END พ่อบ้านใจกล้า [BC]

ตอนที่ 4 : 1ปี (รีไรท์+ปรับเนื้อหา)

ผับดังย่านทองหล่อที่อัดแน่นไปด้วยผู้คนมากมายหนึ่งในนั้นรวมถึงบีด้วยที่นัดเพื่อนๆมาสังสรรค์เนื่องในโอกาสที่เมียไม่อยู่พร้อมกันทั้งสี่คน

"คืนนี้เต็มที่เฮียเลี้ยงเอง" บีที่เดินเข้ามาพูดอย่างอารมณ์ดี

"น้อยๆ หน่อยเฮียเห็นพูดแบบนี้แต่ก็ไม่เคยจะจ่าย" จีน่าพูดพร้อมส่ายหน้าเพราะนับครั้งได้ที่บีจะจ่ายจนทุกคนชินแล้วแหละ

"พูดมากไหนๆ คืนนี้เมียพวกเราไม่อยู่แล้วเต็มที่ไปเลยสิวะ" บีมัวแต่จะสนุกอย่างเดียวจนลืมที่จะสนใจคริสไปเลย

"อีบีกูว่ามึงเพลาๆ หน่อยก็ดีนะคริสจับได้ขึ้นมาพวกกูช่วยไม่ได้นะเว้ย" พลอยเอ่ยเตือนเพราะไม่อยากให้บีได้ใจจนเกินไปเพราะมันจะได้ไม่คุ้มเสียเอาแต่ดูเหมือนบีจะสนใจสาวข้างกายซะมากกว่า

"คนอย่างพี่บีแคร์ซะที่ไหนล่ะพี่พลอยต่อหน้าพี่คริสก็ทำเป็นหงอพอลับหลังก็ออกลายปรางล่ะยกมือไหว้เลย" มะปรางว่าอย่างประชดไม่ได้จะชื่นชมบีจริงๆ หรอก

"คนอย่างเฮียเอาตัวรอดเก่งจะตายพอโดนพี่คริสจับได้ก็แค่คลานเข่าแล้วก้มลงไปกราบ"

จีน่าที่เหล้าเข้าปากก็แซวหนักกว่าเดิมแต่น้ำทิพย์ก็ไม่ได้โกรธอะไรก่อนจะละความสนใจจากสาวข้างกายมามองเพื่อนๆ

"หยุดแขวะกูได้ล่ะทำอย่างกับตอนนี้พวกมึงต่างจากกูมากงั้นแหละ" คนอื่นๆ ยิ้มแห้งๆเพราะแต่ละคนก็มีสาวๆ ข้างกายให้ได้กอดได้หอมไม่ได้ต่างจากบีเลย

สามวันกับการมาเที่ยวทะเลคริสพยายามจะโทรจะไลน์หาบีเพราะเป็นห่วงแต่เพื่อนๆ เอ่ยห้ามเพราะนี่คือการพิสูจน์ว่าถ้าคริสไม่ติดต่อแล้วหายไปเลยบีจะทำยังไง แล้วเป็นไงล่ะไม่มีการโทรตามหรือส่งข้อความมาถามเลยแบบนี้มันน่าน้อยใจนัก

"เสียดายจังนะคะไม่น่ารีบกลับกันเลย" ตาลว่าอย่างเสียดายที่จริงคนที่เธออยากให้อยู่ต่อมากที่สุดเห็นจะเป็นคริส

"ว่างๆ ตาลก็ไปเที่ยวกรุงเทพสิเดี๋ยวพี่พาเที่ยว" เป็นที่น่าแปลกใจเมื่อคำพูดนั้นหลุดออกปากคริสทั้งที่ตอนแรกยังตีตัวออกห่างจากตาลอยู่เลย

"จริงหรอคะพี่คริส" ตาลจากที่หงอยๆถึงกับคลี่ยิ้มอย่างดีใจ

"จริงสิตาลคุยสนุกพี่ชอบ และคำพูดของคริสก็ทำเอาตาลถึงขั้นเขินอายหน้าแดงเริ่มออกสีโดยลืมนึกไปเลยว่าคริสแต่งงานแล้ว

