DEUS : GOD RISES(รับสมัครตัวละคร)

ลำดับตอนที่ #7 : Episode Ex.1 มาเรียนคุณครูไอรีสกันเถอะ!#วันงดสูบบุหรี่โลก

*เนื้อเรื่องในตอนนี้ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักแม้แต่น้อย เพราะมันคือจักรวาลคู่ขนานดีๆนี่เอง

https://www.youtube.com/watch?v=CicnGW43Ukw

(เปิดฟังด้วยเน้อ เพราะมากๆ)

เช้าวันจันทร์ เช้าอันนี้แสนธรรมดาในช่วงเปิดเทอม มันคงเป็นเช้าที่เป็นฝันร้ายสำหรับใครบางคน รวมถึงเป็นฝันดีสำหรับใครบางคน ยังไงก็ตามทั้งหมดนี้ก็ต้องเข้ากล่องที่มีชื่อว่าโรงเรียนอยู่ดี

  "นักเรียนทำความเคารพ"

  ""สวัสดีครับคุณครูไอรีส""

  ตามธรรมเนียมเมื่อครูเข้ามาในห้องเรียน พวกเรานักเรียนทั้งหลายนำด้วยหัวหน้าห้องต้องลุกขึ้นมาทำความเคารพ

  หญิงสาวขนาดตัวที่เล็กและบอบบาง  มีผมสีดำมัดทรงทวินเทล และดวงตาสีแดงโกเมน คำนิยามโลลิน่ารักง่ะ ในชุดอาจารย์สีดำจนนึกถึงรัตติกาล พร้อมสะพายกระเป๋าหิ้วไซส์โตด้วย

  ถ้าเป็นนักเรียนใหม่มีหวังคงเรียกเธอว่าเด็กน้อยแน่ ทั้งที่ความจริงเธออายุ23แล้ว ซึ่งชื่อของเธอคือไอรีสนี่เอง

  "สวัสดีนักเรียนทุกคน วันนี้ครูจะมีเรื่องมาบอกทุกคนเกี่ยวกับใบสมัครที่ส่งไปเมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมานะจ้ะ"

  ไอรีสหยิบกองเอกสารออกมาจากกระเป๋าหิ้ว มาวางลงบนโต๊ะหน้าห้องเรียน เผยให้เห็นเอกสารที่รวบรวมข้อมูลใบสมัครของทุกคนในชั้นเรียนเอาไว้หมด

  "หลังจากที่ครูได้ตรวจดูนะ มีคนอยู่3คนที่ส่งในคอมเม้นต์ทั้งๆที่ต้องส่งในรูปแบบของลิ้งค์นิยายเด็กหรือdoc.google เอาล่ะ สิ่งที่ครูจะมาพูดก็คือเรื่องนี้"

  เธอค่อยๆหยิบเอกสารใบสมัครในกองอย่างระมัดระวัง โดยเธอได้หยิบมา2แผ่นที่มีชื่อเขียนบนหัวมุมกระดาษว่า เฟลกับไฮน์อยู่คนละแผ่น มาแสดงให้นักเรียนในชั้นดู

  "นี่คือตัวอย่างที่ถูกต้อง หรือส่งมาแค่ลิ้งค์ที่ไม่คลิกให้เข้าไปยังข้อมูลแบบPurelieก็ได้ไม่ว่ากันนะนักเรียน"

   ุทุกคนพยักหน้ารับโดยเฉพาะคนที่ส่งมาผิดนั้นพยักหน้างั่กๆรั่วๆเหมือนอยู่ในคอนเสิร์ตเพลงร็อคแล้วต้องโยกหัว

  "วันนี้ครูได้ทำแผ่นพับวิธีส่งใบสมัครตัวละครที่ถูกต้องไปแล้ว เท็ดดี้ช่วยครูแจกหน่อยนะ"

  "ค้าาา"

  จากนั้นทั้งไอรีสและเท็ดดี้ก็ได้เริ่มช่วยกันแจกแผ่นพับให้ทุกคนในชั้น

  ในแผ่นพับนั้นจะมีข้อมูลเกี่ยวกับการส่งใบสมัครที่ถูกต้องเบื้องต้น ทั้งหมดดังนี้

  1.ก็อปข้อมูลจากตอนใบสมัครให้หมด

  2.เปิดนิยายในDek-Dหรือในอะไรก็ได้ไว้สำหรับสมัครตัวละคร พร้อมไปตั้งค่าให้นิยายสามารถก็อปข้อความได้

  3.นำข้อมูลที่ก็อปไว้ใส่ลงในนิยาย(ในช่วงแบบร่าง)

