คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ซีกับแฟนใหม่!!!
ตอนที่3 ซีกับแฟนใหม่!!!
"ม๊อบ"
"อะไร"
"แกคิดว่าซีเป็นเกย์จริงเหรอ"
"ก็ไม่รู้ไงถึงได้ให้แกช่วยจับอ่ะ"
"แต่เราว่าซีไม่ใช่"
"ทำไมแกถึงแน่ใจอย่างนั้นอ่ะ"
"ก็ตอนนี้ซี..."
"เฮ้ คุยอะไรกันอยู่น่ะ" เสียงกวางดังมาแต่ไกล เล่นเอาบีและตาที่อยู่ข้างๆรีบกระโดดหลบเพราะอายเขา
"เราคุยเรื่องภารกิจกันอยู่น่ะ"
"อ้อ งั้นว่าไงล่ะ ไปกันถึงไหนแล้ว" กวางถาม
"ฉันรู้สึกเหมือนมันไม่คืบหน้า หรือไม่ก็ซีไม่มีส่วนไหนที่เป็นแอบเลยอ่ะ"
"งั้นเหรอ" กวางพูดเสียงอ่อยๆ
"ม๊อบ แกอ่ะคิดมากไปเอง" ตาพูด
"ใช่แล้ว ตาพูดถูก แกอ่ะหลงรักเขามากไปจนคิดระแวงเขา แม้แต่เพื่อนเขาที่เป็นผู้ชายม๊อบก็ยังหวง" บีพูด
"ฉันไม่ได้ระแวงหรือหวงซีซักหน่อย ก็ไม่ได้เป็นแฟนนี่" ม๊อบพูดอย่างยอมแพ้เพื่อนๆ
"อ้อ ซีเดินมาแหละ" ตาทักขึ้น
"เอ๋!!!" ทุกคนตะลึง เพราะว่า ซีเดินควงมากับน้องเปิ้ล เด็กที่ป๊อบที่สุดในม.4
"นี่ไงล่ะ ข้อพิสูจน์ว่า ซีไม่ได้เป็นเกย์" กวางพูดขณะที่ตาของเธอยังจับจ้องอยู่ที่ซีและน้องเปิ้ล
"น้องเปิ้ลนี่น่ารักดีเนอะ"
"อืม ก็ป๊อบที่สุดในม.4นี่" ฉันตอบโดยไม่ได้ใส่ใจคนถามเท่าไร เพราะกำลังอึ้งที่นายซีทำได้ไง
"ฉันขอตัวก่อนนะ" ม๊อบพูดแล้วรีบเดินไปจากโต๊ะ
"งั้น ฉันก็ขอตัวก่อนละกันนะ" กวาง ตา บี มองฉันอย่างงงๆ ประมาณว่าจะไปกันหมดโต๊ะเลยเหรอ แต่ฉันว่าเมื่อกี้ฉันต้องพูดอะไรผิดไปแน่เลย ฉันจึงจะลุกตามไปขอโทษม๊อบ
"ม๊อบ เอ่อ คือ เมื่อกี้ฉันขอโทษนะ"
"ขอโทษอะไรเล่า น้องเปิ้ลเค้าก็น่ารักจริงแหละ ไม่งั้นซีมันคงไม่จีบหรอก" ฉันไม่รู้จะทำยังไงดี ในเมื่อเพื่อนฉันอกหักช้ำรัก ฉันนิ่งอยู่นาน แต่พอฉันเริ่มรู้แล้วว่าควรทำอะไรฉันก็เหลือบไปเห็น...
ต้นกับปู...