"หญิงว่าเรากลับกันเถอะก่อนคนแถวนี้เค้าจะหยอดกันจนมดจะขึ้นอ่ะ" หญิงว่าอย่างไม่จริงจังนักแค่อยากจะแหย่เพื่อนเล่นเท่านั้น ก่อนจะขึ้นรถกลับกันตาลเองก็ยืนส่งจนรถของทั้งสี่ขับไปไกลจนลับตา

"ถ้าวันไหนพี่คริสไม่มีใครตาลขอเป็นคนนั้นเองนะคะ"

ไม่นานคริสก็กลับมาถึงบ้านถึงตอนบ่ายโมงพอดีเมื่อถามแม่บ้านก็รู้ว่าบีออกไปทำงานแต่เช้าแล้วคริสเลยเอาของไปเก็บอาบน้ำชำระร่างกายก่อนจะเดินลงมายังห้องรับแขกอ่านหนังสือหรือดูทีวีไปพลางๆ รอสามีกลับมา

บีเคลียเอกสารที่ไม่มากนักเมื่อเสร็จก็หยิบมือถือเครื่องหรูขึ้นมาดูไม่มีการติดต่อจากคริสเลย บีรู้สึกแปลกๆ อย่างบอกไม่ถูกยิ่งรู้ว่าวันนี้ศิรินจะกลับแต่ทำไมไม่มีข้อความหรือโทรมาบอกหรือศิรินจะโกรธเธอคิดได้ดังแบบนั้นบีก็ต้องคิดแผนง้อเมียซะหน่อย

รถคันหรูของบีขับเคลื่อนออกจากบริษัทก่อนจะมาจอดหน้าร้านดอกไม้บีเลือกดอกกุหลาบสีขาวไม่นานก็ถูกจัดเป็นช่อสวยงามไม่รอช้าบีรีบขับรถกลับบ้านทันที

เพียงอึดใจรถของน้ำทิพย์ก็มาจอดหน้าบ้านก่อนจะรีบวิ่งไปหาคนรักพอเดินเข้ามาก็เห็นคนหน้าหมวยนั่งหน้าบึ้งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา

"ที่รัก~" บีเรียกคริสเสียงหวานก่อนจะโผเข้าไปกอดและหอมแก้มคริสทั้งสองข้างอย่างคนคิดถึง แต่คริสกลับนั่งนิ่งไม่ได้กอดตอบเลย

"กลับมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่คะไม่เห็นบอกบีเลย"

"พึ่งถึงเมื่อตอนบ่ายคะทำไมวันนี้กลับบ้านไวจังคะ" คริสถามด้วยความสงสัยพร้อมขมวดคิ้วเพราะนี่มันยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลยด้วยซ้ำ

"พอดีบีเคลียงานเสร็จไวค่ะรู้ว่าคริสกลับมาวันนี้บีก็รีบกลับบ้านเลยน้า~" บียังคงอ้อนเอาคางเกยไหล่ของคริส "คริสไม่อยู่บีโคตรคิดถึงคริสเลย"

"แล้วทำไมบีไม่โทรหาคริสละคะ" คริสถามเสียงเรียบพยายามโมโหบีให้น้อยที่สุดเพราะไม่อยากจะทะเลาะกัน

"บีอยากให้คริสสนุกกับเพื่อนๆนี่คะเลยไม่อยากกวนอ่ะ"

"แน่ใจหรอคะไม่ใช่ว่าคริสไม่อยู่บีแอบไปเกเรมานะ" เจอคำถามที่เข้าไปถึงกับจุกเลยไปต่อแทบไม่เป็นแต่ก็ต้องยิ้มไว้ก่อนไม่ให้มีพิรุจ

"เปล่าซะหน่อยงานที่บริษัทเยอะจะตายจะเอาเวลาที่ไหนไปเกเรละคะ"

"เวลาพี่คริสพูดถึงเรื่องดีๆของพี่บีพี่คริสดูมีความสุขมากนะคะทำไมไม่เอาความสุขนี้ไปลบร้างสิ่งที่ไม่ดีของพี่บีละคะ"" อยู่ประโยคที่ตาลเคยบอกคริสก็ผุดขึ้นมาคริสมองหน้าบีอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมา

"เหนื่อยไหมคะหิวไหมอยากทานไรดีคะเดี๋ยวคริสทำให้" บีถึงกับโล่งใจที่คริสไม่สงสัยแล้วยิ้มกว้างกว่าเดิม

"อะไรก็ได้ค่ะถ้าเป็นคริสทำบีทานได้หมด"

"นั้นรอคริสแป๊บหนึ่งนะคะ" คริสเตรียมจะเดินไปห้องครัวแต่บีก็เรียกไว้ซะก่อน

"คริสคะ"

"มีอะไรหรือเปล่าคะ" คริสหันมามองบีอยากสงสัยเพราะอยู่ๆ อีกคนก็เรียกเธอซะเสียงดังเลยถามออกไปว่าบีมีอะไรหรือเปล่า

"บีลืมของไว้ในรถอ่ะ คริสช่วยไปหยิบให้บีหน่อยได้ไหมค่ะ"

"ของอะไรคะ?"

