไหม อลิสา สมิธ ....

    หญิงสาวกุมมือทาบอก พ่นลมหายใจออกมาจากปากอย่างแผ่วเบา ... ฉันต้องทำได้ ฉันต้องทำได้ เธอสวย เธอมั่น แพรไหม ใครก็ได้แค่คนเดียว .... นี่คือสิ่งที่เธอคิดในตอนนั้น ไสลด์ค่อย ๆ เลื่อนออก มันค่อนข้างจะช้าลงกว่าตอนแรกอยู่เล็กน้อย แวบนั้นสายตาของเธอเหลือบไปเห็นยูนิคบุ๊คหนึ่งเล่มที่ถูกชูขึ้นพร้อมกับไสลด์ที่เลื่อนออกมา

    มีคนเลือกเธอ

    เมนเทอร์พิชญ์เลือกเธอ!

    คลาร่าและเฟอร์ปรบมือให้กำลังใจแพรไหมที่เหมือนจะดีใจจนน้ำตาเอ่อออกมา พิชญืลุกขึ้นไปสวมกอดเธอแบบหลวม ๆ ก่อนจะมองหน้าเธอด้วยแววตาที่หลากหลายอารมณ์นัก

    “ให้สมกับที่พี่เลือกเธอไปนะ ...” นั่นคือคำพูดสั้น ๆ ของหล่อน แพรไหมพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปที่ทางออกอีกด้านด้วยความดีใจสุดขีด

    Fur : ก็โอเคที่พี่พิชญ์เลือกคนนี้ไป ก็หวังว่าจะพาทีม .... เอ่อ ... ชนะเนอะ (ขำ)

    Pitch : เห็นแบบนี้ นางมีองแน่นอนค่ะ และแน่นอน พี่ชนะแน่ค่ะไม่ต้องกลัว เพราะถ้าพี่ชนะขึ้นมา ทีมเฟอร์อาจจะกระเด็นทีมแรกเลยก็ได้ (ยิ้มอ่อน)

    Clara : (มองบนก่อนยักไหล่)

    _________________________

    ไอเดีย ศศิกร กุญแจทอง ได้แต่ยืนยิ้มให้เมนเทอร์ทั้งสามคนโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมามากนัก เธอคงกำลังตกใจ หรือว่าเสียใจจนทำอะไรไม่ถูก


    ไม่มีใครยกยูนิคบุ๊คเลยสักคนเดียว ....

    “ไม่ใช่ว่าไอเดียไม่สวยนะคะ แต่พี่ว่าน้องดูยังไม่มีอะไรเท่าไร ขอบคุณนะคะที่ชื่นชอบผลงานของพวกเรา ยังไงไว้ซีซั่นหน้าลองมาใหม่อีกครั้งนะ ไม่แน่พี่อาจจะเลือกพี่ก็ได้ค่ะ” คลาร่าปลอบใจหญิงสาวที่เหมือนน้ำตาของหล่อนจะเริ่มไหลออกมา

    เธอพยักหน้ารับฟังคำวิจารณ์ของเมนเทอร์ก่อนจะเดินออกไป

    _________________________

    หญิงสาวนัยน์ตาน้ำข้าวเตรียมยืนโพสท่าอยู่หลังเวทีเพื่อเตรียมแสตนด์บายรอให้สไลด์เปิดออก เธอจิกตาและหันข้างให้พร้อมกับสไลด์ที่เปิดออก เป็นจังหวะเดียวกับที่ มะลิ ประไพมาลา จัสมิน มิลเลอร์ สะบัดผมยาวและจิกตาเซกซี่มาให้เมนเทอร์ทั้งสามพอดี และนั่นแหล่ะเป็นจังหวะที่เธอมองเห็นยูนิคบุ๊คเช่นกัน

    Oh my god! I can do this!!” หญิงสาวดีใจจนพูดเป็นประโยคภาษาอังกฤษออกมารัว ๆ ท่ามกลางเสียงปรบมือของเมนเทอร์อีกสองคน

