คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : น้องใหม่ใสซ่าส์
ตอนที่ 4 น้องใหม่ใสซ่าส์
หลังจากที่ม๊อบรู้ว่า ซีชอบเธอ (ฝีมือฉันไปบอกเองแหละ) ม๊อบกับซีก็ดูไปด้วยกันได้ดี มีแหย่กันเล่นเป็นปกติบ้าง ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นสุข แต่ทว่า ความวุ่นวายจะเกิดขึ้นกับตานีของพวกเราในเร็วๆนี้แหละ
“นี่ ม๊อบ เธอไปทำอะไรมาเนี่ย” ฉันถามขึ้นเมื่อเห็นรอยแดงขึ้นบนหน้าม๊อบ
“ใครทำอะไรเธอ ม๊อบ” กวางพูดจริงจังอย่างเอาเรื่อง
“ก็เด็กม.4กลุ่มนึงน่ะสิ อยู่ๆก็มามองหน้าฉันแล้วก็ตบฉัน” ม๊อบพูด
“เธอจำหน้าได้มั้ยม๊อบ” ฉันถาม
“จำได้สิ ก็เป็นพวกเด็กป๊อบม.4ทั้งนั้นเลย” ม๊อบพูด
“งั้นเหรอ งี้ก็สนุกใหญ่น่ะสิ” กวางพูด
“จะทำไงอ่ะ ท้าตบเลยมั้ย” ฉันเสนอความเห็น
“แน่อยู่แล้ว เย็นนี้ตานีเจอกันหลังตึกหนึ่ง แล้วฉันจะส่งสาส์นท้าไปเอง” กวางพูดประกาศิตคำตนเอง
และในเย็นวันนั้น...
“มาพร้อมกันหน้ากันเลยนะ” กวางกล่าวหยั่งเชิง
“พวกเธอก็ไม่เลวนี่ ที่กล้าท้าฉันอย่างนี้” ยุ้ย หัวหน้ากลุ่มของเด็กม.4กลุ่มนั่นพูด
“ตานี ลุ...”
“เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่ง ฉันน่ะยังไม่ได้แนะนำสมาชิกแก๊งฉันเลย”
“รีบๆสิ เสียเวลานะรู้มั้ย”
“พวกเธอน่ะชื่อแก๊ง ‘ตานี’ ใช่มั้ย”
“แล้วจะทำไม”
“ในเมื่อพวกเธอเป็น ‘ตานี’ พวกฉันก็ ‘น้ำว้า’ ละกัน แล้วพวกเราก็จะเป็นคู่แข่งกันตลอดไป...”
“มีเรื่องจะพล่ามแค่นี้ ใช่มั้ย” กวางถามอย่างหงุดหงิด
“อ้อ พวกเรามี เปิ้ล ลูกเกด เอ๋ ลูกน้ำ แล้วก็ฉัน ยุ้ย”
“พวกฉันก็ ตา สา บี ม๊อบ แล้วก็ฉัน กวาง” พูดเสร็จกวางกับยุ้ยก็จับมือกัน แล้วจากนั้น...
“พวกเรา ลุย!!!” ทุกคนพุ่งเข้าหากัน กวาง-ยุ้ย เปิ้ล-ม๊อบ เอ๋ -ตา ลูกน้ำ-บี แล้วก็ ลูกเกด-ฉัน
กวางใช้พลังแรงมือที่เธอมี ตาใช้พลังทำให้ยัยเอ๋เป็นใบ้ไปชั่วขณะ แล้วก็พุ่งเข้าตบ บีใช้พลังล่องหน ทำให้มองไม่เห็น แล้วตบ ม๊อบใช้พลังรักษาตัวเองให้หายเจ็บตัว ส่วนฉันใช้พลังจิต ให้ตบหน้าตัวเอง ฉันจะได้ไม่เปลืองแรง
“โอ๊ยๆๆ ฝากไว้ก่อนเถอะ” พวกน้ำว้าตะโกนแล้ววิ่งหนีไป ฮึ ใครจะมาชนะพลังเหนือคนได้ล่ะ
+++++++++
ในวันต่อมา...
