YAOI The Prince of Tennis

ลำดับตอนที่ #6 : จุดเริ่มต้น2[Tezuka x Ryoma]

ระหว่างทางเดินกลับบ้านเขารู้สึกว่าเวลาช่างผ่านไปยาวนานยิงนัก หิมะสีขาวที่เริ่มร่วงโรยโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้าสีเทาช่างสวยงาม

เเละโรเเมนติกใช้ได้เลยทีเดียว

เพียงไม่นานประโยคหนึ่งก้หลุดจากปากร่างสูง

'นี่เอจิเซ็น นี่ก้หน้าหนาวเเล้วเห็นดาวได้ชัดดีด้วยเราไปดูดาวกันอีกมั้ย'

'ก้ดีนี่ฮะ ผมชอบไปดูดาวกับ กัปตันมากเลยฮะ'ร่างบางตอบคำพลางยิ้มออกมา

'เจอกันวันเสาร์นะ เอจิเซ็น'ร่างสูงกอดร่างบางก่อนหายเข้าไปในบ้าน เเน่นอนเขาทั้งสองจะไม่ลืมโบกไม้โบกมือให้กันเป็นอันขาด

.

.

.

.

.

.

.

เเละเเล้วก้วันเสาร์

(ไวราวกับฝัน)

แฮกๆ เสียงหอบแผ่วๆบ่งบอกว่ากำลังรีบเพราะตอนนี้เขาไปเดทสายอีกเเล้ว

'ขอโทษฮะกัปตัน ผมมาสายไปหน่อย'ร่างบางพูดพร้อมหอบเหนื่อย

'อืม ไม่เป็นไรนี่สายเเค่5นาทีเอง ไปหาไรทานก่อนเถอะ'ร่างสูงพูดพลางพาร่างบางเข้าไปร้านเเฮมเบอร์เกอร์ร้านประจำ

ที่จริงเเล้วทั้งสองคนควรมาช่วงตอนค่ำ เเต่ทั้งสองคนไม่ได้นัดกันเเค่ดูดาวเท่านั้นหน่ะสิ

พอถัดจากร้านแฮมเบอร์เกอร์ร่างบางก้ลากร่างสูงไปดูหนัง

เพราะวันนี้มีเรื่องที่เขาอยากดูอยู่พอดี ถัดจากดูหนังเสร็จร่างเล็กก้ต้องหน้าหงอยเพราะหิมะกระหน่ำลงมาไม่ขาดสาย

เเละไม่มีที่ท่าว่าจะหยุดง่าย เขากับร่างสูงจึงติดเเหงกอยู่ในห้างสรรพสินค้า

'ไว้คราวหน้าก้ได้นะเอจิเซ็น'ร่างสูงพูดขึ้นมาเพราะเห็นร่างเล็กหน้าหงอยลงไปทันที

'ฮะ...'ร่างบางตอบคำ

'งั้นไปเดินเล่นในห้างสรรพสินค้าก่อนเถอะ'ร่างสูงพูดจบก้จูงมือร่างบางเข้ามาแผนกเสื้อผ้า

เเล้วหยิบขึ้นมาชุดหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยคำบางคำ

'ชุดนี้เหมาะกับนายดีนะเอจิเซ็น'ร่างสูงยื่นชุดที่ตนเลือกไปให้อีกฝ่ายดู

ร่างบางเเทบจะตะลึง เพราะชุดนี่ยังไงก้ชุดผู้หญิงชัดๆ ชุดเมดสีชมพูหวานเเหววกระโปงสั้นเขินพร้อมมีหูแมวกับหูกระต่ายให้เลือก

'กะ..กัปตันนี่มันชุดอะไรอ่ะครับ ผมไม่ใส่นะ!!'ร่างบางโวยวายทันที

'ไปจ่ายเงินกันเถอะ แล้วก้ถึงบ้านเเล้วใส่ให้ชั้นดูด้วยนะ'ร่างสูงพูดพลางคลี่ยิ้มออกมา

'กัปตันอ่ะ!'ร่างบางเเย้งขึ้นมาเมื่อเห็นร่างสูงยื่นสินค้าให้พนักงานที่เคาท์เตอร์

'ทานข้าวเถอะ หิวเเล้ว'ร่างบางอุบอิบขึ้นมาอีกครั้ง

'เดี๋ยวชั้นเลี้ยงเอง เเต่นายต้องหายโกธรก่อนนะ'

