คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ++Part 4 : อายี้ฮ่า!!...นายเปลี่ยนไปเป็นเคะให้มักเน่แล้วเหรอ??++[100%]
TalK
DolPHiN>w< : อ่า..ตอนนี้ แค่ชื่อตอนก็...หึๆๆๆๆ
______________________________________________________
ร่างของทั้งสองคนเดินออกมาจากร้านGolden Dragon (แสนอัปยศ = =^) ด้วยสีหน้าแบบว่า...กูจะไม่เข้าร้านนี้อีกเลย สาบานได้!!!
"จียง..." เทมป์หันมามอง
"หือ?" อะไรอีกวะไอ้กอริลล่า
"..." เงียบ...มันมองหน้านิ่งๆเลย=_=^
"อะไร??" อะ กูถามอีกที
"เปล่า" หน้านิ่งมากกกกกก แล้วตอนแรกเรียกหาป๊ะป๋าแกเรอะ!!!
ในที่สุดไอ้ก้างและกอริลล่าโรบอทก็กลับถึงบ้าน...เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับ...!
"ย้ากกกก ตายซะ ไอ้หน้าเป็ดดดดดดดด!!!!!!!!"
โครม!
"อ๊ากกกกก!! อายี้ฮ่า!!!!!"
เพล้ง!?
"แว้กกกกก!!!!!!" ก...ก..เกิดอะไรขึ้น=O= บ้านพักบิ๊กแบงกลายเป็นสนามเด็กเล่นไปแล้วเรอะ!!!
"แย้กกก ตึงง!!!" โอ๊ะ! -O- สงครามได้ยุติลง จียงและคู่หูเทมโปเดินเข้ามาในห้องโถงกลางและพบกับ....
.......
.....
...
..
.
______________________________________________________
15% เรียกน้ำย่อยนะจ๊ะ ที่เหลือรอพรุ่งนี้ละกัน^^~
______________________________________________________
(ย้อนนิดนึง เพื่ออารมณ์ในการอ่าน 55+)
"แย้กกก ตึงง!!!" โอ๊ะ! -O- สงครามได้ยุติลง จียงและคู่หูเทมโปเดินเข้ามาในห้องโถงกลางและพบกับ....
.......
.....
...
..
.
โอ๊ะ!!! ซ..ซ..ซึงรีนอนทับแทยังอยู่ที่พื้นห้อง!!!
แทยังหันมาเจอเพื่อนรัก....ที่กำลังยิ้มโรคจิตพร้อมกับประโยคที่โรคจิตไม่แพ้ยิ้มของมัน...
"นายเปลี่ยนมาเป็นเคะให้มักเน่แล้วเหรอแทยัง??" คนถูกถามแทบจะถีบคนที่นอนทับตัวเองอยู่ออก ถ้าไม่ติดว่านั่นเป็นซึงรีอะนะ
"ซึงรี...ออกไป" ได้แค่พึมพำเบาๆ เพราะหน้าของมักเน่นั้นอยู่ใกล้เหลือเกิน ซึงรีย่นจมูกก่อนจะลุกออกไปกระโดดกอดจีหย่งย้งแทน
~ครืน~
รังสีอำมหิตถูกส่งออกมาจากพี่ใหญ่ของวง...
~ครืน~
รังสีอำมหิตแผ่กระจายออกมาจากไอ้เป็ดผสมจระเข้
"เฮือก =[]=" คนที่กอดกันกลมถึงกับผละออกจากกันแทบไม่ทัน ในทันทีราวกับโดนเชื้ออัสสระบี๊ย่า - -;;
"จียง..."
"...ซึงรี"
"จียง..."
"...ซึงรี"
"จียง..."
"...ซึงรี"
"โวยยย อะไรวะ ไอ้เทมป์ / พี่แทยัง" เห็ดกับแพนด้าตะโกนพร้อมกันอย่างหงุดหงิด...แล้วเทมโปก็ลากจียงออกไป(อีกแล้ว)
"เรียกทำไมน่ะพี่แทยัง...?" ซึงรีเอียงคอถามอย่าง....เอิ่ม.....แบ๊ว = =;;;ด้วยความสงสัย
เอ่อ...แบ๊วไปไหนครับ?...แทยังเริ่มพูดไม่ออก จะด่าก็กลัว จะใช้แส้ฟาด(?)ก็กลัว..(เมิง...- -) ไอ้เด็กนี่มันเล่นแบ๊วซะ - -;;;
"พี่..." แทยังเว้นว่างเพื่อถอนหายใจ
"คือ...นาย...มักเน่...." ก่อนจะพูดต่อ แบบไม่ปะติดปะต่อกับประโยคที่แล้วซักเท่าไหร่
"ผม?" ซึงรีชี้หน้าตัวเองพลางทำหน้าดั้งเดิม 'แบ๊ว!!!' =[]=^^^
"อืม...นายนั่นแหละ..."
