คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : RO KA EN TH [Air TV][OP#1] Tori no Uta
Song : Tori no Uta
Anime : Air TV
Artist : Lia
Type : OP
Romaji
kieru hikoukigumo bokutachi wa miokutta
mabushikute nigeta itsudatte yowakute
ano hi kara kawarazu
itsumademo kawarazu ni irarenakatta koto
kuyashikute yubi wo hanasu
ano tori wa mada umaku tobenai kedo
itsuka wa kaze wo kitte shiru
todokanai basho ga mada tooku ni aru
negai dake himete mitsumeteru
kodomotachi wa natsu no senro aruku
fuku kaze ni suashi wo sarashite
tooku ni wa osanakatta hibi wo
ryoute ni wa tobidatsu kibou wo
kieru hikoukigumo oikakete oikakete
kono oka wo koeta ano hi kara kawarazu itsumademo
massugu ni bokutachi wa aru youni
watatsumi no youna tsuyosa wo mamoreru yo kitto
ano sora wo mawaru fuusha no hanetachi wa
itsumademo onaji yume miru
todokanai basho wo zutto mitsumeteru
negai wo himeta tori no yume wo
furikaeru yaketa senro oou
nyuudougumo katachi wo kaetemo
bokura wa oboete ite douka
kisetsu ga nokoshita kinou wo
kieru hikoukigumo oikakete oikakete
hayasugiru aizu futari waraidashiteru itsumademo
massugu ni manazashi wa aru youni
ase ga nijindemo te wo hanasanai yo zutto
kieru hikoukigumo bokutachi wa miokutta
mabushikute nigeta itsudatte yowakute
ano hi kara kawarazu
itsumademo kawarazu ni irarenakatta koto
kuyashikute yubi wo hanasu
Kanji
消える飛行機雲 僕たちは見送った
眩しくて逃げた いつだって弱くて
あの日から変わらず
いつまでも変わらずにいられなかったこと
悔しくて指を離す
あの鳥はまだうまく飛べないけど
いつかは風を切って知る
届かない場所がまだ遠くにある
願いだけ秘めて見つめてる
子供たちは夏の線路 歩く
吹く風に素足をさらして
遠くには幼かった日々を
両手には飛び立つ希望を
消える飛行機雲 追いかけて追いかけて
この丘を越えたあの日から変わらずいつまでも
真っ直ぐに僕たちはあるように
わたつみのような強さを守れるよ きっと
あの空を回る風車の羽根たちは
いつまでも同じ夢見る
届かない場所をずっと見つめてる
願いを秘めた鳥の夢を
振り返る灼けた線路 覆う
入道雲 形を変えても
僕らは覚えていて どうか
季節が残した昨日を
消える飛行機雲 追いかけて追いかけて
早すぎる合図 ふたり笑い出してるいつまでも
真っ直ぐに眼差しはあるように
汗が滲んでも手を離さないよ ずっと
消える飛行機雲 僕たちは見送った
眩しくて逃げた いつだって弱くて
あの日から変わらず
いつまでも変わらずにいられなかったこと
悔しくて指を離す
English
We watched the fading vapor trails
They were so dazzling, I ran away- I was always weak
I let go, frustrated by the fact
That I couldn't stay unchanged since that day
Couldn't stay unchanged forever
That bird still can't fly well
But someday she will know the feeling of cutting through the wind
The place she can't reach is still there in the distance
She gazes at it, keeping her wish to herself
Children walk along the summer railway tracks
Exposing their bare feet to the blowing wind
We place in the distance the days of our childhood
We place in our hands hope that springs forth
Chasing, chasing the fading vapor trails
It hasn't changed since the day we crossed that hill, and never will
So that we will always have it,
We'll guard the strength of a sea god, surely
The blades of the windmill that turn in the sky
Always have the same dream
The dream of a bird, her wish kept to herself,
Gazing at the place she can't reach
I look back: the sun-baked railway tracks are hidden
By stormclouds- even if they change their shape,
May we always remember
The yesterdays left behind by the seasons...
Chasing, chasing the fading vapor trails
The signal is given too early- we start laughing
So that we can always look straight ahead,
Even if it's slippery with sweat, I won't let go of your hand, ever
We watched the fading vapor trails
They were so dazzling, I ran away- I was always weak
I let go, frustrated by the fact
That I couldn't stay unchanged since that day
Couldn't stay unchanged forever
Thai
บทเพลงแห่งวิหค
*เราต่างมองไปยังรอยทางไอพ่นเครื่องบินที่กำลังจางหายไป
ช่างตื่นตานัก ฉันที่อ่อนแอเสมอวิ่งหนีมันไป
ตั้งแต่วันนั้นมา ความรู้สึกที่ไม่เคยเปลี่ยน
คือการที่ฉันไม่อาจเป็นเหมือนเดิมตลอดไปได้
ทำให้ฉันเสียดาย ฉันปล่อยมือเธอไป
นกน้อยตัวนั้นยังโบยบินได้ไม่คล่องนัก
สักวันมันต้องเรียนรู้ที่จะบินฝ่าลม
สถานที่ที่ยังไปไม่ถึงนั้นยังอยู่แสนไกล
แค่หวังในใจแล้วจ้องมองมันเอาไว้
เหล่าเด็กๆเดินตามทางรถไฟในฤดูร้อน
ฝ่าสายลมด้วยเท้าอันเปลือยเปล่า
ที่อันแสนไกลฝากไว้ซึ่งวันเวลาในวัยเยาว์
สองมือกุมไว้ซึ่งความหวังที่โบยบิน
ไล่ตามรอยทางไอพ่นเครื่องบินที่กำลังจางหายไป
ตั้งแต่วันนั้นที่ข้ามเนินลูกนี้ รอยนั้นยังคงอยู่
ราวกับมันอยู่เพื่อให้เราเห็นอย่างนั้นตลอดไป
เราจะรักษากำลังดั่งเทพสมุทรเอาไว้แน่นอน
เหล่าใบพัดกังหันลมที่หมุนบนฟ้านั่น
คงฝันเหมือนๆกันตลอดไป
สถานที่ที่ยังไปไม่ถึงนั่นฉันยังจ้องมองมันเสมอ
เก็บความหวังในใจ ความฝันอย่างนกนั้นไว้
มองย้อนกลับไป รางรถไฟที่ร้อนระอุถูกบดบัง
แม้ว่าเมฆฝนที่ปกคลุมมันจะเปลี่ยนรูปร่างยังไง
ขอให้เราจงจดจำเอาไว้ซึ่ง
วันวานที่พลัดเปลี่ยนไปตามฤดูกาล
ไล่ตามรอยทางไอพ่นเครื่องบินที่กำลังจางหายไป
สัญญาณที่มาเร็วเกินไป เราทั้งคู่หัวเราะออกมา
เรามองตรงไปข้างหน้าอย่างนั้นตลอดไป
ถึงแม้จะเต็มไปด้วยเหงื่อแต่ฉันจะไม่ปล่อยมือเธอเป็นอันขาด
ซ้ำ (*)
ขอบคุณพี่มอนที่ช่วยแปลให้ครับผม
ความคิดเห็น