ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ข้อเสนอของเด็กสาวผมสีทอง
ออทเมื่ออโลน้วยวามะลึ ไม่ิมา่อนว่าอโลนะเ่านาเอานะสัว์อสูรระับ 3 ไ้
แ่วามริ ารที่ผูุ้มสอบนำสัว์อสูรระับนี้มาทสอบมัน็่อน้าที่ะโหเอาาร บาที นอาอโลนแล้ว ะไม่มีผู้เ้าร่วมัเลือนไหนเอานะหมาป่าสามเาัวนี้ไ้
"เ้าหมาป่าัวนี้ะเป็นสัว์อสูรที่แ็แร่ที่สุในแนมายานี้แล้วล่ะ ่อานี้เราะเ็บเหรียมัรเินไ้่ายึ้น" ออทล่าว
ุบ ุบ ุบ
อนนั้นเอ ายและหิ 5 นเินออมาาหลั้นไม้
"ส่เหรียมัรเินนั้นมาะีๆ!" ายหนุ่มใน 5 นนั้นล่าว อนที่อโลนำลัสู้ับหมาป่าสามเาอยู่นั้น พวเารอบุ่มและรอให้อโลนแย่ิเหรียมาาหมาป่าสามเา แบบนั้นะ่ายว่าารไปสู้เสี่ยายับหมาป่าสามเาเอ
"ถ้าไม่อยาเ็บัว็ส่เหรียมัรนั้นมาให้พวเราะีๆ พวเราไม่ทำร้ายพวนายหรอ อบอไว้่อน ันับอี 4 นที่นี่เป็นผู้ใ้เวทย์ระับ 2 ่าา 15 น ที่รุมพวนายสอนอนนั้น รู้ใ่ไหมว่าระับอพวเรา 5 น ถึแม้ะนน้อยว่าแ่็เอาไปเทียบับ 15 นนั้นไม่ไ้ พวนายไม่มีทานะอมเวทย์ระับ 2 5นไ้หรอ ยอมแพ้ะ"
ออทัฟันรอ
"เ้าพวี้ลา! นะแบบนี้แล้วะมีวามหมายอะไร อีอย่าถึพวแะแย่เหรียมัราพวเราไปไ้แล้วะทำยัไับมัน่อ? นที่ะผ่านรอบนี้ไ้มีแ่ 2 นนะ!"
ออทุ่นเือและโรธเรี้ยว ไม่าว่าอนนี้ะถึยุสมัยที่อมเวทย์ไร้เียริ์อีแล้ว เาไม่อยาะยอมให้นพวนี้ไเเหรียมัรไป แ่ะ่อ้านมัน็เหมือนับ่าัวาย อมเวทย์ระับ 2 5 นสามารถัารับหมาป่าสามเา 2 ัวไ้ ถึแม้ะเียายแ่นั้น็ือพละำลัออมเวทย์ระับ 2 5 น
หมายวามว่า พวเาย่อมไม่มีทาเอานะทั้ 5 นไ้ เพราะหมาป่าสามเาแ่ัวเียวพวเา็ลาเลือแล้ว
ยิ่ออทิมาเท่าไหร่ วามโรธ็ยิ่เพิ่มึ้นนเส้นเลือผุึ้นมา
"ใเย็น่อน วามริ นายไม่้อโรธนานั้น็ไ้" อโลนล่าว้วยใบหน้าเยา
"หมายวามว่ายัไ? เ้าพวนี้ำลัะแย่เหรียที่นายอุส่าห์หามาไ้ไปฟรีๆนะ ะไม่โรธหน่อยเลยเหรอ!?" ออทมออโลนอย่าโรธเรี้ยว วามริเาแทบะโรธแทนอโลนเสีย้วย้ำ แท้ริแล้วเหรียมัรเป็นออโลนแ่เ้าัวลับไม่ทุ์ไม่ร้อนเลย ถ้าหาเป็นเาเอ เาะสาปแ่ทั้ 5 นนายไปแล้ว
"ไม่ำเป็นหรอ ลอิูีๆสิ ถ้าพวนั้นเป็นอมเวทย์ระับ 2 ทุนริ ั้นะ่อนัวหลบหมาป่าสามเาทำไม ไม่สู้เอาำลัน่อสู้ับหมาป่าสามเาแล้วแย่เหรียมาะไม่่ายว่าเหรอ?" อโลนล่าวที่ิออมา วามริสิ่ที่อโลนพูมันถูทุอย่า
ถ้าหาพวเาเป็นอมเวทย์ระับ 2 ทุนริ ไม่ำเป็น้อรออโลนเอานะหมาป่าสามเา เพราะ้วยพลัอพวเาสามารถนะหมาป่าสามเาัวเียวไ้สบายๆอยู่แล้ว เว้น็เพียแ่พวเาไม่ใ่!
