ตอนที่ 3 : [Shika x Naru] เพื่อนรัก รักเพื่อน END
*คำเตือน สำหรับเรื่องนี้ เป็นภาคต่อจากเรื่อง Just friends *
ร่างเพรียวเดินออกมาจากบ้านที่มีคนที่เค้ารัก ไม่สิ..เคยรัก ทิ้งเค้าไว้เพียงคนเดียวแล้วเดินจากมา ถูกแล้วผมเลือกถูกแล้วใช่ไหม เดินออกมากับความไม่ชัดเจน กับคนที่ผมรักและผมก็รู้ว่าเค้าก็รักผมเช่นกัน แต่ทำไมคนรักกันถึงต้องไปนอนกับใครอีกคน ทั้ง ๆ ที่...พอสักที ผมไม่อยากจดจำเรื่องราวเกี่ยวกับเค้าอีกแล้ว....
ร่างเพรียวของนารูโตะเดินมาหยุดที่หน้าบ้านของเพื่อนสนิทอีกคนที่ยอมรับเค้า ไม่ทันไรประตูบ้านก็เปิดออก ปรากฎร่างสูงของเพื่อนสนิท 'ชิกามารุ'
พรึ่บ !
นารูโตะโผเข้าสวมกอดชิกามารุแน่น ร้องไห้ฟูมฟาย ตาบวมแดงก่ำ อย่างที่ชิกามารุไม่เคยเห็นมาก่อน
คงรักหมอนั่นมากสินะ...
ชิกามารุกอดตอบมือพลางลูบหัวปลอบเบา ๆ ทั้งสองยืนกอดกันนานพอสมควร ชิกามารุไม่รับรู้ถึงแรงสะอึกร้องไห้จากอีกคนก็ผละกอดออก ก่อนจะเห็นอีกคนได้หมดสติไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"ต่อจากนี้ฉันจะดูแลนายเอง นารูโตะ.."
ชิกามารุพูดกับคนในอ้อมกอดก่อนจะอุ้มร่างเพรียวขึ้นเดินเข้าบ้านไป
ห้องชิกามารุ
ร่างสูงอุ้มร่างเพรียวในอ้อมกอดวางลงบนเตียงอย่างเบามือ จับแจงผ้าห่มมาปกคลุมร่างเพรียว ก่อนจะนั่งอยู่ข้าง ๆ มือลูบผมสีทองสวยอย่างอ่อนโยน นิ้วไล่เกลี่ยลงมาที่ใบหน้าที่ข้างแก้มมันขึ้นสีแดงเลือดฝาด....จนเค้าอยากหยุดเวลาช่วงนี้เอาไว้ให้นานที่สุด สายตาจ้องมองไปที่ดวงตาที่มันบวมช้ำ ไม่ต้องบอกว่าเกิดจากอะไร นารูโตะร้องไห้อย่างหนัก ครั้งนี้เหมือนจะหนักกว่าทุกที เพราะครั้งนี้นารูโตะมาหาเค้ากลางดึก ชิกามารุรอวันนี้มาทั้งชีวิต รอวันที่นารูโตะตัดขาดจากหมอนั่น....
"ราตรีสวัสดิ์ ไอ้ตัวน่ารำคาญของฉัน"
ชิกามารุโน้มหน้าไปกดจูบที่หน้าผากอย่างแผ่วเบา กลัวว่าอีกคนจะตื่น มีแต่เสียงครางเบา ๆนอนหันข้างกลับตอบมา ชิกามารุอมยิ้มก่อนจะสอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ขยับตัวเข้าไปใกล้ เป็นจังหวะที่นารูโตะพลิกตัวหันกลับมาทางเค้าพอดี หน้าซุกอก ชิกามารุรวบตัวกอดนารูโตะก่อนจะกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู
"ฉันรักนายนะ นารูโตะ"
นารูโตะได้ยินทุกคำพูด ทุกการกระทำของชิกามารุ แต่ผมยัง ยังไม่พร้อมที่จะรักใครตอนนี้ เพราะในหัวใจผมยังมีใครคนนั้นอยู่เต็มหัวใจ ถึงแม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นผมจะเป็นคนเลือกเอง แต่ขอ ผมขออยู่แบบนี้.....เป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว...