"พี่..."
"เอ่อ...คือ...เอิ่ม..."
"อืม....(?)...ซึงรี"
อิแทยัง = =...มึงช่วยพูดภาษาคนหน่อยได้มั้ย? - -++
"พี่แทยัง...ตกลงพี่พยายามจะพูดอะไรครับ" มักเน่ชักเริ่มแบ๊วแตก (DolPHiN : ขัดแปบนะ =_= 'แบ๊วแตก'เป็นไงวะ?? =_=" จะเคะแตกอะไรก็ว่ากันไป แต่...แบ๊วแตกนี่เป็นไงวะ =[]=)
...มักเน่ของพี่~~~~....
...กอดกับไอ้จีทำม้ายยยยยยยย...
...ไม่กลัวติดเสนียดเห็ดเรอะ=[]=!!!...
"เอิ่ม....คือ....คือ...คือว่า...คือแบบว่า..." โอ๊ย! กูคิดไม่ออกเว้ยยย มึงช่วยหยุดแบ๊วแปบนึงได้มั้ย!?
"เออ...ไม่มีอะไร" แทยังหลบตา
"งั้นผมไปหาพี่แดซองดีกว่า" มักเน่เดินสะบัดตูดออกจากห้องไป...ชิๆ! ไม่สนแล้ว~>O<
"เอ่อ..." แทยังอ้าปากหวอ -O-
[เทวดาฝ่ายดี] : นี่! อย่าท้อดิวะ!!!
[ซาตานฝ่ายเลว] : ปล่อยมันไปอะดีแล้ว จะไปแคร์มันทำไม??
[เทวดาฝ่ายดี] : เมิงตายยยยยย(บีบคอซาตาน =_=)
[ซาตานฝ่ายเลว] : ย๊ากกกกก! โป๊ก!
พรึบ! ตุบ!! และในตอนนี้แทยัง(ของมักเน่)ก็ล้มตึงลงกับพื้นโดนซาตานน๊อกแล้วเป็นงล่ะ!? ฮิยะก้ากาก้ากก้า~!!
______________________________________________________
50%คร้าบผม>O< เดี๋ยวมาต่อนะจ๊ะ^O^
---
มาต่อแล้วน้า เมื่อวานไปรับสมุดพก =_= ลางร้ายเริ่มปรากฏ...ก็เลยไปดับทุกข์โดยการไปดูหนังกับเพื่อน(เกี่ยวเรอะ??) ฮ่าๆๆๆ
______________________________________________________
"พี่แดซองงงงงง" ซึงรีผู้ไขว่คว้าควานหาโดราเอมอนจนเจอ
"มีอะไรรึ? น้องรัก" =[]=คังแดซองเปลี่ยนไป
"อ..เออ พี่ เป็นอะไรมากปะเนี่ย?" ซึงรีเดินเข้ามาตบบ่าแต่แดซองกลับปัดมือซึงรีออก
"หยาบคาย..." =_=ผมว่าพี่ท่าจะดูโดราเอมอนมากเกินไปแล้วแหละ เอ๊ะ หรือว่า ไปดูดวงแล้วติดเสนียด เอ๊ย เสน่ห์หมอดูมา???
โดเรมอนประจำวงนั่งนั่งลงพับเพียบ สองมือประสานกันบนตัก.....เอ่อ...ได้ฟีลอะไรประมาณว่า
......'ต่อไปนี้ จะเป็นการประกาศผล Miss Doraemon Korea ผู้ชนะคือ...คือ...คือ..คือ......คังแดซองคร้าบบบบบ' .....
=_=พอเหอะ มักเน่เครียด
"สรุปว่ามีอะไรรึ" แดซองถาม
"พี่ว่างปะ?"
