คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จากปากคำ พี่ตัวแสบต้นเหตุความวุ่นวาย
“ฮึ้ย! ยัยโง่”
“ปี๊ด”
วางหูใส่ฉันอีกแล้ว ยายซายน์ นึกว่าฉันว่างมากเหรอไง งานฉันท่วมหัวขนาดนี้ โตแล้วทำไมไม่หัดตัดสินใจเองบ้างนะ รอถามฉันอยู่ได้ตัวเองจะต้องใช้ ทำไม่ไมคิดเอง
เดี๋ยวก็โทรไปฟ้องแม่อีก เชอะ~ตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้ว ชอบกรี๊ดๆอยู่ได้ ตอนนี้เป็นไงล่ะ เสียงทุ้มอย่างกับผู้ชาย(.V.) น่าเบื่อจริงๆ แถมยังชอบโทรไปรายงานแม่ เรื่องฉันไร้สาระจริงๆเลย
“ติ๊ด~ติ๊ด~ติ๊ด~”
“ฮัลโหล~แม่เหรอค่ะ”
“ซอง ลูกทำไมพูดกับน้องแบบนั้นล่ะ~”
พูดไม่ทันขาดคำ แม่ก็โทรมาเลย แล้วฉันก็ต้องฟังแม่พูดอีกยาว~ฉันอยู่ที่ ที่ทำงานนะ ปวดหัวเรื่องงานไม่พอ ยังต้องปวดหัวเรื่องน้องตัวยุ่งอีก ฮึ่ม
“แม่ ซองแค่อยากให้น้องรู้จักตัดสินใจเองเป็นบ้าง แล้วก็อยากให้หัดใส่ใจรายละเอียดด้วย ไว้ค่อยคุยกันนะค่ะ ซองกำลังยุ่ง”
“เฮ้อ~ก็อย่าทะเลาะกันนักนะ แม่เป็นห่วง”
“ค่ะ”
ตั้งแต่ไหนแต่ไรซายน์ก็ไม่ค่อยสนใจฉันซักเท่าไหร่ คุยด้วยก็ไม่คุย เชอะ~เวลาปั่นงานส่งอาจารย์ไม่เคยสนใจฉันเลย(แล้วทำไมหล่อนต้องไปคุยตอนปั่นงานล่ะ) โลกส่วนตัวสูง แหย่นิด แหย่หน่อยก็โกรธ แถมชอบทำตัวเหมือนแม่ ไม่รู้ฉันเป็นพี่ หรือ มันเป็นพี่กันแน่ แค่ขอความช่วยเหลือนิดหน่อยก็บ่น แค่ฝากซื้อของก็แค่นั้นเอง รองเท้า กระเป๋า เครื่องประดับ อาหาร ฯลฯ ไม่เห็นจะ เยอะตรงไหนเลย(ไม่เยอะอีกเหรอเนี่ย) แค่นี้ก็ช่วยพี่ไม่ได้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ว่างๆๆๆ โอ๊ยทำไมวันหยุดฉันถึงได้ว่างยังงี้นะ ยายซายน์ก็ออกไปเที่ยวกับ เฟรม แนทก็ไปเดินจตุจักร เฮอะ~ขนาดเพื่อนฉันก็ไปเดทกับแฟน ฉันมันโสดนี่นาเลยนอนหง่าวยังงี้ แง่มๆ อากาศดีน่านอน ขอนอนซักงีบแล้วกัน
“ติ๊ด~ติ๊ด~ติ๊ด~” เอิ๊ก ใคร~ใคร เป็นมารขวางความสุขฉันเนี่ย ปัดโธ่ กำลังจะนอนเลย(T^T)
“โหล~ซอง ทำอะไรอยู่”
“ดูทีวี นั่งๆนอนๆ”
ฟ้าเพื่อนฉันน่ะเอง แม่สื่อประจำกลุ่ม สงสัยงานจับคู่จะเป็นอาชีพเสริมแล้ว แต่ฉันก็สนุกดี เพราะได้เพื่อนใหม่ทุกครั้งที่นัดกัน แล้วบางครั้งฉันก็ไม่ได้บอก ซายน์หรอกว่า นัดกินข้าวบางทีก็เป็นการนัดเจอหนุ่มๆ อิอิอิ ฉันก็ขอมีเรื่องให้ตื่นเต้นบ้างซิ
