คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : AUDITION : ROUND II
The Unique Thailand
{Inspiration by THE FACE }
● AUDITION : ROUND II ●
_________________________
เงื่อนไขของรอบที่
2
1. ผู้ถูกเรียกชื่อจะเข้าห้องคัดเลือกตามรายชื่อที่ถูกเรียก
2. ถ้าเห็นชื่อของเมนเทอร์คนไหนที่ปรากฏในยูนิคบุ๊ค
นั่นหมายความหว่าคุณคือผู้ถูกเลือก
3. กรณีที่ไม่มีใครยกยูนิคบุ๊ค
นั่นคือคุณไม่ใช่เดอะยูนิคไทยแลนด์ในปีนี้
4. ให้นำแบบฟอร์มนั้นไปที่ Mentors House ของทีมตัวเองและทำการเลือกห้องนอนก่อนวันที่
23 มกราคม 2559 เวลา 21.00 น.
5. กำหนดการเลือกทีมของคุณคือวันที่ 20 มกราคม 2559 – 23 มกราคม 2559 เวลา 21.00 น.
6. ผู้ที่ไม่มาเลือกทีมตามเวลาที่กำหนดจะถูกตัดสิทธิ์
_________________________
แบบฟอร์มการรายงานตัวเข้าทีม ชื่อเล่น : |
_________________________
การคัดเลือกในรอบแรกจบลงอย่างรวดเร็ว
ทีมเฟอร์ได้ลูกทีมไปถึงสามคนคือ ยาหยี โฮป และสุกี้
ทีมพิชญ์ได้ลูกทีมไปแล้วหนึ่งคนคือ ตามฝัน และทีมสุดท้ายคือทีมคลาร่า ยังไม่มีลูกทีมในสังกัดเลยสักคนเดียว
การคัดเลือกในรอบที่สองกำลังจะเปิดฉากขึ้นอีกครั้งกับจำนวนของสาวสวยที่เหลืออยู่
20 คน จะมีอีกเพียง 11 คนเท่านั้นที่จะได้เข้าไปชิงชัยในสังเวียนรบครั้งนี้
เมนเทอร์ทั้งสามยังคงนั่งรอการเรียกชื่อของทีมงานอย่างใจจดใจจ่อเพื่อเล็งหาลูกทีมที่เหลือ
“ดูจะงานหนักหน่อยนะ
ดูท่าว่าไม่มีใครต้องการเธอเลย” เฟอร์ตบบ่าให้กำลังใจกับหญิงสาวข้าง ๆ
หากแต่คำพูดนั้นมันดูไม่เหมือนการให้กำลังใจเสียเท่าไร
“เร่งมือหน่อยนะ พี่ไม่อยากทำแคมเปญแบบ ...
มีแข่งกันอยู่สองทีมน่ะ เข้าใจที่พี่พูดใช่ไหม” เมนเทอร์รุ่นพี่อีกคนยิ้มเย็นยะเยือกมาให้ก่อนจะตั้งตารอชื่อที่พูกเรียกต่อไป
“คอยดูทีมคลาร่าไว้ให้ดีแล้วกันค่ะพวกพี่ ๆ
มีหนาว ๆ กันบ้างแหละเนอะ” คลาร่ายิ้มสู้ เธอเองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน
รายชื่อจะถูกเรียกตามการสมัครก่อนหลังเช่นเคย
และครั้งนี้ ชื่อแรกในรอบสองที่ถูกเรียกคือ แพรไหม อลิสา สมิธ ....
หญิงสาวกุมมือทาบอก
พ่นลมหายใจออกมาจากปากอย่างแผ่วเบา ... ฉันต้องทำได้ ฉันต้องทำได้ เธอสวย
เธอมั่น แพรไหม ใครก็ได้แค่คนเดียว .... นี่คือสิ่งที่เธอคิดในตอนนั้น
ไสลด์ค่อย ๆ เลื่อนออก มันค่อนข้างจะช้าลงกว่าตอนแรกอยู่เล็กน้อย
แวบนั้นสายตาของเธอเหลือบไปเห็นยูนิคบุ๊คหนึ่งเล่มที่ถูกชูขึ้นพร้อมกับไสลด์ที่เลื่อนออกมา
มีคนเลือกเธอ
เมนเทอร์พิชญ์เลือกเธอ!