ออทพลันเ้าใทุอย่า
"แบบนี้นี่เอ! เป็นแบบนี้สินะ นั่นสินะ ถ้าพวมันเป็นอมเวทย์ระับ 2 ทุนริัารหมาป่าสามเาไปแล้ว แ่ที่ไม่ทำเพราะพวมันสู้หมาป่าสามเาไม่ไ้ยัไล่ะ! เป็นแบบนี้นี่เอ ให้ายสิ นายเนี่ยลาะมัเลยนะ"
อโลนไม่ไ้แสสีหน้าใๆ ราวับไม่ไ้รู้สึภูมิใแม้แ่น้อย
"ไม่หรอ นาย่าหาที่น่าใมาว่าที่ไปหลเื่อำโหเ้าพวนั้นน่ะ" อโลนล่าว
ออทหัวเราะพร้อมลูบหัวอย่าเิลอาย
"ิ ับไ้ะล่ะ" 1 ใน 5 นล่าว เม็เหื่อเริ่มผุึ้น้าแ้มเา
"ะเอายัไ่อล่ะ ะแย่เหรียนั่นมาเลยไหม!?"
อนนี้เหลือเพียแ่ 2 ทาเลือเท่านั้น ะแย่หรือว่าะหนี วามริไม่มีทาที่พวเา 5 นะสู้ับอโลนไ้ อโลนนเียว็สามารถล้มหมาป่าสามเาที่พวเา 5 นทำไม่ไ้แล้ว
"หนี"
ไม่นาน่อนทั้ 5 ะหลบหนีไป
ับ
หัวอ 1 ใน 5 นหลุออมา
ับ ับ
านั้นหัวอี 2 น็หล่นามมาิๆ
ไม่มีทาที่อโลนะปล่อยให้พวี้โเ่น 5 นนี้รอไปไ้อย่าแน่นอน ถ้าหาปล่อยไปแล้ววันนี้ วันพรุ่นี้พวมันลับมาหาทาเล่นานอี็ลำบา พวี้โไม่ใ่แ้นิสัยี้โัน่ายๆ
ทันในั้น อี 2 นที่วิ่หนีหัวุหัวนไปนั้น อโลนามไปิๆ แ่่อนที่เาะลาบไป เพลิสีทับทิม็รอบร่าอทั้สอทันที
เพลินั้นเผาผลาร่าอทั้สอนไหม้เรียม่อนะลายเป็นธุลีไป
อโลนมอไปยัผู้ปลปล่อยเวทย์นี้มา
เป็นเ็สาวผมสีทอ ใบหน้าาวผุผ่อ เธอสวมุลุมสีำ แ่ราวับเป็นพวนั้นสู
ทั้สอสบาันโยไม่พูอะไร านั้นเ็สาว็ทำลายวามเียบ้วยารเอ่ยปา่อน
"ื่ออันือ อลิ ออลเฟล เอรอ ยินีที่ไ้รู้ั" อลิโน้มัวพร้อมยีบระโปรึ้นเล็น้อยเป็นารทัทาย
"ันไ้เห็นฝีมืออนายอนัารับหมาป่าสามเานั่นแล้ว ยอเยี่ยมมาที่ัารับสัว์อสูรระับ 3 ไ้้วยัวนเียว"
อโลนมออลิ้วยสายาระแวระวั "้อารอะไร?"
เาไม่ลารป้อันละสนทนาอยู่ เห็นไ้ัว่าเาระวััวอลิเป็นพิเศษ เ็สาวที่สามารถัารเผานสอนไ้ในพริบา อีอย่าระับอเวทย์นั้นอโลนไม่สามารถมอออ แ่าวามรุนแรแล้ว มันมาว่าระับ 1 แน่นอน
เ็สาวรหน้าอโลนไม่เป็นอมเวทย์ระับ 2 ็เหนือว่านั้น!
อลิล่าวรๆ "อพูรๆเลยละัน ันอยาะอร่วมมือับ"
"ร่วมมือ? ทำไมล่ะ?" อโลนยัเลือบแลสสัยอลิ
"ันิว่าถ้านายับันร่วมมือัน พวเราะ้อเ็บเหรียมัรนรบไ้แน่ ไม่ิแบบนั้นบ้าเหรอ? แน่นอน นายไม่้อัวลว่าันะลอบเล่นานนายหรอ เหรียเิน 3 อันแรที่พวเราหาเอ ันยให้นายเลย หลัานั้นนายะ้อ่วยันหาเหรียอี 3 เหรีย แบบนั้นเป็นไ?"