    You can do this … welcome to my team” เฟอร์ลุกขึ้นมากอดหญิงสาวนัยน์ตาน้ำข้าวก่อนจะกระซิบอะไรกันเล็กน้อยพอเป็นพิธีก่อนจะปล่อยให้หญิงสาวเดินออกไป

    Mali : ดีใจสิคะพี่ เป็นพี่พี่ไม่ดีใจหรือไง นี่คือก้าวแรกของเกมและมะลิทำมันได้ ... เอาตรง ๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าจะต้องได้เข้าแน่ ๆ ก็เลยไม่แสดงอาการอะไรออกมาเท่าไร คือต้องมีเมนเทอร์สักคนเลือกมะลิชัวร์ แต่ขอบคุณพี่เฟอร์ค่ะ (ยิ้มและไหว้)

    _________________________

    กานต์ พร้อมกานต์ เค โรส พยายามมองลอดแผ่นไสลด์ที่กำลังโชว์รูปของตัวเองอยู่ หูกำลังพยายามฟังในสิ่งที่เมนเทอร์ทั้งสามคนพูด

    “เฟอร์ไม่เอานะ บอกเลย ยังไม่ใช่สเปกเท่าไร”

    “พี่ก็ขอบายค่ะ ดูไม่มีอะไรน่าค้นหาหรือน่าปั้นเท่าไร”

    สองเสียงตามมาติด ๆ เหลือเพียงคลาร่าเท่านั้นที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ขอพี่คลาร่าเลือกเธอสักคนก็ได้ ขอแค่คนเดียวจริง ๆ แล้วเธอจะดีใจมาก

    ความตื่นเต้นไม่ปล่อยให้เธอรอนาน สไลด์เลื่อนออกพร้อมกับสิ่งที่เธออยากจะเห็นมันมากที่สุด

    แต่ผิดคาด ... แม้แต่คลาร่าที่เงียบไปนานก็ไม่ชูยูนิคบุ๊คเช่นกัน ....

    Clara : จะให้พูดยังไงดีล่ะ ที่เราไม่ได้พูดเพราะไม่อยากใหน้องเขารู้สึกเฟลไปมากกว่านี้ ไม่ได้พูดก็ไม่ได้ความว่าคลาร่าจะเลือกนี่นา ...

    _________________________

    อลิส อลิสรา เรนท์ ขอร้องทีมงานว่าอยากจะใส่ชุดที่เธอเตรียมมาในการคัดเลือก มันเป็นชุดกีฬาที่ดูแล้วเมนเทอร์คงชอบ เพราะมันออกสปอร์ตเกิร์ลที่สุดเท่าที่เธอมีมากแล้ว แผ่นไสลด์ยังคงเลื่อนออก แต่ผลก็ไม่ใช่อย่างที่คิดเช่นกัน

    “พวกพี่ไม่ชอบแนวแกร่ง ๆ สปอร์ต ลุย ๆ หรือคะ?” อลิสย้อนถาม

    “พี่ว่ามันเหมือนชุดพละโรงเรียนมากกว่าจะดูเป็น ... สปอร์ตเกิร์ล” เฟอร์เอาปากกาทำท่าวน ๆ ตรงคำที่เธอเน้น พิชญ์กับคลาร่าเก็บจะหลุดขำออกมา

    “ถ้าพูดถึงเนื้องาน สิ่งที่เรากังวลที่สุดเลยคือหนูกลัวภาพโป๊ ... ถ้ามีแคมเปญที่ต้องถ่ายนู๊ดกับนายแบบ หนูคงต้องชักตาตั้งและทำทีมแพ้แน่ ๆ” พิชญ์กล่าวออกมาเป็นคนที่สาม

