Store,,*______

ลำดับตอนที่ #11 : Audition,,*_____!>>[SaYo~]

คำถามนางเอกคยูฮยอนนะคะ ^^   คำตอบขอเป็นสีฟ้านะคะ ^_______^!!!

ชื่อจริงและนามสกุล (ขอไทยและอังกฤษนะคะ) : ศิรภัสสร วนสถิตย์ Sirapussorn Wanasatit

ชื่อเล่น : แอมแปร์,,แอม Ampere,,Amp

อายุ(ประมาณ ม.ปลายนะคะ) : 17 ปี

นิสัย : แรง !!! คือนิสัยอันแท้จริงของเธอ ภายนอกอาจจะดูเหมือนเธอไม่ชอบพูดอะไร แต่ที่จริงแล้วเธอกำลังวีนเงียบและใช้สายตาจิกและด่า เธอเป็นพวกไฮโซ หยิ่ง เชิด ที่สำคัญจะต้องเริ่ดตลอดเวลา ห่วงสวย แต่เธอก็เป็นคนรักครอบครัว รักเพื่อนพ้อง รักความสุข และรักศักดิ์ศรี ไม่ชอบให้บังคับ แต่ชอบไปบังคับคนอื่น ปากร้าย แต่ใจดี มักจะปากไม่ตรงกับใจซะส่วนใหญ่ บางเวลาอารมณ์จะเหมือนปรอท อยู่ๆก็หัวเราะ มีรอยยิ้ม แต่ไปๆมาๆ ก็เปลี่ยนอารมณ์เป็นโหมดโหดได้เลยทีเดียว แต่บางมุมเล็กๆเธอก็จะมีนิสัยน่ารักๆให้ได้เห็น เธอเป็นเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่มีความอ่อนหวาน อ่อนโยน

ชอบ / เกลียด : ใช้สายตาในการสื่อสาร สื่ออารมณ์,,กลิ่นดอกไม้,,เสียงเพลง/การดูถูก,,น้ำตา,,การจากลา

ครอบครัว : เธอมีครอบครัวที่อบอุ่น มีทั้งพ่อ แม่ พี่ชายและน้องสาว พ่อและแม่เธอเป็นสถาปนิก ชื่อ พิภพ และ ปลายเดือน พี่ชายเธอชื่อ คุณานนท์ หรือ ไนท์ เป็นนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์เครื่องกล อยู่ที่สถาบันเทคโนโลยีชื่อดัง ส่วนน้องสาวเธอกำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นม.

การเรียน : เธอมีเกรดรวมที่อยู่ในระดับใช้ได้ ไม่ได้เลิศเลอไปซะทีเดียว ที่เห็นดีที่สุดก็น่าจะเป็นเรื่องภาษาต่างประเทศ เธอชอบมันมากและมีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นแอร์โฮสเตส หรือ ไกด์

คำพูดติดปาก : “อย่ามากมากได้ม๊ะ?” นี่คงเป็นคำพูดที่ติดปากเธอมากที่สุด เพราะส่วนใหญ่เธอมักจะใช้สายตาพูดแทนมากกว่า =_=^

งานอดิเรก : แกล้งเพื่อน เสริมสวย บางครั้งอารมณ์อยากอยู่คนเดียวเธอก็จะอ่านหนังสือ ปลูกต้นไม้ นั่งฟังเพลงคนเดียว

ความสามารถพิเศษ : ภาษาต่างประเทศ กีฬา เช่น ว่ายน้ำ วอลเล่บอล เธอไม่เคยแพ้ใคร

อิมเมจ (3 รูป) :

ชื่ออิมเมจของคุณค่ะ : Si Lu Ren

อิมเมจคู่ (3 รูป) :

--------คำถามทั่วๆไป--------

คิดยังไงกับพล็อตบ้างเอ่ย? : แปลกดีค่ะ มีการแอบมาเรียนด้วยแน่ะ ถ้ามีจริงๆก็เป็นบุญมากเลยอ่ะ >.<