"วางอยู่ตรงเบาะข้างคนขับอ่ะคริสเดินไปถึงก็รู้เองแหละค่ะไปหยิบให้บีหน่อยนะ" บีทำหน้าอ้อนๆ จนคริสต้องยอมเดินไปเอาให้เพราะเห็นอีกคนทำงานมาเหนื่อยหรอกนะ พอเปิดประตูรถออกก็เจอกับช่อดอกกุหลาบขาวและการ์ดเล็กๆ คริสหยิบขึ้นมาก่อนจะเปิดอ่านการ์ด

-บีรักคริสนะคะ-
Anniversary1year

คริสหุบยิ้มไม่ได้เลยกับข้อความในการ์ดรู้สึกร้อนๆ ที่ขอบตามีน้ำใสๆ เออคลอก่อนจะมีเสียงนุ่มคุ้นหูมากระซิบกันเบาๆ แต่มันทำให้ศิรินสุขใจได้อย่างประหลาด

"สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานหนึ่งปีนะคะ"

สิ้นเสียงของบีคริสก็หันไปมองร่างสูงก่อนจะโผกอดด้วยความดีใจแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาอย่างกั้นไม่อยู่ บีเองก็กอดตอบและยิ้มที่อีกคนขี้แยเป็นเด็กๆ

"ขอบคุณนะบีขอบคุณที่จำได้"

"บีไม่มีทางลืมวันสำคัญของเราหรอกบีรักคริสนะคะ" คริสผละออกจากอ้อมกอดของบีพลางจ้องหน้าคนรักทั้งน้ำตา

"คริสก็รักบีค่ะ รักมากด้วย" บีเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้อย่างเบามือก่อนจะก้มลงไปประทับริมฝีปากอีกคนอย่างแผ่วเบา

"นั้นเย็นนี้เราไปฉลองกันดีกว่า"

บีพาคริสมาที่ร้านอาหารชื่อดังและเป็นร้านอาหารของมะปรางเพื่อนรุ่นน้องของเธอเองเธอพึ่งโทรมาบอกมะปรางก่อนจะออกจากบริษัทเองว่าจะพาคริสมาฉลองครบรอบแต่งงานเลยให้มะปรางเตรียมสถานที่ไว้รอ

ดินเนอร์มื้อนี้ผ่านไปด้วยดีคริสดูมีความสุขมากกับการเอาใจใส่ของบีและลืมเรื่องที่กังวลไปทั้งหมด พอทานเสร็จก็มีเสียงไวโอลีนดังขึ้นบีลุกขึ้นมาหยุดตรงหน้าคริสก่อนจะผายมือเชื้อเชิญคริสก็เอื้อมมือไปจับส่วนเดียว

ตอนนี้ทั้งคู่กำลังเต้นรำในบรรยากาศที่โรแมนติกเนินนานเท่าไหร่ไม่รู้คริสและบีคิดตรงกันว่าอยากจะหยุดเวลาเอาตรงนี้เหลือเกิน

"คริสคะ" บีเอ่ยขึ้นทั้งที่ยังเต้นรำอยู่

"คะ"

"วันนี้บีมีความสุขมากเลยนะคริสของบีก็สวยมากบีอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้จังเลยค่ะ" ถ้อยคำแสนหวานถูกเอ่ยออกมาทำให้คนฟังยิ้มด้วยความเขินอาย

"คริสก็เหมือนกันค่ะขอบคุณมากนะคะที่ทำเพื่อคริส คริสรักบีนะ"

"บีก็รักคริสค่ะ"

