คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Coffee Prince :: 7 [100% ซะทีเนอะ^^ ]
“เจ๊เค้าไม่ไหวแล้วนะ”
“แล้วแกจะให้ชั้นทำยังไงละชั้นช่วยอะไรแกไม่ได้หรอกนะ”
“ได้ดิต้องได้ เจ๊เก่งจะตายเรื่องแบบนี้อะ” (เห้ยมันคุยเรื่องอะไรกันละเนี่ย)
“แกรู้ได้ไงว่าชั้นเก่งเรื่องแบบนี้ แกนอนกับชั้นหรือไง” (เอาแล้วไง-*-)
“เอ่อสิ เคยนอนก็นอนด้วยกันอยู่ทุกวันจะไม่รู้ได้ไง” -*-
“อย่ามาทำเป็นรู้แกไม่ใช่ชั้นซะหน่อยจะมารู้ได้ไงว่าชั้นเก่ง”
“ก็เจ๊พูดอยู่ทุกวันอะไม่รู้ได้ไง”
“ถึงชั้นจะปากมากแค่ไหนเรื่องนี้ชั้นก็ไม่รู้จะพูดยังไงโว้ย” (อ้อโอเคไม่ใช่เรื่องอย่างว่า-*-)
“เจ๊ต้องพูดได้ดิไอ้ซอกจินมันกลัวเจ๊เพราะงั้นต้องได้”
“หุบปากของแกไปเลยไอ้พาดา แกขึ้นไปดูยูฮวานทีดิ เดี๋ยวเรื่องอิซอกจินเดี๋ยวแม่จัดการเอง” อึนเทบอกพาดาก่อนจะลุกขึ้นไปใส่รองเท้าเพื่อจะออกไปหาซอกจิน
“ไม่ต้องไปหรอกพี่ พาดาก็ไม่ต้องขึ้นมาดูหรอกกำลังจะลงไปแล้ว” ยูฮวานที่เพิ่งออกมาจากห้องแล้วได้ยินที่พาดากับอึนเทคุยกันตะโกนบอกลงมา
“อ้าวไอ้น้องรักตื่นแล้วหรอ ไม่ให้พี่ไปจัดการแล้วจะให้ทำไงห๊ะ “ อึนเทบอก
“เค้ามีวิธีของเค้าเอาเป็นว่าเค้ารู้แล้วละว่าเค้าจะทำยังไงดูท่าเราจะได้เงินเยอะด้วย หึหึ” ยูฮวานบอกพร้อมกับทำหน้าเจ้าเลห์
“เห้ยเจ๊อึนเท ยูฮวานมันเป็นไรอะ แปลกๆแหะ” พาดาหันไปถามอึนเท
“ชั้นจะไปรู้มันหรอ แล้วบอกว่าไม่ให้เรื่องว่าเจ๊ไง”
“เดี๋ยวเค้าไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะพี่ วันนี้ต้องดูดีหน่อย จะไปเอาเงินทั้งที หึหึ” ยูฮวานพูดเสร็จก็วิ่งขึ้นไปข้างบนเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัว
“เห้ยมันจะทำอะไรของมันวะเนี่ย” อึนเทพูดขึ้นพร้อมกับเกาหัวอย่างงง
“เห้ย เจ๊หรือว่า ยูฮวาน ยูฮวานมันจะ.......” พาดาพูดฟร้อมกับทำหน้าเหมือนตื่นเต้นมากๆ
“บอกว่าอย่าเรียกเจ๊ไงไอ้นี้นิ แล้วยูฮวานมันจะทำไม” อึนเทถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณืเพราะเธอกำลังใช่ความคิดอยู่ว่ายูฮวานมันจะทำอะไร
“หรือว่ายูฮวาน มันจะมีเสี่ยเลี้ยง แล้วที่มันกำลังจะไปอาบน้ำแต่งตัวก็คือมันจะกลับไปเป็นนาริม OoO” พาดาบอก