คลาร่าและเฟอร์ปรบมือให้กำลังใจแพรไหมที่เหมือนจะดีใจจนน้ำตาเอ่อออกมา
พิชญืลุกขึ้นไปสวมกอดเธอแบบหลวม ๆ ก่อนจะมองหน้าเธอด้วยแววตาที่หลากหลายอารมณ์นัก
“ให้สมกับที่พี่เลือกเธอไปนะ ...”
นั่นคือคำพูดสั้น ๆ ของหล่อน
แพรไหมพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปที่ทางออกอีกด้านด้วยความดีใจสุดขีด
Fur : ก็โอเคที่พี่พิชญ์เลือกคนนี้ไป
ก็หวังว่าจะพาทีม .... เอ่อ ... ชนะเนอะ (ขำ)
Pitch : เห็นแบบนี้ นางมีองแน่นอนค่ะ และแน่นอน
พี่ชนะแน่ค่ะไม่ต้องกลัว เพราะถ้าพี่ชนะขึ้นมา ทีมเฟอร์อาจจะกระเด็นทีมแรกเลยก็ได้
(ยิ้มอ่อน)
Clara : (มองบนก่อนยักไหล่)
_________________________
ไอเดีย ศศิกร กุญแจทอง ได้แต่ยืนยิ้มให้เมนเทอร์ทั้งสามคนโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมามากนัก
เธอคงกำลังตกใจ หรือว่าเสียใจจนทำอะไรไม่ถูก
ไม่มีใครยกยูนิคบุ๊คเลยสักคนเดียว ....
“ไม่ใช่ว่าไอเดียไม่สวยนะคะ
แต่พี่ว่าน้องดูยังไม่มีอะไรเท่าไร ขอบคุณนะคะที่ชื่นชอบผลงานของพวกเรา
ยังไงไว้ซีซั่นหน้าลองมาใหม่อีกครั้งนะ ไม่แน่พี่อาจจะเลือกพี่ก็ได้ค่ะ”
คลาร่าปลอบใจหญิงสาวที่เหมือนน้ำตาของหล่อนจะเริ่มไหลออกมา
เธอพยักหน้ารับฟังคำวิจารณ์ของเมนเทอร์ก่อนจะเดินออกไป
_________________________
หญิงสาวนัยน์ตาน้ำข้าวเตรียมยืนโพสท่าอยู่หลังเวทีเพื่อเตรียมแสตนด์บายรอให้สไลด์เปิดออก
เธอจิกตาและหันข้างให้พร้อมกับสไลด์ที่เปิดออก เป็นจังหวะเดียวกับที่ มะลิ ประไพมาลา
จัสมิน มิลเลอร์ สะบัดผมยาวและจิกตาเซกซี่มาให้เมนเทอร์ทั้งสามพอดี และนั่นแหล่ะเป็นจังหวะที่เธอมองเห็นยูนิคบุ๊คเช่นกัน
“Oh my god! I can do this!!”
หญิงสาวดีใจจนพูดเป็นประโยคภาษาอังกฤษออกมารัว ๆ
ท่ามกลางเสียงปรบมือของเมนเทอร์อีกสองคน
“You can do this … welcome to my team” เฟอร์ลุกขึ้นมากอดหญิงสาวนัยน์ตาน้ำข้าวก่อนจะกระซิบอะไรกันเล็กน้อยพอเป็นพิธีก่อนจะปล่อยให้หญิงสาวเดินออกไป
Mali : ดีใจสิคะพี่ เป็นพี่พี่ไม่ดีใจหรือไง นี่คือก้าวแรกของเกมและมะลิทำมันได้
... เอาตรง ๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าจะต้องได้เข้าแน่ ๆ
ก็เลยไม่แสดงอาการอะไรออกมาเท่าไร คือต้องมีเมนเทอร์สักคนเลือกมะลิชัวร์ แต่ขอบคุณพี่เฟอร์ค่ะ (ยิ้มและไหว้)
_________________________
กานต์ พร้อมกานต์ เค โรส พยายามมองลอดแผ่นไสลด์ที่กำลังโชว์รูปของตัวเองอยู่
หูกำลังพยายามฟังในสิ่งที่เมนเทอร์ทั้งสามคนพูด
“เฟอร์ไม่เอานะ บอกเลย ยังไม่ใช่สเปกเท่าไร”
“พี่ก็ขอบายค่ะ
ดูไม่มีอะไรน่าค้นหาหรือน่าปั้นเท่าไร”
สองเสียงตามมาติด ๆ
เหลือเพียงคลาร่าเท่านั้นที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ขอพี่คลาร่าเลือกเธอสักคนก็ได้
ขอแค่คนเดียวจริง ๆ แล้วเธอจะดีใจมาก
ความตื่นเต้นไม่ปล่อยให้เธอรอนาน
สไลด์เลื่อนออกพร้อมกับสิ่งที่เธออยากจะเห็นมันมากที่สุด
แต่ผิดคาด ...