เช้าวันต่อมา...
ร่างสูงโปร่งลุกขึ้นออกจากเตียงให้เบาที่สุด แต่ไอ้ตัวน่ารำคาญดันมากอดเอวเค้าไว้ซะแน่น ชิกามารุพยายามแกะมือนารูโตะออก เพราะเช้าวันนี้เค้าต้องไปรายงานภารกิจต่อรุ่นที่ 5 นารูโตะที่รู้สึกตัวตื่นตั้งแต่ชิกามารุขยับตัวก็แกล้งทำเป็นกอดเอวชิกามารุ
"นารูโตะ ตื่นแล้วก็ลุกเลย วันนี้ฉันจะเข้าไปรายงานกับท่านรุ่น 5 นะ "
ชิกามารุรู้ว่าอีกคนตื่นแล้ว ก็ทำเสียงเข้มดุ นารูโตะลืมตาขึ้นก็ทำปากจู๋อ้อน
"อื้อ..."
อย่าคิดว่าทำปากแบบนี้แล้วนายจะรอดนะ ชิกามารุเห็นก็เข้าไปจูบปากดูดแรง ๆ หนึ่งที เป็นการทำโทษที่มาแกล้งเค้าเอาเวลานี้
"ไปทำงานเลย ไอ้บ้าชิกะ "
นารูโตะผลักชิกามารุเบา ๆ ก่อนจะหันหน้าหนี ชิกามารุมองก่อนจะยิ้มมุมปาก โน้มหน้าไปกระซิบข้างหู
"หวานจัง.."
ก่อนจะขโมยหอมแก้มนารูโตะไปฟอดใหญ่
อ๊ะ!
นารูโตะหันหน้ามาทำหน้าหงุดหงิด อย่างงอน ๆ ไอ้บ้ามาอยู่บ้านไอ้ชิกะเปลื้องตัวชะมัด! ชิกามารุก็เดินออกจากบ้านไปรายงานทันที
ก่อนนารูโตะจะลุกขึ้นคิดอะไรออก ..
"จริงสิ วันนี้เราก็ต้องไปรับภารกิจกับป้าซึนาเดะเหมือนกันนี่หน่า..."
นารูโตะรีบลุกจะไปเข้าห้องน้ำ แต่ก็เพิ่งนึกได้อีกว่า เสื้อผ้าอยู่ที่บ้าน ซึ่งไม่รู้ว่าตอนนี้หมอนั่นจะออกไปรึยัง..
นารูโตะตัดสินใจไปอาบน้ำที่บ้าน พร้อมกับเปลี่ยนชุด
บ้านนารูโตะ
นารูโตะเดินมาหยุดที่ประตูหน้าบ้านเค้า ใจนึงก็อยากเปิด อีกใจก็กลัวอีกคนอยู่ด้านใน นารูโตะชั่งใจอยู่สักพักก่อนจะเปิดประตู
แกร๊ก!...
ร่างเพรียวกวาดสายตาไปรอบ ๆ ไม่มี....ก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง ภายในห้องเหมือนมีของบางอย่างหายไป
ไปแล้วสินะ..
นารูโตะเดินไปตรงหัวเตียงหยิบรูปสมัยที่เค้ายังเป็นเกะนิน ขึ้นมาดู รูปนั้นเป็นรูปที่สมัยเค้ากับซาสึเกะไม่ถูกกัน ในภาพนั้นผมมองซาสึเกะอย่างไม่ชอบ ตรงกลางเป็นซากุระ ฝั่งตรงข้ามกับผมเป็นซาสึเกะ..... จู่ ๆ น้ำตาผมก็ไหลออกมา ผมนั่งลงกับพื้นอย่างแรงกอดภาพนั้นไว้กับอก ตัวสั่นเทา
"ฮรึก.."
โดยมีสายตาคู่หนึ่งมองนารูโตะจากมุมที่ไกลออกไป มองมาที่นารูโตะนั่งร้องไห้ แววตาเจ็บปวดไม่แพ้กัน..
"ขอให้นายมีความสุขกับเค้าคนนั้น ลาก่อน...นารูโตะ.."