“แกจะบะ.......เห้ยเดี๋ยวที่แกพูดมามันก็มีเหตุผลอยู่เหมือนกันวะ ไอ้ยุฮวานมันไม่เคยเลยที่จะสนใจเรื่องการแต่งตัว หรือว่ามันจะมีเสี่ยเลี้ยงจริงๆวะ” อึนเทที่ตอนแรกไม่เชื่อแต่พอลองคิดดูก็เลยเออออไปด้วย (สุดๆเลยไอ้2คนนี้-*-)
ตึกๆๆ
“เห้ยๆๆๆ ยูฮวานกำลงัจะลงมาแล้ว มันจะกลายเป็นนาริมปะเนี่ยเจ๊” พาดาบอก
“จะรู้มั้ยเนี่ย เดี๋ยวก็รอลุ้นดิ” อึนเทบอก แล้วตอนนี้พาดากับอึนเทก็จับมือกันแน่นเอาหัวติดกันแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตารอว่ายุฮวานจะกลายเป็นนาริมหรือป่าว
“อ้าวนี้พี่อึนเทพาดา ทำอะไรกันเนี่ย ทำไมต้องเอาหัวติดกันด้วยอะ” ยูฮวานถาม
“ฟู่ ไม่ใช่แบบที่คิด โชคดีไป” อึนเทพูด
“ใช่ๆ ไม่ใช่แบบที่คิดโชคดีสุดๆ” พาดาพูดขึ้น
“อะไรของพวกเธอเนี่ย ทั้งเจ๊ทั้งพาดาเลย” ยูฮวานถามพร้อมกับเกาหัวพรางเพราะความงง
“ป่าวๆๆๆมะมีอะไรหรอใช่มะพาดาเนอะๆๆๆๆ” อึนเทรีบคยิบตาให้พาดาทันที
“อ่าๆ ใช่ๆไม่มีอะไรหรอกไปได้แล้วไหนบอกว่าจะไปเอาเงินไง” พาดาบอกก่อนจะรีบเปลี่ยนเป็นเรื่องอื่น
“เอ่อลืมไปเลยใช่แล้วต้องไปเอาเงินซะแล้ว ไปละนะ ^^ “ ยูฮวานบอกก่อนจะเดินไปใส่รองเท้าแล้วก็ออกจากบ้านไป
“เจ๊ว่ามันแปลกๆมะ” พาดาหันไปถามอึนเท
“บอกว่าอย่าเรียกเจ๊ไงไอ้นี้นิวู้จริงๆเลย ไม่รู้โว้ยว่ามันแปลกไม่แปลกไม่สนแล้ว”
ด้านยูฮวาน
“หึ ดูถูกกันนักใช่มะ งั้นยูฮวานคนนี้ก็จะให้นายได้ดูถูกสมใจเลยละ หึหึ” ยูฮวานพูดขึ้นขณะยิ้มนามบัตรที่ซองจุนเคยให้เอาไว้ขึ้นมาดู
“ปาร์คซองจุน นายรู้จักชั้นน้อยเกินไปแล้วละ” ยูฮวานพูดก่อนที่จะเดินขึ้นไปที่คอนโดของซองจุน
ในห้องของซองจุน
“พี่คะพี่ต้องรับผิดชอบชั้นสิคะพี่ทำแบบนี้กับชั้นได้ยังไงอ่า~”
“หุบปากเธอคิดจะใช่ลูกไม้ตืนๆแบบนี้กับชั้นงั้นหรอคิดผิดซะแล้วละเอานี้เงินแล้วจะไปไหนก็ไปเลย”
“พี่พูดแบบนี้ได้ยังไงคะชั้นไม่ใช่คนแบบนั้นซะหน่อย” รู้สึกประโยคหลังจะเบาๆนะเธอ-*-
“เหอะไม่ใช่คนแบบนั้น ชั้นรู้หรอกนะว่านี้เธอจัดฉากขึ้นมา เมื่อคืนเธอมอมเหล้าชั้นเสร็จแล้วก็อาสาพวกเพื่อนว่าจะมาส่งชั้นเองแล้วเธอก็แค่จัดฉากให้เหมือนเรามีอะไรกันก็เท่านั้นใช่มั้ยละ......หึหึ ชั้นพูดถูกใช่มั้ยจ๊ะสาวน้อย ไปได้แล้วไปอาบน้ำแต่งตัวซะ”
