คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ++Part 1 : The Nanny...พี่เลี้ยง!!?++[100%]
TalK ...
DolPHiN : ตอนแรก....หึๆๆๆๆ - -+
ปลากัด (ชื่อไทยคนเดียวเลย-*-) : The nanny part1 start!!
DucK : ...
BeAR : พี่เลี้ยง...พี่เลี้ยง... เรอะ =[]=!
______________________________________________
"มักเน่!~"
"คร้าบบบ =[]="
"มักเน่~!!!"
"คร้าบๆๆ =_=" " เสียงหัวหน้าวง ควอนจียงเรียกน้องเล็กของวง..ซึงรี ที่กำลังนอนเล่นอยู่บนโซฟาพร้อมขนม1กอง (?)
"มีอะไรหรอฮะพี่จียง?" มักเน่ทำหน้าสงสัย
"คือว่า..พี่มีข่าวดีมาบอกนาย" จียงกล่าว "พี่จะบอกว่า....นายจะได้แทยังเป็นพี่เลี้ยง!^^~" จียงยิ้มจนปากแทบฉีก ในขณะที่อีกคนทำหน้าเหวอ
"พี่เลี้ยง =[]=?" ...พี่เลี้ยงอะไรวะ= ="...
"ใช่! พี่เลี้ยง^__^"
"พี่เลี้ยง???" มักเน่ยังคงไม่เข้าใจกับคำพูดแปลกๆของพี่ชายสุดที่รัก
"ม่ายยยย~!" ซึงรีดึงผมตัวเองไปมาแล้วก็ไปดิ้นๆอยู่บนโซฟา
"หมายความว่ายังง๊าย~ พี่จียง T^T" ซึงรีเริ่มปลงตก
"เอิ่ม...นายเป็นไรมากมั้ยเนี่ย..?=_=;;" ลีดเดอร์ของวงเริ่มเครียดกับน้องเล็ก
"หมายความว่า พี่แทยังจะมาดูแลผม!?" มักเน่เว้น... "เพื่ออะไรอะพี่"
"เพื่ออะไรน่ะหรอ? ก็เพราะว่านายต้องออกอัลบั้มเดี่ยว แล้วแทยังก็จะมาเทรนนายไง"จียงท้าวเอว
"T T อัลบั้มเดี่ยว? แล้วพี่จีมาเทรนให้ผมไม่ได้เหรอฮะ?" (อินัง)ซึงรีเกาะแขนจียงอย่างอ้อนๆ
"เอ่อ..คือว่า..ฉันก็ต้องทำงานนะมักเน่"
"พี่แทยังก็ต้องทำงานไม่ใช่รึไง..." ซึงรีพยายามขอร้อง แต่ดูท่าว่าควอนจียงจะไม่ยอมตามใจง่ายๆ หังหน้าวงBigbangจึงตีหน้ายักษ์แล้วพูดเสียงเข้ม
"ต้นสังกัดเค้าสั่งมา นายก็ยอมๆไปเถอะน่า จะรังเกียจอะไรไอ้แทยังนักหนา?" เมื่อซึงรีงิ้ด เอ๊ย!เงียบ จียงก็เลย...
"โอเคนะ ! โอเค..งั้นขอให้นายทำงานให้สนุกนะ~^O^" จียงแกะซึงรีออกจากแขน แล้วรีบเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้คนที่ยืนเอ๋ออยู่เอ๋อเข้าไปอีก
... อะไรวะ! ยังไม่ทันได้บอกอะไรเลย = = ...
'แอ๊ดด' ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับอีกร่างที่เดิมเข้ามา
"อ้าว~! หวัดดีมักเน่" มนุษย์โดราเอมอนทักพร้อมรอยยิ้มตามแบบฉบับของตัวเอง
"อ้าว..พี่แดซอง? พี่รู้เรื่องที่ทางบริษัทจะส่งพี่แทยังมาเทรนผมปะ?" คังแดซองทำหน้างง...
...อะไรวะ? เอ๊ะ..หรือว่าจะเกี่ยวกับที่พี่จียงกลั้นหัวเราะออกไปเมื่อกี้...
...อืม...ตอบอย่างงี้ดีกว่า...
"อ่อ..พี่ก็พอจะรู้อะนะ"
"จริงดิพี่!" ซึงรีถาม
"เรื่องจริงหรอพี่!!" มักเน่เขย่าหัวโดราเอมอนแรงๆ
'แกร๊ก!'(ยังกับcrack 55+)
...โอ้ว~ คังแดซองคอเคล็ด - -^ เจ็บนะเนี่ย ...
