ตอนที่ 14 : 1ปีที่แล้ว (รีไรท์+ปรับเนื้อหา)
สุดท้ายบีก็ต้องรับงานมาออกแบบให้เมย์คริสเองก็ไม่พอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอไม่ได้เป็นเจ้าของบริษัท บีพยายามอธิบายว่าไม่อยากจะเสียลูกค้ารายใหญ่อย่างเมย์ไปคริสก็เข้าใจข้อนั้นดี
แต่ที่คริสไม่พอใจก็คือคำพูดของเมย์ที่เล่นบอกว่าอยากได้สามีของเธออย่างเต็มปากไม่มีภรรยาคนไหนยอมหรอกนะ ที่รู้ว่าอีกคนอยากได้คนของเราแล้วเราต้องยอมปล่อยให้สามีตัวเองไปอยู่ใกล้เขาเหมือนเป็นการเปิดทางให้ชัดๆ
“คริสคะ..อย่าคิดมากเลยนะ”
บีพยายามพูดให้คริสสบายใจเพราะถึงเธอจะสนใจเมย์แต่อย่างที่บอกเมย์ไปนั้นแหละว่าเธอจะไม่ยุ่งกับลูกค้ามันคือกฎของเธอเอง เพราะไม่อยากให้มีปัญหาทีหลัง
“ไม่ให้คิดมากได้ไงคะ..เขาประกาศว่าอยากได้บีชัดเจนขนาดนั้นน่ะ!”
คริสว่าออกมาอย่างโมโหตอนนี้เธอไม่สนแล้วว่าบีจะมองเธอว่าเป็นคนไม่มีเหตุผล แต่มันยอมไม่ได้จริงๆ ที่ให้ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มายุ่งกับสามีของตัวเองบีมองคริสแล้วก็ยิ้มออกมา
“ยังจะมายิ้มอีกคริสไม่ขำด้วยนะบี”
“โอ๋ๆ บีชอบนะเวลาคริสหึงอ่ะ” บีดึงคริสเข้ามากอดปลอบให้อีกคนใจเย็น คริสพอจะอารมณ์เย็นขึ้นมาบ้างจากที่โวยวายก็ว่าออกมาด้วยน้ำเสียงปกติแต่ก็ยังคงความไม่พอใจอยู่ดี
“แต่คริสไม่ชอบที่จะต้องทนเห็นบีอยู่ใกล้เขา”
“ไม่เอาน่าคนดี..บีไม่ได้คิดอะไรกับเขาสักหน่อย” บีพูดเสียงจริงจังเพราะเธอบอกกับตัวเองไว้แล้วว่ายังไงก็จะไม่ยุ่งกับเมย์ เราจะคุยกันเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น
“คริสยังเชื่อใจบีได้ใช่ไหม?”
คริสมองบีเหมือนต้องการจะขอร้องกลายๆ เพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นเธอกลัวว่าบีจะเจ้าชู้อีกถึงตอนนี้เธอจะคอยจับผิดอยู่ก็ตาม บีสะอึกไปกับคำพูดของคริสรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก
“ได้สิค่ะ..บีรักคริสนะ”
บีบอกให้คริสได้มั่นใจอีกทีก่อนจะหอมแก้มเป็นการปลอบและเลื่อนมาประกบริมฝีปากลงที่ส่วนเดียวกับของคริสเป็นการย้ำเตือนว่าบีรักและแคร์แค่คริสคนเดียวเท่านั้นคริสเองก็สัมผัสได้เธอเลยตอบรับจูบของบี
“เชื่อใจบีนะคะคนดี”
นับวันเมย์ยิ่งทำตัวใกล้ชิดบีมากกว่าเดิมบีมีเผลอเคลิ้มไปบ้างแต่ก็ดึงสติกับมาได้ทุกครั้งแต่เมย์ก็ไม่ละความพยายามหรอกนะ เพราะยิ่งบีหนีเมย์ก็ยิ่งตามและอยากเอาชนะ
“ฉันอยากให้คุณแก้ตรงนี้อีกนิดนะคะ”