กิ๊งก๊อง
“ไปซะชั้นจะไปเปิดประตูก่อนละ” แล้วสาวน้อยคนนั้นก็ลุกไปอาบน้ำอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักสักเท่าไร
“ใครครับบ” ซองจุนถามคนข้างนอก
“.........” ไร้เสียงตามกลับมา
“ใครวะมากดกิ๊งทำไม” ซองจุนพึมพำกับตัวเอง
กิ๊งก๊องๆๆ
“ครับๆๆๆๆจะไปเปิดเดี๋ยวนี้ละครับ”
“ฮึก” อีกแล้วไอ้บ้านี้มันแก้ผ้าอยู่บ้านหรือไงวะเนี่ยนุงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอีกแล้ว
“สวัสดีครับ คุณ ปาร์ค ซองจุน มาเปิดช้าจังเลยนะครับ” ยูฮวานทักทายซองจุนด้วยใบหน้าประมาณว่ายิ้มแย้มสุดๆ
“เหอะนายเองหรอ มาที่นี้ทำไมไม่ทราบ” ซองจุนถาม....วันนี้มันวันอะไรว่ามีเรื่องให้ปวดหัวแต่เช้าเลย
“ค่าเสียหายครับผม ^^” ยุฮวานบอกซองจุน
“ค่าเสียหาย เหอะๆ นายเพื้ยนไปแล้วหรอ หน้าอย่างนายไม่จำเป็นต้องได้หรอกค่าเสียหาย” ซองจุนบอกอย่างดูถูก
“ผมไม่ได้เพี้ยนห๊ะ แต่ว่าคุณต้องจ่ายค่าเสียหายให้ผมเพราะว่าคุณชนมอเตอร์ไซค์ผม” ยูฮวานบอกซองจุน (คือว่าตอนนั้นอะคะตอนที่พอซองจุนพาอันอาขึ้นรถอะเคอะ แล้วพอซองจุนออกรถอะคะ ยูฮวานมันตั้งมอไซค์ได้แล้ว แต่ว่าพอซองจุนขับรถผ่านมอไซค์มันก็ล้มลงไปอีกรอบ ยูฮวานมันเลยโมเมว่าเป้นความผิดซองจุน-*-)
“นายจะบ้าหรือป่าวนี้ชั้นไปชนตอนไหนห๊ะ” ซองจุนพูดแล้วก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในห้อง แต่มีหรือคนอย่างยูฮวานมันจะยอม มันก็เดินตามเข้าไปเลยเคอะ เอาสิหนีได้หนีไป หึหึ-*-
“ไม่รู้ละรู้แต่ว่ารถของคุณมาชนมอเตอร์ไซค์ของผม โอเค๊ เพราะงั้นเอาค่าเสียหายมาเดี๋ยวนี้” ยุฮวานบอกเสียงดังแล้วก็มองหน้าซองจุน
“เหอะ หน้าด้าน” ซองจุนว่าก่อนจะเดินหนีไปอีกรอบ แต่แน่นอนยุฮวานของเรายังคงมีความพยายามสูง เดินตามต่อไป
“นี้ เอาค่าเสียหายมานะ” ยูฮวานบอกพร้อมกับดึงให้ซองจุนหันหน้ามาพูดกับตน แต่ว่ายูฮวานดึงพลาด เลยทำให้ล้มไปชนซองจุน ลงไปนอนทับกันอยู่ที่พื้น -*-
“เฮือก” ยูฮวาน กำลังช็อกอย่างรุนแรงเพราะว่าตอนนี้เธอเองนี้ละที่เป็นคนอยู่บนตัวซองจุน (นึกถึงอิด๊องนุ่งผ้าเช็ดตัวแล้วมีคนลงไปทับอิด๊อง อ๊ากก อยากเป็นยูฮวานเจงๆ -*-)
