Fic : Naruto นารูโตะเป็นเคะ [All Naruto]

ตอนที่ 1 : [Sasu x Naru] Just friends 01

Sasuke x Naruto

"นารูโตะ ตื่นได้แล้ว นายจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน...เจ้าเซอะเบ๊อะ! "

ซาสึเกะตะโกนเรียกผม ผมเอาผ้าคุมหัวอย่างรำคาญ ใช่ครับ เมื่อคืนซาสึเกะนอนที่นี่ มันก็คงไม่แปลกหรอกครับ เพื่อนมานอนที่บ้านใครเห็นก็คิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับผม มันไม่ใช่...

"อื้อ ซาสึเกะอย่า...มันจั๊กจี๊..."

นารูโตะร้องเสียงกระเซ่า ซาสึเกะขึ้นค่อมตัวนารูโตะ ก้มหน้าไปคลอเคลียที่ข้างหู ปากไม่วายพรมจูบจนหน่ำใจ ก่อนจะหยุดกลับมามองหน้าคนใต้ร่าง

"นายจะตื่นไม่ตื่น..."

ซาสึเกะพูด มองหน้าหวานของเพื่อนร่วมทีม อย่างพิจารณา นารูโตะเหมือนถูกคุกคามทางสายตา ก็ผลักซาสึเกะออก

"ไม่ต้องมามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นเลย เจ้าขี้เก็ก ! "

นารูโตะลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัว ปล่อยให้ซาสึเกะมองตามด้วยสายตาที่ไม่อาจคาดเดาได้ว่าตอนนี้เค้ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่..

ไม่นานนารูโตะก็ออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดสีเขียวกรม ที่ใช้สำหรับระดับโจนิน แต่สายตาก็มองไปยังร่างสูงที่นั่งรอเค้าอยู่บนเตียง ด้วยชุดโจนินเช่นกัน

"ทำไมนายยังไม่ไปอีก "

นารูโตะพูด ตามความจริง ที่จริงซาสึเกะไม่จำเป็นต้องมารอเค้าด้วยซ้ำ เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ก็แค่เพื่อนร่วมทีมที่เคยเหม็นขี้หน้ากันมาก ๆ ก็แค่ตอนนี้กลับมาคุยดี ๆ กันได้แล้วก็เท่านั้น ถึงแม้การกระทำมันจะไม่ใช่ก็เถอะ..

"ฉันนั่งพักเอาแรง เมื่อคืนใช้แรงเยอะไปหน่อย หึ "

ซาสึเกะตอบ แล้วกระตุกยิ้มให้ ด้วยคำพูดมันสองแง่สองง่ามจนนารูโตะนึกถึงเรื่องเมื่อคืนที่เค้ากับซาสึเกะ....

"เหอะ คนที่เหนื่อยมันคือฉัน ไม่ใช่นาย คืนนี้ฉันไม่กลับบ้านนะ "

นารูโตะพูด กำลังจะเดินออกจากห้อง ซาสึเกะก็พูดแทรกขึ้น

" จะไปหามันใช่ป่ะ ชอบมันมากใช่ไหม นารูโตะ ! "

ซาสึเกะดึงข้อมือนารูโตะให้หันมาอย่างแรง นารูโตะจับข้อมือด้วยความเจ็บกับแรงบีบของซาสึเกะ

"เราคุยกันเรื่องนี้แล้วนะ ซาสึเกะ อีกอย่างเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน นายไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้! "

นารูโตะพยายามแกะมือซาสึเกะออก แต่ยิ่งแกะออกซาสึเกะก็เพิ่มแรงบีบมากขึ้น นารูโตะตะคอกด้วยความโมโห ที่ซาสึเกะมาก้าวก่ายเรื่องของเค้า ที่จริงซาสึเกะเองก็ไม่ได้นอนกับเค้าแค่คนเดียว นารูโตะไม่ได้โง่จนไม่รู้เรื่องนี้ ถ้าซาสึเกะทำได้เค้าก็ทำได้เหมือนกัน !

