คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Seenon ปะทะ Angle etc.
"ผลั่ก ! โครมๆ" เห่ยย เสียงไรน่ะ ผมตะโกน ออกมาด้วยความตกใจ ก้จะไม่ให้ตกใจได้ไง ก้มันเล่นเอา ซะประตูบ้านผมพัง ลมทับลงมาเลยครับ งานนี้ก้ซวย สิครับเจ้าของบ้าน
“เห่ยย !” ไอ้คลิฟ กับ ไอ้คาร์มัน ไปโดนใครเขาถีบมาก็ไม่รู้ครับ เข้ามาในบ้านผม
“ไปโดนใครถีบมาวะ น่วมขนาดนี้” ผมถามเพื่อนผม ทั้ง 2 คนแต่ ไอ้ 2 คนนั้นมันกำลังจะพูดครับ แต่ก็มี เสียงของคนๆนึง โผล่ มาครับ
“ข้าเอง” ไอ้เจ้าของเสียงพูดเอ่ย ขึ้นมาครับ ผมหันไปมองน่า แต่ผมก็งง ดิผมไม่รู้จักและมาทำร้ายเพื่อนผมได้ยังไง
“หือ ! ไอ้เต้” พี่ผู้ชายในกลุ่มผมพูดขึ้น น่าตาโกรธแค้นมากเลยครับ พี่แก ไม่พูดยังเดียว วิ่งเข้าไปเข่าลอยเลยครับตอนนี้นะครับ เกิดเหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวาย ขึ้นในบ้านของผม และแน่นอน ผมเริ่มจะคุ้นๆน่า ก็นี่คงจะเป็นพวกของผู้หญิงที่โดนพี่ผมตบไปนั่นแหละครับ ชัวร์ 100% ตอนนี้ ทุกคนในกลุ่มพี่ผม ก็พากันช่วยกระทืบฝั่งที่มาเยือนบ้านผม และแน่นอน หัวหน้าแก๊งค์ ยังพี่ผมจะชักช้าอยู่ไย ก็วิ่งเข้าไป บวกกับพวกนั้นด้วย น้องสาวผมเห็นเงียบๆ เวลาแบบนี้ น้องผมแรงครับ ส่วนผมอ่ะหรอ ยืนงง ครับ
“ตุ๊บ !” เสียงตัวผมล่วงลงไปนอนกองกับพื้น เพราะมีใครซักคนวิ่งเข้ามาต่อยผมเต็มๆครับ ผมแทบจะลุกไม่ขึ้น ก็เล่นต่อยหน้าผมเลย ยิ่งหน้าตาไม่ดีอยู่ เซ็งเลยครับ สัญชาติญาณ อ่ะครับ ผม ก็ลุกดิครับ ผมเห็นไอ้คนที่ต่อยผมเมื่อกี้ มันยืนหัวเราะ ผมอยู่ ดูมันครับ มันหัวเราะ เยาะเย้ยผม ใครจะไปทน ผมก้เลย วิ่งเข้าไปต่อยมันเหมือนกัน หงายเลยครับงานนี้ ผมก้รับบทโหดเลย ทั้งต่อยทั้งเตะ ทั้งกระทืบ ครบชุดของความโหดครับ ไอ้คนที่มาต่อยผมหน้าเหยินครับ ดูไม่ได้เลย เลือดอาบครับงานนี้ ตอนนี้รายงานสดนะครับ พวกกลุ่มพี่สาวผมเนี่ยครับ ยังฟิตปั๊งเลย ไม่มีใครล้มเจ็บ รึ เลือดอาบครับ ไม่มี เลย ซักคน แต่ฝ่ายที่มาเยือนตอนนี้ เสร็จไป 5 แล้วครับผม ก้ไอ้พวกที่มา มีทั้งหมด 15 