ตอนที่ 2 : [Sasu x Naru] Just friends 02 END
ซาสึเกะเห็นนารูโตะเงียบไม่พูดโต้ตอบเหมือนทุกทีก็นึกโมโห เดินเข้าไปกระชากแขนนารูโตะอย่างแรงให้ลุกขึ้นมาประจันหน้า
" ทำไม ทำไมไม่พูด! พูด! "
ตอนนี้ซาสึเกะฟิวส์ขาด บีบแขนนารูโตะแขนแรง ๆ เขย่าตัวให้นารูโตะพูดอะไรกับเค้าสักคำ แค่ด่าคำว่าเค้าเห็นแก่ตัวเหมือนทุกทีก็ยังดี ตอนนี้ซาสึเกะรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะสูญเสียคนตรงหน้าไปจริง ๆ คนตรงหน้าเค้าจะไม่ทนอีกแล้ว จะไม่ทนอยู่กับคนใจร้ายแบบเค้าอีกแล้ว...
"ฮึก..นารูโตะ นายอย่าทำอย่างนี้ อย่าทำ ได้โปรด..."
ซาสึเกะพูดเสียงสั่น อ้อนวอน ดวงตาเริ่มแดงก่ำน้ำตา เริ่มคลอเบ้า ซาสึเกะดึงนารูโตะเข้ามากอดแต่กลับได้ความเฉยชาเข้ามาแทน นารูโตะไม่แม้แต่จะกอดเค้ากลับ ไม่มีแม้แต่เสียงตอบกลับ ทั้งบ้านมันเงียบมาก ได้ยินแต่เสียงสะอื้นจากร่างสูง
' อืม นายเลือกมันสินะ '
ซาสึเกะผละกอดออก มองหน้านารูโตะ ที่มันกับส่งรอยยิ้มบาง ๆ มาให้ผม สายตาที่ไม่อาจปกปิดได้ จนเห็นได้ชัดมันทั้งเศร้า เสียใจ เจ็บปวด ห่วงใย รัก และ สายตาที่ว่างเปล่า มันอยู่ในดวงตาคู่สวยนั้นที่มองกลับมาที่ผม
'ฮรึก...ผมเพิ่งจะรู้ เพิ่งจะรู้ตัวว่ามันสายเกินไป สายเกินกว่าจะแก้ตัว....'
ซาสึเกะกอดนารูโตะอีกครั้ง ปากก็พร่ำแต่คำว่า ขอโทษ ขอโทษ จนนารูโตะรู้สึกว่าเค้าควรจะพอแค่นี้จริง ๆ สักที
'พอแล้ว ครั้งนี้ผมขอเลือกสิ่งที่สมองสั่ง ผมทำตามหัวใจจนเจ็บปวดมามากพอแล้ว มันควรจะได้รับการเยียวยาสักที...'
" สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุด คือ คำขอโทษของนาย..."
มันเป็นประโยคแรกที่นารูโตะพูดกับผม แต่ทำไมผมกลับรู้สึกเจ็บแบบนี้ล่ะ ซาสึเกะผละกอดออก มองหน้านารูโตะอีกครั้ง
"นารูโตะ.."
ซาสึเกะพยายามจะพูดกับนารูโตะด้วยสติมากที่สุด พยายามจะยื้อนารูโตะไว้ให้นานที่สุด ก่อนที่นารูโตะจะพูดคำนั้นกับเค้า คำที่เค้าเองก็กลัว....
" มันคงถึงเวลาแล้วสินะ "
นารูโตะพูดด้วย น้ำเสียงเจ็บปวดไม่ต่างกัน แต่กลับแสร้งทำหน้าไม่รู้สึกอะไร
' ครั้งนี้ผมควรพอแล้วจริง ๆ พอแล้วหัวใจ มันเจ็บช้ำมามากพอแล้ว..'
ซาสึเกะมองนารูโตะอย่างไม่เข้าใจ พยายามคิดว่านารูโตะไม่ได้คิดอย่างที่พูดออกมาจริง ๆ แต่อีกใจนึงทำไมมันเจ็บแบบนี้ มันเจ็บปวดเหลือเกิน...
' ผมกำลังจะเสียเค้าไปจริง ๆ '
" นารูโตะ ..ฮรึก ฉันขอร้อง อย่าทำแบบนี้.."
