ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : The first battle (?) Part intro
[Fic] ++ "แสบ" VS "เพล์บอย" ++ PART INTRO
Story by :: Tachi_Naniki
Pairing :: JONGHYUN X TAEMIN (FEAT. MINHO X ONEW)
Category :: เอาฮา (?)
RATE :: PG (จะแปะให้เป็นตอนๆนะฮับ ^^)
NOTE ~ เนื้อเรื่องอาจมีบ้างที่ดูเกินจริง แต่เพื่อความฮา ... อย่าคิดมากหรือลึกเกิินนะฮับ
เพราะ คนแตงคิดตื้นจนน่ากลัว(?) ... แอบมียุนแจและยูซูอีกแน่ะ 555+
Part Intro Begin !!!
" ลีแทมินงั้นเหรอ? ...น่าสนุกดีนี่ .... หึหึ" ทิ้งรูปถ่ายในมือที่มีหนุ่มน้อยร่างเล็กยืนยิ้มแฉ่งให้กล้องอย่างสดใสลงบน โต๊ะเรียน ... ใบหน้าหล่อคมสไตล์ Bad boy นิดๆเผยร้อยยิ้มชั่วร้ายที่ใครๆได้เห็นเป็นต้องถอยกรูด .. รักษาระยะห่างให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ... ยกเว้นก็แต่เพื่อนสนิทมาดขรึม แต่ปล่อยมุขทีแทบหงายหลังอย่าง ชอยมินโฮ ...
"ใครวะ?" นั่งลงปุ๊บ เพื่อนที่ควบตำแหน่งญาติห่างๆของเขาก็ยิงคำถามปั๊บ ... แล้วมีหรือที่คนใจดีอย่าง คิมจงฮยอนจะไม่คลายข้อสงสัยให้ ...
"ลี แทมิน .. เด็กปี 1 คณะนิติศาสตร์ ...แสบถึงขนาดรุ่นพี่ปี 4 ยังเอาไม่อยู่" บรรยายสรรพคุณอย่างกะเภสัชกรร้านขายยาแถวบ้าน(?)ก็มิปาน
"หือ? .. แล้วไง?" สะบัดรูปถ่ายแถมด้วยการพัดไปพัดมาอย่างไม่ค่อยจะใส่ใจกับเรื่องที่ญาติห่างๆพูดสักเท่าไหร่
" แล้วไง? ... นายถามมาได้ ... ไอมิน ... ฉันก็ต้องทำให้เจ้าหนูนั่นมาสยบแทบเท้านะสิ ... ไม่เคยมีใครเด่นเกินหน้าเกินตา คิมจงฮยอนคนนี้มาก่อน นายก็รู้นี่ !!!"
สรุป ง่ายๆคือ น้องแทมินเขาทำตัวเด่้นกว่านายว่างั้น ... แหม ... ไร้ฝีมือ (มินโฮได้แต่คิดในใจ เพราะ ถ้าเปิดปากพูดออกไปละก็ ... คราวนี้ ชอยมินโฮ คงเหลือแต่ชื่อ ไม่มีร่างกายให้วิญญาณสิงสถิตเป็นแน่)
...................
...........
..........
.......
...
.
"555+ ..." เสียงหัวเราะใสๆดังขึ้นเรื่อยๆเป็นสัญญาณบ่งชัดว่า เป้าหมายกำลังเดินตรงมาทางนี้ ... จงฮยอนไม่รอช้ารีบสร้างเหตุการณ์ที่ซ้อมมา(?)โดยขอยืมตัวน้องแทมินมาเป็นนาย เอกทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ได้มีส่วนรู้เห็นด้วยเลยแม้แต่น้อย ... ส่วนจงฮยอนนะเหรอ ? ....
ตัวร้ายชัดๆ
(เรื่องนี้ไม่มีพระเอก??? TT_TT)
ปึก !!!
ไหล่ บางชนเข้ากับร่างสูงสง่าของใครบางคนเข้าเต็มๆ .. แทมินเซไปทางด้านข้างเล็กน้อย แต่ก็ยังสามารถทรงตัวไม่ให้ล้มลงได้ ... นัยน์ตาเล็กรีบตวัดหันกลับไปมองชายหนุ่มรุ่นพี่อย่างเคืองๆเมื่อไม่ได้รับคำ ขอโทษใดใดเลยอย่างที่คนผิดควรจะพึงกระทำ ... อนยูที่เดินอยู่ข้างๆรีบคว้าแขนน้องชายแฝดคนละฝาเอาไว้ เพราะ รู้ดีว่า อะไรกำลังจะเกิดขึ้น ...