“เออ แกจำที่ฉันเล่าให้แกฟังเรื่อง รุ่นน้องที่ทำงานฉันให้ฟังได้ไหม”
“อือ จำได้ทำไมเหรอ”
“ฉันนัดให้เขามาเจอแกได้แล้วนะ”
“จริงอ่ะ วันไหน”
“พรุ่งนี้ชวนน้องซายน์มาด้วยก็ได้นะ”
“โอเคเลยเพื่อนเลิฟ”
“งั้นเดี๋ยวฉันโทรไปบอกแพรวก่อนนะ”
“จ้ะ บ๊าย บาย”
ยะฮู้~สดชื่นขึ้นมาหน่อย มะรืนนี้ อย่างน้อยก็มีอะไรให้ทำล่ะ นอกจากกัดกันกับซายน์
แต่ให้น้องสาวฉันรู้ไม่ได้หรอกว่าไปนัดเจอผู้ชาย ยายซายน์ค่อนข้างแอนตี้เรื่องนัดบอด หรือ
นัดจับคู่ เพื่อนฉันเคยพยายามจับคู่ให้ซายน์ครั้งนึง แต่ซายน์ไม่เล่นด้วยแถมหนีไปนั่งซะไกล
ตอนไปร้านคาราโอเกะ เหอะๆๆ เอาเหอะ ความสุขเล็กๆน้อยๆ ของพี่สาวคนนี้ นิดหน่อย
แล้วกันนะซายน์จ๋า~~
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นั่งรอซายน์ไปดูทีวีไป หิวแล้วนะเนี่ยทำไมซายน์ยังไม่มาอีกนะ(=3=) โอ๊ะ เสียงประตูรั้ว
น้องรักมาแล้น ลัล ล้า~~
“ได้หนังสือบ้างหรือเปล่า”
“อือ…ได้”
“นี่ พรุ่งนี้เพื่อนฉันนัดกัน ตอนเย็นๆแถวๆมหาลัยเธอ ไปไหม”
“ก็ไปได้อ่ะ”
โฮ่ๆๆ โชคดีนะที่มหาวิทยาลัยน้องฉันอยู่ในตัวเมือง ทำให้ไปไหนมาไหนกับฉันสะดวก
แต่ตอนอยู่หอน้องฉันก็ง้องแง้งอยู่ได้ ไม่รู้จักโตซะที ตอนฝนตกมีตะขาบเข้ามาแทนที่จะรีบตี
กระโดหนี กลัวซะอย่างงั้น ฉันเลยไม่กล้าลงจากที่นอนเลย เชอะ แค่ตะขาบก็กลัว(โห ตะขาบนะ
ไม่ใช่แมวจะได้วิ่งเข้าใส่(-_-))
แล้ววันนี้ฉันก็ให้ซายน์ได้หัดทำสปาเกตตี้ซะบ้าง ฉันก็แอบขี้เกียจนิดๆด้วย แต่ฉันก็
ต้องยืนกำกับอยู่ดี แต่ยายซายน์ก็ลืมปอกเปลือกแครอทจนได้ อะไรของมันเนี่ย ลวกแครอทก็ไม่สุก
เหอะ ถ้ามีแฟนจะเป็นไงเนี่ย ฉันคงไม่เป็นอะไรหรอกนะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ฉันเลิกกับแฟนเก่ามาเกือบสองปีแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีใครเข้ามาจีบนะ พอเหมือนจะมีมา
จู่ๆ ก็ถอยกลับซะงั้น ซายน์ก็พูดบ่อยๆว่า เป็นเพราะฉันไม่มีระเบียบ แล้วก็ใส่ใจแต่เรื่องแต่งตัว