เมย์เอ่ยบอกพร้อมชี้ไปตรงที่ต้องการจะให้แก้ บีมองตามมือเรียวนั้นก็เห็นว่าตรงนั้นเธอพึ่งจะแก้ไปทำไมอีกคนยังบอกให้แก้อีก
“แต่บีแก้ตรงนี้มาสามครั้งแล้วนะคะ”
บีว่าอย่างเหนื่อยหน่ายเธอรู้ว่าเมย์ไม่ได้อยากจะแก้งานหรอกแค่หาเรื่องมาเจอเธอมากกว่า ถ้าบีไม่ทำเมย์ก็ขู่ว่าจะจ้างบริษัทอื่นแทนและบีต้องจ่ายค่าเสียหายด้วยซึ่งมันก็มากพอที่จะทำให้บริษัทขาดทุน
“แต่เมย์ยังไม่พอใจนี่คะ” เมย์พูดอย่างไม่เดือดร้อนอะไรและยังยิ้มที่เห็นอาการหัวเสียของบีเธออยากจะรู้เหมือนกันว่าใครมันจะทนได้นานกว่ากัน
“แล้วคุณเมย์ต้องการแบบไหนล่ะคะ” บีพยามยามควบคุมอารมณ์โมโหของตัวเองท่องเอาไว้ในใจว่านี่คือลูกค้าที่เธอต้องดูแลคนหนึ่งก็เท่านั้น
“ต้องการแบบคุณ..หมายถึงแบบที่คุณคิดว่ามันเหมาะน่ะ”
เมย์ยังคงยั่วบีได้ตลอดเวลาไม่ว่าจะมานั่งที่วางแขนบนเก้าอี้ของบีหรือเบียดหน้าอกให้โดนแขนบ้างล่ะ ยิ่งเวลาจะก้มอีกด้วยชุดเกาะอกที่ใส่แล้วมันแทบจะปิดไม่มิด
“เอาเป็นว่าบีจะรีบแก้มาให้นะคะ” บีลุกจากเก้าอี้ทันทีทำเอาเมย์ที่ไม่ทันได้ตั้งตัวแทบจะหงายหลัง บีเห็นว่าเมย์ทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อยก่อนจะพูดกดดันเธอ
“เร็วๆ นะคะฉันไม่ชอบรออะไรนานๆ”
คริสนัดเพื่อนๆ มาปรับทุกข์(อีกแล้ว)เพราะคราวนี้เธอเครียดมากกว่าทุกครั้งจริงๆ จะให้นั่งเฉยๆ อยู่ที่บ้านเหมือนเคยก็ทำไม่ได้มันร้อนรนไปหมด ใจเธอนี่อยากจะไปนั่งเฝ้าบีที่ทำงานมันซะเลยแต่ก็เห็นแก้หน้าสามีกลัวคนจะนินทาเอาได้
“ฉันควรจะทำยังไงดี เครียดอ่ะ”
“หลายอาทิตย์มานี่กวางเห็นพี่บีก็ทำดีมาตลอดไม่ใช่หรอคะ แล้วพี่คริสยังจะเครียดเรื่องอะไรอีก” กวางถามอย่างสงสัยเพราะช่วงนี้ไม่เห็นบีจะนัดเพื่อนๆ ไปเที่ยวที่ผับเลย
“ก็ลูกค้าคนล่าสุดของบีน่ะสิ” คริสว่าแล้วก็ถอนหายใจ
“Why?” ติซ่าถามคริสเลยเล่าเรื่องวันที่เจอเมย์ครั้งแรกให้พวกเพื่อนๆ ฟังทุกคนดูจะอึ้งๆและคิดว่าผู้หญิงที่ชื่อเมย์ต้องไม่ธรรดาแน่ๆ
“ใจเย็นพี่คริสถ้าพี่บีไม่เล่นด้วยก็ไม่น่ามีปัญหานะเชื่อกวาง”
“ซ่าว่าไม่แน่หรอกนะกวางเท่าที่พี่คริสเล่าชีน่าจะแซ่บไม่เบา” กลายเป็นว่าคนมองโลกในแง่ดีอย่างติซ่าถึงกับเอ่ยเตือนต่างจากกวางที่พยายามจะเอ่ยปลอบไม่ไม่คริสคิดมาก
“ซ่า! แล้วยูจะพูดให้พี่คริสเครียดอีกทำไม”
“ซอรี่พี่คริส ซ่าแค่…”
“พอเลยทั้งสองคนแหละ หญิงว่ามีทางเดียวที่จะหยุดบี” ทั้งสามหันไปมองหญิงที่นั่งเงียบอยู่ตั้งนานก่อนที่คำพูดของหญิงจะทำให้ทั้งสามพูดออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ
“มีลูก!”