    “ความมั่นใจน่ะมีได้  แต่มากไปมันจะไม่งามนะคะ” คลาร่าทิ้งท้ายก่อนจะที่จะปล่อยให้อลิสเดินสะบัดก้นออกไป

    Fur : มันก็จริงนะ ดูเหมือนจะออกไปเล่นยิมหลังเลิกเรียนมากกว่าจะเป็นปอร์ตเกิร์ลอ่ะ ธรรมดาไป และมั่นใจเกินไปด้วย

    _________________________

    หญิงสาววัย 20 หยุดยืนอยู่ตรงที่เดิม เช่นเดียวกับเพื่อน ๆ ก่อนหน้านี้ หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นส่ำราวกับจะทะลุออกมาจากอก ผลการตัดสินกำลังรอคอยเธออยู่ตรงหน้า คำตอบใกล้จะออกมาแล้ว รัน วิไลรัมภา จุฑาวิเศษณ์ สูดลมหายใจลึกๆเพื่อให้สติตัวเองกระเจิงไปมากกว่านี้

    ยูนิคบุ๊คเล่มขวาถูกยกขึ้นพร้อมกับไสลด์ที่เลื่อนเปิดพอดี

    “ขอบคุณมากนะคะพี่พิชญ์ ขอบคุณ ...” เธอยกมือไหว้หญิงสาวตรงหน้า หล่อนรับไหว้ก่อนจะผายมือไปที่ทางออก รันพยักหน้ารับพร้อมกับเดินออกไปด้วยความหวังที่จะมาชนะนายการนี้

    Pitch : นางเป็นคนสวยนะ ออร่าจับดี พี่เลือกคนนี้ หวังว่าคงไม่เสียใจที่เลือก

    Run : พี่พิชญ์ให้โอกาสหนูทั้งที หนูพร้อมที่จะรับมือกับมันแล้วค่ะ (ยิ้มกว้าง)

    _________________________

    สาวหน้าหมวย แคเรล ประกายกาญจน์ อักษราเลิศนิมิต ยืนรอฟังประกาศด้วยใบหน้านิ่ง เดาไม่ออกเลยว่าเธอกำลังรู้สึกอะไร แต่ดูแล้วคงจะตื่นเต้นอยู่มากเลย สังเกตได้จากมือที่กำแน่น

    แผ่นสไลด์เลื่อนออกพร้อมกับรอยยิ้มเมนเทอร์คนหนึ่งที่รอต้อนรับเธออยู่แล้ว

    “ยินดีต้อนรับค่ะพี่แคเรล” คลาร่ายิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวที่เรียงสวย

    “ไม่ต้องเรียกพี่หรอกค่ะ แคของเรียกพี่ว่าพี่ดีกว่านะ เป็นเมนเทอร์ทั้งที ต้องเคารพกันหน่อย จริงไหมคะ?” แคเรลลอบยิ้มออกมาเล็กน้อยทำให้ดวงตาที่เล็กนั้นเล็กลงไปอีก คลาร่าเดินเข้าไปกอดเธอด้วยความดีใจ

    Fur : เป็นการกอดกันที่กินเวลานานมาก เหมือนเจอ sister ที่เพิ่งแยกแจกกันมากเป็นแรมปี

    Pitch : ได้ลูกทีมคนแรกแล้ว ดีใจด้วยนะคลาร่า ... อีกใจก็สงสารแคเรลนะที่ต้องไปอยู่ทีมนั้น (ถอนหายใจและยิ้มออกมา)

    Clara : แคเรลนี่แหละค่ะที่คลาร่าอยากได้ หน้าแบบนี้แหละค่ะที่จะโค่นอีกสองทีมที่เหลือได้แน่ ๆ คลาร่ามั่นใจ ... อ้อ ลูกทีมที่เหลือก็ไม่เบานะ พูดเลยค่ะ

    _________________________

    เชียร์ ชยาดาร์ รัซเซล เจ้าของเรือนผมทองยืนมองเมนเทอร์ทั้งสามหลังจากที่ภาพฉายของเธอถูกเปิดขึ้นไปแล้วเมื่อไม่กี่นาทีนี้ 

    ไม่มียูนิคบุ๊คแม้แต่เล่มเดียวถูกยกขึ้นมาเลย ....