สิ้นเสียงน้ำทิพย์ริมผีฝากได้รูปก็ประกบลงบนส่วนเดียวของคริสมันช่างหวานละมุนและการกระทำนี้อยู่ในสายตาของเหล่าเพื่อนๆ ของคริสและบีเมื่อเห็นทั้งคู่จะลิ้มรสความหวานกันนานเกินไปทุกคนจึงเผยตัวโดยการ

ปั้งๆๆๆ

เสียงพุเล็กๆ ทำให้บีและคริสถอนริมฝีปากออกจากกันอย่างเสียดายแต่ยังคงกอดกันอยู่และหันมามองเพื่อนๆ ได้แต่ยิ้มแก้เขิน

"อิจฉาจริงๆ แบบนี้คงต้องแต่งงานบ้างแล้วล่ะ" จีน่าเอ่ยก่อนจะหันไปทางกวางกวางก็ได้แต่เขินจนหน้าแดงแต่ก็ต้องทำฟอร์มไม่รู้ไม่ชี้

"ใครจะไปอย่างแต่งงานกับตัวเพ้อเจ้อ" กวางว่า

"เลิกเถียงกันได้ล่ะมาฉลองดีกว่า"

พลอยเอ่ยขัดเพราะไม่อยากให้สองคนนี้มันงอนง้อกันนานนักเดี๋ยวจะรำคาญซะเปล่าๆ พลอยยกแชมเปญที่ถือเป็นการเชื้อเชิญทั้งสี่คู่ต่างพาแซวบีบ้างอะไรบ้างพูดคุยกันไปเรื่อยเมื่อเห็นว่ามันดึกแล้วจึงพากันแยกย้ายกลับบ้านบีและคริสกลับมาถึงบ้านคริสก็ขอตัวไปอาบน้ำก่อนพออาบเสร็จเห็นบีหลับอยู่บนเตียงคริสจึงเดินไปปลุก

"บีคะ ลุกไปอาบน้ำได้แล้วคะ"

"......" เงียบ

"บีคะไปอาบน้ำได้แล้วจะได้สบายตัว"

"....." เงียบ ไม่มีการตอบรับคริสทำท่าจะลุกก็ถูกมือบีฉุดให้ล้มลงกับเตียงก่อนจะพลิกตัวคร่อมร่างบางเอาไว้ สายตาเจ้าเล่ห์เจ้ากลนัก

"เจ้าเล่ห์นักนะบี ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ"

"ขอทำอย่างอื่นก่อนได้ไหมอ่ะ" ไม่รอฟังคำตอบบีรีบโน้มตัวลงไปจูบคริสทันทีมันร้อนแรงขึ้นเรื่อยจนคริสรู้สึกได้ ก่อนที่บีจะเลื่อนมาหยอกล้อกับซอกคอของเธอ

คริสไม่ปฏิเสธสัมผัสของบีเธอน้อมรับและปล่อยให้บีทำตามอำเภอใจ ก่อนที่เราทั้งคู่จะนอนหอบกันอย่างที่เห็น คริสพลิกตัวไปมองบีที่นอนอยู่ข้างๆ ก่อนจะบอกให้อีกคนลุกไปอาบน้ำ

"ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะบี"

"อาบให้หน่อยสิบีไม่มีแรงแล้วอ่ะ" บีว่าอย่างอ้อนๆ

"อย่าง้อแงสิคะลุกไปอาบน้ำคะ"

"นั้นอาบด้วยกันนะ" บีไม่รอฟังให้คริสตอบใช้แรงทั้งหมดที่มีอุ้มคริสเข้าห้องน้ำมาด้วยกันแล้วมีหรอที่คนอย่างบีจะแค่อาบน้ำเฉยๆ คริสมองบีด้วยใบหน้าที่แดงก่ำพร้อมหอบหายใจถี่ๆ

แต่เหมือนจะมีประกายไฟเล็กๆ ดึงเราเข้าหากันบีกำลังทำให้ห้องน้ำลุกเป็นไฟเขาไม่ปล่อยให้เธอได้ร้องขัด บีเริ่มบทรักใหม่ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเมื่อออกจากห้องน้ำมาก็ยังไม่หยุดแค่นั้น คิดว่าบีคงจะหยุดตอนที่เธอภาพตัดไปนั้นแหละ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ควรจะอิจฉาใครดีพี่บีหรือพี่คริส

ไม่ใช่แค่ห้องน้ำที่ลุกเป็นไฟ ไรท์ว่ามันไหม้ลามไปทั้งห้องแล้วค่ะ