  4,กรอกข้อมูลเกี่ยวกับตัวละครลงไปให้ครบ(คำเตือน ห้ามแต่งมาให้แมรี่ชูหรือก็คือแต่งไม่ให้มันเทพเกิน เช่น นิสัยดีเกินนน ถนัดใช้อาวุธทุกชนิด พวกนี้ห้ามอย่าเลย และขออย่าส่งมาแบบสุกเอาเผากิน ลวกๆ เผางาน ฯลฯ)

  5.เมื่อเสร็จเรียบร้อย ตรวจทานอะไรให้ดีแล้วก็เผยแพร่ลงเว็บในหมวดอื่นๆซะ

  6.เข้ามาในนิยายที่เปิดรับสมัครตัวละคร ก็อปลิ้งค์ใบสมัครที่เราเผยแพร่ไปในเว็บลงในช่องคอมเม้นต์

  7.คลิกซ้ายลากลิ้งค์ไปสุดในช่องคอมเม้นต์ แล้วกดที่ตัวไอคอนรูปโลกกับโซ่

  8.เมื่อมีหน้าต่างเด้งออกมาให้ใส่ลิ้งค์ใบสมัครลงไป จากนั้นคลิกการเปิดหน้าลิ้งค์และเลือกรูปแบบการเปิดเข้า พอเสร็จก็กดOK

  9.กดส่งคอมเม้นต์โลด!

  "แย่แล้วล่ะคุณครูไอรีส! แมกซี่เค้า.....!!"

  จู่ๆเแบร์ลินที่ไม่รู้วิ่งหน้าตาตื่นมาไหน วิ่งพรวดพราดเปิดประตูห้องเรียนดังปังแรงๆเหมือนจะมีเรื่องใหญ่ๆมา

  "มีอะไรแบร์ลิน?"ไอรีสสงสัย

  "ตอนนี้ ตอนนี้แม็กซี่ไม่รู้เค้าคลุ้มคลั่งอะไรไม่รู้จับคนมาเป็นตัวประกันที่บนดาดฟ้าโรงเรียนแล้ว!"

  ""หาาาาาาาาาา!!""

  "เราควรรีบจะไปเกลี่ยกล่อมดีกว่านะคะ ไม่งั้นสถานการณ์จะยิ่งแย่ไปกว่านี้แน่!"

  "เข้าใจแล้วแล้วเดี่ยวจะไปเอง"

  "รีบๆหน่อยนะคะ!"

  ณ ดาดฟ้าโรงเรียน

 "ว้ากกกกกกกก!"

  บนดาดฟ้าโรงเรียนซึ่งเป็นลานกระเบื้องกว้าง มีเพียงแผงลูกกรงเหล็กสูงนับ3เมตรกั้นไว้ไม่ให้ตกลงไป มีนักเรียนชายร่างยักษ์ผู้มีรอยบากบนหน้าจนน่ากลัวปานยากูซ่า กำลังจับชายที่สวมหน้ากากไว้เป็นตัวประกันโดยมีปืนจ่อขมับตัวประกันอยู่

  "ทำไมว่ะ!? ทำไมมม!?"

  "แล้วกรูจะไปรู้เรื่องมั้ยว่ะ!"

  ผั่ว!

  "หุบปากกกกก!!"

  "ใจเย็นๆก่อนแม็กซี่"

  ทันใดนั้นไอรีสที่ขึ้นมาถึง เธอก็รีบพูดห้ามแม็กซี่ก่อนที่เขาจะทำอะไรเลยเถิดไปมากกว่านี้

  "ไอรีส อย่างเธอมันจะไปเข้าใจชั้นได้ อย่ามายุ่ง!"แมกซี่ตวาดใส่พร้อมชักปืนหันมาทางไอรีส

  ทว่าไอรีสยังคงความเยือกเย็นไว้ได้ พยายามพูดเกลี่ยกล้อมต่อไป

  "เดี๋ยวก่อนสิแม็กซี่ พูดให้ฉันฟังก่อนก็ได้นะว่าเกิดขึ้นกับนาย บางทีฉันอาจจะช่วยได้"

  "ได้! ในเมื่ออยากจะรู้นักงั้นชั้นจะบอกก็ได้ เมื่อวานนี้!"

  "โอเค เมื่อวานนี้"

  "ไปดูโปเกม่อนXYZตอนจบมา!"

  "ดูโปเกม่อนจบ?"

  "ว้ากกกกก! ไอ้เห้!! ไอ้พวกมึงทีมงานสมองมึงคิดสันตีนอะไรอยู่ว่ะ!!?"เขากู่ร้องอย่างบ้าคลั่ง แล้วนำความบ้าคลั่งนั้นไปลงกับตัวประกันด้วยการรัดคอจนแทบหายใจไม่ออก

  "เดี๋ยวๆสิ! สรุปมันเกิดอะไรขึ้นล่ะ?"