ประโยคสุดท้ายก่อนร่างสูงจะสลายหายไปกลายเป็นกลุ่มควันสีขาว นารูโตะได้ยินเสียงนั้น เสียงซาสึเกะมันก้องในหูประโยคสุดท้าย...
ลาก่อน...นารูโตะ..
นารูโตะร้องไห้ปล่อยโฮออกมา อย่างถึงที่สุด ไปแล้ว...
ซาสึเกะไปจากที่นี่....ไปจากหมู่บ้าน.....ไปจากผม ...
จูบแรกของผม.....ซาสึเกะ..
บ้านชิกามารุ
18:00 น.
ชิกามารุหลังจากเลิกภารกิจก็กลับบ้านมาอย่างอารมณ์ดี เปิดประตูเข้าไปก็เห็นร่างเพรียวนั่งกินขนมอยู่หน้าทีวี ชิกามารุถอดเสื้อคุมตัวนอกออก ก่อนจะเดินไปนั่งข้าง ๆ นารูโตะ.....นารูโตะเมื่อเห็นว่าชิกามารุกลับมาแล้วก็ขยับเข้าไปใกล้ เอนตัวพิงอกชิกามารุ ตาก็มองไปที่ทีวี มือก็หยิบขนมป้อนชิกามารุ ก่อนจะเอ่ย
"เค้าไปแล้วชิกะ ...ฮรึก..ไปจากที่นี่ ไปจากหมู่บ้านนี้อีกแล้ว.."
ชิกามารุทำได้เพียงรับฟัง มือพลางลูบหัวนารูโตะเบา ๆ นารูโตะน้ำตาไหลออกมาเงยหน้ามองชิกามารุ
"ขอโทษนะ ขอโทษที่ฉันมันเห็นแก่ตัว.."
ชิกามารุรู้ดีว่านารูโตะหมายถึงอะไร นารูโตะอยากขอโทษผม ขอโทษที่ตอบรับความรู้สึกผมไม่ได้ ขอโทษที่ผมแทนที่หมอนั่นไม่ได้ .....ไม่ได้เลย ถึงแม้ตัวนารูโตะจะอยู่นี่ แต่ใจของนารูโตะกับมีหมอนั่นอยู่เต็มหัวใจ...ตอนนี้ผมก็ทำได้แค่เพียงอยู่ข้าง ๆ เป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ละมั้ง...
" ไม่ว่าหมอนั่นจะอยู่ หรือ หมอนั่นจะไป ผมก็ไม่อาจไปแทนที่หมอนั่นได้เลย...นารูโตะยังคงมีหมอนั่นอยู่เต็มหัวใจ หลายปีที่ผ่านมาผมน่าจะรู้ตัวได้แล้ว ไม่สิ...ต้องเรียกว่ารู้ตัวนานแล้ว แต่ผมยอมมากกว่า ผมยอม ยอมเป็นที่สอง ยอมเป็นพระรอง..ยอมเพราะผมรักเค้า ....นารูโตะ..."
" ผมมันไม่ได้ดี ไปมากกว่าซาสึเกะเลย ผมเองเหมือนกันที่มันเห็นแก่ตัว ผมยอมให้ใครอีกคนเข้ามา เข้ามาดูแล จนเค้ารักผม แต่ผมกลับตอบรับความรู้สึกเค้าไม่ได้ เพราะผมรัก...รักคนใจร้ายคนนั้น รักมากจนไม่มีพื้นที่ให้ใครได้แทรกเข้ามา แล้วมันก็เป็นผมเองที่เจ็บ...ไม่สิ..เรียกว่าเจ็บมันทุกฝ่าย โดยมีผมเป็นต้นเหตุ......"
"เป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้วเนอะ"
-END-
#จบแล้วง้าบบ เรื่องนี้ ไม่มีภาคต่อแล้ว
#สุดท้ายก็เจ็บมันทุกฝ่าย งื้อ #ฝากติดตามกันด้วยน้า ต่อไปจะเป็นคู่ไหน ต้องรอชม ><
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เฟรนด์โซนเกือบทุกเรื่องเลยคนๆนี้ แงงง
ชอบเนื้อเรื่องมากเลยค่ะ แต่ตอนนี้เราเปียกปอน (╥﹏╥)