“นี่มันอะไรกันนี่!!!” ฉันและเพื่อนๆตานีพูดขึ้น เมื่อเห็นใบหน้าห้าคนของพวกฉัน ติดอยู่ตามเสาของโรงเรียนและมีข้อความบอกว่า ‘พวกนี้เป็นนางปีศาจ’
“ต้องเป็นฝีมือของพวกน้ำว้าแน่ๆ” กวางพูดอย่างโมโห
“พวกนั้นมันอาฆาตเรา เลยทำอย่างนี้” ตาเองก็โมโหไม่แพ้กัน
“แต่ก็แจ๋วดีนี่ ลงทุนขนาดนี้” บีพูดพร้อมกับแกะใบโปสเตอร์
“เอาไงดีล่ะ ถ้าเป็นอย่างนี้ คนทั้งโรงเรียนคงไม่กล้าเข้าใกล้เราแน่” ม๊อบพูดอย่างหวั่นๆ
“ก็พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสสิ เรื่องแบบนี้ง่ายนิดเดียว” ฉันพูดพร้อมกับบอกแผนการกับเพื่อนๆ
“ขออนุญาตค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับเดินเข้ามาในห้องอาจารย์ที่ปรึกษาของฉัน ซึ่งอาจารย์คนนี้ก็เป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองเหมือนกับอาจารย์กอบโกย ความดุและร้ายกาจก็มีพอๆกัน อาจารย์คนนี้ชื่อ อาจารย์ กติกา
“พวกเธอมีธุระอะไรกัน” เสียงอันโหดเหี้ยมดังขึ้น เล่นเอากวางและม๊อบสะดุ้ง (สองตัวนี้มันสไลด์ผม)
“นี่ค่ะอาจารย์” ฉันพูดและยื่นใบโปสเตอร์ให้อาจารย์
“นี่มันอะไรกัน” อาจารย์พูดเมื่อเห็นโปสเตอร์
“มันติดอยู่ทั่วโรงเรียนเลยค่ะอาจารย์” ฉันพูดอธิบาย
“เธอจะบอกว่าพวกเธอถูกกลั่นแกล้ง” อาจารย์พูดและมองหน้าฉัน
“ใช่ค่ะ อาจารย์” ฉันพูดอย่างหนักแน่น
“แล้วอาจารย์จะสอบสวนให้ละกัน ออกไปได้แล้ว”
“ค่ะ อาจารย์” แล้วฉันก็ออกมาจากห้องอาจารย์กติกา
“ไง เป็นไง ถ้าอาจารย์สอบสวนได้ตัวเมื่อไรล่ะก็ พวกนั้นก็จะโดนลงโทษเอง” ฉันพูด
“แต่ฉันว่ามันจะเห็นผลช้าไปฉันรอไม่ได้อ่ะ” กวางพูด
“อย่านะกวาง อย่าเด็ดขาด ไม่งั้นเสียแผนแน่” ฉันรีบพูด
“ใช่ แผนนี้ฉันขอเรียกว่า แผน‘นางเอก’ อย่าทำอะไรเลยนะกวาง” บีพูด
“เออ ก็ได้” กวางพูด
“ถ้าอย่างนั้น พวกเราก็ต้องไป...”
“ฉลอง!!!” ทุกคนพูดพร้อมกัน แล้วก็ตรงไปทีโรงอาหาร แวะร้านน้ำผลไม้ที่ซื้อกันเป็นประจำ และซื้อน้ำมาคนละแก้ว
“พวกเรา ชนแก้ว!!!”
ระหว่างที่พวกเรากำลังมีความสุขนั่นเอง หายนะก็มาเยือนอีกแล้ว
“พี่ซีขา พี่ซีต้องจัดการให้น้องเปิ้ลนะคะ เมื่อวาน มันทำน้องเปิ้ลเจ็บไปทั้งหน้าทั้งตัวเลยค่ะ” น้องเปิ้ลลากซีมาถึงโต๊ะพวกเรา ยัยม๊อบจ้องซีตาขวาง
“ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเปิ้ลเลยนะ” ซีรีบแก้ตัว เมื่อเห็นปฏิกิริยาของม๊อบ
“พี่ซี ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะคะ เราเป็นแฟนกันนะคะ พี่ซี” น้องเปิ้ลยังหน้าด้านแสดงความเป็นเจ้าของ ทั้งๆที่ซีปัดมือน้องเปิ้ลที่เกาะแขนตัวเองอยู่ ยัยม๊อบมันได้แต่จ้องตาขวาง แต่ก็ยังไม่แสดงอาการโวยวายอะไร กวาง ตา บี ได้แต่นั่งอึ้ง