มันก็ยังเป็นผมเหมือนเดิมที่เห็นแก่ตัว.... ผมรู้ว่าผมผิดที่ไม่เคยทำอะไรให้ชัดเจน แค่ผมรักเค้า และ เค้ารักผม แค่นั้น มันก็พอแล้วไม่ใช่หรอ...เมื่อก่อนผมคิดว่าสถานะมันไม่สำคัญอะไร แต่ดูเหมือนผมจะคิดผิดไป... มาคิดได้เอาตอนนี้มันก็คงไม่ทัน......
" ขนาดนี้แล้ว นายก็ยังใจร้ายกับฉันไม่เปลี่ยนเลยนะ.."
นารูโตะพูดเสียงเรียบนิ่ง สายตาจ้องมองซาสึเกะที่ตอนนี้ก็เจ็บปวดไม่ต่างกัน นารูโตะยื่นมือไปปาดน้ำตาร่างสูงตรงหน้า นิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาข้างแก้มอย่างอ่อนโยน
' รัก รักคนตรงหน้านี้เหลือเกิน...ไม่อยากทำแบบนี้เลย..ไม่อยากเลยสักนิด..'
ซาสึเกะหลับตา น้ำตาไหลมากกกว่าเดิม กุมมือนารูโตะไว้ข้างแก้ม สะอื้นไห้ออกมาเสียงดัง อย่างไม่อาย
'นารูโตะ...ฉันขอโทษ ฉันรักนาย..'
ซาสึเกะไม่กล้า ไม่กล้าพูดแม้แต่คำว่ารัก เพราะตัวเค้าเองที่กลัว ที่ยังไม่ดีพอ... สมควรแล้วที่นารูโตะจะเลือกแบบนี้....
'ผมมันเลวเกินไป ไม่คู่ควรกับนารูโตะเลยสักนิด'
นารูโตะไม่เคยเห็นซาสึเกะร้องไห้หนักแบบนี้มาก่อน ซาสึเกะกำลังอ่อนแอ น้ำตาใส ๆ มันไหลออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้ ได้แต่คิดว่า ทำไม ทำไมฟ้าต้องมากลั่นแกล้งเรา กลั่นแกล้งเราแบบนี้ด้วย
นารูโตะโผเข้ากอดซาสึเกะแน่น ซาสึเกะกอดตอบ เสียงร้องไห้สะอื้นดังแข่งกัน ท่ามกลางความเงียบ มันเป็น...
กอดลาครั้งสุดท้าย....
นารูโตะผละกอดออก มือบางยื่นไปปาดน้ำตาที่มันไหลออกมาไม่ขาดสายให้ร่างสูงตรงหน้า พยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่น ก่อนจะพูด
" โชคดีนะ เพื่อน(รัก) เพียงคนเดียวของฉัน.."
สิ้นเสียงคำพูดของนารูโตะ ร่างบางก็หันหลังก้าวเท้าออกจากห้อง โดยไม่หันกลับไปมอง ร่างสูงที่ยืนมองตน เสียงร้องไห้ที่มันเบาแต่เค้ากลับได้ยินมันเริ่มห่างออกไป....
ซาสึเกะได้แต่มองนารูโตะเดินจากไป โดยที่เค้าไม่ได้พูดอะไรอีก มีแต่เสียงสะอื้นไห้ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด นารูโตะไปจากเค้าแล้วจริง ๆ ไปแบบไม่มีวันกลับมา แม้แต่จะหันกลับมามองหน้าเค้ามันไม่มีด้วยซ้ำ ที่ที่นารูโตะไป ซาสึเกะเองก็รู้ดีว่านารูโตะจะไปหาใคร ถ้าไม่ใช่ 'ชิกามารุ'
'ดีแล้ว เป็นแบบนี้มันดีแล้ว...คนอย่างผม มันเหมาะกับการอยู่คนเดียว'
-END-
#งื้อ เศร้ามากเจ็บทุกฝ่าย.... ฝากติดตามภาคต่อจากเรื่องนี้ด้วยน้าา
#เป็นคู่ของ ShikaNaru [Shika x Naru] เพื่อนรัก รักเพื่อน END
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เราชอบชิกะมารูมากกว่าซาสึเกะค่ะ! ทั้งในนิยายและก็ชีวิตจริงค่ะ!
ไอหมอนี่มันลีลาขี้เก๊กเกิ๊นนนนน
สู้ชิกะมารูที่ทำอะไรตรงไปตรงมาก็ไม่ได้~