คนครับ มีทั้ง หญิง ชาย เทย ทอม ครับ เหมือนกลุ่มพี่ผม ที่อยู่ในบ้านพวกพี่ผมก้มี 25 คนอ่ะครับ(ครบแก๊งค์) แต่พี่ผมบอกว่า เพื่อความเท่าเทียมเอามาแค่ 15 คนก็พอ พี่ผมเนี่ย ยุติธรรมจริงๆครับ ว่าแล้ว ก็มีใครไม่รู้ครับถือไม้หน้าสามมา โหดจริงๆ หวังว่ายังจำกันได้พี่ ม.6 ที่มีเรื่องกะมีผม มันตบมีน ครับ ถึงมีน จะเรียนเก่งอยู่ห้อง 1 แต่มีน ก็แรงนะครับไม่งั้นอยู่แก๊งค์เดียวกับพี่ผมไม่ได้หรอกครับ แต่งานนี้ โดนตบแบบลุมขนาดนั้น ถึงเป็นพี่ผมก็ไม่ไหวหรอกครับ และไอ้พี่คนที่โดนพี่ผมตบเมื่อคราวก่อน มันก็หยิบไม้หน้าสามขึ้น พร้อมกับตะโกนบอกว่า
“อยู่เฉยๆ นะเว้ย” พอสิ้นเสียงนี้ ผม และทุกๆคนก็หยุดไม่เว้นแม้แต่พี่สาวของผม ก็ใครมันจะกล้ามันง้างไม้หน้าสามแบบนั้น น่ากลัวมากอ่ะครับ โดนไปนี่ น๊อก แน่นอนครับ
“ปล่อยคนในแก๊งค์ไปว่ะ อีแนท” เสียงพี่สาวผม ทำไมรักลูกน้องแบบนี้
“เฮ้ย จับอีมี่ ไว้ดิ ” พี่สาวผู้แสนดีของผมโดนกลุ่มพวกมันจับล็อคแน่นเลยครับ
“รักคนในแก๊งค์จังเลยนะ ถ้าคนในแก๊งค์โดนไม้หน้าสามเนี่ยมันจะเป็นยังไง” ยัยนั่น มันพูดพลาง ตบน่า มีนด้วยครับ ผมไม่อยากจะทน
“งั้นลองดูนะ” ผู้หญิงคนนั้นพูดเสร็จก็ง้างไม้ขึ้น พี่สาวผมร้องไห้ เลยครับเพราะพี่เค้ากำลังเห็นคนในแก๊งค์ตัวเองโดนทำร้ายพี่ผมทนไม่ได้หรอกครับ พี่ผมหลับตา รวมถึงสมาชิกทุกคนในกลุ่ม รวมถึงมีนที่กำลังจะโดนฝาดเต็มๆ
“ผลั่ก ตุ๊บ !” เสียงนั้น ก็เสียงที่ผู้หญิงคนนั้นเอาไม้หน้าสามฝาดมีนไงครับ แต่แค่เปลี่ยนจากฝาดมีน เป็นฝาดผมแทน
“อั่ก!” เลือดไหลครับ หัวแตกครับผม เท่านั้นแหละ ครับพอพี่สาวผมเห็นเลือดไหลแบบนั้น เอาแรงมาจากไหนก็ไม่รู้ครับ สบัดซะหลุดเลยครับ แต่ก็ นะครับถึงจาแรงเยอะขนาดนั้น โดนหลายๆคนจับก็ดิ้นไม่หลุดเหมือนกันครับ แต่ไม่ใช่ แค่พี่ผมหรอกครับ ที่เห็นผมหัวแตกและจะเดือดดาลขนาดนั้น ก็ มีมีน อีกคนครับมีน ที่ล้มไปแล้ว ยันตัวเองขึ้นมาครับ และ ตบผู้หญิงคนนั้น แต่ล่ะคนพากันตกใจเป็นแถว มีนรับบทโหดขนานหนักครับ มีน ตบไม่ยั้งครับ ทั้งตบ ทั้งกระชาก เอาซะ ผู้หญิงคนนั้น ถึงกลับล่วงไปกองกับพื้นเลยครับ และ ศึกก็สงบลงครับ สงบลงแบบที่ ฝ่ายมาเยือนบาดเจ็บไป 8 คน ที่บาดเจ็บหนักก้มี 2 คนครับ ส่วนฝ่ายตั้งรับ มีผมคนเดียวที่บาดเจ็บ แต่ก็ไม่บาดเจ็บอะไรมากซะด้วย แต่ที่ แน่ๆ เลือดมันก้ยังไหลออกมาไม่หยุด แต่ผมรู้สึกแค่ ว่า ผมไม่เจ็บ แล้ว พี่มี่ ผมก็เรียกคนมาซ่อมประตูบ้าน และก้ส่งผมไปโรงพยาบาลโดยที่ มีนก็ อยู่กับผมตลอดเวลา
“โอ๊ย !” ผมที่กำลังโดนคุณหมอ เย็บแผล อยู่ๆก็ร้องออกมาซะงั้นก็มันเจ็บอ่ะครับ เย็บตั้ง 5 เข็ม “อยู่นิ่งๆนะ คะเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว” คุณหมอที่เย็บแผลให้ผมพูด แบบใจดี ผมก้เลยจำใจ ยอมนั่งนิ่งๆ ให้คุณหมอ เย็บต่อไปครับระหว่างที่ผมกำลังนั่งรอยา อยู่ๆ ก็มีเสียงๆ หนึ่งดังขึ้นมา
“มารับไม้หน้าสามแทนเราทำไม” เสียงมีน ที่นั่งเงียบอยู่นาน แต่เสียงมีนครั้งนี้ ไม่ได้กวน เหมือนคราวก่อนๆ แต่กลับเป็นเสียงนิ่งๆ เย็นชามาก ที่ฟังดูแล้ว เหมือนกับว่า ตัวเองผิดประมาณนั้นเลยครับ
“ทำไม อ่ะ ?” ผมก็ได้ที ถามกลับเลยครับ ผมหันไปมองหน้ามีน แบบสงสัย แต่ที่ได้กลับมาก็ คือ ความเงียบ มีนไม่พูดไม่จาเลย ครับ
“นาย นาวิเชนส์ อัครเกษม” คนที่ เป็นแผนกยา ขานชื่อผม ผมก็ ลุกเดินไปยังเคาเตอร์รับยา พอผมรับยาเสร็จแล้ว ผมก็เดินไปหามีน ที่นั่งเงียบ อยู่นานมากๆแล้ว
“ไป กลับบ้านกัน” ผมบอกมีน มีนก็ ลุกตามผมมาครับ ระหว่างทางเดิน มีนก็ยังเงียบอยู่ ผมเริ่มไม่เข้าใจว่ามีนเป็นอะไร
“มีนเป็นอะไร อ่ะ ทำไมเงียบแบบนี้” ผมถามมีน ซึ่งผมก็ได้คำตอบกลับมาคือ
“…” เงียบเหมือนเดิม
“มีน เงียบทำไมอ่ะ” ผมครับทนไม่ไหว ก็หยุดเดินและหันไปถามมีน
“…” ตอนนี้ผมเริ่มไม่สบายใจที่ เห็นมีนเงียบขนาดนี้ ตอนนี้ ผมถามไร มีนไม่ตอบผมเลยซักคำครับ ตอนนี้ผมเริ่มเป็นฝ่ายเงียบครับ
“เงียบทำไม ?” มีนถามผม
“...” ผมเงียบครับ จริงๆแล้วผมไม่ได้งอนไรหรอกนะครับ ผมแค่ อยากรู้ว่ามีนเงียบทำไม ก็เลยเงียบมั่ง เหตุผลมีแค่เนี้ย พอม่ะครับ
“เชนส์ มารับไม้หน้าสามแทนเราทำไม” นี่เป็นครั้งที่ 2 ครับ ที่มีนถามผมแบบนี้