"นารูโตะ.... นายอย่าทำแบบนี้ได้ไหม ฉันขอร้อง "

ซาสึเกะพูดกุมมือนารูโตะไว้ทั้งสอง น้ำเสียงอ้อนวอนขอร้องจริง ๆ แต่คนอย่างนารูโตะไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบตัวเองอยู่ฝ่ายเดียวหรอก ถึงนารูโตะจะรักซาสึเกะมากขนาดไหน แต่ถ้าซาสึเกะยังไม่ชัดเจนกับเค้า แล้วยังเป็นแบบนี้อยู่เรื่อย ๆ นารูโตะเองก็มีสิทธิ์ที่จะทำในแบบที่ตัวเองต้องการเหมือนกัน

" นายขอฉันมากไปแล้วนะ ซาสึเกะ นายใจร้ายกับฉันมากเลยนะ นายรู้ตัวบ้างไหม นายห้ามไม่ให้ฉันไปนอนกับคนอื่น แต่นายกับไปนอนกับใครที่ไหนก็ได้ มันยุติธรรมกับฉันแล้วหรอ ? "

ตอนนี้นารูโตะรู้สึกอยากออกไปจากที่นี่ให้พ้น ๆ ไม่อยากพูดแล้ว ไม่อยากพูดเรื่องเดิม ๆ อีกแล้ว ทำไม ทำไมผมมันอ่อนแอแบบนี้ น้ำตาใส ๆ เริ่มไหลออกมาจากตาคู่สวย ปากเม้มกัดฟันแน่น อยากจะร้องไห้ให้เบาที่สุด

มันเจ็บ มันเจ็บจนไม่อยากพูดอะไรอีก ร่างสูงของซาสึเกะมองนารูโตะยืนร้องไห้จนตัวสั่น อีกแล้ว ผมทำนารูโตะร้องไห้อีกแล้ว

'ขอโทษนะ แต่ฉันยอมให้นายไปเป็นของคนอื่นไม่ได้จริง ๆ '

ซาสึเกะคว้าตัวนารูโตะมากอดปลอบ มืองพลางลูบหัวเบา ๆ ปากก็พูดแต่คำเดิม ๆ ซ้ำ

"ขอโทษนะ ฉันขอโทษนะ นารูโตะ "

นารูโตะไม่ได้ต้องการคำขอโทษของร่างสูงแม้แต่น้อย แต่คำที่เค้าต้องการมันคงไม่หลุดออกมาจากปากคนคนนี้อย่างแน่นอน นารูโตะได้แต่ร้องไห้ออกมากอดซาสึเกะแน่น เพราะไม่ว่ายังไง ผมก็ไม่เคยไปนอนกับใครจริง ๆ อย่างที่ปากว่า เพราะผมรักผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่เป็นเพื่อนร่วมทีม ผู้ชายที่ทำร้ายจิตใจผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผู้ชายที่แม้คำว่ารักก็ไม่เคยได้ยิน ผู้ชายใจร้ายคนนี้ ใช่ ผมรักผู้ชายใจร้ายคนนี้เพียงคนเดียว เพียงเพราะคำว่า รัก คำเดียว ผมถึงยอมอยู่ในสถานะแบบนี้ สถานะที่ไม่มีสิ่งใดมาผูกมัดซึ่งกันและกัน สถานะที่ผมเข้าใจดี...

16 :00 น.

หลังจากที่นารูโตะเคลียเรื่องเมื่อเช้าเสร็จเรียบร้อย นารูโตะก็ออกไปรับภารกิจเหมือนทุกที พอเสร็จภารกิจ นารูโตะก็มักจะแวะมาหาเพื่อนสนิทของเค้าเพียงคนเดียวที่รับรู้ความสัมพันธ์ของเค้ากับซาสึเกะ นั่นก็คือ....

" อ้าวไง วันนี้มีเรื่องอะไรกันอีกละ "

เสียงทักทายดังขึ้นเมื่อเห็นนารูโตะยืนอยู่หน้าประตูบ้านของตน เสียงนั้นคือ ชิกามารุ เพื่อนสนิทคนแรกตั้งแต่เด็กที่ยอมรับนารูโตะ ถึงแม้ว่านารูโตะจะเป็นสถิตร่างของเก้าหางที่เคยทำลายหมู่บ้านเมื่อ 20 กว่าปีก่อน แต่ชิกามารุไม่เคยคิดจะรังเกลียดเหมือนคนในหมู่บ้านเลย แต่กลับรู้สึกว่านารูโตะเป็นคนที่น่าสงสาร และ ผมก็คิดว่านารูโตะไม่เหมาะกับน้ำตาหรอก เหมาะกับรอยยิ้มมากกว่า ผมเลยเลือกที่จะปกป้องรอยยิ้มของนารูโตะเอาไว้...