"มองหน้ารุ่นพี่แบบนี้ ใช้ได้เหรอครับ ... น้องแทมิน ^^" จงฮยอนรู้สึกไม่พอใจสายตาของน้องเขาเท่าไหร่ แต่ก็ยังกวนประสาทเด็กได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
"คำขอโทษสักคำยังไม่มี .. รุ่นพี่มีสิทธิอะไรมาสั่งสอนผมฮะ?"
เป็นไงละ เจอเด็กสวนเข้าไป ถึงกับพูดไม่เป็นไปเลย..
" แทมิน .. อย่าเลยนะ ... เดี๋ยวมี๊แจก็ดุเอาหรอก" อนยูยังคงพยายามฉุดแขนน้องชายให้ออกห่างจากรุ่นพี่มากขึ้นโดยมีมินโฮมายืน ขวางเอาไว้อีกทาง ... ทางด้านแทมิน เมื่อได้ยินคำว่า "มี๊แจ" เท่านั้นแหละ ... แทบจะลืมไปแล้วว่า กำลังยืนทะเลาะอยู่กับใคร ...
ก็มะมี๊ของเขาดุน้อยซะเมื่อไหร่ !!!
"ถ้าต่อยเบาๆ มี๊แจต้องดุพี่อีกแน่ๆเลยที่เซี้ยมสอนน้องไม่ดี ... เอาแรงๆเลยนะ แทมิน ^^" อนยูพูดทั้งๆที่สีหน้าของน้องแกไม่ได้ให้เลยสักนิด ...น่ารักน่าจับกิน(?)ก็จริง แต่ไม่ได้แสบน้อยไปกว่าแทมินเลย ให้ตายเหอะ !!!
ผัวะ !!! ผัวะ !!!! (ขอไว้อาลัยให้แด่เสียงผัวะสองผัวะที่ว่า .... ^^")
1 ชั่วโมงต่อมา ... ณ ห้องระเบียบวินัย นักศึกษา ....
กริก !!
ประตู บานใหญ่ถูกคนข้างนอกเปิดออกเผยให้เห็นชายหนุ่มร่างบางในชุดสูทเต็มยศ ... นัยน์ตาสีหวานภายใต้แว่นสายตาฉายแววหงุดหงิดนิดๆ เพราะ ถูกตามตัวตอนกำลังนั่งประชุมอยู่ในบริษัท ... ลูกชายรีบเสตามองไปทางอื่นแทบจะทันทีเมื่อเห็นว่า .... มะมี๊ทำหน้าโหดแค่ไหน ....
"คราวนี้ อะไรอีกละ ... ทะเลาะวิวาทจนห้องพัง ... ไล่ตีเขาปางตาย หรือว่า ต่อยคนจนเข้าโรงพยาบาล???" ที่คุณแม่พูดมา .. อย่าบอกนะว่า แทมินทำมาทั้งหมดแล้ว ...TTT[]TTT!!! ...
คุณแม่ครับ ... คุณแม่สอนลูกยังไงครับเนี่ย ถึงได้กลายเป็นตัวอัันตรายมันทั้งพี่ทั้งน้องแบบนี้... คนพี่ก็อันตรายแบบภาวะแฝง ส่วนคนน้อง แค่เจอหน้าก็งานเข้าแล้วครับ T_T
อาจารย์ ฝ่ายระเบียบวินัยถึงกับอ้าปากค้างเมื่อแทมินตอบคำถามมารดาบุญธรรมสุดสวยด้วย วาจาแสนจะธรรมดา แต่ขอโทษ ... เนื้อหามันหลุดโลกไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ...
" ไม่เข้าโรงพยาบาลหรอกฮะ ... ต่อยพลาดไปหน่อย ^^" จงฮยอนและมินโฮพร้อมใจกันหันขวับ ... นี่ขนาดน้องเขาต่อยพลาด แก้มยังบวมช้ำขนาดนี้ ... แล้วถ้าไม่พลาด ... พวกเขาไม่ต้องนอนหยอดน้ำเกลือเป็นอาทิตย์ๆเลยเรอะ ????
"งั้นเหรอ ? .. โชคดีไปนะ ^^" ถึงปากคุณนายจะบอกว่าโชคดี แต่ไหงทำหน้าเหมือนเสียดายราวกับคุณลูกชายเสียแต้มสะสมยังไงยังงั้นละครับ ???