"เออ...ขอโทษนะพี่ =_= " รีบเอามือออก
"ไอ้ซึงรีบ้าเอ๊ย~..." แดซองคลำคอตัวเองพลางหันไปด่าคนที่ทำให้เขา..คอเคล็ด
ซึงรีรีบเดินหนีไปในห้องครัวเพื่อจะเอาอาหารมาบูชาไถ่บาป..."กินขนมมั้ยพี่ ^ ^;;" ยิ้มกลบเกลื่อน..และหายตัวไปในห้องครัว(อีกครั้ง)อย่างรวดเร็ว
"อะไรเนี่ย =_=^ แต่...ขนมนี่ก็น่ากินดีนะ ^O^" ว่าแล้วโดราเอมอนคอเคล็ดก็หันไปกระซวก เอ๊ย! สูบ เอ๊ย!ไม่ใช่! (ต้องยัด ซินะถึงจะถูก) ยัดขนมเข้าปากอย่างเมามันโดยมีเจ้าของมองขนมตัวเองตาละห้อย
______________________________________________________
เอาไป 50% ก่อน ง่วงละ > < ฮิยะฮะฮ่าๆๆๆ
______________________________________________________
'ปึง!!' เสียงคล้ายๆประตูถูกถีบออก...และพบกับร่างของพี่ใหญ่ประจำวงที่กำลังทำหน้ายุ่ง
"อ้าว...พี่เทมป์? ทำไปทำหน้าอย่างนั้นล่ะครับ" แดซองเงยหน้าขึ้นมาจากกองขนมแล้วถาม ซึงรีแอบเขี่ยขนมกลับเข้าสต๊อก=_=
"...จียงหายไปไหน?" น้ำเสียงเคร่งเครียด น้องทั้ง2ส่ายหน้าเป็นคำว่า 'ผมไม่รู้...'
"บ้าเอ๊ย!!" เทมโปสบถก่อนจะวิ่งออกไปจากห้อง ทิ้งให้น้องทั้ง2คนมองหน้ากันอย่างงงๆ
"ขนมฉันหายไปไหนอะ - -?" แดซองถามซึงรี
"พี่กีนไปตั้งเยอะ มันก็คงอยู่ในท้องของพี่นั่นแหละ - -;;;"
"เหรอ..." ถามพร้อมทำหน้าไม่เชื่อ
"อ้าว...พี่ไม่เชื่อผมเหรอ?"
สิ่งที่ประดับบนหน้าแดซองขณะนั้น....'I don't believe you!!'
...ทางด้านเทมป์ที่เดินออกมาจากห้องก็ชนกับคนที่กำลังหาซึ่งมาพร้อมกับเพื่อนสนิท...
"อ้าว...เทมป์~" จียงเรียกหน้าตาย 2วินาทีต่อมาเทมป์ก็ดึงจียงไปไหนไม่รู้แล้ว ทิ้งให้แทยังยืนอึ้งอยู่คนเดียว พร้อมๆกับคังแดซองที่เพิ่งออกมาจากห้อง
"พี่แทยัง? " ตาตี่ๆเบิกกว้างขึ้นนิดดดดนึง "ซึงรีเรียกอะพี่"
แทยังทำหน้างง.....ซึงรีเรียก???
แทยังเดินเข้าไปในห้องที่โดราเอมอนตาตี่เพิ่งวาร์ปออกมา
"นายเรียกฉันทำไมเหรอ?" แทยังมองน้องเล็กของวง
"ฮะ?? ใครเรียกพี่เหรอ??" ซึงรีเหลือบขึ้นมามองหน้าคนข้างหน้าตนเอง
"ก็แดซองบอก..." แทยังชี้ไปทางที่ไอ้โดราเอมอนเพิ่งเดินออกไป
...พี่แดซองนะ...ไอ้โดราแดซองเอ๊ย!!...
"อ้าว? นายไม่ได้เรียกเหรอ ? " หนุ่มล่ำบึกถามย้ำ
"..." ส่ายหน้าอย่างไม่รู้เรื่อง
"เออ...งั้นพี่ไปก่อนนะ.." วินาทีที่แทยังหันกลับไป ซึงรีก็รีบอ้าปากถาม
"พี่จะเทรนผมเหรอ??"
"เทรน..?" พูดพลางนึกถึงคำพูดของไอ้เพื่อนผู้แสนดี๊ดี~
.....มึงอีกแล้วเรอะ = = ไอ้จี....
"ก็...ที่ผมต้องทำอัลบั้มเดี่ยวไงพี่"
"อ่า...อ๋อ...เออ...ใช่ๆๆๆ ทำไมเหรอ" เออออไปก่อนละ...เดี๋ยวค่อยไปเคลียร์กับมันทีหลัง เอ๊ะ ตอนนี้มันจะตายคามือพี่เทมป์ยังวะ? ทำหน้าซะโคตรโหดเลย
"พี่...ทำไมต้องเป็นพี่ด้วยอะ?" ซึงรีไม่เข้าใจ ทำไมต้องพี่แทยัง ทำไมไม่เป็นพี่จียง ทั้งๆที่ทั้ง2คนก็เคยทำอัลบั้มเดี่ยวเหมือนกันแท้ๆ...คือซึงรีก็ไม่ได้เกลียดอะไรพี่เขาหรอกนะ...แต่แบบ ทำไมไม่เป็นพี่จียงวะ ยิ่งคิดยิ่งงง
"พี่.....ไม่รู้สิ..." แล้วทำไมเป็นพี่ไม่ได้ล่ะมักเน่? ประโยคที่คิดแต่ไม่ได้พูดออกไปก็ยังคงค้างคาอยู่ในใจ
"..." ต่างฝ่ายก็ต่างเงียบ เพราะไม่รู้จะพูดอะไรกันดี...ไม่สิ! มีคนนึงมีเรื่องให้คิดมากมายต่างหาก
ซึงรีทนความเงียบไม่ไหวจึงตัดสินใจเอ่ยปากขึ้น
"แล้วพี่จียงละฮะ?"
...จียง...อีกแล้วเหรอ...
______________________________________________________
อ๊า~ ในที่สุดก็จบไป1ตอนแล้วว เย่~!
ความคิดเห็น