แม้แต่คลาร่าที่เงียบไปนานก็ไม่ชูยูนิคบุ๊คเช่นกัน ....
Clara : จะให้พูดยังไงดีล่ะ
ที่เราไม่ได้พูดเพราะไม่อยากใหน้องเขารู้สึกเฟลไปมากกว่านี้
ไม่ได้พูดก็ไม่ได้ความว่าคลาร่าจะเลือกนี่นา ...
_________________________
อลิส อลิสรา เรนท์ ขอร้องทีมงานว่าอยากจะใส่ชุดที่เธอเตรียมมาในการคัดเลือก
มันเป็นชุดกีฬาที่ดูแล้วเมนเทอร์คงชอบ
เพราะมันออกสปอร์ตเกิร์ลที่สุดเท่าที่เธอมีมากแล้ว แผ่นไสลด์ยังคงเลื่อนออก
แต่ผลก็ไม่ใช่อย่างที่คิดเช่นกัน
“พวกพี่ไม่ชอบแนวแกร่ง ๆ สปอร์ต ลุย
ๆ หรือคะ?” อลิสย้อนถาม
“พี่ว่ามันเหมือนชุดพละโรงเรียนมากกว่าจะดูเป็น
... สปอร์ตเกิร์ล” เฟอร์เอาปากกาทำท่าวน ๆ ตรงคำที่เธอเน้น
พิชญ์กับคลาร่าเก็บจะหลุดขำออกมา
“ถ้าพูดถึงเนื้องาน
สิ่งที่เรากังวลที่สุดเลยคือหนูกลัวภาพโป๊ ... ถ้ามีแคมเปญที่ต้องถ่ายนู๊ดกับนายแบบ
หนูคงต้องชักตาตั้งและทำทีมแพ้แน่ ๆ” พิชญ์กล่าวออกมาเป็นคนที่สาม
“ความมั่นใจน่ะมีได้ แต่มากไปมันจะไม่งามนะคะ”
คลาร่าทิ้งท้ายก่อนจะที่จะปล่อยให้อลิสเดินสะบัดก้นออกไป
Fur : มันก็จริงนะ
ดูเหมือนจะออกไปเล่นยิมหลังเลิกเรียนมากกว่าจะเป็นปอร์ตเกิร์ลอ่ะ ธรรมดาไป
และมั่นใจเกินไปด้วย
_________________________
หญิงสาววัย 20 หยุดยืนอยู่ตรงที่เดิม
เช่นเดียวกับเพื่อน ๆ ก่อนหน้านี้
หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นส่ำราวกับจะทะลุออกมาจากอก
ผลการตัดสินกำลังรอคอยเธออยู่ตรงหน้า คำตอบใกล้จะออกมาแล้ว รัน วิไลรัมภา
จุฑาวิเศษณ์ สูดลมหายใจลึกๆเพื่อให้สติตัวเองกระเจิงไปมากกว่านี้
ยูนิคบุ๊คเล่มขวาถูกยกขึ้นพร้อมกับไสลด์ที่เลื่อนเปิดพอดี
“ขอบคุณมากนะคะพี่พิชญ์ ขอบคุณ ...”