แต่งหน้ามากไป ก็ใครใช้ให้ผู้ชายตัดสินจากที่ตาเห็นเล่า อยากให้ยายซายน์มีแฟนชะมัดเลย จะได้รู้
ซะบ้างว่าการรักใครสักคนมันเป็นยังไง
“ติ๊ด~ติ๊ด~ติ๊ด”
“แง่มๆ~โอ๊ย ขี้เกียจไปทำงานจริงๆเลย เฮ้อ เก้าโมงแล้วนายมาสิบเอ็ดโมง (=..=) ง่วง ”
ฉันทำงานอยู่ในบริษัทConsulting งานหนัก แต่ฉันก็เต็มใจทำ บางครั้งเจ้านายก็โหดพอๆกับ
เจ้านายในเรื่องนางมารสวมปราด้าเลย ดูแล้วเห็นชีวิตตัวเองเลย ยังไงก็ต้องไปให้ถึงที่ทำงาน
ก่อนเจ้านายเป็นพอ
“หวัดดีพี่ซอง”
“หวัดดีกั้ง”
“แหมๆ วันนี้มีนัดล่ะซิแต่งตัวน่ารักเชียว”
“ก็นัดกับเพื่อนๆ เหมือนทุกทีน่ะแหละ”
มาถึงที่ทำงานก็เจอกับกั้ง เป็นรุ่นน้องฉันสองปี ยังเรียนไม่จบแต่เป็นหลานของพี่ไก่หัวหน้าแผนก
ก็เลยได้มาทำงานไปเรียนปริญญาโทไป ดูไร้สาระบางทีแต่ก็เป็นคนเดียวที่ฉันคุยด้วยได้ง่ายที่สุด
เพราะนอกเหนือจากนั้น อายุก็ห่างจากฉันไปเยอะแล้ว
“แตไม่แน่นะพี่ซอง ป้ากั้งอาจจะเอางานมาอีกก็ได้”
“คราวหลังก็บอกป้าเธอเพลาๆมั่งซิกั้ง”
“มาแล้วเหรอ ซอง วันนี้เอาเอกสารมาหรือเปล่า”
ตายยากจริงพับผ่า~บ่นปุ๊บ มาปั๊บ ยังกับเคเอฟซีคิดถึงไก่ ไก่ก็มา อันนี้บ่นถึงไก่ ไก่ก็มา
ไม่ได้มามือเปล่าด้วยซิ เวรกรรม เธอมาพร้อมเอกสารปึกใหญ่ ฉันรู้สึกเหมือนตัวเอง กำลังเป็น
อหิงสา จิ๊กโก๋มีกรรม เลยง่ะ แอ๊~ยายกั้งเหมือนจะรู้ทันมันหายไปไหนฟ่ะ(-_-;)
“ฮึๆ… พี่อยากให้เราเชคข้อมูลทั้งหมดภายในวันนี้นะ”
“ค่ะ…”
พี่ไก่วางเอกสารกองเบ้อเริ่มบนโต๊ะฉัน กองเอกสารสูงขนาดที่ฉันมองไม่เห็นโต๊ะตรงข้ามฉัน
รวมกับงานเดิมของฉัน โอ๊ย~ไม่มีทางเลยที่ฉันจะทำงานเสร็จทันเวลานัดตอนเย็น ก็ได้แต่ลองดูล่ะ
ยายกั้งกลับมาพร้อมกับทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ในขณะที่ฉันเริ่มลงมือทำงาน
“พี่ซอง กั้งปวดท้องนิดหน่อยวันนี้อาจจะกลับเร็วนะ”
“(-_-;) อืม”
ว่าแล้วเชียว ยายกั้งหาวิธีเอาตัวรอดอีกจนได้ ส่วนฉันก็หาวิธีตายใต้กองเอกสารอีกจนได้
กรรมของฉัน ตาลายกับรายละเอียดบนเอกสารต่อไปยายซอง เฮ้อ~
++++++++++++++++++++++++++
“พี่ซอง กั้งกลับก่อนนะค่ะ(^-^)”
“จ้า~” เหอะๆๆ ไหนว่าปวดท้อง ฉันเห็นหล่อนหน้าระรื่น ออกไปแล้ว มีแต่ฉันนั่งหน้าหมาอยู่เนี่ย