“กรี๊ดดดดดดดดด พี่คะ!!” สาวน้อยที่อ้างว่าเธอมีอะไรกับซองจุนที่กำลังอาบน้ำ เดินออกมาเนื่องจากว่าเธอลืมชุดเอาไว้ข้างนอก แต่แล้วเธอก็ต้องตกใจที่เห็นยูฮวานนอนทับอยู่บนตัวซองจุน
“กรี๊ดดดดด กรี๊ดดดดด พี่เป็นเกย์งั้นหรอคะ ฮึก พี่ทำแบบนี้กับชั้นได้ยังไง ฮือๆๆๆๆ”
“เห้ย ไม่ใช่นะครับคุณผมกับคุณคนนี้! ไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับ” ยูฮซานพยายามอธิบาย พรางคิดว่าแฟนฟลายคนจริงนะนายซองจุนเนี่ย ทั้งคุณผู้หญิงน่ารักคนนั้น แล้วยังมายัยแรดนี้อีก เหอะ
“กรี๊ดดดดด พี่เป็นเกย์จริงๆใช่มั้ยคะ เหอะ นายนี้มันหน้าหวานเหมือนผู้หญิงแบบนี้พี่เลยหลงมันใช่มั้ย ฮือๆ” เธอยังโวยวายไม่เลิก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เห้ยคุณ จะบ้าไปแล้วหรือไงฮะ ผมเป็นผู้ชายไม่ใช่เกย์ เค้าใจมั้ย ผม-เป็น-ผู้-ชาย “ ยูฮวานตะโกนใส่หน้าผู้หญิงคนนั้น
“กรี๊ดดดดดด ชั้นไม่เชื่ออย่ามา ตอแหลเลย นังนี้นิ ถึงแกจะเป็นผู้ชาย แต่ดูยังไงแกก็มีส่วนเหมือนผู้หญิงเพราะงั้นพี่เค้าก็ต้องมี............กันบ้างจริงมั้ย ห๊ะ” เธอยังคงไม่ยอมรับต่อไป
“ นี้คุณ จะให้ผมพูดอีกรอบมั้ย หะ ว่าผมปะ.......”
“ คนนี้เป็นแฟนพี่เองละ เลิกยุ่งกับพี่ได้หรือยังละ พี่มีแฟนแล้ว เค้าคนนี้คือแฟนของพี่เอง” ซองจุนที่เงียบไปนานอยู่ดีๆก็พูดขึ้นมาว่าตัวเองเป็นแฟนกับยูฮวานแถมยังมาโอบไหล่ยูฮวานอีกด้วย
“OoO” หน้ายูฮวาน
“^^” หน้าของซองจุน
“กรี๊ดดดดดด ไม่จริงงงงงงง ชั้นไม่เชื่อ กรี๊ดดดด กรี๊ดดดด ชั้นเกลียดพี่ที่สุดเลย กรี๊ดดดด กรี๊ดดด” เธอเอาแต่กรี๊ดแล้วก็กรี๊ด แล้วก็เดินหนีออกไปจากห้องทั้งๆที่นุงแค่ผ้าเช็ดตัว -*-
“นะนาย อ๊ากกกก ไอ้บ้า ไปบอกเด็กของนายแบบนั้นได้ไง ชั้นไม่ใช่แฟนนายซะหน่อย ไอ้เลว เอ๋ย” ยุฮวานพูดกอ่นที่จะกระโจนเข้าไปบีบคอซองจุน
“อั๊ก อ๊อก อ๊าก ปะ....ปล่อย...นะ”
“โธ่โว้ยยยยยยยยย” ยูฮวานปล่อยมือออกมาจากคอของซองจุน แล้วก็รู้สึกอยากจะตีตัวเองให้ตายจริงๆ ที่สงสารกับท่าทางเหมือนกับว่ากำลังจะตายของซองจุน
“เหอะ ไม่แน่จริงนิ” ซองจุนว่าก่อนจะทำหน้ากวนๆ