เธอยกมือไหว้หญิงสาวตรงหน้า หล่อนรับไหว้ก่อนจะผายมือไปที่ทางออก
รันพยักหน้ารับพร้อมกับเดินออกไปด้วยความหวังที่จะมาชนะนายการนี้
Pitch : นางเป็นคนสวยนะ
ออร่าจับดี พี่เลือกคนนี้ หวังว่าคงไม่เสียใจที่เลือก
Run : พี่พิชญ์ให้โอกาสหนูทั้งที
หนูพร้อมที่จะรับมือกับมันแล้วค่ะ (ยิ้มกว้าง)
_________________________
สาวหน้าหมวย แคเรล ประกายกาญจน์
อักษราเลิศนิมิต ยืนรอฟังประกาศด้วยใบหน้านิ่ง
เดาไม่ออกเลยว่าเธอกำลังรู้สึกอะไร แต่ดูแล้วคงจะตื่นเต้นอยู่มากเลย
สังเกตได้จากมือที่กำแน่น
แผ่นสไลด์เลื่อนออกพร้อมกับรอยยิ้มเมนเทอร์คนหนึ่งที่รอต้อนรับเธออยู่แล้ว
“ยินดีต้อนรับค่ะพี่แคเรล”
คลาร่ายิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวที่เรียงสวย
“ไม่ต้องเรียกพี่หรอกค่ะ
แคของเรียกพี่ว่าพี่ดีกว่านะ เป็นเมนเทอร์ทั้งที ต้องเคารพกันหน่อย จริงไหมคะ?”
แคเรลลอบยิ้มออกมาเล็กน้อยทำให้ดวงตาที่เล็กนั้นเล็กลงไปอีก
คลาร่าเดินเข้าไปกอดเธอด้วยความดีใจ
Fur : เป็นการกอดกันที่กินเวลานานมาก
เหมือนเจอ sister ที่เพิ่งแยกแจกกันมากเป็นแรมปี
Pitch : ได้ลูกทีมคนแรกแล้ว ดีใจด้วยนะคลาร่า
... อีกใจก็สงสารแคเรลนะที่ต้องไปอยู่ทีมนั้น (ถอนหายใจและยิ้มออกมา)
Clara : แคเรลนี่แหละค่ะที่คลาร่าอยากได้ หน้าแบบนี้แหละค่ะที่จะโค่นอีกสองทีมที่เหลือได้แน่
ๆ คลาร่ามั่นใจ ... อ้อ ลูกทีมที่เหลือก็ไม่เบานะ พูดเลยค่ะ
_________________________
เชียร์ ชยาดาร์ รัซเซล
เจ้าของเรือนผมทองยืนมองเมนเทอร์ทั้งสามหลังจากที่ภาพฉายของเธอถูกเปิดขึ้นไปแล้วเมื่อไม่กี่นาทีนี้
ไม่มียูนิคบุ๊คแม้แต่เล่มเดียวถูกยกขึ้นมาเลย
....
“น้องเป็นคนสวยนะ
แต่พี่กลัวว่าน้องจะไม่สามารถทำแคมเปญที่มันต้องใช้การแต่งหน้าเข้าช่วยเท่าไร
เพราะดูแล้วน้องยังไม่ขึ้นกล้องมากเท่าที่ควรจะเป็น เสียใจด้วยค่ะ
น้องยังไม่ใช่เดอะยูนิคไทยแลนด์ของพวกพี่” พิชญ์เป็นคนกล่าวสรุป
เชียร์ยกมือไหว้ก่อนจะรีบเดินออกไปทั้งน้ำตา
_________________________
“ตอนแรกพี่ก็ชอบลุคดูจะห้าว ๆ
แต่ก็เซกซี่ได้นะ ไม่รู้สิ พี่เปลี่ยนใจดีกว่า” พิชญ์กล่าวกับหยก ธันยสรณ์
อนันจินตกุล สั้น ๆ เฟอร์พยักหน้ารับเหมือนจะเห็นด้วยในสิ่งที่รุ่นพี่พูดหลังจากที่เห็นรูปของหยก
“โครงหน้าหยกสวยนะ
แต่พี่ว่ามันยังไม่ปังเท่าไร ... ขอสวยกว่านี้แล้วซีซั่นหน้ามาไฟต์กันอีกรอบนะ”
คลาร่าคอมเมนต์บ้าง หยกพยักหน้ารับโดยที่ไม่มีการเสียใจหรือเสียน้ำตาเลย
รูปแบบของเกมมันมีอยู่เพียงสองอย่าง
ไม่ถูกเลือก กับ ถูกเลือก แค่นั้นเอง ....