“พอสักที เปิ้ล เราไม่ได้เป็นอะไรกัน” ซีสะบัดแขนออกจากเปิ้ลด้วยความโมโห
“ก็ได้ ในเมื่อพี่ซีทำอย่างนี้กับเปิ้ล เปิ้ลเจ็บ เปิ้ลจะทำให้พี่ซีเจ็บกว่าเปิ้ลหลายเท่า จำไว้” แล้วน้องเปิ้ลก็หยิบน้ำผลไม้สาดไปที่ม๊อบ แล้วก็เดินจากไป
“เอ่อ ม๊อบ คือว่าฉัน...” ซีพูดอย่างติดๆขัดๆ
“ขอโทษ ฉันขอโทษที่ไปยุ่งกับนายจนแฟนนายไม่สบายใจ ฉันขอโทษจริงๆ ฉันขอโทษ” ม๊อบพูดแล้วลุกจากโต๊ะไป
“นี่ซี ถ้ายังรักม๊อบอยู่ล่ะก็ ช่วยไปขอโทษม๊อบ แล้วก็เคลียร์เรื่องน้องเปิ้ลด้วย” ตาพูด แล้วซีก็รีบวิ่งตามม๊อบไป
“เฮ้อ วันๆมีแต่เรื่องยุ่งๆ” กวางบ่น
“นั่นสินะ” บีเห็นด้วย
“เดี๋ยวเลิกเรียนแล้ว หาไรทำแก้เซ็งกันดีกว่า” ฉันพูดขึ้น
“อืมๆ ขึ้นห้องเรียนดีกว่า” ตาพูดแล้วพวกเราก็ขึ้นห้องเรียน
+++++++
ในเย็นวันนั้น ฉัน กวาง ตา บี และ ม๊อบ มารวมตัวกันที่โต๊ะม้าหินแถวๆโรงอาหาร
“อะไรอ่ะสาที่ว่าจะทำแก้เซ็ง” กวางถามขึ้น
“ก็นี่ไง” ฉันพูดพลางควานหาของในกระเป๋า แล้วฉันก็หยิบกล่องๆหนึ่งขึ้นมา
“โอ้ สา ไอ้นี่ต้องทำให้เราหายเซ็งได้แน่” กวางพูด
“เล่นอะไรดีอ่ะ” ตาถามขึ้น
“อืม แก่กินน้ำ เอามั้ย” บีเสนอความเห็น
“เอาดิ” ทุกคนหันไปมองต้นเสียง
“อ้าว มาร์ค มานั่งเล่นด้วยกันดิ” ม๊อบชวน
“ปาล์ม ไม่มาวงนี้เหรอ” มาร์คตะโกนไปถามปาล์ม ซึ่งเดินลงมาตามๆกัน
“วันนี้ฉันขอป๊อกเด้งวงนี้จ้ะ” ปาล์มพูด ตอนนี้เธออยู่อีกวงนึง วงนั้นมีซี โด โฟร์ แล้วก็อ๊อดนั่งอยู่
“อ้อ งั้นพวกเราเล่นกินน้ำกันดีกว่า” มาร์คหันมาพูดกับพวกเรา
“งั้น ใครก็ได้ไปซื้อน้ำโค้กมาไป” กวางสั่ง
“แต่ฉันว่า ไม่ดีอ่ะ อย่างนี้ฉันอดกินน้ำแน่” ฉันพูด เพราะว่าฉันมักจะเล่นชนะเสมอ ก็เลยไม่ได้กินน้ำ ไม่ย๊อม ไม่ยอม
“แล้วจะเอาไงล่ะ ถ้าไม่กินน้ำก็ไม่ใช่ไพ่กินน้ำอ่ะเดะ” กวางพูด
“ก็เอางี้ไง ใครแพ้ก็ไปวิ่งรอบสนามก่อนรอบนึงแล้วค่อยมากินน้ำ รับรองว่าหายเซ็ง ชัวร์”
“เอาไงก็เอาเถอะ ฉันจะเล่นแล้ว” มาร์คพูดและหยิบไพ่มาสับ ดึงไพ่ออก1ตัวไปเก็บไว้ แล้วจึงแจกไพ่ให้ทุกคน แล้วทุกคนก็นั่งดึงไพ่กันไปจนเหลือกวางและม๊อบเป็นสองคนสุดท้าย
“เอ้า หยิบไปดิ” กวางท้าม๊อบ แล้วม๊อบก็หยิบ
“เหอๆๆ ฉันชนะ” ม๊อบหงายไพ่
“กวางจ๋า ตามกติกานะจ๊ะ” ฉันพูด กวางทำหน้ามุ่ยแล้วจึงไปวิ่งรอบสนาม
“เฮ้ กวาง ไปทำอะไรมาน่ะ” เสียงๆหนึ่งทักขึ้นเมื่อเห็นกวางวิ่งหอบมาแล้วซดน้ำที่โต๊ะ
“ก็ยัยสาน่ะสิ ไม้ มันให้ฉันวิ่งรอบสนามอ่ะ” แหม ฟ้องเชียวนะ