" อื้ม ก็ไม่มีเรื่องอะไรหรอก เรื่องเดิม ๆ น่ะ "

นารูโตะเห็นชิกามารุเดินมาเปิดประตูบ้านก็เดินเข้าไปทันที ไม่วายพูดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้า นารูโตะล้มตัวลงนอนบนโซฟาอย่างเหนื่อยล้ากับภารกิจวันนี้ แต่เหนื่อยกายมันหายได้ แต่เหนื่อยใจเนี้ยสิ....เห้อ

" 3 ปี แล้วนะ นารูโตะ นายยังทนหมอนั่นอีกหรอ "

ชิกามารุเดินอ้อมไปข้างหลังมือสองข้างกดลงที่ขมับนวด ๆ ให้รู้สึกผ่อนคลาย นารูโตะหลับตาพริ้มอย่างผ่อนคลาย ทำไมนารูโตะจะไม่รู้ว่าชิกามารุคิดยังไงกับตน ชิกามารุเคยมาสารภาพรักเมื่อ 2 ปีก่อน แต่ตอนนั้นนารูโตะตอบกลับไปว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว นารูโตะก็ได้แต่พูดขอโทษชิกามารุที่ตอบรับความรู้สึกไม่ได้ ถึงแบบนั้นชิกามารุุก็ไม่เคยรู้สึกเสียใจที่โดนปฏิเสธวันนั้นเลย เพราะชิกามารุขอแค่ได้ดูแลนารูโตะอยู่แบบนี้ก็พอแล้ว นารูโตะรู้สึกผิดต่อชิกามารุมาก และยอมให้ชิกามารุเข้ามาดูแลตั้งแต่วันนั้น ชิกามารุก็ยิ้มรับขอบใจ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ายังไงนารูโตะก็เลือกหมอนั่น ซาสึเกะ..

" อืม ฉันโง่เนอะ นายว่าไหม "

นารูโตะลืมตาขึ้น มองชิกามารุแล้วพูด ชิกามารุมองตานารูโตะอย่างต้องมนต์ ทำให้เค้าค่อย ๆ โน้มหน้าลงไปใกล้ ๆ จนลมหายใจรดหน้าอีกฝ่าย ปากประกบบนริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนโดยไม่สอดลิ้น นารูโตะหลับตารับจูบที่ชิกามารุมอบให้ เค้ารับรู้ได้ถึงความรักที่ชิกามารุทำให้เค้ามาตลอด แล้วมันก็เป็นเค้าเองเหมือนกันที่เห็นแก่ตัว...

ชิกามารุถอนจูบอย่างอ้อยอิง สายตามองหน้าหวานที่เค้าเฝ้ามองมาตลอด นารูโตะส่งยิ้มหวานให้ ก่อนจะลุกขึ้น

"เย็นมากแล้ว ฉันกลับก่อนนะ "

นารูโตะกล่าวลา ส่งยิ้มหวานให้ ชิกามารุยิ้มตอบ แค่นี้เพียงแค่นี้ก็มีความสุข ในขณะนั้นมีสายตา 1 คู่แอบมองเค้าทั้งสองตั้งแต่แรกโดยทั้งสองไม่รู้ตัว...

บ้านนารูโตะ

นารูโตะไม่ทันจะเปิดประตูเข้าบ้าน ก็ถูกกระชากแขนอย่างแรง

"โอ๊ยย ! ซาสึเกะ ฉันเจ็บนะ ! "

นารูโตะหันหน้าไปตามแรงกระชาก ก็รู้ดีว่าใคร ซาสึเกะไม่รอช้า กระชากแขนนารูโตะให้เดินตามเข้าไปในบ้านแล้วเหวี่ยงลงที่นอนอย่างแรง

"อ๊ะ ! "

นารูโตะร้องออกมาด้วยความเจ็บ มองหน้าซาสึเกะเขม็น

"ทำไม แค่นี้ทำเป็นสำออย ! "

ซาสึเกะพูดจาประชดประชัน นารูโตะไม่อยากจะตอบอะไร เพราะยิ่งพูดเหมือนยิ่งเอาน้ำมันไปราดกับไฟ

"เงียบทำไม ไงวันนี้ไปหามันคงมีความสุขมากสินะ "

ซาสึเกะพูดมองนารูโตะอย่างหึงหวง แต่นารูโตะรู้สึกเฉย ๆ เพราะว่าวันนี้มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ซาสึเกะเป็นแบบนี้ ครั้งนี้นารูโตะเลือกที่จะเงียบ เพราะพูดไปมันก็ต้องจบเหมือนเดิม จบที่เค้ายอมซาสึเกะเหมือนเดิม วันนี้มันคงจะถึงเวลาแล้วสินะ..

To Be Continued.....