Yok : หยกโอเคนะคะ
ทำใจสบาย ๆ มาก่อนแล้ว เกมมันไม่ได้ออกแบบมาให้เราเข้าใจยากนะคะ
ซีซั่นหน้าหยกไม่พลาดแน่ค่ะ
_________________________
เหลือพื้นที่ว่างให้กับสาวสวยไม่มากแล้ว
เมนเทอร์เหลืออีกหนึ่งที่ เมนเทอร์พิชญ์เหลืออีกสอง
และเมนเทอร์คล่าเหลือสี่ที่นั่ง
อีกเพียงเจ็ดที่นั่งก็จะรู้แล้วว่าใครจะได้อยู่ทีมไหนมันเป็นความกดดันของ มาริน
มาริสา สมันตรา เธอไม่รู้ว่าใครจะเลือกเธอ หรือว่าเธอจะไม่ถูกใครเลือกเลย
แต่โลกไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้น
“ขอบคุณมากค่ะพี่พิชญ์”
มารินร้องไห้เข้าไปกอดเมนเทอร์ของตัวเองเอาไว้แน่นจะพิชญืต้องตบบ่าเพื่อให้คลายออก
“ถ้าน้องทำไม่ดี
นี่คือโอกาสเดียวของน้องแล้วนะคะ โชคดีค่ะ” พิชญ์มองหน้าของหญิงสาวแววตาฉายความมุ่งมั่นมาเต็มร้อย
Pitch : นางมีของค่ะ พี่เชื่อแบบนั้น
_________________________
หลิน จารุพิชญา วรนารี ยืนอยู่ในท่าทางที่สบาย ๆ
ไม่ได้เครียดอะไรนักหลังจากที่สไลด์เปิดออก
ถึงจะไม่มีใครยกเธอ
แต่หลายคนก็รู้สึกเสียดายเธอเหมือนกัน
“So beautiful” เฟอร์กล่าวสั้น ๆ
ออกมาด้วยความเสียดายที่ไม่เลือเธอแตกแรก หล่อนก้มหัวเล็กน้อยเป็นมารยาท
Clara : คือพอเปิดออกมาเท่านั้นทุกคนแบบ ...
เฮ้ย สวยว่ะ พลาดแล้วเรา
Lin : ถ้าสวยจริง
ทำไมไม่เลือกหลินเข้าไปล่ะคะ เมนเทอร์นี่ใจร้ายกันจังเลยนะ
_________________________
“เย็นไว้โซอี้ .... เย็นไว้
คนอย่างโซอี้ต้องมีคนเลือกอยู่แล้ว มั่นใจหน่อยโซอี้”
นี่คือเสียงกระซิบของตัวเองที่พึมพำอยู่หลังสไลด์
โซอี้ สาริศา เวอร์เนลล์ ยืนมองดูยูนิคบุ๊คหนึ่งเล่มที่ถูกยกขึ้น
เสียงกรี๊ดดัง ๆ ในใจก็ปะทุออกมาจนเธออยากจะกรี๊ดออกมาบ้าง
_________________________
ความหนักใจตอนนี้เป็นของ วีนัส
ประกายพรึก รัตนอนันต์
หลังจากที่เห็นเพื่อนหลายคนได้เข้าบ้างไม่ได้เข้าบ้าง
ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าการมายืนอยู่ด้านหลังแผ่นสไลด์สีขาวแล้วรอฟังประกาศมันลุ้นขนาดไหน
...
