คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ++Part 2 : I'm hungry...ผมหิวอะ!!++(100%)
TalK
DolPHiN : โดนบังคับขู่เข็ญให้มาอัพอะ T^T ง่วงมากกกก ที่เหลือมันสบายเลย เชอะ! งอนพวกแกแล้ว..๐> <๐
BEaR : ทำไมห๊ะ? บังคับตรงไหน??? =___= เอาเหอะ บอกไปก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา= =;;; เชิญชมตอน2 ดูดีๆว่าทำไมมันต้องหิวทุกคู่วะ- -?
______________________________________________________
...ทางด้าน(อิ)เทมป์และจี(สุดที่รัก)
"ไปไหนมา...?" กอริลล่าทำหน้ายักษ์ถามจียง
"ทำไมอะ?" จียงถามพร้อมทำหน้าแบ๊ว
เทมป์ถอนหายใจก่อยจะกุมขมับ
...ไม่รู้จะพูดยังไง...มันทั้งห่วงทั้งหวง...พูดไม่ถูกว่ะ...
"เอ่อ..." เทมโปเว้น "ก็..คนมันเป็นห่วง!! เข้าใจมั้ย!?" เทมโปเผลอบีบแขนจียงจนจียงรู้สึกเจ็บ
"นี่...! ปล่อยได้ยัง? แขนกูแดงหมดแล้ว!" โอ้ว~! รักนวลสงวนตัวจริงๆ ให้ตายเถอะ
"อ๊ะ เออ โทษที =_=;;" เทมป์รีบเอามืออกแล้วเอามืออีกข้างมาจับมือข้างที่จับจีมาไขว้หลัง
(DolPHiN :งงใช่มั้ย?? ไอ้ปลากัดมันแต่งอะไรเนี่ย แนะนำให้ลองทำดู ฮาได้ที่เลย55+)
(DucK :ทำไมต้องอธิบายให้ยุ่งยาก-_-^)
สรุปง่ายๆนะ ก็คือ เทมป์มันเอามือมาไขว้หลังนั่นเอง -O-!
"สรุปมึงมีอะไรเนี่ย ทำไมต้องลากกูออกมาด้วย จะแกล้งไอ้แทยังต่อ..."
...แต่เอ๊ะ...เดี๋ยวก่อนนะ...
...เมื่อกี้ไอ้เทมป์บอกว่าเป็นห่วงกู???...เออะ...
...เอาใหม่ ขอรวบรวมสมาธิแปบ
...กูหายไปประมาณ 30นาที...แล้วไอ้นี่มาเป็นห่วงกูทำไมเนี่ย...?
______________________________________________________
25%ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อ
______________________________________________________
"ไปไหนมา...?" พี่ใหญ่พูดเสียงนิ่ง ในขณะที่จีหย่งย้งนังเอ๋ออยู่...
"ถ้าตอบว่าไปขี้มึงจะเชื่อปะล่ะ"
"พูดคำไม่สุภาพกับพี่มันไม่ดีนะ" เทมโปพูดพร้อมยิ้มน้อยๆที่ทำให้ไอ้ใบหน้าหล่อๆนั่นหล่อขึ้นล้านเท่า
...แล้วมึงเสือ-กมาทวงสิทธิ์ความเป็นพี่อะไรตอนนี้วะ?...
...เกรียนว่ะ ไอ้กอริลล่า=________=^^...
"แล้ว'ไม กูอยากพูดอะ" เห็ดน้อยยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าหล่อๆของเทมโป
...ทำไม!? กูอยากพูดอะ มึงมีปัญหาเรอะ!!?...
"รู้มั้ย...พูดอย่างนี้กับพี่ มันต้องโดนลงโทษ!" พูดจบปุ๊บ ก็ดึงตัวจียงให้เข้ามาใกล้แล้ว...แล้ว...แล้ว...จียงหลับตาปี๋...
...ไอ้เทมป์ มึงจะทำอะไรกู???...
...>_________________<???...
...
แล้วจียงก็รู้สึกถึงความเจ็บตรงหน้าผาก เหมือน....โดนดีดหน้าผาก...
...เห็ดน้อยค่อยๆลืมตาทีละข้าง...
.........เมื่อลืมตาครบทั้ง2ข้างก็พบกับ...........
......
....
...
..
.
.............ไอ้กอริลล่ากลั้นขำอยู่................
...สัส...=_________=^^^
"นายคิดว่าฉันจะทำอะไรเหรอ?" ถามพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์
...อ๊ากกกก...ไอ้เลวววว...กลับป่าอะเมซอนของเมิงไป ไป๊!
ไปตายซะ!!!
...กลับมาที่แทยังและมักเน่ผู้น่ารัก...
"พี่จียงล่ะฮะ?"
...จียง อีกแล้วเหรอ?...
"มะ...ไม่รู้สิ" โอ๊ย ทำไมกูต้องโกหกด้วยวะ!? หรือว่า...กูไม่อยากให้ซึงรีไปหาจียง!!! O_O
"งั้นเหรอครับ..." หน้าแพนด้าเศร้าลง หางตาตก
"เออ..." แทยังหันมาโอบคอซึงรีแล้วตบบ่า
"แล้วพี่แดซองล่ะฮะ?" ...ซึงรี...มึงโคตรเกรียนเลย = =^
ชิๆๆๆ งอนแล้วนะเฟ้ย - ^ - ถามหาแต่คนอื่นอยู่ได้...แทยังคิด...ได้แค่คิด...เพราะรู้อยู่ว่าถึงกูงอนมันก็ไม่ง้ออยู่แล้วไม่ใช่เรอะ
"- -^" <<สีหน้าของมักเน่ ประมาณว่า...มึงเป็นไรของมึงวะ พี่แทยัง
" (O_O) >> ( > ^ <) >> (=__=) >> (- -") " แทยัง เอ่อ...กำลังสับสน - -
" =[]=" " มักเน่เริ่มเครียด...พี่แทยัง...มึงเป็นไรมากป่าววะ = =;;...