  "ก็ซาโตชิน่ะสิ! กูอุตส่าห์เชียร์แมร่งให้ชนะแชมป์เปี้ยนลีคสักครั้งเสียที แล้วที่มันเห้อะไร!? ขนาดมันมีไอ้กบนินจาเทพและปิกาจูยังเสือกทะลึ่งแพ้แบบWTFอีก! แม่มเอ้ย!! คนดูเค้ามาดูซาโตชิชนะในรอบ20ปีไม่ใช่แพ้นะโว้ยไอ้เวร!!!"



  ขอสตั้นท์5วิครับ........

  .

  .

  .

  .

  .

  .

  ข้อมูลเพิ่มเติม https://writer.dek-d.com/cammy/story/viewlongc.php?id=125456&chapter=426

  สมองไอรีสเริ่มกลับมาประมวลผลอีกครั้งหลังติดสตั้นท์

  "เดี๋ยวๆ สรุปคือ...นายโมโหกับตอนจบ...ของโปเกม่อนXYZ....ก็เลยไประบายอารมณ์ด้วยการจับตัวประกันใช่มั้ย......ถูกป่ะ?"

  เขาพยักหน้ารับ

  "แถมตอนจบซาโตชิยังลาจากเซรีน่าอีก! ไอ้สัส! ตูเป็นFCซาโตชิ X เซรีน่านะโว้ย!!"

  "สรุป....มันเกี่ยวอะไร....กับตูกันว่ะ......?"ตัวประกันที่สวมหน้ากากหมาป่าถามทั้งๆที่ยังโดนรัดคอเป็นงูเหลือมรัด

  "มึง....มึง......ทั้งๆที่รู้อยู่ว่ากูช็อกกับตอนจบสุดหอกหักแห่งปี2016อยู่ มึงยังจะมาเผือกแถมมาสูบบุหรี่ให้กูเป็นโรคมะเร็งปอดอีก ทุกๆวันนี้ตั้งแต่เด็กยันโตจนปอดกูจะดำแล้วโว้ยเว้ย! รู้เปล่าว่ากูจะเหลือเวลาชีวิตอีกแค่2เดือน ทั้งที่กูไม่ได้สูบบุหรี่เลยสักครั้ง!!"

  "............."ไอรีสที่ได้รู้เรื่องนี้ถึงกับช็อก ไม่คิดว่าอีก2เดือนเขาจะไม่มีชีวิตอยู่ในโลกอีกต่อไปแล้ว

  นี่แหละครับท่านผู้อ่าน บุหรี่นั้นอาจทำให้เรารู้สึกดีในได้แค่สั้นๆเท่านั้นเอง แต่ผลกระทบยาวมหาศาลต่อให้ไม่สูบก็โดนไปด้วย อย่าลองดีกว่านะครับเพื่อคนที่เรารักและชีวิตของพวกเราเอง......

  "อีกอย่างมึงมาปกปิดหน้ามึงด้วยหน้ากากไอ้ผู้คุมนรกแตกจากเกมประหารบาปอีก! เอ็งตายยยยย!!"

  กล่าวจบแม็กซี่ปลดแขนออกจากคอตัวประกันหน้ากากหมาป่า ก่อนจะผลักร่างตัวประกันไปกระแทกชนกับแผงลูกกรงเหล็กอย่างแรงท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน

  "แม็กซี่อย่านะ!"ไอรีสรู้ดีว่าเจ้าตัวจะทำอะไรกันแน่เลยรีบห้าม

  เปรี้ยง!

  แต่มันlายไปแล้วเขาออกแรงสุดตีน จัดการถีบร่างของตัวประกันทะลุลูกกรงเหล็ก และส่งร่างตัวประกันร่วงหล่นสู่พื้นเบื้องล่างอย่างรวดเร็ว!

  "ทุกคน อย่าลืมไปดูSin Hurtingน้าาาาา ตอนนี้จะถึงไคลแม็กซ์แล้วววว ลาก้อยยยยยยยยยย"

  พลั่ก!

  ร่างของตัวประกันผู้อับโชคก็ได้ร่วงลงกระแทกกับพื้นคอนกรีต ร่างกายกระแทกเน้นแหลกแหลว แตกกระจายเป็นส่วนๆ ซอสมะเขือเทศเหลวสาดกระจายไปทั่วบริเวณย้อมให้พื้นคอมกรีตสีเทาหม่นเป็นสีแห่งความตาย เป็นอันจบชีวิตไปอีก1ชีวิตในที่สุด

  ปล.ขอR.I.P. ไว้ ณ ที่นี่ด้วย........



-----------------------------------------------------------------------------------------

  ดูแก้ขัดไปพลางๆก่อนะจ้ะ:)