กี่โมงแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันไม่ได้พักเลยนอกจากไปห้องน้ำ สองครั้ง ตลอดวัน ขนาดมื้อเที่ยงฉันยัง
ต้องเอามากินที่โต๊ะเลย เอิ๊ก~
“งานถึงไหนแล้วซอง”
“อีกนิดนึงก็จะเชคครบทุกอย่างแล้วค่ะ”
“เดี๋ยวซักสองทุ่ม เอามาให้พี่ดูในห้องนะ”
“ค่ะ…(0_0)!นี่กี่โมงแล้วค่ะ”
“จะหกโมงครึ่งแล้ว อีกสิบห้านาที”
กรี๊ด~~~~~~ฉันโดนยายซายน์ด่าเปิงแน่ๆ แต่ฉันทำงานไม่ทันแน่ๆ โอ๊ย ทำไงดีล่ะ
สงสัยต้องให้ซายน์ไปแทนซะแล้ว(T^T) โธ่ถังอดเจอหนุ่มๆอีกแล้ว เพราะงานๆๆ แอ๊~
“เดี๋ยวขอไปห้องน้ำก่อนนะค่ะ พี่ไก่”
“ก็ไปซิ (-_-)?” พี่ไก่มองฉันงงๆ ฉันก็งงตัวเองเหมือนกันว่าขออนุญาตทำไมหว่า
“ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน~~~”
เสียงเพลงรอสายของน้องสาวฉัน โอ๊ย~รีบๆรับซิ อย่าเพิ่งกลับบ้านนะ ฮือ~รับซิ รับๆ
“ฮัลโหล~พี่ซอง จะมาอีกหรือเปล่า”
“ฉันไปไม่ได้แล้ว”
“ตายแล้ว~แครอทไม่ปอกเปลือกทำพิษจริงอ่ะ(o_0)” ดูน้องฉันมันคิดซิ
“จะบ้าเหรอ ไม่ใช่ ฉันมีงานด่วนเข้ามา เธอไปแทนฉันด้วย”
“อ้าว~เธอก็โทรไปบอกเพื่อนเองซิ ฉันไม่ไปหรอก”
“ไม่ได้ๆ เธอต้องไปแทน”
“ไปทำไม ไปแล้วได้อะไร”
เฮ้อเอาแล้วไงจะบอกได้ไง ขืนบอกไปตรงๆก็ต้องไม่ยอมไปแน่ๆ เอาว่ะ(.V.) ลองดู
“ไปดูผู้ชาย~”
“ฉันไม่เอาด้วยหรอก บ้าอ่ะป่าว ให้น้องไปดูผู้ชาย”
“นะๆๆๆ น้องซายน์คนดี๊ คนดี ของพี่ซอง”
“ไม่”
“นะค่ะๆ นะๆๆ งืดๆ(T^T)”
“ไม่”
“เชอะ~ได้ ไม่ขอให้ช่วยก็ได้ ก็แค่เอาเงินที่เคยยืมไปทั้งหมดมาคืนด้วย ไม่งั้นก็….”
“ไม่งั้นก็อะไร…”
“ฉันจะเอาการ์ตูนเธอไปขายทั้งหมด!”
แล้วก็ต้องใช้ไม้ตาย น้องสาวฉันมันรักการ์ตูนเหนือสิ่งอื่นใด ไม่ได้อยากขู่แบบนี้หรอกนะ
แต่ถ้าเกิดเป็นหมุ่มหล่อสุดยอดแบบที่ยายฟ้าเพื่อนเลิฟ บอกเสียดายตายเลย….อ๊าก ทำงานๆ
ฉันต้องกลับไปทำงานต่อแล้ว
แล้วต้นเหตุของความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น แล้วซายน์จะทำอย่างไรต่อไปเมื่อเหตุการณ์กลับตาลปัตร หนุ่มที่เธอแอบปิ๊ง กับ คนที่มาสนใจเธอ แล้วพี่สาวของเธอจะเป็นยังไง โอ้ว~เรื่องราวจะดำเนินไปแบบไหนต้องติดตามกันต่อไป….(>o<)
ความคิดเห็น