Venus : ตอนนั้นวีคิดอย่างเดียว
ขอสักคนเถ๊อะ ใครก็ได้ วีพร้อมเข้าไปหมดเลยนะเอาจริง ๆ (ทำหน้าตาจริงจัง)
“เรามาสายเดียวกันในเรื่องของการเต้น
คลาร่าว่าเราน่าจะเข้ากันได้ดีนะ” เธอยิ้มออกมาเล็กน้อยพอน่ารักพร้อมกับเดินไปรับลูกทีมคนที่สามของตัวเอง
Fur : (ยักไหล่พร้อมเบะปาก)
_________________________
โมนา ณัฐปคัลภ์ โอมาร์
เริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้าเรียวสวยได้รูป
เธอพยายามสะกดอารมณ์ตื่นเต้นของตัวเองเอาไว้ เหลือที่นั่งอยุ่อีกไม่มากแล้ว
หวังว่าเธอจะเป็นหนึ่งในทีมของเมนเทอร์สักคน เธอหวังกับรายการนี้มาก
แรงบรรดาลใจที่นี่คือสิ่งที่เธออยากได้จากรายการ
แผ่นสไลด์เริ่มเปิดออก
วูบหนึ่งมีลมมาปะทะเข้าที่ใบหน้าจนปลายผมปลิวสะบัดเล็กน้อย
เมนเทอร์คนหนึ่งยกยูนิคบุ๊คขึ้นพร้อมริยยิ้มที่ไม่ได้แสดงออกมาเท่าไรนัก
“สวัสดีค่ะ ยูนิคคนที่ห้าของพี่”
พิชญ์กล่าวออกมาสั้น ๆ โมนายกมือไหวเมนเทอร์ของตัวเองก่อนจะเดินออกไป
Clara : ของพี่เฟอร์ขาดอีกคนเดียว
ของคลาร่าขาดอีกสอง รอบหลังนี่ตัวเต็ง ๆ ทั้งนั้น คลาร่าขอแล้วกันนะคะพี่เฟอร์
Fur : เอาไปเถอะจ่ะ
ตัวเต็งไม่จำเป็นต้องเก่งเสมอไป มั่นใจเกินไป มันดูไม่แพงนะคะน้อง(ยิ้ม) อีกอย่าง
พี่รออยู่แค่คนเดียวเท่านั้นแหละ
_________________________
“ขอบคุณที่ให้คริสตัลเข้ามายืนอยู่
ณ จุดนี้ มันเป็นประสบการณ์ที่โอเคมากแล้วค่ะ รู้แล้วว่าแค่ความสวยคงใช้ไม่ได้กับที่นี่”
นี่คือคำพูดสุดท้ายของ คริสตัล วรางคนา เมลิน่า ฮิวจ์
เธอยกมือไหว้เมนเทอร์ทั้งสามคนก่อนจะเดินออกไป
เพราะไม่มียูนิคบุ๊คของเฟอร์และคลาร่ายกขึ้นมาเลย
Pitch : คนนี้สวย แต่พี่ทีมครบแล้ว ให้เด็ก ๆ
เขาแย่งกันไป เราก็นั่งรอแบบพวกเขาแย่งกันแบบสวย ๆ
_________________________
นัยน์ตาคู่สวยของ เล้ง ณัฐพิชา
พรานลัย จับจ้องไปยังยูนิคบุ๊คสีดำที่ตั้งตระหง่านบนหน้าตักของคนตรงหน้า
นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม มีคนเลือกเธอ เธอได้เข้ารอบแล้วจริง ๆ
เล้งยกมือไหว้เมนเทอร์ของเธอรัว
ๆ ด้วยความดีใจก่อนจะวิ่งออกไปเพื่อไปบอกข่าวดีกับสมาชิกที่รอเธออยู่ข้างนอก
เธอทำมันได้
Leng : ไอ ดิท อิท! (ชูสองนิ้ว
_________________________
มาสคาร่าของ มาร์ควีน เวนิตา เอเลนอร์ ไหลอาบสองข้างแก้ม
เธอพยายามแต่งตัวสวยเพื่อให้เมนเทอร์ถูกใจขนาดนี้
แต่ทำไมถึงไม่มีใครเลือกเธอเลยสักคนเดียว เธอหวังมันไว้มากจริง ๆ
แต่น่าเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ทำมันอย่างที่ตั้งใจไว้
Fur : ถามว่าเสียดายไหมก็เสียดาย
จริง ๆ เล็งคนนี้ไว้แล้ว แต่อย่างที่บอก I change my mind
Marqueen : Who cares?
_________________________
วีวี่ วศิกา ศรมรกต ยิ้มกว้างจนลืมลุคสวยของตัวเอง
เพราะความมั่นใจทำให้เธอสามารถเข้ามาอยู่ในรายการเดอะยูนิคไทยแลนด์นี้ได้ ต้องขอบคุณจริง
ๆ ที่มีเมนเทอร์คนหนึ่งยกยูนิคบุ๊คเล่มนั้นขึ้น
Clara : ครบแล้วค่ะ ทีมคลาร่า แต่คนเด็ด ๆ
ไหมล่ะค่ะ?