ถ้าติดมารายงานตัวภายใน 5 วันด้วยนะคะ : จ้ะ ^^

ติดแล้วต้องไปเม้นฟิคด้วยน้า >< : แน่นอนอยู่แล้ว ~

ไม่ติดแล้วจะอ่านฟิคนี้มั๊ยอ่า O.O : อ่านจ้ะ ก็จะติดตามเรื่อยๆค่ะ

ถ้าไม่ติดนางเอกต้องการบทยัดมั๊ยค้า : ไม่เอาค่ะ อยากได้บทนี้ (ส่งสายตาปิ๊งๆๆ *0*)

ถ้าดองต้องขออภัยด้วยน้า หุหุ : จ้ะ แต่จะตามไปทวงบ่อยๆ ฮ่าๆ ^o^

สุดท้ายมีอะไรจะพูดกับคนแต่งมั๊ยเอ่ย ?? : รับพิจารณาด้วยนะคะ

---------------คำถามย่อยคยูฮยอน ^^----------------

ถ้าคยูได้เรียนห้องเดียวกับคุณ คุณรู้สึกยังไง : ตอนแรกก็คงจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง ออกแนวงงๆเอ๋อๆนิดนึงว่า นักร้องดังมาเรียนที่ไทยได้ยังไงเนี่ย? ต่อมาก็ทำตัวเหมือนปกติ แต่ที่จริงแล้ว คยูฮยอนนี่แหละคือนักร้องที่เธอปลื้มมาก เธอมักจะทำผม หรือแต่งหน้าให้สวยมากขึ้นในแต่ละวันเพื่อให้คยูฮยอนมองเธอบ้าง

คุณว่าคยูในอุดมคติของคุณเป็นยังไง : เป็นคนโรแมนติก อบอุ่น เป็นผู้ใหญ่ แต่มีบางมุมที่ออกเด็กนิดๆ น่ารักๆ ซนนิดๆ ให้เกียรติผู้หญิง

เพลงที่อยากให้เขาร้องให้ฟังล่ะ : เพลงภาษาไทยแล้วกัน คยูฮยอนไฟท์ติ้ง!!! เพลง ตามหาหัวใจ

ถ้าไม่สมหวังในฟิคทำไงดี : อาฆาตแค้นไรเตอร์ - -* ล้อเล่นจ้ะ ฮ่าๆ ก็ไม่เป็นไร เราทำดีที่สุดแล้ว (แต่แอบส่งสายตา - -+ ถึงไรเตอร์ ฮ่ะๆ)

ถ้าคุณทำให้คยูไม่พอใจ มีวิธีง้อเขายังไงเอ่ย : เธอเป็นคนง้อคนไม่เก่ง เพราะมีแต่คนมาง้อเธอ เมื่อเป็นแบบนี้แล้วก็ไม่รู้จะทำยังไง เพียงแต่เธอจะพยายามทำตัวให้ดีขึ้น พยายามทำดีกับเขาให้มากขึ้น ทำทุกอย่างเพื่อให้คยูฮยอนหายโกรธเธอ และกลับมาเป็นคยูฮยอนคนเดิมของเธอ

ถ้าเขาขึ้นคอนเสิร์ตจะเป็นกำลังใจให้เขามั้ย : ไปแน่นอน หากไม่ได้ไป แสดงว่าเธอและเขากำลังงอนกันอยู่ ถึงจะงอนกันมากเพียงใด และมีคอนเสิร์ตเกิดขึ้น เธอก็จะไป ขอเพียงได้ไปยืนข้างนอก ได้ยินเสียงเขา ได้อยู่หลังสุด เธอก็จะไป

ถ้าทาง SM ตามตัว SJ กลับเกาหลีคุณจะบอกอะไรกับเขาเป็นครั้งสุดท้าย :

