คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Audition,,*_____VanillaLove
ใบสมัครคาแรกเตอร์พิเศษ
ออดิชั่นตำแหน่ง(ครู) นางเอกของ (ปาร์ค ยูชอน) วง (TVXQ)
ส่วนที่ 1 : ข้อมูลผู้สมัคร
ชื่อ: แอมแปร์จ้ะ เรียกแอมก็ได้ ^^
อายุ: 16 แย้ว~
ส่วนที่ 2 : ประวัติตัวละคร
ชื่อ-สกุล(ขอชื่อเกาหลีนะคะ): ควอน ซารัง
อายุ : 20 ปี
ลักษณะภายนอก/บุคลิก (3 บรรทัด+): หญิงสาวดวงตากลมโตสีนิลราวลูกแก้วที่เปล่งประกายอยู่ตลอดเวลา ตัวเล็ก ผิวขาว ผมยาวเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ บุคลิกท่าทางสง่างาม งดงาม แข็งแกร่งราวกับรูปปั้นแกะสลักชั้นดีที่แกะอย่างประณีตงดงาม
นิสัย (3 บรรทัด+): หญิงสาวผู้อ่อนหวานปานนางฟ้า งดงามไปทุกท่วงท่า แต่ใครจะรู้ว่านั่นมันแค่เปลือกนอกเท่านั้น ภายในนั้น แรง!!! โหด!!! แต่เธอมักจะไม่แสดงมันออกมาต่อหน้าใคร เพราะในเวลาปกติ ถ้าเธอโกรธใคร หรือจะด่าใครแล้ว เธอมักจะชอบส่งสายตาจิกกัดซะมากกว่า ไม่ค่อยพูด ไม่ชอบเข้าสังคม แต่มักจะใส่ใจคนอื่นเสมอ ชอบยิ้ม ชอบหัวเราะ มีความเป็นผู้ใหญ่ รับผิดชอบ มีความคิดเป็นผู้ใหญ่(เกินตัว =_=) เธอชอบทำอาหาร และชอบชวนเพื่อนสนิทมาที่บ้านเพื่อทานอาหารของเธอเสมอ อร่อยด้วยนะเออ!
ประวัติครอบครัว: เธอแยกตัวออกมาอยู่คนเดียว บางที่ครอบครัวเธอก็จะมาหา เธอพักอยู่ที่บ้านเดี่ยวสองชั้นที่ซื้อมาด้วยเงินของเธอเอง พ่อและแม่เธอเป็นสถาปนิก พี่ชายเธอเป็นวิศวกร ส่วนน้องสาวคนสุดท้ายเป็นนักเรียนชั้นมัธยมต้น
ประวัติความรัก: เธอไม่เคยมีความรักให้ใคร นอกจากครอบครัว เพื่อนพ้อง และตัวเอง เพราะเธอถือคติไว้เสมอว่า ‘ก่อนที่เราจะไปรักคนอื่น เราควรจะรักตัวเองให้เป็นก่อน’ แต่ใครจะไปรู้ว่าความคิดเธอเปลี่ยนไปเมื่อมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิต
ชอบ: ทำอาหาร รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ชามะลิ
เกลียด: น้ำตา การจากลา ลม
อิมเมจตัวละคร (3+):
ชื่ออิมเมจ: Si Lu Ren
ถ้าเปรียบคุณเป็นไอศกรีม คุณคือไอศกรีมรสใด? เพราะอะไร? : รสช็อกโกแลต เพราะมีทั้งหวาน ทั้งขมในรสเดียว ก็เปรียบเหมือนกับคนที่ไม่ได้มีด้านดีเพียงด้านเดียว ถ้าจะมองให้ดีมันจะมีสองด้าน คือด้านดีกับด้านร้าย และเราควรจะเปิดใจยอมรับมันให้ได้ ว่าเราก็ไม่ได้ดีไปซะทุกอย่าง