“หนอยนาย.....” ยูฮวานที่เริ่มเดือดอีกครั้งตั้งท่าจะเข้าไปบีบคอซองจุนอีกครั้ง
“โอเคๆ กลัวแล้วๆ มานั่งคุยกันดีๆเหอะ” ซองจุนว่าก่อนจะยกมือขึ้นเพื่อกันมือของยุฮวานที่จะมาบีบคอของเค้า
“เหอะพูดดีๆแบบนี้แต่แรกก็จบแล้ว ก่อนอื่นเลยเอาค่าเสียหายผมมาเอามาเดี๋ยวนี้” ยุฮวานพูดขึ้นทันทีที่นั่งลงบนโซฟา
“ไม่ยังไงก็ไม่ เหอะ นายนี้มันจริงๆเลยนะ ยังไงชั้นก็ไม่ให้หรอก นายไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องมาได้เงินชั้นจริงมั้ย” ซองจุนบอกยูฮวาน
“พูดมาได้ว่าไม่มีเหตุผล เหตุผลเนี่ย รู้อยู่เต็มอกนายเลย ว่านายน่ะชนรถชั้น อีกอย่างนายควรจะให้ค่าตอบแทนชั้นด้วย เพราะชั้นช่วยผู้หญิงคนนั้นเอาไว้” ยูฮวานพูด ทั้งๆที่ไม่อยากจะพูดเท่าไร เธอไม่ใช่คนทวงบุญคุณคน เธอช่วยเพราะเธออยากจะช่วย แต่ว่าตอนนี้มันจำเป็นจริงๆ เธอแทบจะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าบ้านอยู่แล้ว
“นายมันก็พวกต้มตุ๋น ชั้นไม่เชื่อหรอกว่านายน่ะ จะผ่านมาช่วยอันอาเอาไว้จริงๆ” ซองจุนบอกยุฮวานก่อนจะลุกขึ้น
“จะบ้าหรอบอกแล้วไงว่าไม่ใช่ก้ไม่ใช่ไง ผมผ่านมาจริงๆแล้ว ก็เห็นพอดีก็เลยเข้ามาช่วย มันคือความจริง” ยูฮวานพูดพร้อมกับลุกขึ้นเหมือนกับซองจุน
“เหอะ ไปได้แล้วออกไปจากบ้านชั้นเดี๋ยวนี้เลย ชั้นรำคาญนายเต็มทนแล้ว เชิญ” ซองจุนพูดพร้อมกับดันตัวยูฮวานอออกไปจากห้องของเค้า
“เห้ย หยุดนะ ยังคุยไม่รู้เรื่องเลย บอกให้หยุดไงละ”
ปึง
“ฟู่ ไปได้ซะที” ซองจุนพูดก่อนจะไปอาบน้ำแต่งตัว
“อ๊ากกกก เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ นายซองจุน เปิดๆๆๆๆ มาคุยกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้นะเอาค่าเสียหายของชั้นมาเดี๋ยวนี้!!!!!” ยูฮวานทั้งตะโกนทั้งทุบประตู แต่คนข้างในก็ไม่มีทีท่าว่าจะออกมาเปิดเลย
ที่ร้านดูดวงย่าน เมียงดง
“ลุงเป็นไงบ้างอะบอกมาเร็วๆดิ”
“อืมมมมมมมมม.....มัน.......”
“เอ้าลุงมีอะไรก็พูดมาดิ “
“คือ....แบบบ.....คือ....”
“โว้ยยยย จะบอกมั้ยว่ะไอ้นี้นิ บอกมานะเว้ย”
“เอ่อ.....คือ....แบบว่า.....เอางี้หนูอยากรู้เรื่องอะไรก่อนละ”
“ความรัก!!”