'ถึงผมจะไม่ใช่คนเห็นเเก่ของกิน เเต่...ก้ได้นะฮะ'ร่างบางพูดพลางระบายรอยยิ้มสดใสขึ้นมาบนหน้า

 ทั้งคู่นั่งรับประทานอาหารเที่ยงกันอย่างสนุกสนาน ทั้งคุยกันไปพลาง หยอกกันไปพลาง ป้อนกันบาง

ก้นะ..มันเป็นเรื่องธรรมดาของ'คนรัก' ที่น่าอิจฉาไม่น้อย

เวลาล่วงเลยผ่านไปนานจนหิมะเลิกตกทั้งคู่จึงกลับบ้านได้

จนกระทั่งค่ำมืด ทั้งคู่คุยกันไปพลาง หัวเราะเฮอาสนุกสนาน กันไปตามทาง

'นี่กัปตันฮะ ไว้คราวหน้าเราไปเที่ยวกันเเบบนี้อีกนะฮะ'

ร่างบางพูดพร้อมรอยยิ้มสดใสเเสนจะอ่อนโยน มอบรอยยิ้มเเบบนั้นให้คนๆนี้ไปเรียบรอย

ร่างบางไม่เคยยิ้มเเบบนี้ให้ใครเห็น ส่วนมากจะมีเพียงรอยยิ้มหยิ่งผยอง อวดเก่งเรื่อยไป

'อืม...คราวหน้าต้องไปดูดาวด้วยกันให้ได้นะ'ร่างสูงพูดพลางเงยหน้ามองขึ้นฟ้า

ปรากฎว่าไม่มีดาวซักดวง เพราะเฆมบดบังหมดสินะ

'งั้นผมเข้าบ้านก่อนนะฮะ กัปตัน'ร่างบางพูดพลางโบกมือให้ร่างสูงก่อนเดินหายเข้าไปในบ้านทันที

'ขอบคุณช่วงเวลาดีๆที่ีให้กันนะเอจิเซ็น...'ร่างสูงพึมพำกับตัวเองก่อนเดินกลับบ้านของตนไป

.

.

.

.

วันจันทร์

(ไวราวกับฝัน)

-ณ สนามเทนนิสเซงาคุ-

'ไงเจ้าปี๊ยก~~ได้ข่าวว่าไปเดทกับ กัปตันมาอีเเล้วเหรอเป็นไงบ้างหล่ะเนี้ยว~'

ชายผมเเดงเอ่ยขึ้นพลางกอดคอคนตัวเล็กไว้

'ช่ายย สนุกมากหล่ะสิท่า'หนุ่มผมตั้งพูดเสริมทันที

'ก้...สนุกอยู่หล่ะฮะ'ร่างบางตอบคำพร้อมมองไปทางรุ่นพี่ทั้งสอง

โครม!!! พลั่ก!!

เสียงตะกร้าลูกบอลล้มระเนระนาดหลายใบก่อนจะพบชายหนุ่มผมสีน้ำตาลจับเข่าตัวเองไว้

'ฟูจิ!!'เทะสึกะไม่รอช้ารีบวิ่งรุดไปดูลูกทีมของตนด้วท่าทางห่วงใยเต็มประดา

'ชั้นไม่เป็นไรหรอกเทะสึกะ เข่าเเตกเเค่นี้เองเดินไปห้องพยาบาลก้ได้'

ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงดูห่วงอาการของเขามาก

'เดี๋ยวชั้นจะพาไปห้องพยาบาลนะ'ร่างสูงไม่รอช้ารีบช้อนร่างบางขึ้นเเล้วมุ่งไปสู่ห้องพยาบาล

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตัดฉับๆอีกตามเคย

ขอโทษน๊าาาาทีมาต่อช้าไปหน่อย พอดีว่าติดเรียนด้วย การบ้านด้วยหน่ะเลยไม่ค่อยได้เเวะมาหน่ะเเหะๆ

จะพยายามเเต่งให้เต็มที่ครับ~~~