ส่วนที่ 3 : ประวัติคู่ของคุณ
ชื่อ-สกุล(ขอชื่อเกาหลีนะคะ): ปาร์ค ยูชอน
อายุ : 22 ปี
ลักษณะภายนอก/บุคลิก (3 บรรทัด+): ผมซอยระต้นคอสีน้ำตาลทอง โครงหน้าได้รูป รับกับจมูกโด่งและแว่นกรอบดำ ผิวขาว รูปร่างสูงโปร่งตามมาตรฐาน หูทั้งสองข้างถูกเจาะและใส่ด้วยต่างหูไม้กางเขนเพียงข้างเดียว มักจะมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะประดับอยู่บนใบหน้าเสมอ
นิสัย (3 บรรทัด+): ผู้ชายที่ไม่เคยเครียดซักครั้งเดียว เจอทุกครั้งก็มักจะเห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะประดับอยู่บนใบหน้าเสมอ จึงเป็นที่รักสำหรับคนอื่นได้ไม่ยากเลย แต่บางครั้งซึ่งน้อยครั้งมากที่ชอบทำหน้าเครียด หรือเหม่อ แต่อันที่จริงแล้วนิสัยของเขาคล้ายเพลย์บอยเลยทีเดียว คือ ชอบแซวผู้หญิงไปทั่ว ทำตัวกะล่อน เจ้าชู้ แต่มันก็แค่ความสนุกของเขาเท่านั้นแหละ นอกจากนั้นแล้วเค้ายังเป็นคนโรแมนติก อบอุ่น เป็นผู้ใหญ่ มีความคิดสร้างสรรค์เสมอ ช่างคิด ช่างคุยและชอบใส่แว่นกรอบดำอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้เป็นคนสายตาสั้นหรือยาว
ประวัติครอบครัว: เป็นลูกชายคนเดียวของเจ้าของบริษัทผลิตกล้องถ่ายรูปชื่อดัง จึงต้องแบกรับภาระทั้งการเป็นครูและต้องรับช่วงต่อเป็นผู้บริหารด้วย
ประวัติความรัก: เขาไม่เคยมีความรักจริงๆ มีแต่เที่ยวเล่นไปวันๆ ไม่จริงจังกับความรัก แต่ชีวิตก็มีสีสันอยู่ได้ทุกวัน
ชอบ: รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ เสียงเพลง ร้องเพลง
เกลียด: น้ำตา ความอ่อนแอ
อิมเมจ (3+): มีแต่รูปที่มิคกี้ใส่แว่นนะคะ เพราะว่าอยากให้ในเรื่องเค้าใส่แว่น - -*
ถ้าเปรียบคู่ของคุณกับสีต่างๆ คู่ของคุณเหมือนสีอะไร? เพราะอะไร? : คงจะเป็นเหมือนสีเหลือง เพราะเขามีความสดใสอยู่ตลอดเวลา เจอเมื่อไหร่ก็มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะเสมอ น้อยครั้งที่จะเห็นเขาเครียดหรือเหม่อ
ส่วนที่ 4 : คำถามทั่วไป
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ^^”: เช่นกันค่ะ ^^
ถ้าออติดอาจมีการเปลี่ยนแปลงบุคลิกตัวละครเล็กน้อย รับได้มั้ยคะ??: ได้ค่ะ
ถ้าออติดรีบมารายงานตัวภายใน 1 อาทิตย์นะ !! : จ้ะ!!
