Store,,*______

ลำดับตอนที่ #7 : Audition,,*_____~ลูกสนคุง~

SuJu

ชื่อ(ชื่อของคุณเลยอ่ะฮะชื่อจริงทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ) : พรรณี เปี่ยมเจริญ (Pannee Piamcharoen)

ชื่อเล่น(ก็ทั้งไทยและอังกฤษฮะ) : แอมแปร์ (Ampere)

อายุ(ถ้าใครอายุอยู่ในช่วงม.4-6ก็เอาตามนั้นนะฮะ แต่ถ้าต่ำหรือสูงกว่านั้นก็ให้ลดหรือเพิ่มขึ้นให้อยู่ในช่วง ม.4-6นะฮะคือตั้งแต่ 15-18 ฮะ) : ม.4 อายุ 16 จ้ะ

การเรียน(เอาช่วงชั้นนะฮะแล้วก็สายวิชาที่เรียน เอาของจริงนะฮะ) : ช่วงชั้นที่ 4 สายวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์

ครอบครัว : เป็นลูกคนเดียว แต่มีน้องคนละพ่อ 2 คน เป็นหลานคนโตของครอบครัว อยู่กับพ่อและแม่แต่อันที่จริงแล้วเป็นตากับยาย แต่ในทีนี้จะเรียกว่าพ่อกับแม่ค่ะ

นิสัย(นิสัยคุณเลย) : ขึ้นๆลงๆเหมือนปรอท แต่มีความเป็นผู้นำและเป็นผู้ใหญ่ (เป็นหัวหน้าห้องอะค่ะ) จริงจัง มีความรับผิดชอบ แต่บางทีอยู่กับเพื่อนสนิทก็จะมีอาการรั่ว!! โหดมาก จนได้รับฉายาว่า ยัยโหด ติ๊งต๊องบ้างตามอารมณ์ บางทีจะตามคนอื่นเค้าไม่ทัน ออกแนวความรู้สึกช้าเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับเอ๋อ - -* เป็นคนเสียงดัง และเสียงจะเล็ก แต่ไม่ได้วีนนะ =3= เป็นที่รักของเพื่อน และแน่นอนว่าจะต้องมีคนแอนตี้บ้าง เหตุเพราะ ความเป็นผู้นำของเธอ จะต้องบังคับเพื่อนให้ทำงาน เป็นคนไฮเปอร์ อยู่นิ่งไม่ได้ แค่ 10 วิก็จะตายอยู่แล้ว ปากร้ายเล็กน้อย ชอบจิกกัดให้จุกไปถึงทรวง เคยถูกหาว่าหยิ่ง เพราะว่าเวลามองหน้าใครแล้วสายตาจะออกจิกๆและเย็นชา เป็นคนชอบแสดงออกทางสายตา

ภาษาที่พูดได้(เอาความจริงนะฮะ) : เกาหลี จีน ญี่ปุ่น อังกฤษ และ ไทย !!!

ชอบ / เกลียด : เสียงเพลง ต้นไม้ เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม / เสียงดัง การบังคับ น้ำตา ความผิดหวัง

ความสามารถพิเศษ (อันนี้โม้ได้ฮะ) : ขอไม่โม้ 555 วอลเล่บอล ว่ายน้ำ ร้องเพลง

คำพูดติดปาก : “อย่ามากมายได้ม๊ะ?” “มากมายอะ” ส่วนใหญ่จะแสดงออกทางสายตามากกว่าอ่ะค่ะ แหะๆ

อิมเมจรูป (3 รูปฮะ) : 

อิมเมจคู่ (อีก 3 ฮะ) :

คำถามทั่วๆไป

พล็อตนี้เป็นไงบ้างฮะ : ชอบค่ะ สอนภาษาไทย เป็นการเผยแผ่วัฒนธรรมอีกอย่างหนึ่ง แต่อยากจะบอกว่า คนไทยพูดภาษาไทย บางคนยังพูดผิดเลยนะ อยากจะให้ช่วยอนุรักษ์ภาษาไทยไว้ค๊า ~

อ่า ถ้าฟิคเรื่องนี้(ดูเหมือนจะ)ไม่สมหวังอย่าเพิ่งโวยวายนะฮะ : ค่ะๆ แหะๆ

มารายงานตัวด้วยนะฮะถ้าติด : แน่นอนค่ะ ^^

ถ้าสนคุงดองก็ต้องขอโทษด้วยนะฮะ : จ้ะ

ฟิคนี้ไม่จำเป็นต้องจิกๆทวงๆหรอกฮะ เพราะฟิคนี้แต่งขึ้นเพื่อทำให้ฝันเล็กๆของคนแต่งมันเป็นจริงขึ้นมา (แม้ในฟิคก็ยังดี เหอๆ) : เข้าใจค่ะ -3-