    “น้องเป็นคนสวยนะ แต่พี่กลัวว่าน้องจะไม่สามารถทำแคมเปญที่มันต้องใช้การแต่งหน้าเข้าช่วยเท่าไร เพราะดูแล้วน้องยังไม่ขึ้นกล้องมากเท่าที่ควรจะเป็น เสียใจด้วยค่ะ น้องยังไม่ใช่เดอะยูนิคไทยแลนด์ของพวกพี่” พิชญ์เป็นคนกล่าวสรุป เชียร์ยกมือไหว้ก่อนจะรีบเดินออกไปทั้งน้ำตา

    _________________________

    “ตอนแรกพี่ก็ชอบลุคดูจะห้าว ๆ แต่ก็เซกซี่ได้นะ ไม่รู้สิ พี่เปลี่ยนใจดีกว่า” พิชญ์กล่าวกับหยก ธันยสรณ์ อนันจินตกุล สั้น ๆ เฟอร์พยักหน้ารับเหมือนจะเห็นด้วยในสิ่งที่รุ่นพี่พูดหลังจากที่เห็นรูปของหยก

    “โครงหน้าหยกสวยนะ แต่พี่ว่ามันยังไม่ปังเท่าไร ... ขอสวยกว่านี้แล้วซีซั่นหน้ามาไฟต์กันอีกรอบนะ” คลาร่าคอมเมนต์บ้าง หยกพยักหน้ารับโดยที่ไม่มีการเสียใจหรือเสียน้ำตาเลย

    รูปแบบของเกมมันมีอยู่เพียงสองอย่าง ไม่ถูกเลือก กับ ถูกเลือก แค่นั้นเอง ....

    Yok : หยกโอเคนะคะ ทำใจสบาย ๆ มาก่อนแล้ว เกมมันไม่ได้ออกแบบมาให้เราเข้าใจยากนะคะ ซีซั่นหน้าหยกไม่พลาดแน่ค่ะ

    _________________________

    เหลือพื้นที่ว่างให้กับสาวสวยไม่มากแล้ว เมนเทอร์เหลืออีกหนึ่งที่ เมนเทอร์พิชญ์เหลืออีกสอง และเมนเทอร์คล่าเหลือสี่ที่นั่ง อีกเพียงเจ็ดที่นั่งก็จะรู้แล้วว่าใครจะได้อยู่ทีมไหนมันเป็นความกดดันของ มาริน มาริสา สมันตรา เธอไม่รู้ว่าใครจะเลือกเธอ หรือว่าเธอจะไม่ถูกใครเลือกเลย

    แต่โลกไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้น

    “ขอบคุณมากค่ะพี่พิชญ์” มารินร้องไห้เข้าไปกอดเมนเทอร์ของตัวเองเอาไว้แน่นจะพิชญืต้องตบบ่าเพื่อให้คลายออก

    “ถ้าน้องทำไม่ดี นี่คือโอกาสเดียวของน้องแล้วนะคะ โชคดีค่ะ” พิชญ์มองหน้าของหญิงสาวแววตาฉายความมุ่งมั่นมาเต็มร้อย

    Pitch : นางมีของค่ะ พี่เชื่อแบบนั้น

    _________________________

    หลิน จารุพิชญา วรนารี ยืนอยู่ในท่าทางที่สบาย ๆ ไม่ได้เครียดอะไรนักหลังจากที่สไลด์เปิดออก

    ถึงจะไม่มีใครยกเธอ แต่หลายคนก็รู้สึกเสียดายเธอเหมือนกัน

    So beautiful” เฟอร์กล่าวสั้น ๆ ออกมาด้วยความเสียดายที่ไม่เลือเธอแตกแรก หล่อนก้มหัวเล็กน้อยเป็นมารยาท