“คยูฮยอน ขอบคุณมากเลยนะที่นายให้ฉันอยู่เคียงข้างเสมอ” เธอพูดพลางส่งยิ้มบางๆให้ แม้ในใจเธอจะเสียใจมากเท่าไหร่ แต่เธอก็จะไม่แสดงมันออกมา

“ขอบคุณเช่นกันนะที่เธอมีฉันอยู่ข้างกายเสมอ ขอบคุณนะ” เขาพูดพร้อมยกมือหนาลูบหัวเธอเบาๆ

“นายอย่าลืมฉันนะ ถ้านายลืมฉัน ฉันจะโกรธนายจริงๆด้วย แล้วใครจะมาสอนคณิตฉันล่ะ ถ้าฉันตกฉันโทษนายแน่ แล้วใครจะมาเดินกลับบ้านกับฉันทุกวันกันล่ะ แล้วใครกันจะคอยยิ้มให้ฉันเสมอเมื่อฉันต้องถูกครูดุ แล้วใครกันจะคอยปกป้องฉันตอนมีผู้หญิงจะมารุมทำร้ายฉัน ใครกันล่ะ?”

“แอม ถึงฉันไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แต่ฉันก็ยังอยู่ในใจเธอเสมอ เช่นเดียวกันที่ในใจฉันก็ยังมีเธอเสมอ เธอเคยบอกตลอดเวลาใช่มั้ยว่าถ้าหากคนสองคนรักกัน สิ่งสำคัญคือต้องเชื่อใจกัน ฉันเชื่อใจเธอนะ แล้วเธอล่ะ เชื่อใจฉันมั้ย?”

“ฉันเชื่อนายนะ และฉันเชื่อว่านายจะต้องกลับมาหาฉัน” เธอยิ้มให้เขาและทั้งคู่ก็โอบกอดกันด้วยความอบอุ่นเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ความอบอุ่นจะตรึงใจของทั้งคู่ตลอดไป

ถ้าวันหนึ่งเขามาเล่นคอนเสิร์ตที่ไทยอีกครั้ง คุณจะไปเจอเขามั้ย : ต้องไป ไม่ว่าจะติดธุระหรือติดเรียนติดสอบยังไงเธอก็จะไป เธอจะไปดูว่าเขายังจำเธอได้มั้ย แต่ขอแค่ได้เจอหน้าเขา ได้ยินเสียงเขา ถึงแม้เขาจะจำเธอไม่ได้ เธอก็ดีใจมากมายแล้ว

บอกความรู้สึกที่มีต่อคยูให้ฟังหน่อยสิ : ตอนแรกต้องบอกก่อนเลยว่าไม่ใช่เอล์ฟ เพราะว่าตอนนั้นยังไม่รู้สึกชอบหรือรักเลย แต่พอรู้ข่าวจากเพื่อนซึ่งชอบซุปเปอร์จูเนียร์มาก เขาบอกว่า รถของลีทึกหรือหัวหน้าวงของเอสเจเนี่ย เกิดอุบัติเหตุ แล้วพอดีว่าเราเล่นเน็ตอยู่ นึกขึ้นได้และลองเซิร์ชหาดู ก็พบว่ามีชายคนหนึ่ง ถึงแม้เขาจะมีอาการหนักที่สุด แต่เขาก็ไม่ได้ท้อแท้หรือสิ้นหวังเลย เขาอดทนมาก มีความพยายามมาก เรานับถือเขาในเรื่องนี้มาก และคิดว่า ผู้ชายแบบนี้แหละ หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว ต่อจากนั้นก็ติดตามข่าวสารของเขาและทุกคนในวงมาเรื่อยๆ จนจากปลื้ม ชอบ กลายเป็นรักและผูกพันในที่สุด ถ้าหากเปรียบได้ก็คงเหมือนสายลม ที่พัดผ่านมาให้เย็นสบาย และพัดผ่านไป แต่ก็ยังคงความเย็นไว้อยู่ในใจเสมอ ไม่ว่าจะนานเท่าไหร่