คริสถึงกับมองเพื่อนอย่างไม่เข้าใจว่าเพื่อนกำลังคิดอะไรอยู่ถึงบอกให้เธอมีลูกน่ะ นี่เพื่อนลืมไปแล้วหรือยังไงว่าบีคงทำให้เธอมีลูกไม่ได้..มันเป็นไปไม่ได้เลย
“หญิงจะบ้าหรอบีกับคริสเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะ”
“ไม่ยากเลยพี่คริสซ่ามีเพื่อนเป็นหมอสมัยนี้ทำกิฟต์เอาก็ได้” ติซ่าที่เป็นลูกครึ่งไม่ค่อยจะตกใจกับเรื่องนี้เท่าไหร่ เพราะเมืองนอกเขายอมรับเรื่องนี้กันทั้งนั้นและมองว่ามันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
“พี่บีคงยอมหรอกนะ” กวางพูดอย่างไม่เห็นด้วย
“หญิงว่าคริสน่าจะลองดูนะ”
คริสมองหน้าเพื่อนทุกคนและคิดว่าเธอควรจะตอบว่ายังไงดี เอาจริงๆ เธอก็อยากมีลูกนะแต่เธอคิดไว้แล้วว่าถ้าแต่งงานกับบีเธอจะมีลูกไม่ได้เพราะเราทั้งคู่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน
คริสเดินเข้ามาในบ้านก็คิดถึงเรื่องที่หญิงบอกไม่ว่าจะอาบน้ำคริสก็ยังคงคิดอยู่ตลอดเวลาพอจะนอนคริสก็นั่งเหม่อที่หน้ากระจกจนบีสงสัยว่าคริสเป็นอะไรหรือเปล่า
“คริสคะ เป็นอะไรหรือเปล่า”
“ปะ..เปล่าค่ะ” คริสถึงกับตกใจเสียงของบีเพราะเธอกำลังคิดเรื่องนั้นอยู่ จนบีต้องถามซ้ำอีกรอบให้แน่ใจ
“แน่ใจนะคะ”
คริสพยักหน้าเป็นคำตอบเพราะไม่รู้จะเริ่มพูดกับบีว่ายังไงดีเพราะถ้าบีปฏิเสธขึ้นมาล่ะคืนนี้คริสนอนไม่หลับเลยแม้ว่าบีจะกอดเธออยู่ก็ตาม คริสมองหน้าคนรักที่นอนหลับตาพริ้มก็นึกถึงตอนบีขอเธอแต่งงานวันนั้นเธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาเลย
ย้อนไปเมื่อ1ปีที่แล้ว
คริสมาตามนัดของบีเพราะวันนี้เป็นวันครบรอบ4ปีที่เราสองคนคบกัน คริสไม่แปลกใจที่บีจะปิดร้านฉลองแต่ที่แปลกคือตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านคริสไม่เห็นใครสักคน มีเพียงพนักงานคนเดียวที่พาเธอมานั่งที่โต๊ะอาหารเป็นโต๊ะเดิมกับที่มาออกเดทครั้งแรกทั้งสองมาที่ร้านนี้โต๊ะนี้และบีก็ขอเธอเป็นแฟนที่นี่
เสียงไวโอลีนดังขึ้นเสียงเพลงช่างหวานหูคริสนั่งฟังไปก็เคลิ้มไปเพราะบรรยากาศช่างโรแมนติกมากบีเดินออกมาด้วยชุดสูทดูดีเลยล่ะคริสมองอีกคนอย่างยิ้มๆ