"ฉันว่าเปิ้ลกับปูนี่น่ารักกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยเนอะ" ตอนนี้ฉันไม่รู้ตัวหรอกว่าพูดอะไรออกไปมั่ง ในหัวฉันมันเบลอๆไปหมดเลย ม๊อบเองก็เงียบไม่ได้พูดอะไร ฉันคิดว่า ม๊อบก็คงเป็นเหมือนฉัน
"ไปกันเถอะม๊อบ"
"ไปไหนอ่ะ"
"มาเหอะน่า"
แล้วฉันก็ลากม๊อบมาที่โรงอาหาร แล้วตรงไปที่ร้านขายน้ำผลไม้
"ฉันเลี้ยงเอง อยากกินน้ำอะไรสั่งเลย" แล้วฉันกับม๊อบก็สั่งน้ำผลไม้กันมาคนละ3แก้ว แต่ละแก้วนี้ไม่ซ้ำกันเลย จากนั้นฉันกับม๊อบก็ไปนั่งกินน้ำที่โต๊ะ
"น้ำใบบัวบก แก้ช้ำในเว้ย" ม๊อบพูดขึ้นแล้วยกซด
"ของฉันน้ำใบเตย กินแล้วเก่งคณิตเว้ย" แล้วฉันก็ซดตาม
"มีอีกมีอีก น้ำโยเกิร์ต ผิวพรรณมันจะผุดผ่อง" แล้วม๊อบก็ยกซดอีก
"น้ำส้มเว้ย กินแล้วเผื่อจะเป็นนางเอกกะเค้าบ้าง" แล้วฉันก็ยกซด
"ไม่เอาเว้ย ไม่อยากเป็นนางเอก ไปตะลุยผับดีกว่า นี่น้ำพั้นซ์" แล้วม๊อบมันก็ยกซด
"งั้นก็น้ำลิ้นจี่ เป็นผับที่ภาคเหนือเลย" แล้วฉันก็ยกซด ซดเข้าไปเลย ให้มันหายเจ็บหายช้ำ (เหมือนวงเหล้าเลยเนอะ)
"เฮ้ ทำอะไรกันอยู่น่ะสาวๆ" เสียงใครทักมา แต่ฉันไม่สนใจหรอก เมาน้ำผลไม้ต่อดีกว่า
"เฮ้ยๆๆ ช้านว่ามานม่ายก๋าวว่าม๊อบ มานคนละทิศทางกานเลย เอื้อก" ก็ดูน้ำแต่ละอย่างสิ คนละสีกันเลย ใบบัวบกกับใบเตยสีเขียว ส้มกับพั้นซ์สีส้ม โยเกิร์ตสีขาว ลิ้นจี่สีชมพู
"อาวงี้ล้ากานน้าสา นี่ๆๆๆ ทามอย่างนี้" ม๊อบกำลังเมาได้ที่ และเทน้ำผลไม้ผสมกัน
"เออ ดีๆๆว่ะ มานจาด้ายปายทิศเดียวกาน เอื้อก ซดต่อ อร่อยว่ะ" เอาเข้าไป ผสมกันให้มั่วเลย ปัง!!!
"เป็นอะไรกันเนี่ย บ้าไปแล้วรึไง เดี๋ยวก็ท้องเสียกันพอดี" ไอ้เสียงคนทักเมื่อกี้มันเริ่มอาละวาด กรูดื่มแล้วมันไปหนักกบาลใครวะ มาว่ากรูอีก
"เฮ้ยๆๆ จาปายหนายก้อปายเลยปาย โคนจามาวหล้าว เอ๊ย ไม่ใช่ มาวน้ามโผลล้าม้าย" ฉันพูดอย่างรำคาญ มายุ่งทำไม ชีวิตฉัน
"เฮ้ย ไอ้โฟร์ สองตัวนี้มันเป็นอะไรไปว้า"
"ไอ้โด กรูก็มาพร้อมกันกะเมิง กรูจะไปตรัสรู้มั้ย"
"เออ ว่ะ"
"โอ๊ย จะไปเถียงกันก็ไปที่อื่นเลย รำคาญโว้ย" ม๊อบเริ่มโวย ดีมากเพื่อน กรูก้อรำคาญเหมือนกัน
"เอ้า ชนแก้ว" แล้วฉันก็ชนแก้วกะม๊อบ เออ มีความสุขเว้ย ต้องลืมทุกข์ ลืมไปให้หมด
+++++++++
สองคนนั่นยืนอยู่นาน (ไอ้คนที่ชื่อโฟร์กะโดอ่ะ) แล้วมันก็มาเยือนกันอีกสองตัว
"คือว่า สา ติวเลขให้เราหน่อยดิ คราวนี้ติวจริงๆแล้ว ไม่ล้อเล่นแล้ว" อืม เรื่องติวเลขก็มีอยู่สองตัวก็ไอ้วิมกะไอ้น้ำ
"พวกเมิงดูสภาพยัยสองตัวนี้ซะก่อนดิ" โฟร์พูดแล้วชี้มาที่ฉันและม๊อบ ซึ่งมีสภาพไม่ต่างจากคนเมาเหล้า ทั้งๆที่เมาน้ำผลไม้กัน
"เฮ้ย สา เป็นไรไป ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า เจ็บตรงไหนรึเปล่า" ไอ้วิมมันหน้าตาตื่นเมื่อเห็นสภาพของฉัน มันรีบมันจับหัวจับแขนสำรวจใหญ่ ฉันไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย
"เฮ้ย มากไปแล้วไอ้วิม แฟนเพื่อนนะเว้ย แฟนเพื่อน" ไอ้น้ำบอกกะไอ้วิม
"โอ๊ย ฉันไม่ใช่แฟนใครทั้งนั้น ฉันโสดย่ะ โสดๆๆๆ" ฉันเริ่มโวยวายแล้ว
"ใช่ๆๆ ฉันก็โสดเหมือนกัน น้ำสุดหล่อมานั่งด้วยกันนะ" ไอ้ม๊อบเริ่มแระ เริ่มจะงาบเพื่อนกรู
"อืม จะให้ติวคณิตนี่ เอาหนังสือมา เดี๋ยวฉันกับม๊อบจะช่วยติวให้" เริ่มเข้าธุระแล้ว (หายเมา)
"สา ฉันด้วยเหรอ คือว่า ฉันน่ะ" อาการตื่นกลัวอย่างนี้แสดงว่า...
