END พ่อบ้านใจกล้า [BC]

ตอนที่ 2 : เกือบซวย (รีไรท์+ปรับเนื้อหา)

บีเลี้ยวรถเข้ามาจอดในโรงรถแต่ก่อนจะลงจากรถก็ไม่ลืมสำรวจรอยลิปสติกว่าสาวๆ ได้ฝากรอยไว้หรือเปล่า พอแน่ใจว่าไม่มีบีก็ค่อยๆ เดินเข้าบ้านไปไฟในบ้านเปิดไว้พอสลัวๆ บีค่อยๆเดินขึ้นมาบนห้องและเปิดประตูให้เบาที่สุด

ไฟในห้องมืดสนิทแอบถอนหายใจโล่งอกเพราะคิดว่าคริสคงจะหลับไปแล้วเธอเลยค่อยๆ ปิดประตูอย่างเบามือและแอบย่องไปที่ห้องน้ำแต่ยังก้าวไปไม่ได้ไกลไฟในห้องก็สว่างทุกดวง

"ที่รักมายืนทำอะไรตรงนี้คะ บีคิดว่าคริสนอนไปแล้วซะอีก" บีเก็บอาการตกใจไว้ได้อย่างแนบเนียนก่อนจะเอ่ยถามเสียงอ่อนเสียงหวานจนมันผิดวิสัย

"ถ้านอนก็ไม่รู้สิว่าบีหนีเที่ยว" คริสว่าเสียงแข็งและมองหน้าบีด้วยสายตาดุดัน

"หนีเที่ยวที่ไหนบีไปทำงานมานะคะ พอดีลูกค้าคนนี้เขาเรื่องมากนิดหน่อยกว่าจะเคลียเสร็จเล่นเอาปวดหัวเลย..คริสอย่างอนบีนะ"

บีพูดจาออดอ้อนก่อนจะดึงคริสเข้ามากอดและหอมแก้มคนรักอย่างเอาใจทั้งที่ในใจตอนนี้มันสั่นเพราะความกลัวไปหมดแล้ว

"รีบแก้ตัวเลยนะคะ" คริสพูดก่อนจะผลักบีออกแต่ต้องชะงักมือเพราะเธอได้กลิ่นน้ำหอมแปลกปลอมที่มันไม่ใช่ของน้ำทิพย์และเป็นกลิ่นที่ไม่มีใครในบ้านนี้ใช้ด้วย

"นี่มันกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงนี่"

ซวยอีกแล้วทำไงดีวะ

"คุยงานกันยังไงถึงได้มีกลิ่นน้ำหอมติดมาแบบนี้คะ!" คริสพูดเสียงดังจนมันจะกลายเป็นตะคอกอยู่แล้วกำลังจะเดินหนีแต่บีก็คว้าตัวคริสเข้ามากอดไว้หลวมๆ

"บีไปคุยงานมาจริงๆ นะไม่เชื่อคริสถามเลขาบีดูก็ได้" บีย้ำให้คริสเชื่อว่าเธอไม่ได้โกหกพยายามจะไม่ทำตัวให้มีพิรุจและนิ่งเข้าไว้

"แล้วกลิ่นน้ำหอมนี่จะอธิบายว่าไงคะ" คริสก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่ามันไม่มีอะไรเพราะนี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่บีทำตัวแบบนี้ เธอมองหน้าสามีสุดที่รักเพื่อรอคำตอบถ้าคืนนี้บีตอบคำถามเธอไม่ได้ก็คงต้องให้นอนนอกห้อง

"วันนี้บีนัดคุยงานกับลูกค้าที่ผับจีน่ามาค่ะ"

"แล้ว?!" คริสพูดเสียงกดต่ำจนมันฟังดูน่ากลัว

"ก็ก่อนจะกลับมีน้องคนหนึ่งเขาเมาแล้วเซมาซบบี แต่บีไม่ได้อะไรเลยนะพอเพื่อนเขามารับบีก็รีบออกมาเลย" คริสจ้องบีเหมือนจะจับโกหกเธอรู้ว่าบีเอาตัวรอดเก่งครั้งนี้คงต้องยอมปล่อยไปเพราะไม่มีหลักฐานจะมาเอาผิด

คราวนี้รอดตัวไปนะบี!