Pitch : เด็ด ... ค่ะ(พ่นล่มหายใจ)
_________________________
เหลือเพียงแค่ หยก รุจนา
เบญจไพบูลย์ และ ฝาง กฤษณา รัตนาธิเบศร์
สองสาวที่มาสมัครในรายการ
เฟอร์ที่ขาดลูกทีมเพียงคนเดียวจึงสั่งให้ทีมงานพาทั้งสองสาวเข้ามาในห้องพร้อมกัน
สองสาวต่างบุคลิกเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าของเมนเทอร์ทั้งสามคน
ในมือของเฟอร์มีรูปถ่ายของทั้งสอง
เธอนำยูนิคบุ๊คของคลาร่ามาไว้ในมือตัวเองก่อนจะคว่ำหน้ายูนิคบุ๊คทั้งของเธอและคลาร่าลง
สร้างความสงสัยให้กับทุกคนในห้อง
มีเพียงพิชญ์เท่านั้นที่รู้ว่าควีนอย่างเฟอร์จะทำอะไร
Pitch : คงอยากให้อีกสองคนดูสนุกไปกับเกมของเฟอร์ด้วย
แต่พี่ว่าพี่เฉย ๆ นะ
Clara : ยังไงก็อดตื่นเต้นแทนไม่ได้
น่าลุ้นมากๆ
“พี่ใส่ภาพของสองคนไว้ในสมุดสองเล่ม
เล่มของคลาร่าคือเล่มที่ไม่ได้ถูกเลือก ส่วนเล่มของเฟอร์นั้น
คนที่ได้ไปจะเป็นคนสุดท้ายของทีม ผลออกมาเป็นยังไง
อยากบอกอีกคนที่ไม่ได้ว่าอย่าเฟล don’t give … it just a game,not real life ส่นอีกคน พี่ขอต้อนรับคนสุดท้ายของทีมนะค่ะ”
เธอส่งสมุดให้ทั้งสองคนในสภาพคว่ำหน้า อีกเล่มให้หยกและอีกเล่มให้ฝาง
พวกเธอกำสมุดแน่นและพลิกมันดูพร้อมกัน
อีกคนกรีดร้องออกมาอย่างดีใจในขณะที่อีกคนหน้าเสียไปแทบจะในทันที
ฝางคือลูกทีมคนสุดท้ายของเฟอร์
“I wait for you ค่ะ แค่เห็นหน้าน้องพี่ก็ว่าเธอปังแล้ว!” เฟอร์และฝางกอดกันในขณะที่คนอื่นปรบมือให้กำลังใจหยกและแสดงความยินดีกับฝางที่ได้เข้ารอบ
15 คน สุดท้าย
Fur : ก็อยากให้พวกน้อง
ๆ ลุ้นกัน ว่าใครจะเป็นสุดท้ายของเมนเทอร์เฟอร์ let have fun ...
Pitch : สงสัยจะอยากมีซีน ปั้นลูกทีมตั้งแต่ยังไม่เริ่มแข่ง
….
Fur : ถ้าอยากได้ซีนจริง
ๆ ซีนนี้ก็ถือว่าชนะเลิศนะคะ (ขยิบตา)
“และพวกเธอทั้งหมดคือ 15
คนสุดท้ายของรายการเดอะยูนิคไทยแลนด์ ทีมควีนเฟอร์พกตัวแม่จากทั่วทุกสารทิศ ทั้ง มะลิ สุกี้ ฝาง โฮป และยาหยี
ดีกรีความแซ่บแบบจัดเต็ม ส่วนเมนเทอร์พิชญ์ นางพญาลุคสวยพาสาวสวยหลากบุคลิกอย่าง แพรไหม มาริน
รัน ตามฝันและโมนา ขาดไม่ได้เลยคือเมนเทอร์รุ่นน้องอย่างคลาร่า
ที่ลูกทีมแต่ละคนความสามารถไม่ธรรมดา ทั้งวีนัส โซอี้ เล้ง วีวี่และแคเรล
ใครจะได้เป็นผู้ชนะจากรายการเดอะยูนิคไทยแลนด์ และใครจะเป็นคนที่ต้องกลับบ้านไปเป็นคนแรก
สัปดาห์หน้าเรามาครับ” เสียงพิธีกรพูดจบรายการพร้อมกับเพลงประจำรายการที่เปิดขึ้น
สื่อมวลชนจับภาพ 15
คนสุดท้ายของรายการก่อนที่ทุกอย่างจะถูกรีเซ็ตใหม่เพื่อให้พร้อมในสัปดาห์หน้าที่กำลังจะมาถึงกับเดอะยูนิค
ไทยแลนด์!
_________________________
ความคิดเห็น