"ไม่ล่ะ ันยัเื่อเธอไม่ไ้ ไม่มีอะไรรับประันไ้ว่าที่เธอพูะเป็นวามริ" อโลนยืนยันำอบ
ไ้ยินำอบแบบนั้น อลิึพิสูน์ำพูนเอ้วยารโยนเหรียมัรสีเิน 1 เหรียให้อโลน
หมับ!
อโลนรับและมอู เาใอย่ายิ่เมื่อรวสอบและพบว่ามันเป็นอริ! เ็สาวผมทอรหน้าเาเสียสิไปแล้วอย่าั้นเหรอ!? เพียแ่อยาร่วมมือับเา เธอถึนาส่เหรียที่มีเพียแ่ 6 อันใหู้่แ่แบบนี้ ถ้าหาเารับเหรียนี้ไว้แล้วหนีไป เธอะไม่พลาโอาสไปเลยหรือ!?
"นั่นือเหรียที่ันหามาไ้ เท่านี้พิสูน์ไ้รึยัว่าันพูวามริ?" อลิมออโลนอย่าลึล้ำ วาอเธอ่อน้าเย็นาะ้อารระทำออโลนทุอย่า เธอลอบเรียมู่โมอโลนทันทีถ้าหาเาิะหนีเธอไป
อโลนะลึ มอเ็สาวรหน้าอย่าสับสน
"ทำไมทำแบบนี้? ถ้าันรับเหรียนี้ไว้แล้วหนีไป เธอะทำยัไ?" อโลนถาม
"ถ้าถึอนนั้นันะเล่นานนายและแย่เหรียอนายมา แ่ถ้าทำไม่ไ้...ัน็แย่" วาออลิเียบม
อโลนถอนหายใ "ทำไมอยาะร่วมมือับันนานั้น ถึันะไม่รู้ว่าเธอเ่แ่ไหน แ่้วยพลัอเธอ ันิว่าน่าะผ่านารทสอบนี้้วยัวนเียวไ้อยู่แล้ว ันไม่ิว่าารร่วมมือับนอื่นในารทสอบแบบนี้ะเป็นวามิที่เ้าท่าหรอนะ" อโลนล่าวบ็โยนเหรียมัรเินลับืนให้อลิ
อลิรับไว้พร้อมมออโลนอย่าลึล้ำ ายหนุ่มรหน้าไม่เพียไม่หนีไป แ่ลับส่ืนให้เธอ้วย้ำ!
อลิบอวามริับอโลน "สัว์อสูรระับ 3 ันไม่ิว่าในโลมายาแห่นี้ หมาป่าสามเาัวนั้นะมีแ่ัวเียว อีอย่าันไม่ิว่าผูุ้มสอบะส่สัว์อสูรแ่ระับ 3 มา"
ในที่สุอลิ็เผยวามิอนให้อโลนฟั
"แบบนี้นี่เอ เธอิว่าผูุ้มสอบอาะเอาสัว์อสูรที่ระับมาว่าหมาป่าสามเาออมาทสอบสินะ?"
อลิพยัหน้า "อืม ถ้าเป็นแบบนั้นริ ันิว่าารร่วมมือับใรสันที่แ็แร่ น่าะเป็นวามิที่ไม่เลว"
นี่ือทั้หมที่อลิอยาะพู านั้นเธอ็รอำอบออโลนอีรั้อย่าใใ่อ เธอล่าวเสริมเล็น้อย "ันอบอไว้่อนเลยว่าันเป็นอมเวทย์ระับ 4 และสามารถใ้เวทย์บาบทอระับ 5 ไ้ ถ้านายร่วมมือับัน ันมั่นใว่าพวเราะผ่านารทสอบนี้แน่!"
อโลนประหลาใเป็นอย่ามา
เ็สาวรหน้าลับเป็นถึอมเวทย์ระับ 4 !
สำหรับอโลนแล้ว เาเอ็ไม่เยวัฝีมือับอมเวทย์ระับนี้เ่นัน แ่บาที ถ้าทัู้่่อสุ้ัน ผลลัพธ์็อาะสาหัสทั้สอฝ่าย็ไ้
อย่าไร็าม อโลน็สามารถัารหมาป่าสามเาในสภาพโรธเรี้ยวไ้ วรรู้ว่าหมาป่าสามเาในสภาพโรธเรี้ยวนั้นมีพลัเทียบไ้ับอมเวทย์ระับ 3 เลยทีเียว! หมายวามว่าอโลนที่ัารหมาป่าสามเาในสภาพนั้นไ้ ย่อมหมายวามว่าเาเหนือว่าอมเวทย์ระับ 3 อย่าสิ้นเิ!
อโลนรุ่นิสัพั านั้นเา็ล่าว "อโทษ้วย ันไม่สามารถรับ้อเสนอเธอไ้"
ใบหน้าออลิปราวามผิหวั
"ทำไมล่ะ!" อลิถามเหุผลอย่าริั
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น