“ก็เล่นกันตามกติกานี่ ฉันไม่ผิดซะหน่อย”
“กติกาบ้าบออะไรกัน ลองมาวิ่งดูเองมั้ย แล้วจะรู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน” กวางโวยวาย
“ก็ฉันไม่แพ้นี่นา”
“อ๋อๆๆ นี่เล่นไพ่แพ้ เลยโดนทำโทษงั้นเหรอ ตลกชะมัด” ไม้พูดพร้อมกับหัวเราะนิดๆ
“นี่แน่ะ มาหัวเราะฉันทำไม” กวางตบหัวไม้ไปทีนึง
“เราว่าย้ายวงไพ่ไปที่อื่นดีกว่า มดมันตามมาแล้ว” ตาพูด พร้อมกันกับเพื่อนๆทีเข้าใจเหตุการณ์ดี ก็เริ่มเขยิบๆไปโต๊ะอื่น
“จะทิ้งฉันงั้นเหรอ พวกเธอนี่มัน” กวางเริ่มโวยวาย
“เค้าหลีกทางให้เราสองคนต่างหากเล่า” ไม้พูด เลยโดนกวางตบหัวอีกหนึ่งที
“ปากเหรอน่ะ ฉันไม่ยุ่งด้วยแล้ว ฉันจะไปเล่นไพ่ต่อ” กวางพูดและกำลังเดินมาที่วงไพ่
“ระวังแพ้นะครับ” ไม้พูดพร้อมหัวเราะ
เมื่อกวางกลับมา เราก็เริ่มเล่นกันอีก แล้วคนที่แพ้ตานี้ก็คือ ม๊อบ
“โอ๊ย ทำไมฉันแพ้ล่ะเนี่ย จำไว้เลยนะสา กติกาบ้าๆของเธอเนี่ย” เอ้า กติกาก็เป็นกติกาดิ คนที่เล่นก็ต้องเคารพกติกาถึงจะถูก ยังมาพาลฉันอีก แล้วม๊อบก็ไปวิ่ง แต่ตอนกลับมาม๊อบไม่ได้เหนื่อยหอบขนาดกวางที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะ ม๊อบใช้พลังรักษาอาการเหนื่อยและปวดขาของตนเอง
“น้ำโค๊กนี่ชื่นใจจังเลย” ม๊อบพูดอย่างอารมณ์ดี
“มาเล่นกันต่อดีกว่า” มาร์คพูด
“โอย ตังค์หมดแล้ว” เสียงอ๊อดบ่นดังมาจากวงโน้น
“งั้น ไปเล่นวงมาร์คกันดีกว่า” ปาล์มชวน แล้ว อ๊อด ปาล์ม โด โฟร์ แล้วก็ซี ก็ยกโขยงมารวมกับวงของฉัน
“หลายคนท่าจะสนุกดีนี่” มาร์คพูด
“งั้นต้องเพิ่มกติกา เนื่องจากมีคนเยอะขึ้น คนโดนทำโทษก็จะต้องเยอะขึ้นด้วย เพราะฉะนั้น ตานี้จะมีคนโดนทำโทษ3คน” ตาพูด พร้อมกับดึงไพ่ออก3ใบ และตรวจดูว่าไม่ซ้ำกัน จากนั้นก็ส่งไปให้มาร์คสับไพ่ แล้วแจก ทุกคนเริ่มเล่น (รอบนี้ตาบายนะจ๊ะ เพราะเป็นคนดูไพ่โจ๊ก) และคนที่แพ้ในตานี้ ได้แก่ ซี ปาล์ม แล้วก็ ฉัน!!!
“สาจ๋า ตามกติกานะจ๊ะ” กวางพูดทวนคำฉัน ฮึ่ย จำไว้นะ
“เออ ฉันรู้แล้วน่า” แล้วฉัน ซี ปาล์ม ก็ต้องไปวิ่งรอบสนาม
“เฮ้อ เหนื่อยจังเลย” ฉันกับปาล์มพูดพร้อมกัน
“ไม่เห็นเหนื่อยตรงไหนเลย รอบเดียวเอง” ซีพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อนอะไร
“ใครมันจะไปถึกเหมือนแกว่ะ ซี” ปาล์มพูด
“ใช่ๆ เราไม่ได้เป็นนักกีฬาอย่างนายนี่นา เราไปกินน้ำกันดีกว่า ปาล์ม” แล้วฉันกับปาล์มก็ตรงไปที่แก้วน้ำโค๊ก แล้วก็สูบน้ำกันไปอึกใหญ่จนหมดแก้ว
“เฮ้ยๆ เหลือไว้ให้ฉันบ้างซี” ซีพูด
“อยากกินก็ไปซื้อเองสิ” ฉันกับปาล์มแหวใส่ซีพร้อมกัน
-จบตอน-
ความคิดเห็น