"หลับในห้องเรียนเหมือนกัน ใช่มั้ย" ฉันถามม๊อบ
"ถูกต้องเลย ติวให้ฉันด้วยละกัน" ม๊อบพูด และหลังจากนั้น ฉันก็ตั้งหน้าตั้งตาติวหนังสือ ฉันแหกปากติวอยู่คนเดียว ในขณะไอ้คนที่ฟังมันมีตั้งห้าคน แถมยังไม่เข้าใจยิบย่อย ถามโน่นถามนี่อีก ฉันละกลุ้ม
ในขณะที่ฉันและไอ้ห้าคนกำลังติวหนังสือด้วยความสงบก็เกิดเรื่องขึ้นอีก เพราะม๊อบอ่ะ นั่งเบียดไอ้น้ำจนตัวแบบแทบจะติดกันเป็นปาท่องโก๋ ไอ้น้ำ มันก็อึดดี นั่งเฉยๆ แต่ไอ้ม๊อบ มันก็ เฮ้อ... นี่แหละทำให้เกิดเรื่องล่ะ
"ไอ้น้ำ เมิงทำอะไรม๊อบอ่ะ" ใครวะ รบกวนการติวหนังสือกรูจริงๆ ว่าแต่นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย อยู่ๆซีก็มาโวยวาย แล้วยังทำท่าเหมือนจะต่อยน้ำอีก
"พวกฉัน ติว-หนัง-สือ กันอยู่ย่ะ" ฉันพูดแบบเน้นคำ
"ติวหนังสือบ้าอะไรนั่งติดกันอย่างนี้ล่ะ" ซีมันโกรธเอาเรื่อง
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกะนายล่ะ ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน" ม๊อบลุกขึ้นยืนเถียงซี
"มันเกี่ยวสิ เกี่ยวเพราะ..." ยังไม่ทันที่ซีจะพูดประโยคเสร็จ ก็มีเสียงๆหนึ่ง...
"พี่ซีขาาาา หนีน้องเปิ้ลทำไมล่ะคะ ไม่รักน้องเปิ้ลแล้วเหรอ" ได้ยินแค่นั้นม๊อบก็จ้องตาเขียวปัด แต่ก็ยังแฝงแววตาเศร้าๆอยู่
"สา เราติวหนังสือกันต่อดีกว่า ส่วนซี นายจะไปไหนก็ไปไกลๆเลยไป เสียสมาธิหมด" ม๊อบพูด
"ไปกันเถอะค่ะ พี่ซีขาาาา" ยังไม่ทันที่ซีจะพูดแก้ตัวอะไรก็โดนน้องเปิ้ลลากไปที่อื่นซะแล้ว ฉันแอบเห็นนะ ซีมันมองม๊อบกะน้ำตาละห้อยเลยแหละ น่าสงสาร แล้วก็น่าสมน้ำหน้า อยากไปมีคนอื่นเอง ช่วยไม่ได้
++++++++++
วันต่อมา...