"เอิ่ม...พี่แทยังเป็นอะไรมากมั้ยฮะ =_=;; " กูเริ่มกลัวมึงแล้วนะ-_-''
...ทงยองเบเพิ่งรู้สึกตัว...
"เอ่อ...พี่...ไม่เป็นไร" ตอบไปงั้นแหละ ที่จริงทั้งสมองและหัวใจพี่กำลังปั่นป่วน ไอ้คำว่าไม่เป็นไรนี่ลบทิ้งไปจากสมองได้เลย
"ผมหิวแล้วอะพี่ = w =" มักเน่กระโดดเกาะแขนแทยัง
...โอ้ว ซึงรีเกาะโว้ย ฮิ้วววว~
"อืมๆ งั้นเดี๋ยวพี่พาไปกินเอง^^" กูรวยซะอย่าง ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วทั้งสองก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกันโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นอะไรแปลกๆเลย...
...หัวโดราเอมอน...ค่อยๆแปลงร่างเป็น....เป็น...เป็น...แดซองในชุดสีฟ้า =[]=!!!
โอ๊ะ! เป็นไปได้เหรอ? ... ไม่เชื่อใช่มั้ยล่ะ..(กูก็ไม่เชื่อ- -^)
ด้านจีจี้กับอินังเทมเปอร์เรเจอร์ - -
"ไอ้เทมป์...หิว"
"หิวก็ไปหาไรกินดิ" เทมโปตอบ
"แล้วกูจะไปรู้มั้ยเนี่ยว่ามันอยู่ไหน~! >O< " จียงเริ่มโวยวาย
โคร่กกกกกก~![สาบานทีว่านี่เสียงท้องร้อง??]
"อุ่ย! แหะๆ ก็มันหิวอะนะ ^^;;" จียงลูบท้องตัวเองแล้วยิ้มแห้งๆ สร้างรอยยิ้มให้กับเทมโปเล็กน้อย
"เออๆ ก็ได้ จะไปกินร้านไหน เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง!"
..โอ้โหวุ้ย โลกจะแตก ร้อยวันพันปี ไม่เคยเห็นไอ้กอริลล่านี่เลี้ยงข้าวใครมาก่อน!
"จะไปไม่ไป!?" เทมป์ตะโกนกลับมาจากระยะห่างที่ไม่มากนัก
"มาแล้วโว้ยย!!!" จียงในชุดชมพูสด!! เสื้อสีชมพูสะท้อนแสงแยงตาลิงยักษ์ =_< ดีนะเนี่ยยังใส่กางเกงสีดำ...ความมั่นใจเมิงสูงมากจียง
เทมโปยืนมองร่างเล็ก(ก้าง) แฟรกู - - ช่างกล้าว่ะ (จีไปเป็นแฟนมึงตั้งแต่เมื่อไหร่ฮะ?)
"มองไร?" จียงถามทั้งที่ในใจตอบเองเรียบร้อยแล้ว
...กูหล่อใช่ปะล่ะ -.,-...
"น่ารักดี..."
อ่อก...คำตอบผิดจากที่คาดไว้...ตรงกันข้ามราวกับป่าอเมซอนกับป่าไผ่ (??)
ทำไมมีแต่คนบอกว่ากูน่ารักฟระ กูว่ากูออกจะหล่อ แล้วคนที่ชมเสือ-กเป็นเทมป์ ชิทททททททททท วันนี้เป็นไรมากป่าววะ กินยาลืมเขย่าขวดเรอะไอ้กอริลล่า
"อยากกินอะไรล่ะ หืม?"
"อะไรก็ได้...ง่ายๆ" จียงมึงอาร์ตมาก โคตรอาร์ตตัวแม่เลย
"งั้นกินลาบกันมั้ย" พี่ใหญ่ของวงถาม..มึงอย่ามายิ้มกวนทีนงี้ดิ!ทำไมมันหล่อขึ้นวะ ห๊าา~!!!
"ไอ้กอริลล่าแห่งป่าอเมซอน- -+" คนตัวสูงเห็นลีดเดอร์ของวงเริ่มขมวดคิ้ว ก็ยิ้มน้อยๆ (ยิ้มทำไมวะ?)
"งั้น...ไปร้านที่เพิ่งเปิดใหม่กัน" พูดพลางลากคนตัวเล็กขึ้นรถ
"ร้านอะไรวะเทมป์?" จียงถามด้วยความสงสัย
"ชื่อร้านซาโตชิอะ อยู่ตรงหัวมุมนี่เอง"
...ซะ...สะ...ซาโตชิ...ไอ้สัสซาโตชิ~~!...ความทรงจำจากชาติไหนไม่รู้ผุดขึ้นมาในหัว ทำให้เห็ดจีเกิดอาการต่อต้านร้านนี้กระทันหัน -O-
"ม...ไม่เอาอะเทมป์" ...รู้สึกพะอืดพะอมกับชื่อร้าน...
"แล้วนายอยากกินอะไรล่ะ?"
"อ..เออ...อืม...คือ...เอิ่ม...อะไรก็ได้..ง่ายๆ" - -
A-R-T อาร์ต
มึงอาร์ตมากๆเลยอิจี
______________________________________________________
จบไปอีก1ตอนแล้วววววว >w<
ความคิดเห็น