“ก็ เอ้า ถ้ามีนโดน มีนจะเป็นยังไง มีนเป็นผู้หญิงตัวน้อยๆนะ” ผมพูดพร้อมอธิบายเหตุผล “ขนาดเราเป็นผู้ชาย เรายังเลือดอาบขนาดนี้ และถ้าเป็นมีนโดนล่ะ” ผมใส่ไปเต็มที่ครับ แต่แล้วผมก็เห็นว่า มีนร้องไห้ นี่ผมพูดแรงไปหรอ ทำไมมีนต้องร้องไห้ด้วยล่ะ ผมทำไรผิดรึ เปล่า
“ขอโทษนะ เราพูดแรงไปหรอ” ผมพูดขอโทษ มีน
“เชนส์ ” มีนเรียกผมเบาๆ
“ห่ะ” ผมขานรับกลับไป
“เราขอโทษนะ” มีน พูดทั้งๆที่ตัวเองก้ร้องไห้อยู่ เสียงเลยสั่นๆ
“ขอโทษ เราเรื่องไร” ผมถาม งง เล็กน้อย
“ขอโทษที่ทำให้เจ็บตัวนะ” มีนบอกผม ผมก็พยักน่า “ไม่เป็นไรน่า สบายมาก” และผมก็ ยักไหล่ 2 ข้างเป็นเชิงว่าไม่มีปัญหา นั่นก็ทำให้มีน ยิ้มได้เหมือนกัน ครับ มีน คนเดิมในที่สุดก้กลับมายิ้ม หัวเราะเหมือนเดิม
“เป็นไงมั่งวะ ไอ้เชนส์” พี่มี่ ถามผม ผมก็ ส่ายหัว “ไม่เป็นไรครับ เล็กน้อย” ผมยิ้มน่าบาน
“พี่ครับ” ผมเรียกพี่มี่ พี่มี่ ก็พยัหน่าเป็นเชิงว่าให้พูดเลย
“คือ คนที่มาเล่นเราถึงที่บ้านเขา เป็นใครหรอครับ” ผมถามแบบสงสัย
“อ๋อ พวกนั้นก็ Angle etc.” พี่มี่ตอบ แบบเซ็งๆ “มันชนะมาหมด ทุกแก๊งค์ แต่ยกเว้นแก๊งค์เรา” พี่ผมก็เล่าต่อไป “ก็อั้ย คนที่มันมีเรื่องกะพี่เมื่อวานก่อนอ่ะนะ มันชื่อ แนท ส่วนไอ้คนที่ชื่อเต้ ก็มันเป็นแฟนกัน 2 คนนี้” พี่ผมก็เล่ารายละเอียดให้ฟังเป็นบางส่วนเท่านั้น “เอ้อ พี่ลืม แนะนำ เลยอั้ยเชนส์ คนในแก๊งเรามี ทั้งหมด 25 คน แต่คนที่ ค่อนข้างจะแรงก็มี” พี่แกพูดเสร็จ ก็ พาผมไปแนะนำ ทีละคน “หัวหน้าแก๊งค์ ก็พี่เองแหละ น้องเอ๊ย”พี่ผมพูดพร้อมทำท่าทางเป็นผู้นำที่ดี “ส่วนรองก็ มีน เนี่ยแหละ” พี่ผมก็ไปยืนชี้ๆ “และก็ ตั๊ก เต็นท์ โตส มันเป็นพี่น้องกันและก็ ต้า จี้ จัง เมย์ บอม มาย เลิฟ แอน ยู ซี คม หนึ่ง เจ๋ง แฮม ส้ม ไม้ และ ก็ แก ไอ้เชนส์ และก็ เชียร์ และก็ เพื่อนแก อีก 2 คน ไอ้คาร์ กับ ไอ้คลิฟ ทั้งหมด 25 คนจ๊ะ(แรงทั้งกลุ่มครับ)” พี่ผมครับ จำลูกน้องได้หมดเลย เก่งจริงๆพี่สาว ใครวะเนี่ย