ส่วนที่ 5 : คำถามพิเศษ
1. เพลงอะไรที่อธิบายถึงพล็อตเรื่องของคุณกับเขาได้ดีที่สุด [ใส่ชื่อเพลง และเนื้อเพลงมาด้วยเลยนะคะ ข้อนี้สำคัญมากเลยนะ เพราะเวลาแจมแต่งเนี่ย แจมจะแต่งตามอารมณ์ของเพลงเลย]
: เพลง รักแท้หรือแค่เหงา ของ โบ สุนิตา
แต่หลายครั้งที่เกิดคำถาม
ว่าตอนนี้ฉันเป็นสุขจริงหรือเปล่า
เมื่อคนมาถามเรื่องราวระหว่างเรา
ได้แต่ตอบไปว่าดี
แต่ลึกๆ ไม่แน่ใจเหมือนกัน
ภาพที่เห็นดูผูกพัน ที่คนนอกมองกันว่าดี
ชื่นชมกันอย่างนี้ แต่ใจยังเต็มไปด้วยคำถาม
เธอมองฉันเป็นตัวจริงที่หามานาน
หรือคบฉันหนีความเดียวดาย
แค่มีกันไว้เมื่อเหงา
ไว้เพื่อให้โทรหาเมื่อไม่มีอะไรให้ทำ
เธอมองฉันมาเติมเต็มอีกครึ่งในใจ
หรือแค่คบไว้ไปวันๆ
อยากให้เธอลองมองหน้ากัน
บอกให้แน่ใจ เธอตีความคำว่ารักไว้ยังไง
บ่อยครั้งนะ ฉันก็ยังเหงา
ต่อให้เรานั้นยังจับมือเหมือนเก่า
ยิ่งนานยิ่งเหมือนคุยกันไม่ได้ยาว
เธอก็เบื่อที่จะฟัง
แต่ลึกๆ มันก็มีน้อยใจ
และฉันนั้นไม่เข้าใจกับคำว่ารักที่ให้กัน
รักนั้นคืออะไร เหตุใดภายในใจยังอ้างว้าง
เธอมองฉันเป็นตัวจริงที่หามานาน
หรือคบฉันหนีความเดียวดาย
แค่มีกันไว้เมื่อเหงา
ไว้เพื่อให้โทรหาเมื่อไม่มีอะไรให้ทำ
เธอมองฉันมาเติมเต็มอีกครึ่งในใจ
หรือแค่คบไว้ไปวันๆ
อยากให้เธอลองมองหน้ากัน
บอกให้แน่ใจ เธอตีความคำว่ารักไว้ยังไง
เธอมองฉันมาเติมเต็มอีกครึ่งในใจ
หรือแค่คบไว้ไปวันๆ
อยากให้เธอลองมองหน้ากัน
บอกให้แน่ใจ เธอตีความคำว่ารักไว้ยังไง
2. พล็อตเรื่องของคุณกับเขาเป็นแนวไหน? (เศร้าๆ, หวานแหวว, สดใส, จิกกัด, ฯลฯ)
: แนวเศร้า ปน สดใสนิดๆ ประมาณว่า เธอยังไม่ค่อยเข้าใจเขาเท่าไหร่ ว่าเขาคิดยังไงกับเธอกันแน่ เพราะบางทีเขาก็ทำเหมือนเธอไม่มีตัวตน แต่ตอนที่อยู่ด้วยกันพวกเขาก็มีความสุขมาก
3. เนรมิตตอนจบของคุณกับคู่ของคุณ (จิ้นให้เต็มที่นะคะ จะจบเศร้าหรือแฮปปี้เอนด์ดิ้งก็แล้วแต่คุณค่ะ)
: เมื่อทั้งคู่คบหากันมานานมากแล้ว ยูชอนจึงนัดซารังมาที่น้ำพุกลางสวนสาธารณะที่พวกเขามาประจำ
“คุณนัดฉันมาทำไมหรอคะ” ซารังนั่งลงข้างๆยูชอนก่อนจะเอ่ยปากถาม
“คุณรักผมมั้ย”
“ทำไมคุณถามแบบนี้ล่ะ เราคบกันมานานแล้ว คุณยังไม่รู้อีกหรอ” เธอกุมมือเขาไว้เพื่อให้เขารับรู้ถึงความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขา ว่ามันมากแค่ไหน
“ผมอยากได้ยิน”
“ฉันรักคุณค่ะ รักมากๆ”