"เอาละ ... ถ้าไม่ีได้หนักหนาถึงขั้นนั้น ... เดี๋ยวมะมี๊จะไปทำงานต่อ ... ถ้าถูกเรียกเข้าห้องวินัยอีกก็โทรหาปะป๊าแล้วกันนะ ลูก ^^" แจจุงเปิดปะตูออกไป .. โบกมือลาลูกชายฝาแฝดบุญธรรมเล็กน้อย ก่อนจะคว้าลำแขนแกร่งของสามีที่ส่งสายตาข่มขู่อาจารย์ฝ่ายระเบียบวินัยและคน ในห้องให้ได้เสียวสันหลังเล่นๆ ... ยิ่งชุดสีดำลายมัังกรที่คนๆนั้นสวมใส่ ยิ่งเพิ่มความน่าเกรงขามมากขึ้นไปอีก ... จนไม่มีใครกล้าต่อล้อต่อเถียง เพราะ กลัวตายก่อนวัยอันสมควร ...
"ป๊ายุน .. มาด้วยเหรอฮะ ... ทำไมไม่เข้ามาอ่า !!" แทมินกระโดดลงจากเก้าอี้พุ่งตรงไปเกาะแขนหนุ่มร่างสูงหน้าโหดอย่างอ้อนๆโดย มีอนยูตามไปสมทบด้วย ...
ตอนอ้อนคุณพ่อก็น่าร๊ากกกก น่ารัก ... ทำไมไม่มาทำตัวน่ารักตรงนี้มั่งละ ... ฮะ !!!
" ฉันจะไปเรียนกังฟูที่ประเทศจีนซัมเมอร์นี้ นายจะไปด้วยมั้ย? ... มินโฮ ?" จงฮยอนหันไปถามคนที่เป็นทั้งเพื่อนและญาติคนสนิท ... มินโฮพยักหน้าหงึกๆโดยไม่ต้องคิด
"ไปสิ ... ไปแน่ๆ"
ถ้าจะสยบน้องอนยูก็ต้องตามจงฮยอนไปด้วยละนะ ...
"ฝากไว้ก่อนเหอะ ... แทมิน ..." (แค้นเพราะ ถูกหญิงต่อย?)
"ฝากไว้ก่อนเหอะ ... อนยู ..." (แค้น เพราะ ถูกหางเลข?)
สองคนนี้จะแก้แค้นสำเร็จหรือไม่ โปรดติดตามในตอนต่อไป 555+ ^^
To BE CON
Story by :: Tachi_Naniki
Pairing :: JONGHYUN X TAEMIN (FEAT. MINHO X ONEW)
Category :: เอาฮา (?)
RATE :: PG (จะแปะให้เป็นตอนๆนะฮับ ^^)
NOTE ~ เนื้อเรื่องอาจมีบ้างที่ดูเกินจริง แต่เพื่อความฮา ... อย่าคิดมากหรือลึกเกิินนะฮับ
เพราะ คนแตงคิดตื้นจนน่ากลัว(?) ... แอบมียุนแจและยูซูอีกแน่ะ 555+
Part Intro Begin !!!
" ลีแทมินงั้นเหรอ? ...น่าสนุกดีนี่ .... หึหึ" ทิ้งรูปถ่ายในมือที่มีหนุ่มน้อยร่างเล็กยืนยิ้มแฉ่งให้กล้องอย่างสดใสลงบน โต๊ะเรียน ... ใบหน้าหล่อคมสไตล์ Bad boy นิดๆเผยร้อยยิ้มชั่วร้ายที่ใครๆได้เห็นเป็นต้องถอยกรูด .. รักษาระยะห่างให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ... ยกเว้นก็แต่เพื่อนสนิทมาดขรึม แต่ปล่อยมุขทีแทบหงายหลังอย่าง ชอยมินโฮ ...
"ใครวะ?" นั่งลงปุ๊บ เพื่อนที่ควบตำแหน่งญาติห่างๆของเขาก็ยิงคำถามปั๊บ ... แล้วมีหรือที่คนใจดีอย่าง คิมจงฮยอนจะไม่คลายข้อสงสัยให้ ...
"ลี แทมิน .. เด็กปี 1 คณะนิติศาสตร์ ...แสบถึงขนาดรุ่นพี่ปี 4 ยังเอาไม่อยู่" บรรยายสรรพคุณอย่างกะเภสัชกรร้านขายยาแถวบ้าน(?)ก็มิปาน
"หือ? .. แล้วไง?" สะบัดรูปถ่ายแถมด้วยการพัดไปพัดมาอย่างไม่ค่อยจะใส่ใจกับเรื่องที่ญาติห่างๆพูดสักเท่าไหร่
" แล้วไง? ... นายถามมาได้ ... ไอมิน ... ฉันก็ต้องทำให้เจ้าหนูนั่นมาสยบแทบเท้านะสิ ... ไม่เคยมีใครเด่นเกินหน้าเกินตา คิมจงฮยอนคนนี้มาก่อน นายก็รู้นี่ !!!"