“ต้องจัดเต็มขนาดนี้เลยหรอคะ”
“น้อยไปด้วยซ้ำ วันนี้วันสำคัญของเรานะ” คริสยิ้มแก้มปริเพราะบีชอบหาอะไรมาเซอร์ไพร์เธอได้ตลอดตั้งแต่คบกันแล้ววันนี้ก็ไม่รู้จะมีอะไรมาเซอร์ไพร์เธออีกนอกจากการปิดร้านแล้วเนี่ย
“เต้นรำกับบีสักเพลงนะคะคนสวย” บียื่นมือออกไปให้คริสจับพร้อมกับก้มหัวนิดๆ
“ยินดีค่ะ” คริสเองก็เล่นตามบีซะอย่างนั้น
ทั้งสองยืนเต้นรำกันไปเนินนานสายตาบีที่มองมายังคริสสื่อว่าเขารักคริสมากแค่ไหนคริสเองก็ไม่ต่างกันเธอรู้สึกว่าเธอโชคดีที่ได้รู้จักกับคนอย่างบี
“วันนี้คริสสวยมากเลยนะคะ”
“ปากหวานตลอดเลยนะ” คริสเริ่มจะเขินกับคำพูดของบีซะแล้วล่ะ จะไม่ให้เขินได้ยังไงก็เล่นมองกันซะตาหวานเยิ้มแล้วยังจะมาชมเธออีก
“บีพูดจริงๆนะ..คริสสวยมาก สวยจนบีอยากให้คริสเป็นของบีแค่คนเดียว” แล้วบีก็ยังไม่หยุดพูดจนคริสต้องเอ่ยบอก
“พูดแบบนี้คริสก็เขินแย่นะดิ”
“คริสคะ”
“คะ?” อยู่ๆ บีก็เรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงจริงจังจนคริสแปลกใจว่าบีมีอะไรหรือเปล่า บีมองหน้าคริสก่อนจะเริ่มพูด
“ตลอดสี่ปีที่เราคบกันมาไม่มีวันไหนที่บีไม่รักคริสเลยนะ..รู้ไหมว่าคริสเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่บีจริงจังด้วย”
“บี..” คริสดีใจจนพูดไม่ออก
“คริสจำวันแรกที่เราเจอกันได้ไหมคะ” คริสนึกไปตอนที่เจอบีครั้งแรกเธอไม่เคยลืมเลยว่าวันนั้นเธอเจอบีได้ยังไงต่อให้นานกว่านี้เธอก็จำได้
“จำได้สิ..วันนั้นบีช่วยคริสไว้ไม่ให้โดนรถชน”
“บีตกหลุมรักคริสตั้งแต่วันนั้นแหละ” คริสอมยิ้มที่ได้ยินบีบอกกันแบบนั้นก่อนที่เธอจะบอกความรู้สึกของเธอให้บีรู้บ้าง
“แล้วบีรู้ไหมว่าคริสก็ปิ๊งบีตั้งแต่วันนั้นเหมือนกัน” ทั้งสองหัวเราะออกมาพร้อมกันที่ต่างรู้ว่าอีกคนก็มีความรู้สึกดีๆ ให้กันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
“แล้วรู้ไหมว่าทำไมบีถึงขอคริสเป็นแฟน” คริสส่ายหน้าเพราะอันนี้เธอไม่รู้จริงๆ และบีก็ยังไม่เคยบอกว่าเพราะอะไร
“ทำไมล่ะคะ?”