    Clara : คือพอเปิดออกมาเท่านั้นทุกคนแบบ ... เฮ้ย สวยว่ะ พลาดแล้วเรา

    Lin : ถ้าสวยจริง ทำไมไม่เลือกหลินเข้าไปล่ะคะ เมนเทอร์นี่ใจร้ายกันจังเลยนะ

    _________________________

    “เย็นไว้โซอี้ .... เย็นไว้ คนอย่างโซอี้ต้องมีคนเลือกอยู่แล้ว มั่นใจหน่อยโซอี้” นี่คือเสียงกระซิบของตัวเองที่พึมพำอยู่หลังสไลด์

    โซอี้ สาริศา  เวอร์เนลล์  ยืนมองดูยูนิคบุ๊คหนึ่งเล่มที่ถูกยกขึ้น เสียงกรี๊ดดัง ๆ ในใจก็ปะทุออกมาจนเธออยากจะกรี๊ดออกมาบ้าง

    _________________________

    ความหนักใจตอนนี้เป็นของ วีนัส ประกายพรึก รัตนอนันต์ หลังจากที่เห็นเพื่อนหลายคนได้เข้าบ้างไม่ได้เข้าบ้าง ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าการมายืนอยู่ด้านหลังแผ่นสไลด์สีขาวแล้วรอฟังประกาศมันลุ้นขนาดไหน ...

    Venus : ตอนนั้นวีคิดอย่างเดียว ขอสักคนเถ๊อะ ใครก็ได้ วีพร้อมเข้าไปหมดเลยนะเอาจริง ๆ (ทำหน้าตาจริงจัง)

                “เรามาสายเดียวกันในเรื่องของการเต้น คลาร่าว่าเราน่าจะเข้ากันได้ดีนะ” เธอยิ้มออกมาเล็กน้อยพอน่ารักพร้อมกับเดินไปรับลูกทีมคนที่สามของตัวเอง

    Fur : (ยักไหล่พร้อมเบะปาก)

    _________________________

    โมนา ณัฐปคัลภ์ โอมาร์ เริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้าเรียวสวยได้รูป เธอพยายามสะกดอารมณ์ตื่นเต้นของตัวเองเอาไว้ เหลือที่นั่งอยุ่อีกไม่มากแล้ว หวังว่าเธอจะเป็นหนึ่งในทีมของเมนเทอร์สักคน เธอหวังกับรายการนี้มาก แรงบรรดาลใจที่นี่คือสิ่งที่เธออยากได้จากรายการ

    แผ่นสไลด์เริ่มเปิดออก วูบหนึ่งมีลมมาปะทะเข้าที่ใบหน้าจนปลายผมปลิวสะบัดเล็กน้อย เมนเทอร์คนหนึ่งยกยูนิคบุ๊คขึ้นพร้อมริยยิ้มที่ไม่ได้แสดงออกมาเท่าไรนัก

    “สวัสดีค่ะ ยูนิคคนที่ห้าของพี่” พิชญ์กล่าวออกมาสั้น ๆ โมนายกมือไหวเมนเทอร์ของตัวเองก่อนจะเดินออกไป

    Clara : ของพี่เฟอร์ขาดอีกคนเดียว ของคลาร่าขาดอีกสอง รอบหลังนี่ตัวเต็ง ๆ ทั้งนั้น คลาร่าขอแล้วกันนะคะพี่เฟอร์

    Fur : เอาไปเถอะจ่ะ ตัวเต็งไม่จำเป็นต้องเก่งเสมอไป มั่นใจเกินไป มันดูไม่แพงนะคะน้อง(ยิ้ม) อีกอย่าง พี่รออยู่แค่คนเดียวเท่านั้นแหละ