แต่จู่ๆก็มีลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งเขามาหาเธอ มีกระดาษแนบอยู่ที่ปลอกคอ เธออุ้มมันขึ้นมาและดึงกระดาษแผ่นนั้นออกเพื่อจะเปิดดู
ฮันแน่ ที่รัก ผมรักคุณนะ แต่ผมมีเกมส์จะให้คุณเล่นละ
คำใบ้แรก ที่ที่เราพบกัน ครั้งแรก
รัก – ยูชอน-
และเมื่อเธอหันไปข้างๆที่มีเขานั่งอยู่ ก็ไม่พบเขาซะแล้ว เธอก็โบกรถเพื่อไปที่ที่เขาและเธอพบกันครั้งแรก
ห้องปฐมนิเทศ
เมื่อเธอไปถึง ก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลยสักคน มีแต่ช่อดอกไม้และการ์ดแนบไว้
ว้าว คุณจำได้ด้วย แน่นอนละ คุณต้องจำได้
ผมยังจำได้ด้วยนะ ครั้งแรกที่ผมเจอคุณนะ คุณดูสวยกว่าใครเลยละ
แถมคุณก็ยังไม่ค่อยพูดกับใครด้วย เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว
เอาละ ต่อไปนะครับ
คำใบ้ที่สอง ความฝันของคุณ
สู้ๆนะ –ยูชอน-
เธอส่ายหน้าเล็กๆและหัวเราะออกมาเบาๆกับความคิดของคนรัก พร้อมกอดช่อดอกไม้แนบอก ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังที่ต่อไป
ความฝันของเธอ อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
และที่ที่เด็กอยู่เยอะ คือ สวนสนุก
ทันทีที่เธอไปถึง คนในสวนสนุกไม่มีเลยสักคน นอกจากมาสคอสที่ถือลูกโป่งแล้วยื่นมาให้เธอ ก่อนจะชี้นิ้วไปยังม้าหมุน เธอกล่าวขอบคุณก่อนจะวิ่งไปยังม้าหมุน
“ฉันน่ะ ชอบม้าหมุนมากๆเลยนะ ตอนเด็กๆ พี่ชอบพาฉันมาเล่นบ่อยๆ”
“งั้นเดี๋ยวผมจะพาคุณมาบ่อยๆนะ”
ภาพในอดีตไหลเวียนเข้ามาทีละน้อย เธอนึกถึงมันด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพบกับคำใบ้สุดท้ายที่ในรถม้าที่อยู่บนม้าหมุน
ผมอยู่นี่แล้ว หันมาสิ
“ยูชอน...” เธอหันมาข้างหลังก็พบว่าเขายืนอยู่ข้างหลังเธอจริงๆ
“ไงครับ” เขายิ้มให้เธอก่อนจะรวบตัวเข้ามากอด
“ไม่โกรธผมนะ ที่เล่นแบบนี้” เขาพูดต่อ
“ไม่หรอกค่ะ ไม่เลย ขอบคุณคุณมากนะที่ยังจำเรื่องราวพวกนี้ได้”
“แน่นอนอยู่แล้ว แต่ว่า...”
“แต่ว่าอะไรคะ” เธอผละตัวออกก่อนจะเงยหน้าขึ้นเพื่อมองหน้าเขา
“เอ่อ...” แก้มเริ่มขึ้นสี ก่อนจะยกมือขึ้นมาเกาแก้มเบาๆ สื่อให้รู้ว่าเขินแค่ไหน ก่อนจะคุกเข่าลง
“Would you marry me?” เขาเอ่ยขึ้นมา พลางล้วงเข้าไปให้กระเป๋าเพื่อเอากล่องแหวนออกมา
“ยูชอน...” เธอพูดอะไรไม่ออก ได้แต่มองหน้าเค้าด้วยรอยยิ้มบางๆ
“Yes! I do!”
เย้~~~~
รู้สึกว่ามันจะยาวได้ใจจอร์จมากเลยอะ - -*
ความคิดเห็น