"เฮ้อ...ฉันว่าเราควรจะปิดภารกิจได้แล้วนะ" ฉันพูดกับกวาง ตา และ บี (ม๊อบไม่มาโรงเรียนวันนี้)
"นั่นสินะ ได้ข้อสรุปแล้วนี่" ตาพูด
"งั้นฉันบันทึกปิดภารกิจเลยละกัน" ฉันพูดพร้อมกับกางสมุดบันทึกภารกิจ และกำลังจะลงมือเขียน
"แต่ไม่บอกม๊อบหน่อยเหรอ" กวางถามขึ้น
"คงไม่จำเป็นต้องบอกหรอก เพราะว่าเจ้าตัวเค้าคงทำใจแล้วล่ะ" บีพูด แล้วฉันก็นั่งบันทึกปิดภารกิจไป
"งั้น ภารกิจหน้าจะจับแอบใครล่ะ" ฉันถามขึ้น
"จะไม่ให้ฉันพักเลยรึไง" กวางแหวขึ้น
"แกทำอะไรสักอย่างบ้างรึยังล่ะ" บีเถียง
"เอาน่า เลิกทะเลาะกันเถอะน่า" ตาพูด
"งั้น ฉันพักภารกิจไว้ก่อนละกัน" เฮ้อ...เพื่อนฉัน ไม่ทันไรก็ทะเลาะกันซะแล้ว สงสารก็แต่ยัยม๊อบน่ะสิ เราต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว คิดได้ดังนั้นฉันจึง...
"นี่ เดี๋ยวฉันมานะ" ฉันบอกกับเพื่อนๆ แล้วก็ลุกไปห้องอื่น ซึ่งห้องนั้นก็ไม่ใช่ห้องใครหรอก ห้องของซี วันนี้แหละ ต้องสะสางกันให้รู้เรื่อง
"หวัดดี นายซี" ฉันบุกไปถล่มโต๊ะนายซีถึงห้อง
"มาทำไม มีอะไรรึเปล่า ถ้าไม่มีก็กลับไปเลยไป ฉัน..." หนอยแน่นายซี เล่นเป็นชุดเลยเหรอ
"มีซี่ มีแน่" แล้วฉันก็ต่อยนายซี
"ยัยบ้า อยู่ๆมาต่อยฉันทำไม
"วันนั้นที่โรงอาหาร" แล้วฉันก็ต่อยอีก
"แล้วคราวนี้อะไรอีก"
"เมื่อกี้ ที่บังอาจใส่ฉันเป็นชุด" แล้วฉันก็ตบ
"อ้าวคราวนี้ทำไมตบล่ะ"
"ให้ม๊อบ ที่วันนี้ มันต้องหยุดเรียนเพราะนาย"
"ว..ว่าไงนะ" ยังมีหน้ามาพูดอีก
"ที่ม๊อบไม่สบาย ไข้ขึ้น ร้องไห้จนตาบวม ไม่กินข้าวไม่กินอะไร เพราะนาย" ซีอึ้งนิ่งไปเลย
"คือว่า เอ่อ คือ ฉัน"
"บอกฉันมา แค่บอกฉัน นายยังรักม๊อบอยู่มั้ย ยังรักม๊อบอยู่บ้างมั้ย"
"เอ่อ คือ ฉัน..."
"แค่บอกมา ถ้านายไม่รักม๊อบ ฉันจะบอกเค้าให้ลืมนายซะ ผู้ชายดีๆมีมากมาย ไม่ต้องมาเสียเวลากับนายอีก"
"จะจับคู่ม๊อบให้ไอ้น้ำใช่มั้ยล่ะ" ซีถามด้วยความโกรธ
"แล้วแต่นายจะคิด"
"สา เธอนี่ นอกจากจะไม่เห็นใจม๊อบแล้วจะยังทำให้ม๊อบเสียใจอีกเหรอ"
"ใครกันแน่ที่ทำให้ม๊อบเสียใจ ทบทวนใจตัวเองซะ แล้วค่อยบอกฉันก็ได้" ฉันพูด และกำลังจะเดินออกจากห้อง
"ฉัน รัก ม๊อบ" ซีพูด
"แล้วน้องเปิ้ลของนายล่ะ"
"ฉันไม่รู้ เปิ้ลมาเอง ฉันไม่ได้รักเปิ้ล"
"แน่ใจอย่างนั้นก็ดี แล้วฉันจะบอกม๊อบให้ละกัน"
-จบตอน-
ความคิดเห็น