สรุป ง่ายๆคือ น้องแทมินเขาทำตัวเด่้นกว่านายว่างั้น ... แหม ... ไร้ฝีมือ (มินโฮได้แต่คิดในใจ เพราะ ถ้าเปิดปากพูดออกไปละก็ ... คราวนี้ ชอยมินโฮ คงเหลือแต่ชื่อ ไม่มีร่างกายให้วิญญาณสิงสถิตเป็นแน่)
...................
...........
..........
.......
...
.
"555+ ..." เสียงหัวเราะใสๆดังขึ้นเรื่อยๆเป็นสัญญาณบ่งชัดว่า เป้าหมายกำลังเดินตรงมาทางนี้ ... จงฮยอนไม่รอช้ารีบสร้างเหตุการณ์ที่ซ้อมมา(?)โดยขอยืมตัวน้องแทมินมาเป็นนาย เอกทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ได้มีส่วนรู้เห็นด้วยเลยแม้แต่น้อย ... ส่วนจงฮยอนนะเหรอ ? ....
ตัวร้ายชัดๆ
(เรื่องนี้ไม่มีพระเอก??? TT_TT)
ปึก !!!
ไหล่ บางชนเข้ากับร่างสูงสง่าของใครบางคนเข้าเต็มๆ .. แทมินเซไปทางด้านข้างเล็กน้อย แต่ก็ยังสามารถทรงตัวไม่ให้ล้มลงได้ ... นัยน์ตาเล็กรีบตวัดหันกลับไปมองชายหนุ่มรุ่นพี่อย่างเคืองๆเมื่อไม่ได้รับคำ ขอโทษใดใดเลยอย่างที่คนผิดควรจะพึงกระทำ ... อนยูที่เดินอยู่ข้างๆรีบคว้าแขนน้องชายแฝดคนละฝาเอาไว้ เพราะ รู้ดีว่า อะไรกำลังจะเกิดขึ้น ...
"มองหน้ารุ่นพี่แบบนี้ ใช้ได้เหรอครับ ... น้องแทมิน ^^" จงฮยอนรู้สึกไม่พอใจสายตาของน้องเขาเท่าไหร่ แต่ก็ยังกวนประสาทเด็กได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
"คำขอโทษสักคำยังไม่มี .. รุ่นพี่มีสิทธิอะไรมาสั่งสอนผมฮะ?"
เป็นไงละ เจอเด็กสวนเข้าไป ถึงกับพูดไม่เป็นไปเลย..
" แทมิน .. อย่าเลยนะ ... เดี๋ยวมี๊แจก็ดุเอาหรอก" อนยูยังคงพยายามฉุดแขนน้องชายให้ออกห่างจากรุ่นพี่มากขึ้นโดยมีมินโฮมายืน ขวางเอาไว้อีกทาง ... ทางด้านแทมิน เมื่อได้ยินคำว่า "มี๊แจ" เท่านั้นแหละ ... แทบจะลืมไปแล้วว่า กำลังยืนทะเลาะอยู่กับใคร ...
ก็มะมี๊ของเขาดุน้อยซะเมื่อไหร่ !!!
"ถ้าต่อยเบาๆ มี๊แจต้องดุพี่อีกแน่ๆเลยที่เซี้ยมสอนน้องไม่ดี ... เอาแรงๆเลยนะ แทมิน ^^" อนยูพูดทั้งๆที่สีหน้าของน้องแกไม่ได้ให้เลยสักนิด ...น่ารักน่าจับกิน(?)ก็จริง แต่ไม่ได้แสบน้อยไปกว่าแทมินเลย ให้ตายเหอะ !!!
ผัวะ !!! ผัวะ !!!! (ขอไว้อาลัยให้แด่เสียงผัวะสองผัวะที่ว่า .... ^^")
1 ชั่วโมงต่อมา ... ณ ห้องระเบียบวินัย นักศึกษา ....
กริก !!
ประตู บานใหญ่ถูกคนข้างนอกเปิดออกเผยให้เห็นชายหนุ่มร่างบางในชุดสูทเต็มยศ ... นัยน์ตาสีหวานภายใต้แว่นสายตาฉายแววหงุดหงิดนิดๆ เพราะ ถูกตามตัวตอนกำลังนั่งประชุมอยู่ในบริษัท ... ลูกชายรีบเสตามองไปทางอื่นแทบจะทันทีเมื่อเห็นว่า .... มะมี๊ทำหน้าโหดแค่ไหน ....