“เชนส์ คืนนี้ เดี๋ยวไอ้พวกนี้มันจะมากินเหล้าที่บ้านนะ” ผมทำน่าหงิกเลยครับ
“เนื่องในโอกาส ไรอีกอ่ะครับ เดี๋ยวพ่อกลับ มาทำไง” ผมถามแบบเซ็ง จริงๆแล้ว ผมขี้เกียจเก็บครับก็เลย ไม่อยากให้มีงานฉลองกัน
“ก็ ไม่มีหรอก ก็แค่ จะฉลองที่ทำไอ้พวก Angle etc. มันเน่าแบบนั้น” พี่ผมพูดแบบภูมิใจมากเลยครับ
และเวลา ก็ผ่านไปเร็วยังกับโกหก นี่ ก็ปาเข้าไป 1 ทุ่มและครับ
ก็เป็นเวลารื่นเริง ที่พวกพี่ผมจะได้ สังสรรค์กัน
“ชนๆ เอิ๊กส์ๆ” พี่ผมที่เป็นเจ้ามือ พูด ถ้าทางจะกินไปหลายแก้วและแหละครับ
“เชนส์ ไม่กินหรอ?” เสียงที่ผมฟังและ ดูจะคุ้นหูมากที่สุดก็ไม่ใช่ใครนอกจาก มีน
“อ๋อ ไม่กินหรอก เดี๋ยวเรา เมาใครจะเก็บขวดกับแก้วไปทิ้งครับ” ผมพูดและผมก็เดินเข้าไปใกล้ๆมีน
“ก็ แก้วเดียวคงไม่เมาหรอกมั้ง” มีน พูดและ ยื่นแก้ว ให้ผมแก้วหนึ่งก็ แก้วที่ มีนกินนั่นแหละครับ ผมหยิบแก้ว ดกทีหมดแก้วเลยครับ
“โห กินรึเนี่ย ?” มีน แซวผมครับ น่าผมตอนนี้เป็น แบบนี้ครับ -*-
“555+” มีน มันขำผมครับ ผมก็ ไม่ได้ว่าไร ก็ขำไปกับมันด้วย
เวลาผ่านไป ณ เวลานี้ เวลา 23.15น.
“พอแล้วน่า นี่มันแก้วที่ 6 และนะ” ผมพูดพร้อมยื้อแก้ว กับมีน เพราะจากสภาพ เมาไม่ได้ศัพท์เลยครับ
“อือ อืม ๆ” มีน คงรำคาญล่ะ มั้งครับ เอามือมาปัดๆ ใหญ่เลย แต่มีนก็ ยังมีสติสัมปชัญญะ อยู่ดีนะครับ
“ไปนอนได้แล้วน่า ดึกและนะ” ผมพูดพร้อมกับเอาแก้ว วางลง
“อือ ๆ ก็ได้” มีนพูดพร้อมวางแก้ว ลงและลุกขึ้น ซึ่งมีผมพยุงอยู่นั่นเองครับ ผมก้พามีนไปนอน ที่ห้องเหมือนเดิมครับ
(พาไปห้องยังเดียวเลยนะ ไอ้เชนส์ : คนเขียน)
“เดินดีๆดิ” ผมพูด ก็ มีนเล่น เดินโซเซ เป็นตาแก่ขี้เมาเลยเนี่ยครับ ผมไม่มีทางเลือก อีกแล้วครับ ผมก้เลยอุ้มมีน ไปบนห้อง เดิน ๆ ไปก็ถึงห้องผมแล้วครับ ผมก็ ค่อยๆวาง มีนลงบนเตียง ก็ยังที่เคยบอกครับ ว่าเวลามีนหลับ มีนน่ารักมากๆเลย ผมนั่งมอง มีนนานมากๆครับ และ มีนก็ ค่อยๆลืมตามา
“มองไร ?” ดูมันครับ ตื่นขึ้น มาถามเลยว่าผมมองไร ตัวเองก็ พึ่งจะตื่นแท้ๆ แต่มันก็ยังไม่เช้านะครับ
“เปล่า” ผมตอบแบบปัดๆ ผมก็ยังมองมีน อยู่