“เพราะวันนั้นบีมั่นใจแล้วไงค่ะว่าบีรักคริส” ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาทันทีกับคำหวานที่บีเอ่ยบอกกันความรู้สึกเหมือนกับตอนที่โดนบีขอเป็นแฟนเลย
“บีรักคริสนะคะ”
คริสหน้าแดงยิ่งกว่าเดิมเสียงเพลงของไวโอลีนก็จบลงพอดีบีปล่อยมือที่โอบเอวคริสก่อนจะโค้งคำนับเมื่อจบเพลงศิรินก็ทำตามอย่าบ้าจี้ แต่พอคริสเงยหน้าขึ้นไฟก็ดับทั้งร้านทำเอาคริสตกใจไม่น้อย
“บีคะ..บียังอยู่หรือเปล่า” คริสเอ่ยเรียกและพยายามคว้ามือคล้ำหาบีแต่ก็เพียงแค่คว้าลมเพราะรู้สึกว่าบีไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้แล้ว
“บี บีคะ”
คริสเริ่มใจเสียเพราะมันมืดจนมองอะไรไม่เห็น เธอได้แต่เรียกหาบีก่อนที่ไฟจะถูกเปิดขึ้นบีกำลังคุกเข่าพร้อมถือกล่องกำมะหยีสีแดงข้างในเป็นแหวนเพชรคริสได้แต่มองบีนิ่งๆ
“บีอาจจะพูดอะไรหวานๆ ไม่เป็นนะ..เอ่อ..แต่บีอยากจะบอกว่าบีรักคริส รักมาก มากที่สุดเท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักได้..ให้โอกาสบีได้ดูแลคริสนะคะ”
“บี..” คริสน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ พึ่งรู้ว่าคนโดนขอแต่งงานมันรู้สึกแบบนี้นี่เองก่อนที่บีจะเอ่ยซ้ำเพราะเห็นว่าคริสไม่ตอบ
“แต่งงานกับบีนะคะ”
“ค่ะ”
คริสตอบตกลงพร้อมกับน้ำตาที่ไหลไม่หยุดบีก็บรรจงใส่แหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายและจุมพิตที่มือเรียวนั้นเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นมาสวมกอดคริสอย่างคนหวงแหน
“ขอบคุณนะคะคริส..ขอบคุณจริงๆ ที่ให้โอกาสบี..บีสัญญาว่าจะดูแลคริสอย่างดี บีรักคริสนะคะ” บีเองก็ดีไม่ต่างจากคริสเพราะในใจก็กลัวแทบตายว่าคริสจะปฏิเสธหรือเปล่า พอคริสตอบตกใจบีก็ละล้ำละลักเอ่ยขอบคุณซ้ำๆ
“คริสก็รักบีค่ะ”
คริสถึงกับปล่อยโฮออกมาก่อนที่บีจะผละกอดออกและใช้นิ้วเรียวปาดน้ำตาริมฝีปากบางสัมผัสลงบนส่วนเดียวกันเนินนานจนบรรดาเดอะแก๊งที่ยืนเบียดกันเพื่อแอบดู เริ่มจะเมื่อยบวกกับหมั่นไส้ในความหวานเลี่ยนของทั้งคู่และเห็นทีว่าทั้งสองจะจูบกันอีกนานเลยขอขัดจังหวะซะเลย
ปั้ง ปั้ง ปั้ง!
เสียงพลุเล็กๆดังขึ้นบีเลยถอนจูบคริสอย่างเสียดาย คริสเองก็เขินอายจนหน้าแดงไปหมดเพราะพึ่งรู้ว่าพวกเพื่อนๆ ของเธอและบีร่วมมือกัน
“ไม่ต้องมาเขินเลยคริส ถ้าพวกเราไม่ออกมาคงได้ดูหนังสดแน่ๆ” พลอยเอ่ยว่าเพราะเห็นคริสยืนหน้าแดง
“พลอยนี่เพื่อนหญิงนะ แซวแรงไปป่ะ” หญิงดุสามีของตัวเองเพราะสองคนนี้แต่งกันก่อนหน้าคริสกับบีไปหนึ่งปี
++++++++++++++++++++++++++++++++
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ขอบคุณครับไรต์