คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 2.2 จุดเริ่มต้น part 2
ผมไปถึ็เห็นว่าไอ้ทิมมันำลัวัน้ำล้าหน้าอยู่ ผมึเ้าไปยืน้อนหลัมันไว้ แม่เห็น้นมันแล้วินาารไปถึอนที่ัวเอระแทใส่มันแรๆ ทุที แล้ววันนี้ผมว่าผมะ้อเลิินนาารแล้วล่ะเพราะผมะับมันทำแบบนั้นริๆ
หลัวัน้ำล้าหน้าล้าาเสร็ไอ้ทิม็เยหน้าึ้น พอมันเห็นผมผ่านระมัน็ในสะุ้ัวโยน ผมเท้ามือสอ้าับอบอ่าล้าหน้าเอาไว้เพื่อััวมันเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนไ้ พอเห็นหน้ามันใล้ๆ แล้วแม่็น่ารัใ่เล่น วาอมันเรียวรีแ่ไม่ถึับี่ ผมไม่แปลใหรอเพราะมันเป็นลูนีน มูรั้นปาสวยน่าูบ ผิวแม่็เนียนละเอียนนึว่าเป็นผู้หิ อนแรแ่อยาไ้แ่อนนี้บอามรว่าอยาไ้โรๆ
“เอ่อ…พี่แทมมี่มีอะไรับผมหรือเปล่ารับ” ไอ้ทิมถามออมา้วยท่าทีเินๆ แถมยัไม่ล้าเยหน้ามาสบาผมอี ูท่าใมันะเ้นแรมาเพราะเสียหัวใมันันผมไ้ยิน ใบหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแระเรื่อ ลามไปนถึใบหูทั้สอ้า…น่าแล้หยิแ้มะริๆ
“อนุยับูทำไมไม่มอหน้าล่ะ ปิอบแอบมอหน้าูไม่ใ่เหรอ” ผมถามนที่เินนเร็ไปหมและยับหน้าลไปใล้หน้าอมันมาึ้นว่าเิม นไอ้ทิมหันหน้าหนีทำให้ผมไ้เห็นว่าอมันแเถือไปหม
“ผมอโทษรับพี่ ถ้าพี่ไม่โอเวันหลัผมะไม่แอบมอพี่แล้ว อโทษนะรับพี่อย่าโรธผมเลยนะ” มันละล่ำละลับอผม ไม่รู้เพราะเินหรือลัวผมันแน่ รู้แ่ท่าทาที่มันเป็นอยู่อนนี้น่ารันผมอำไม่ไ้ ผมำนไอ้ทิมมันหันลับมามอและะัไปเล็น้อยเพราะผมใเลื่อนหน้าเ้าไปใล้มันอีนปลายมูอเราสอนห่าันไม่ถึืบ
“แล้วถ้าูไม่ไ้อยาให้มึเลิมอูล่ะ” ผมเอ่ยถามมัน ไอ้ทิมมอผมาโ่อนะถามลับมา
“พี่หมายวามว่ายัไ” ผมไม่ไ้อบำถามำถามนั้นอมันเพราะริมฝีปาสวยสีแระเรื่อรหน้าึูใให้ผมทาบทับริมฝีปาลไปและบยีู้บอย่านุ่มนวลลบนริมฝีปาหวาน เพราะยัไม่อยาให้มันในเลิไปเสีย่อนหนนี้ผมึยัไม่ทำอะไรรุนแรับมัน แ่ถึะอย่านั้นอนแรไอ้ทิมมัน็ูในทำอะไรไม่ถูไปั่วะอยู่ี ่อนที่สัพัมันะยอมโอนอ่อนผ่อนามให้ผมไ้ลิ้มรสวามหวานาัวอมัน ผมยร่าโปร่ให้นั่บนพื้นระเบื้อสีาวระหว่าอ่าล้ามือสออัน่อนะบูบที่ร้อแรว่าเิมลไปบนริมฝีปาสวยเพราะวามอทนที่มีอยู่าผึผมึยอมเผยวาม้อารภายในออมา ูบราวนี้มันึทัุ้ันร้อนแรและเอาแ่ใ ผมับมืออมันโอบรอบลำอเอาไว้แล้วึับสะโพสวยึเ้าประิายพร้อมทั้บีบเ้นสะโพแน่นอย่าอบใ ารูบอเราูื่มยาวนาน ผมส่ลิ้นร้อนเ้าไปสำรวภายในโพรปา วา้อนและัวเอาทุหยาหยวามหอมหวานเอาไว้ ลิ้นอเราสอนเี่ยวระหวัพัวพันหลอมรวมลมหายใอเราเป็นหนึ่เียว
ผมถอนูบออไปั่วะ่อนะโน้มหน้าลมาอีรั้หวัะัวรสาิวามหอมหวานาริมฝีปาสวยอนรหน้าที่หอบแห่นอระเพื่อม ริมฝีปาบวมเป่อีสัหน แ่ราวนี้ไอ้ทิมลับใ้มือันหน้าอผมให้ห่าาย
“พี่ทำแบบนี้ทำไม” มันถามผมลับมา สีหน้าแววาและน้ำเสียอมันในอนนี้เ็มไป้วยวามสสัย
“ูอยาไ้มึ” ผมอบลับไปอย่ารไปรมา สำหรับผมไม่ำเป็น้อมาอ้อม้อมอะไรให้ยุ่ยา ถ้าผมอยาผม็ยอมรับและล้าที่ะบอออไป หลัผมพูบิ้วสอ้าอไอ้ทิมมวเป็นปม
“พี่หมายวามว่ายัไ”
“็รัวามทีู่พูนั่นแหละ มึับูเอาัน เอาแบบที่ไม่ผูมัน่ะ”
__________________
เรื่อราวะเป็นยัไ่อไป ิาม่อไ้พรุ่นี้นะะ
Enjoy Reading naka♥️♥️
ความคิดเห็น