    _________________________

    “ขอบคุณที่ให้คริสตัลเข้ามายืนอยู่ ณ จุดนี้ มันเป็นประสบการณ์ที่โอเคมากแล้วค่ะ รู้แล้วว่าแค่ความสวยคงใช้ไม่ได้กับที่นี่” นี่คือคำพูดสุดท้ายของ คริสตัล วรางคนา เมลิน่า ฮิวจ์ เธอยกมือไหว้เมนเทอร์ทั้งสามคนก่อนจะเดินออกไป เพราะไม่มียูนิคบุ๊คของเฟอร์และคลาร่ายกขึ้นมาเลย

    Pitch : คนนี้สวย แต่พี่ทีมครบแล้ว ให้เด็ก ๆ เขาแย่งกันไป เราก็นั่งรอแบบพวกเขาแย่งกันแบบสวย ๆ

    _________________________

    นัยน์ตาคู่สวยของ เล้ง ณัฐพิชา พรานลัย จับจ้องไปยังยูนิคบุ๊คสีดำที่ตั้งตระหง่านบนหน้าตักของคนตรงหน้า นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม มีคนเลือกเธอ เธอได้เข้ารอบแล้วจริง ๆ


    เล้งยกมือไหว้เมนเทอร์ของเธอรัว ๆ ด้วยความดีใจก่อนจะวิ่งออกไปเพื่อไปบอกข่าวดีกับสมาชิกที่รอเธออยู่ข้างนอก เธอทำมันได้

    Leng : ไอ ดิท อิท! (ชูสองนิ้ว

    _________________________

    มาสคาร่าของ มาร์ควีน เวนิตา เอเลนอร์ ไหลอาบสองข้างแก้ม เธอพยายามแต่งตัวสวยเพื่อให้เมนเทอร์ถูกใจขนาดนี้ แต่ทำไมถึงไม่มีใครเลือกเธอเลยสักคนเดียว เธอหวังมันไว้มากจริง ๆ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ทำมันอย่างที่ตั้งใจไว้

    Fur : ถามว่าเสียดายไหมก็เสียดาย จริง ๆ เล็งคนนี้ไว้แล้ว แต่อย่างที่บอก I change my mind

    Marqueen : Who cares?

    _________________________

    วีวี่ วศิกา ศรมรกต ยิ้มกว้างจนลืมลุคสวยของตัวเอง เพราะความมั่นใจทำให้เธอสามารถเข้ามาอยู่ในรายการเดอะยูนิคไทยแลนด์นี้ได้ ต้องขอบคุณจริง ๆ ที่มีเมนเทอร์คนหนึ่งยกยูนิคบุ๊คเล่มนั้นขึ้น

    Clara : ครบแล้วค่ะ ทีมคลาร่า แต่คนเด็ด ๆ ไหมล่ะค่ะ?

    Pitch : เด็ด ... ค่ะ(พ่นล่มหายใจ)

    _________________________

    เหลือเพียงแค่ หยก รุจนา เบญจไพบูลย์ และ ฝาง กฤษณา รัตนาธิเบศร์ สองสาวที่มาสมัครในรายการ เฟอร์ที่ขาดลูกทีมเพียงคนเดียวจึงสั่งให้ทีมงานพาทั้งสองสาวเข้ามาในห้องพร้อมกัน สองสาวต่างบุคลิกเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของเมนเทอร์ทั้งสามคน ในมือของเฟอร์มีรูปถ่ายของทั้งสอง

    เธอนำยูนิคบุ๊คของคลาร่ามาไว้ในมือตัวเองก่อนจะคว่ำหน้ายูนิคบุ๊คทั้งของเธอและคลาร่าลง สร้างความสงสัยให้กับทุกคนในห้อง มีเพียงพิชญ์เท่านั้นที่รู้ว่าควีนอย่างเฟอร์จะทำอะไร