"บีว่าคริสไปนอนเถอะนะเดี๋ยวบีอาบน้ำเสร็จจะตามไปนะคะ" บีพูดเสียงอ่อนและยิ้มบางๆให้คริสก่อนที่คนรักจะเดินกลับไปที่เตียงนอน บีแอบถอนหายใจออกมาเบาๆ

เกือบตายแล้วกู

บีอาบน้ำเสร็จก็รีบขึ้นมานอนกอดคริสทันทีเห็นว่าคริสหลับไปแล้วสงสัยจะรอเธอนานเลยง่วง บีโน้มตัวไปจูบหน้าผากคริสแผ่วเบา

"ฝันดีนะคะที่รักของบี"

เช้านี้ทุกอย่างก็เหมือนเดิมเช่นทุกวันคริสจะตื่นก่อนบีและลุกไปอาบน้ำแต่งตัว และก็ไม่ลืมจะเตรียมชุดทำงานให้น้ำทิพย์ก่อนจะเดินไปปลุกสามีที่นอนขี้เซ้าอยู่

"บีคะ ตื่นได้แล้วนะ"

"อีกแปบนะคะ" บีว่าเสียงอู้อี้อยู่ใต้ผ้าห่มก่อนจะหลับต่อจนคริสต้องเดินมาปลุกอีกทีไม่นั้นบีจะไปทำงานสายเอาได้

"ตื่นได้แล้วค่ะ เดี๋ยวไปทำงานสายนะ"

"บีง่วงอ่ะ ขอนอนต่ออีกหน่อยไม่ได้หรอคะ"

"ถ้าบีไม่ตื่นคริสจะงอนแล้วนะ" แค่ประโยคนี้ประโยคเดียวบีถึงกับเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งและคว้าตัวคริสมากอดก่อนจะว่าเสียงอ้อน

"เมียใครเนี่ยดุจัง"

"ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ จะได้ลงไปทานข้าวกัน"

"ค่ะ" บีหอมแก้มคริสจนพอใจก็ลุกไปอาบน้ำอย่างว่าง่าย พอเดินออกจากห้องน้ำมาก็ไม่เจอคริสแล้วเธอเลยรีบแต่งตัวก่อนจะเดินลงมาด้านล่างเห็นว่าคริสกำลังเตรียมอาหารเช้าให้อยู่เลยเดินเข้าไปกอดคริสจากทางด้านหลัง

“หอมจัง”

ว่าแล้วก็หอมเข้าที่ซอกคอของคนรักคริสแอบส่ายหน้าให้กับความเจ้าเล่ห์ปากหวานของบีเพราะบีเป็นแบบนี้ไงเธอถึงได้หลงน่ะ ไม่นั้นไม่แต่งงานด้วยหรอก

"นั่งลงทานดีๆ สิคะเดี๋ยวไปทำงานสายนะ"

ขณะทานมื้อเช้าอยู่คริสเหลือบมองบีที่ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนที่เธอจะเอ่ยบอกถึงเรื่องที่จะไปเที่ยวกับพวกเพื่อนๆ

"คริสว่าจะไปเที่ยวทะเลกับพวกหญิงอ่ะ บีจะไปด้วยกันไหม" อีกคนหูผึ่งทันทีก่อนจะทำเป็นตีหน้าเศร้าแทนทั้งที่ในใจมันลิงโลดขนาดนั้น

"บีก็อยากไปนะคะแต่บีติดงานอ่ะ คริสไม่โกรธบีใช่ไหมคะ" บีแอบทำหน้าเสียดายและเอ่ยถามเพราะกลัวว่าภรรยาของเธอจะโกรธเอาที่เธอไม่ได้ไปด้วย..เพราะติดงาน

"ไม่หรอกก็บีต้องทำงานนี่" คริสว่าพร้อมส่งยิ้มกว้างให้บี

"แล้วไปเมื่อไหร่คะ ไปกี่วัน" บีเอ่ยถามขึ้นเพราะเธอจะได้วางแผนถูกว่าระหว่างที่ภรรยาไม่อยู่บ้านเธอสามารถออกไปเที่ยวที่ไหนได้บ้าง

"ไปวันนี้ค่ะ ไปสามวันบีไม่เปลี่ยนใจแน่นะ" คริสถามย้ำอีกทีแต่บีก็ยังยืนเหมือนเดิมว่าเขาติดงานไปด้วยไม่ได้จริงๆ

"ถ้าบีเคลียงานเสร็จเร็วบีจะตามไปนะคะ"

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เปิดทางให้ซะขนาดนี้

เละเทะแน่งานนี้ ไม่ใครคนใดคนหนึ่งต้องมีเจ็บตัวกันบ้างแหละ