“เชนส์ ปวดหัวอ่ะ” มันบอกผมว่าปวดหัวครับ ผมก็ ทำน่าตาเลิกๆลั่กๆ ก็ เดินไป หยิบยามาให้ เพราะห้องผมพร้อมทุกอย่างครับ
“ไม่กินอ่ะ ยาเม็ดบักเอ้ง” มีนส่ายหัวไม่กินเต็มที่เลยครับ
“กินหน่อยน่า นะ หลับตาเวลากินดิจะได้ไม่เห็นว่าเม็ดมันใหญ่” ผมก็บอกวิธีกินยาไปครับ แต่มีน ดื้อครับยังไงก็ไม่กิน ส่ายหัวยังเดียวเลย เหมือนเด็กไหมล่ะครับ
“จะกินไหม ไม่กินจูบอ่ะ” เท่านั้นแหละ มีนขว้ายาไปกินเลย รวดเร็วมาก
“แหวะ ไม่เห็นอร่อยเลยอ่ะ” ผมก้ขำ ครับ ก็มันเหมือนเด็กจริงๆน่ารักดีครับ
“ยานะ ไม่ใช่ขนมจะได้หวาน” ผมก็บอก มีนทั้งๆที่ผมเองก็ยังขำอยู่ อยู่ๆมีนมันก้มองหน้าผมแปลกๆ
“มองไร” ผมถามมีน
“ก็อยากมองอ่ะมีไรเปล่า” คุณเธอคนนี้ กวนจริงๆครับ ผมก็ส่ายน่า
“เชนส์” มีนเรียกผม
“หา” ผมตอบกลับไปแบบเสียงยานๆหน่อย
“ไม่ง่วงหรอ” ผมก็ส่ายน่า
“และ มีนอ่ะ ไม่ง่วงรึไง” ผมก็ถามกลับครับ
“ก็เราหลับไปแล้ว นิดนึงไม่ง่วงและแหละ” มีนตอบผมครับ และก็ยิ้มให้ผมทีนึง ผมพยักน่าเล็กน้อยครับ และตอนนั้น ครับ มีนมันนั่งขัดสมาธิ อยู่บนเตียง ผมก็เลย ขึ้นไปบนเตียงและผมก็เอาหัวผมวางลงไปที่ตักของมีน
“เฮ้ย ทำไร” มีนถามผม
“ก็นอนตักไง” ผมก็บอกไป หัวผมก็ยังอยู่ที่ตักอยู่นะครับ ^^ จริงๆแล้วผมกลัว มีนจะลุกขึ้นมาตบผมเหมือนกับที่ตบคนชื่อแพท เมื่อตอนเช้า ผมเสี๋ยวเล็กน้อยครับ แต่ว่า มีนก็ให้ผมนอนต่อไปไม่ว่าไรผมเลย ผมก็นอน อยู่ที่ตักของมีนครับ ผมก็มองมีน
“มองจังเลย มองไรเนี่ย” มีนมันคงสงสัยล่ะครับ ก็ผมเล่นมองมันตลอดเลย นี่ครับ
“มองไม่ได้ หรอ ขอโทษล่ะกัน” ไอ้ผมก้ ประชดเลยครับ มีนเหวอเลยครับ มีนก็จับแผลผม
“โอ๊ย เจ็บนะเว้ย จับเบาๆไม่ได้รึไงวะ” ผมพูดเสียงดังมากเลยครับ และอีกอย่างผมก็พึ่งรู้ตัวว่า ผมพูด เว้ยและวะ กับมีน เป็นครั้งแรก และ แล้วผมกับมีนก็ เงียบอีกครั้ง ผมมองน่ามีน มีนก็เหมือนเห็นว่าผมมองก็ไม่สนใจซะงั้น ไม่ว่าผม ไม่ถามผม ผมก็เลย ลุกขึ้นนั่ง มองน่ามีนอีก มีนก็ไม่ สนใจผมเลยครับ นิ่งๆ เงียบๆแถมหลบน่าผมด้วย ผมก็พอจะเดาได้และครับว่า มีนคงจะโกรธผมที่ผมพูดไม่ดี ผมก้เลย เอามือผมไปจับมือมีน
