Songs For a Moment of Love

ลำดับตอนที่ #1 : Let's go to the sea

    "Let's go to the sea. Let's go see the sunshine…" เสียงอึกทึก ครื้นเครง ร้องรำฮัมเพลง มือกีตาร์ 2 คนก็ช่วยกันบรรเลงเพลงโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อเสียงเพลงของคนในรถปลุกให้เธอต้องตื่นจากการหลับใหลเนื่องจากการเพลีย ช่วงนี้เธอทั้งเรียนและทำงานไปพร้อมกันดังนั้นจึงไม่แปลกนักที่จะเห็นเธอสามารถหลับได้ในทุกๆที่ และก็เช่นเดียวกับในรถตู้สีขาวซึ่งมุ่งหน้าสู่ทะเลคันนี้ที่มีเสียงร้องเพลงของเพื่อนๆอีก 11 คนซึ่งกระหน่ำร้องกันจนไม่เกรงว่าเสียงจะแหบแห้งขนาดไหนถือว่านานๆจะได้ปลดปล่อยกันซักที ซึ่งงานนี้ไม่มีใครยอมเป็นผู้ฟังแม้แต่คนเดียว

"อ้าว...ตื่นแล้วเหรอ" สาวน้อยร่างอวบถามเธอขณะที่หันมาหยิบขวดน้ำที่ว่าอยู่ข้างหน้า

"อืม ถึงไหนแล้วเนี่ย ซีแนม" คนถามเสียงงัวเงียพลางเปิดผ้าม่านรถออกเพื่อดูวิวข้างทาง

"ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่คงอีกไม่ไกลแล้วล่ะ ถ้าง่วงก็นอนต่อก็ได้ ถึงแล้วเราจะปลุก" ซีแนมตอบเพื่อนสาวที่ยังมีอาการสลึมสะลือ พยายามจะเบิกตาให้กว้างแต่ก็ด้วยดวงตาเรียวเล็กแบบอาหมวยขนานแท้คงจะโตได้ไม่มากนัก

"คงไม่ไหวแล้ว เสียงแต่ละคนทำลายโสตประสาทอย่างแรง" จีนพยายามจะพูดให้ดังขึ้นเพื่อให้ที่เหลือได้ยินกันทั่วหน้า

"แหม หล่อนนอนเอาแรงไว้เยอะเกินไปหรือไง ตื่นมาก็ปากดีเชียว อู้ย..อารมณ์เสีย"ชายหนุ่มหน้าตาดีผิวขาวเอ่ยขึ้น

"ก็แต่ละคนแหกปากกันซะขนาด เหมือนไม่เคยร้องเพลงมาซัก10ปี มีใครรู้บ้างว่านี่ถึงไหนแล้วอ่ะ" ในที่สุดจีนก็ตัดสินใจได้ว่าควรจะเปลี่ยนเรื่องดีกว่าเพื่อจะยับยั้งการร้องเพลงของเหล่านักร้องกระหายร้องเพลงไปได้บ้าง

"ตอนนี้ก็จวนถึงท่าเรือแล้ว เดี๋ยวก็เอารถขึ้นไปไปจอดเพื่อรอข้ามฝั่ง ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึงเกาะแล้ว"เสียงชายหนุ่มหน้าเข้มแต่งตัวสไตล์hiphop เอ่ยขึ้น

หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็มาถึงที่พักโดยสวัสดิภาพ อากาศยามบ่ายค่อนข้างร้อนถึงแม้จะมีลดพัดมาบ้างแต่ก็ไม่ช่วยให้คลายร้อนได้ แต่ละคนแยกย้ายก็เข้าห้องพักโดยแบ่งห้องชายหญิงจีนเห็นว่าจะเข้าไปตอนนี้ก็คงวุ่นวายเพราะผู้หญิงมีกันเลยคนเธอจึงฝากกระเป๋านุ่นสาวร่างสูงจอมพลังไม่รู้ว่าเธอไปเอาเรี่ยวแรงจากไหนหนักหนาถึงได้ทำนู่นทำนี่ได้ตลอดเวลาเพื่อนจึงเรียกเธอว่า "นุ่นอัลคาร์ไลน์" จากนั้นจีนก็ออกมาเดินดูรอบๆที่พักเป็นบังกะโลหลังใหญ่เรียงรายกันไปทิ้งระยะห่างแต่ละหลังไว้พอสมควรไม่ให้รู้สึกอึดอัดนัก จีนเดินไปเรื่อยๆถึงแม้แดดจะแรงแต่ก็ไม่หวั่นอยู่แล้วอย่างน้อยก็ใส่เสื้อแขนยาวคงกันแดดนได้ไม่มากก็น้อยล่ะถ้ากลัวก็คงไม่มาให้เสียเวลา แล้วเสียงชายหนุ่มคนหนึงก็ดังเข้ามา

"จีน ไปไหน" จีนหันไปตามเสียงเรียก  ชายหนุ่มผิวคล้ำสวมแว่นกันแดดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์เป็นเอกลักษณ์ ปอนั่นเอง

"ไปเดินเล่น ไปด้วยกันป่ะ"

"ไป รอด้วย แดดร้อนขนาดนี้นึกไงเดินเล่นเนี่ย"ปอวิ่งมาทันหญิงสาวแล้วก็ค่อยๆเดินไปพร้อมกัน

"ขี้เกียจเข้าไปเบียดกันในห้อง อีกแป๊บค่อยเข้าไปก็ได้ยังมีเวลาก่อนไปน้ำตกกันนิ ไม่รู้จะทำไรเลยออกมาเดินดูทะเล แล้วนายไม่เก็บของเหรอ" จีนหันไปถามปอที่ตอนนี้ยืดแขนยืนขาลดอาการปวดเมื่อยจากการนั่งรถมาหลายชั่วโมง

"เสร็จแล้ว ป๋าแกจะของีบหน่อย เคก็ทำท่าจะงีบไปอีกคน อ๊อฟก็จัดของอยู่ พี่ท๊อปก็นั่งเล่นกีตาร์อยู่อ่ะ เลยออกมาข้างนอกเห็นจีนเดินอยู่เลยตามมาไง เฮ้ย ระวัง" ปอสาธยายเสร็จก็รีบดึงแขนจีนไว้เพราะเกือบจะเหยียบกับเศษขวดแก้วที่มีคนทิ้งไว้

"เกือบไป ขอบใจมากปอ" จีนที่มัวแต่ดูทะเลดูผู้คนที่นั่งกันเป็นกลุ่มอยู่ริมหาดจึงไม่ทันเห็นเศษขวดแก้วกล่าวขึ้น แล้วหญิงสาวก็มองสบตาปอ พลางขมวดคิ้วอยู่นานจนแล้วจนรอดชายหนุ่มก็ไม่รู้สึกอะไรสักที นึกในใจว่ามันจะจับอีกนานไหมเนี่ย ฉันเมื่อยนะเนี่ย จีนจึงหมดความอดทน

"เฮ้ย ปล่อยได้แล้วจับนานเดี๋ยวสึกนะเว้ย ยิ่งขายไม่ค่อยออกอยู่" ปอพอรู้สึกตัวว่ามือตัวเองจับแขนหญิงสาวไว้นานเกินไปแล้วจึงปล่อยมือแบบเก้อๆ

"เออโทษที นึกอะไรเพลินไปหน่อย ไปกลับเหอะเดี๋ยวคนอื่นรอเธอจะได้ไปล้างหน้าล้างตาซะหน่อย" ปอพูดพลางหันหลังเดินนำกลับไปในใจก็คิดว่าทำไมเขามีความรู้สึกแปลกๆด้วยนะ ในขณะที่จีนเดินตามมาแบบงงๆ





โปรดติดตามตอนต่อไป

- Let's go to the sea-Kai-Jo Brother



(รบกวนช่วยวิจารณ์กันด้วยน้า)