"ไม่!" ตอบแบบไม่คิดเลย
"เออ ก็ได้ เชอะ!!" ซึงรีงอนแล้วนะเว้ย รู้ไว้ซะด้วย
...กลับไปที่ไอ้กอริลล่าหน้าโง่และคุณเห็ดสุดHot (1ในสมาชิกh.o.t.สิไม่ว่า ฮ่าๆๆๆ)...
"โอ๊ย!" จียงร้องพร้อมสะบัดมือออก
"..." เทมโปยืนนิ่งไม่ทำอะไรเลยนอกจากหลบตาจียง(เคะแตกแล้วไอ้ลิง)
...ไอ้สลัดไก่ กูต่างหากที่ต้องหลบตา!! แล้วมึงลากกูมาทำไม เพราะอะไรเนี่ย เคยมีเหตุผลบ้างมั้ย ห๊ะ ไอ้กอริลล่าาาา!!!...
"ลากมาทำ???" ...กอริลล่าเงียบ เหรอๆๆๆๆ เหรอออออออ มึงไม่บอก งั้นกูไปเอง!... จียงเดินหนีไป...เพื่อ??? ยังไๆมึงก็รู้อยู่แล้วว่า...
เทมโปดึงข้อมือจียงไว้=___=^ ขอบใจ!! เล่นตัวเพื่อ??
"เดี๋ยวสิ.." เทมโปพูดเสียงอ่อนลง
"หือ???" มึงทำหน้าเหมือนคนปกติได้ด้วยเหรอO_Oเห็นปกติทำแต่หน้าโหดๆเถื่อนๆ=______="
---ตัดเป็นภาพสโลวโมชั่น---
จียงค่อยๆหันหน้ากลับไปหาเทมโป เส้นผมปลิวไสวสะบัดพลิ้วตามแรงลม ขณะที่อีกคนก็ดึงตัวจียงเข้ามาหาตัว ทั้งสองสบตากัน...เนินนาน......
......เรอะ!! ความจริงแล้ว.......
จียงสะบัดหน้าพรืดไปทางไอ้กอริลล่าหน้าโฉด โดยมีมรสุมปะทะหน้า=[]= โดยที่อิเทมป์นั้นก็ใช้กำลังและความพยายามลากตัวจีจี้มา ทั้งสองมองตากันอย่างเชือดเฉือนเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลระหว่างตาของทั้งสองคน =_______=^^^
"นาย....." ...กอดกับซึงรีทำไม.....กูรู้มึงจะถามอย่างงี้ใช่ม๊า~ งั้นตอบให้
"ก็ซึงรีเป็นน้องชายกูนี่หว่า" อึ้งๆ อึ้งละซี่~
"หมายความว่าไง?" ...อ้าว...ตายห่-าแล้วกู...อินี่แมร่มโง่ไปไหนวะ
"มึงจะถามกูไม่ใช่เรอะ=[]=?"
"ฉันแค่จะถามว่านายกินข้าวอิ่มมั้ย??" ...ตรีนนนนนนนนนนนน เพล้ง!! แล้วก็วกกลับมาเรื่องร้านสัปด๋อยนั่นอีกครั้ง
"ไม่!" คำตอบเดียวและคำตอบสุดท้ายของจีหย่งย้ง
"อืม....ฉันก็เหมือนกัน งั้นเราไปหาอะไรกินกันอีกมั้ย??"
ห๊าาาาาาาาาาาาาาา=[]=^ ม่ายยยยโว้ยยยยยยยยยยยย
"-0-" กร๊าซซซซซซซซซซ
"ขี้เกียจว่ะ" ตอบง่ายๆ
"งั้นก็ไม่ต้องกิน" =[]=ง่ายอย่างงี้เลยเหรอ ไม่มีถามอีกรอบอะไรหน่อยเรอะ!!!
"งั้น...." จียงพูดลากเสียง (ลากเสียงเพื่อ???)
"งั้น?" เอิ่ม ขึ้นเสียงสูงแบบ....เสียงโฉดๆอย่างเมิงมันไม่เข้าว่ะ =*=
"ไปสวนสนุกกัน!!!..."
______________________________________________________
จบไปอีกตอน > <~ ช่วงนี้รู้สึกไม่ค่อยสบายเลยอะ T^T แย่จังๆ
ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ!!!
Fighting!!!
ความคิดเห็น