“เป็นไร ” ผมถาม แต่มีนไม่ตอบ และก็ ดึงมือออกจากมือผม ผมเริ่มทำไรไม่ถูกครับ ก็ผมไม่เคยง้อคนนิครับ เลยทำไรไม่ถูกเลย
“โกรธ หรอ ?” ผมถาม มีนอีก
“…..” แต่ที่ผมได้กลับมาคือ มีนเงียบ ครับ ตอนนี้ ผมรู้สึกผิดอย่างแรงครับ
“มีน คือเราขอโทษนะ เราไม่ได้ตั้งใจจะ พูดแบบนั้นอ่ะ” ตอนนี้คือผมคิดได้เท่านี้แหละครับ ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี ผมคิดไรไม่ออก และ สิ่งที่ผมคิดได้ก้มีเท่าที่ผมพูดออกไป
“.....” มีนเงียบอีกแล้วครับ ผมเริ่มทำตัวไม่ถูก
“มีน อย่าเงียบได้ไหม ขอร้องล่ะ พูดซักคำเหอนะ” ผมตะโกน ออกไป “จะ ว่าเราก็ได้ แต่อย่าเงียบแบบนี้ดิ” นี่เป็นครั้งแรกครับ ที่ผมพูดและ น้ำตาผมก็ไหลออกมา มีนก็เงย น่าขึ้นมามองผม
“.....” มีนก็ยังไม่พูดไรอีกครับ แต่มีน กลับ ยื่นมือมาเช็ดน้ำตาให้ผม ผมงง เลยครับ
(นี่มันนิยายแฟนตาซีรึรักโรแมนติกฟร่ะเนี่ย : คนเขียน)
“เราขอโทษนะ อย่าร้องไห้ดิ” มีนพูดแล้วครับ ผมดีใจ มากเลย ดีใจมาก ผมก้เลยเข้าไปกอดมีน กอดแน่นมากด้วยมีนก็กอดผม
“มีน ให้ผมกอดนานๆได้ไหมครับ” ผมพูดสุภาพมาก ผิดกับเมื่อกี้เลยครับ มีนพยักน่า และ ผมก็กอดมีนนานพอสมควรครับ และผมก็ ถอนกอด ผมมองน่ามีน อีกแล้วครับ แต่คราวนี้ มีน ยิ้มครับ และก็ เอาน่ามาใกล้ๆกับน่าผม ใช่ครับ มีนหอมแก้มผม
“เอ้อ..” มีเสียงจากตัวผมเล็กหน่อยครับ ก็ ตกใจนิครับ แต่ผมดีใจครับ ที่มีนหอมแก้ม ผมดีใจจังเลยครับ ผมมองน่ามีน ผมเอาน่าไปใกล้ๆกับน่ามีน ห่างกันประมาณ 1.5 ซม. ครับผม ผมก็เอาปากผมไป ประกบกับปากมีน อีกแล้ว นี่เป็นครั้งที่สองที่ ผมทำ มีนก็ไม่ว่าไร แต่ผมรู้สึกอย่างเดียวครับ ว่าตอนนี้ผมมีความสุขมาก หลังจากที่ผมจูบ มีนไปพักใหญ่ๆ ผมก็ถอนจูบของผมออกครับ หลังจากที่ ผมจูบมีนเสร็จแล้ว ผมก็ให้มีนนอนหลับโดยที่ผมนั่งอยู่ข้างๆครับ
-------------------------------------------------------------------------------------------
“ว๊าย ย !”
ความคิดเห็น