    Pitch : คงอยากให้อีกสองคนดูสนุกไปกับเกมของเฟอร์ด้วย แต่พี่ว่าพี่เฉย ๆ นะ

    Clara : ยังไงก็อดตื่นเต้นแทนไม่ได้ น่าลุ้นมากๆ

    “พี่ใส่ภาพของสองคนไว้ในสมุดสองเล่ม เล่มของคลาร่าคือเล่มที่ไม่ได้ถูกเลือก ส่วนเล่มของเฟอร์นั้น คนที่ได้ไปจะเป็นคนสุดท้ายของทีม ผลออกมาเป็นยังไง อยากบอกอีกคนที่ไม่ได้ว่าอย่าเฟล don’t give … it just a game,not real life ส่นอีกคน พี่ขอต้อนรับคนสุดท้ายของทีมนะค่ะ” เธอส่งสมุดให้ทั้งสองคนในสภาพคว่ำหน้า อีกเล่มให้หยกและอีกเล่มให้ฝาง พวกเธอกำสมุดแน่นและพลิกมันดูพร้อมกัน

    อีกคนกรีดร้องออกมาอย่างดีใจในขณะที่อีกคนหน้าเสียไปแทบจะในทันที

    ฝางคือลูกทีมคนสุดท้ายของเฟอร์

    I wait for you ค่ะ แค่เห็นหน้าน้องพี่ก็ว่าเธอปังแล้ว!” เฟอร์และฝางกอดกันในขณะที่คนอื่นปรบมือให้กำลังใจหยกและแสดงความยินดีกับฝางที่ได้เข้ารอบ 15 คน สุดท้าย

    Fur : ก็อยากให้พวกน้อง ๆ ลุ้นกัน ว่าใครจะเป็นสุดท้ายของเมนเทอร์เฟอร์ let have fun ...

    Pitch : สงสัยจะอยากมีซีน ปั้นลูกทีมตั้งแต่ยังไม่เริ่มแข่ง ….

    Fur : ถ้าอยากได้ซีนจริง ๆ ซีนนี้ก็ถือว่าชนะเลิศนะคะ (ขยิบตา)



    “และพวกเธอทั้งหมดคือ 15 คนสุดท้ายของรายการเดอะยูนิคไทยแลนด์ ทีมควีนเฟอร์พกตัวแม่จากทั่วทุกสารทิศ ทั้ง มะลิ สุกี้ ฝาง โฮป และยาหยี ดีกรีความแซ่บแบบจัดเต็ม ส่วนเมนเทอร์พิชญ์ นางพญาลุคสวยพาสาวสวยหลากบุคลิกอย่าง แพรไหม มาริน รัน ตามฝันและโมนา ขาดไม่ได้เลยคือเมนเทอร์รุ่นน้องอย่างคลาร่า ที่ลูกทีมแต่ละคนความสามารถไม่ธรรมดา ทั้งวีนัส โซอี้ เล้ง วีวี่และแคเรล ใครจะได้เป็นผู้ชนะจากรายการเดอะยูนิคไทยแลนด์ และใครจะเป็นคนที่ต้องกลับบ้านไปเป็นคนแรก สัปดาห์หน้าเรามาครับ” เสียงพิธีกรพูดจบรายการพร้อมกับเพลงประจำรายการที่เปิดขึ้น สื่อมวลชนจับภาพ 15 คนสุดท้ายของรายการก่อนที่ทุกอย่างจะถูกรีเซ็ตใหม่เพื่อให้พร้อมในสัปดาห์หน้าที่กำลังจะมาถึงกับเดอะยูนิค ไทยแลนด์!

    _________________________

    เป็นการแต่งที่ยาวนานมากจริง ๆ ณ จุดนี้
    ขอแสดงความยินดีกับ 15 คนที่ได้เข้ารอบด้วย
    ใครที่ยังไม่มารายงานตัว รีบนะ
    เจอกันสัปดาห์หน้า
    See ya

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×