“อืมมมม คือว่า....เรื่องนี้....มัน”
“มันทำไมห๊ะ บอกมาสิย่ะ”
“ใจเย็นๆสิหนู เอาละๆ ฟังดีๆนะ คือว่า อีกไม่นานนี้ละ หนูจะเจอเนื้อคู่”
“ห๊า เนื้อคู่ กรี๊ดดด เรื่องดีๆแบบนี้แล้วจะ อ่ำอึ่งอยู่ทำไมละลุง ต่อๆๆ”
“มันเป็นเรื่องดีก็จริงอยู่หรอกหนู แต่ว่า....เนื้อคู่ของหนู........เป็น.........เกย์!!!”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ไอ้หมอดูบ้า แกดูผิดใช่มั้ย เนื้อคู่ของชั้นไม่มีทางที่จะใช่เกย์เด็ดคาด กรี๊ดดดดด ไอ้หมอดูบ้า”
“ใจเย็นๆ หนู คือ...ว่า ถึงเค้าจะเป็นเกย์ แต่ว่า เค้าก็หล่ออยู่นะหนู คือจะให้พูดไงละ เค้าก็ไม่ใช่เกย์ซะทีเดียวหรอก นะ แต่ถ้ารวมๆมันก็เกย์ละหนู”
“อ๊ากกกกก ไม่จริงนี้ไม่ใช่เรื่องจริง อ๊ากกกกก”
“เดี๋ยวหนู เอางี้ก่อนหนู เดี๋ยวลุงจะบอกรูปร่างสัดทัดเค้าให้ ลุงรู้ถึงอาชีพของเค้าเลยนะ”
“งั้นก็ว่ามาเร็วๆ”
“เค้าเป็นคน หล่อ เท่ แต่ว่านิสัยนั้น เอ่อ....ไม่ค่อยเข้ากับหน้าตาเท่าไรหรอกนะ แล้วก็เค้าเป็นสถาปนิก ลุงรู้แค่นี้ละ ขอให้โชคดีนะหนู”
“คะลุง อะนี้เงิน”
“ไม่เป็นไรหรอกหนู ซึลเฮ หนูเป็นลูกค้าประจำลุง แล้วอีกอย่าง ได้เนื้อคู่เป็นเกย์แบบนี้ ลุงสงสาร ไม่เอาเงินก็ได้จ๊ะ”
“o.O”
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
“เปิดๆๆๆๆๆ บอกว่าให้เปิดไง ไอ้คนไม่มีความรับผิดชอบ เอาค่าเสียหายมาาาาาาาาา” ยูฮวานก็ยังคงตะโกนไม่เลิก....เธอต้องได้ค่าเสียหายมาให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม ไม่งั้นละก็ เธอพาดาแล้วก็พี่อึนเท ไม่มีที่ซุกหัวนอนแน่นอน
“หึ ความพยายามสูงจริง ตะโกนอยู่ได้น่ารำคาญเป็นบ้า เหอะ” ซองจุนบ่นกับตัวเอง เค้ารำคาญเสียงของยุฮวานเต็มทนแล้ว ทั้งตะโกนทั้งทุบ หนวกหูเป็นบ้า เค้าต้องมานั่งทนฟังมันอีกนานเท่าไรเนี่ย
“แฮ่กๆ คอยดูนะ แฮ่กๆ ชั้นจะ......ตามนายไป....แฮ่ก....ทุกที่เลย......เพื่อให้ได้.......ค่าเสียหายมา......คอยดู!!!!! “ ประโยคสุดท้ายนั้นยูฮวานพยายามพูดให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้...ตะโกนอยู่ครึ่งชั่วโมงไม่เหนื่อยตายก็ดีแค่ไหนแล้ว
“หึหึ หมดแรงแล้วสินะ ^^”
100% แล้ว อ๊ากกกกกก ดีใจสุด T^T ในที่สุด เหนื่อยโฮก ซึลเฮออกมาแล้ว ออกมาพร้อมกับโชคร้าย 555+ ตอนนี้อาจจะไม่ค่อยได้มาอัพนะงับเพราะว่าเปิดเรียนแล้วยังไงก็ ช่วยกันเม้นด้วยนะงับ ^^
ความคิดเห็น