"คราวนี้ อะไรอีกละ ... ทะเลาะวิวาทจนห้องพัง ... ไล่ตีเขาปางตาย หรือว่า ต่อยคนจนเข้าโรงพยาบาล???" ที่คุณแม่พูดมา .. อย่าบอกนะว่า แทมินทำมาทั้งหมดแล้ว ...TTT[]TTT!!! ...
คุณแม่ครับ ... คุณแม่สอนลูกยังไงครับเนี่ย ถึงได้กลายเป็นตัวอัันตรายมันทั้งพี่ทั้งน้องแบบนี้... คนพี่ก็อันตรายแบบภาวะแฝง ส่วนคนน้อง แค่เจอหน้าก็งานเข้าแล้วครับ T_T
อาจารย์ ฝ่ายระเบียบวินัยถึงกับอ้าปากค้างเมื่อแทมินตอบคำถามมารดาบุญธรรมสุดสวยด้วย วาจาแสนจะธรรมดา แต่ขอโทษ ... เนื้อหามันหลุดโลกไปไหนแล้วก็ไม่รู้ ...
" ไม่เข้าโรงพยาบาลหรอกฮะ ... ต่อยพลาดไปหน่อย ^^" จงฮยอนและมินโฮพร้อมใจกันหันขวับ ... นี่ขนาดน้องเขาต่อยพลาด แก้มยังบวมช้ำขนาดนี้ ... แล้วถ้าไม่พลาด ... พวกเขาไม่ต้องนอนหยอดน้ำเกลือเป็นอาทิตย์ๆเลยเรอะ ????
"งั้นเหรอ ? .. โชคดีไปนะ ^^" ถึงปากคุณนายจะบอกว่าโชคดี แต่ไหงทำหน้าเหมือนเสียดายราวกับคุณลูกชายเสียแต้มสะสมยังไงยังงั้นละครับ ???
"เอาละ ... ถ้าไม่ีได้หนักหนาถึงขั้นนั้น ... เดี๋ยวมะมี๊จะไปทำงานต่อ ... ถ้าถูกเรียกเข้าห้องวินัยอีกก็โทรหาปะป๊าแล้วกันนะ ลูก ^^" แจจุงเปิดปะตูออกไป .. โบกมือลาลูกชายฝาแฝดบุญธรรมเล็กน้อย ก่อนจะคว้าลำแขนแกร่งของสามีที่ส่งสายตาข่มขู่อาจารย์ฝ่ายระเบียบวินัยและคน ในห้องให้ได้เสียวสันหลังเล่นๆ ... ยิ่งชุดสีดำลายมัังกรที่คนๆนั้นสวมใส่ ยิ่งเพิ่มความน่าเกรงขามมากขึ้นไปอีก ... จนไม่มีใครกล้าต่อล้อต่อเถียง เพราะ กลัวตายก่อนวัยอันสมควร ...
"ป๊ายุน .. มาด้วยเหรอฮะ ... ทำไมไม่เข้ามาอ่า !!" แทมินกระโดดลงจากเก้าอี้พุ่งตรงไปเกาะแขนหนุ่มร่างสูงหน้าโหดอย่างอ้อนๆโดย มีอนยูตามไปสมทบด้วย ...
ตอนอ้อนคุณพ่อก็น่าร๊ากกกก น่ารัก ... ทำไมไม่มาทำตัวน่ารักตรงนี้มั่งละ ... ฮะ !!!
" ฉันจะไปเรียนกังฟูที่ประเทศจีนซัมเมอร์นี้ นายจะไปด้วยมั้ย? ... มินโฮ ?" จงฮยอนหันไปถามคนที่เป็นทั้งเพื่อนและญาติคนสนิท ... มินโฮพยักหน้าหงึกๆโดยไม่ต้องคิด
"ไปสิ ... ไปแน่ๆ"
ถ้าจะสยบน้องอนยูก็ต้องตามจงฮยอนไปด้วยละนะ ...
"ฝากไว้ก่อนเหอะ ... แทมิน ..." (แค้นเพราะ ถูกหญิงต่อย?)
"ฝากไว้ก่อนเหอะ ... อนยู ..." (แค้น เพราะ ถูกหางเลข?)
สองคนนี้จะแก้แค้นสำเร็จหรือไม่ โปรดติดตามในตอนต่อไป 555+ ^^
To BE CON
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น