สุดท้าย มีอะไรจะเซย์กับสนคุงมั๊ยฮะ (ห้ามขู่ ห้ามด่าเน้อ~~ >.<) : รับพิจารณาด้วยนะคะ ^^

คำถามย่อย

คุณรู้จักกับ SJ ครั้งแรกเพราะอะไร : อันที่จริงต้องสารภาพก่อนว่ารู้จักตอนคยูฮยอนและพวกทึกกี้เกิดอุบัติเหตุอ่ะค่ะ แล้วก็ติดตามข่าวมาตลอดเลย ตอนแรกปลื้มคยูฮยอนมากเพราะเค้ามีความอดทนอ่ะ แต่หลังๆมาเริ่มรู้สึกดีกับเจ๊ เพราะว่าเค้าออกแนวมีความเป็นผู้นำ เป็นผู้ใหญ่ อาจปากร้ายบ้าง แต่เค้าก็ใจดี แต่ที่ชอบสุดๆเลย เค้ารั่ว!!

ทำไมถึงชอบเขาล่ะฮะ : อย่างที่บอกค่ะ ชอบคนที่เป็นผู้ใหญ่ เป็นผู้นำ มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีหลักการ ปากร้ายนิดๆ กวนหน่อยๆ แต่ใจดี

อยู่ๆวันหนึ่งเพื่อนของคุณมาบอกว่าต้องการความช่วยเหลือให้ไปสอนภาษาไทยให้เหล่าราชวงศ์ลิง เหล่าชายนี่และเหล่าเทพ แวบแรกนั้นคุณคิดยังไง : ช็อก!! ประมาณว่า เราฝันไปรึเปล่าเนี่ย เรื่องจริงหรอ แล้วเราจะคุยกับเค้ารู้เรื่องมั้ย เกิดคำถามในใจมากมาย ออกแนวฟุ้งซ่าน เหมือนฝัน เพ้อเจ้อ

เมื่อเจอเหล่าราชวงศ์ลิง เหล่าเทพและชายนี่ครั้งแรก : >< ตื่นเต้น ไม่คิดว่าจะได้เจอตัวจริง และกำลังคิดว่า นิสัยของเค้าจะเป็นเหมือนที่แฟนคลับเค้าปลื้มกันจริงๆรึเปล่านะ

รู้สึกยังไงที่คุณได้สอนภาษาไทยให้ฮีชอล : ตอนแรกก็ตื่นเต้น แต่ด้วยนิสัยที่คล้ายๆกันทำให้สนิทกันอย่างรวดเร็ว และสอนได้ง่ายมากขึ้น ไม่มีขัดเขิน (เล็กน้อยเท่านั้นล่ะ) ความตื่นเต้น (อันนี้ก็น้อยมาก) อาจมีบ้าง แต่น้อยลง

เพลงที่อยากให้เขาร้องเป็นภาษาไทยคือเพลงอะไร  (เพลงของพวกเขาล่ะฮะ บอกได้ไม่เกิน 5 เพลงนะฮะ ^^) : You’re my endless love, Marry u, The girl is mine (เพลงนี้ปลื้มสุดๆค่ะ ><), The one I love

อุปสรรค (ถ้าเป็นตัวร้ายหรือนางร้ายก็เอาอิมเมจและบอกประวัตินิสัยคร่าวๆมาด้วยนะฮะ) : ด้วยความที่พ่อของเราเป็นทหาร ท่านจึงมีระเบียบเยอะ และไม่อยากให้เรามีความรักก่อน ท่านยังเห็นว่าเรายังเด็กเสมอในสายตาของท่าน ทำให้ท่านคอยกีดกันความรักของเราและคนรัก จึงต้องทำให้พ่อของเรายอมรับ ว่าเราดูแลตัวเองได้ และไม่ทำอะไรที่ผิดศีลธรรมอย่างแน่นอน

Super Junior และคิม ฮีชอลในความคิดของคุณ : สุดยอด!!! คำนี้คงเป็นนิยามของหลายๆคน แต่สำหรับเรา “รัก” คือคำๆเดียวที่บอกได้สำหรับตอนนี้และตลอดไป พวกเขาทั้งหมดโอบอ้อมแฟนคลับที่รักเค้าด้วยความรักที่พวกเค้ามี ทำให้เรารู้สึกได้ไปกับพวกเค้าทั้ง 13 หากพวกเค้าร้องไห้ เราก็จะร้องไห้ จะรู้สึกเศร้าตามไปด้วย หากพวกเค้าหัวเราะ มีรอยยิ้ม เราจะรู้สึกอิ่มใจ ดีใจ รู้สึกดีและยิ้มตามไปด้วย

คำพูดสุดท้ายที่คุณจะพูดกับเขาก่อนที่เขาจะกลับเกาหลี : สักวันเราจะได้เจอกัน ฉันรักนาย...