เดอะคริสคอท ตอนประตูมิติกับตำนานแห่งผู้กล้า

ลำดับตอนที่ #1 : ความในใจผู้เขียน

    หลายครั้งที่ผมได้มีโอกาสเข้ามาอ่านบทความ  นิยาย  และงานเขียนต่างๆจากเวปเด็กดี  และรู้สึกชื่นชมกับงานเขียนเหล่านั้น  หลายเรื่องเขียนได้ดีจนเป็นที่ยอมรับและได้ตีพิมพ์เป็นรูปเล่มสร้างความภาคภูมิใจให้กับนักเขียน    แต่ที่สำคัญคือเวลาที่ผมได้อ่านเหมือนกับว่าเรากำลังหลุดเข้าไปอยู่ในอีกโลกหนึ่ง    โลกในจินตนาการที่แสนวิเศษ  แว็บหนึ่งในความคิดของผมได้มีประกายเล็ก ๆ เกิดขึ้น  นั่นคือ การที่เราได้อ่านจินตนาการของคนอื่นแล้วเกิดความรู้สึกชอบและสนุกแล้ว  ถ้าเรานำจินตนาการของเราออกมาแบ่งปันคนอื่นบ้างจะดีไหมนะ  ด้วยความคิดนี้จึงทำให้เกิดโครงเรื่องงานเขียนเรื่องนี้ขึ้น  มันอาจเป็นงานเขียนที่ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น  ไม่ได้แปลกใหม่อะไรเลย  แต่อย่างน้อยมันก็เต็มเปี่ยมไปด้วยจินตนาการของคน ๆ หนึ่ง ที่อยากจะให้ผู้อื่นได้รับรู้  แต่การเขียนนั้นมันช่างยากกว่าการคิดหลายเท่านักการจะถ่ายทอดความคิดออกมาเป้นถ้อยคำภาษาให้คนอ่านแล้วเข้าใจตามที่ผู้เขียนต้องการสือนั้นมันช่างยากเหลือเกินสำหรับคนที่ไม่ได้เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ทางการเขียนอย่างผม  แต่ก็ยังมีคำหนึ่งที่ผมยืดเป็นกำลังใจให้กับตัวเองนั่นก็คือคำว่าพรแสวงที่ใครต่อใครมักจะเอามาพูดเชิงขบขัน  หลายครั้งที่ผมรู้สึกท้อเพราะไม่รู้จะดำเนินเรื่องยังไงต่อดี  หลายครั้งที่ผมเอาต้นฉบับไปให้ใครต่อใครลองอ่านก็ได้รับทั้งคำติ  คำชม  หลายครั้งผมเกือบถอดใจและล้มเลิกความตั้งใจไปแล้ว  แต่เมื่อได้เข้ามาเปิดอ่านเรื่องราวต่าง ๆ ในเวป  ได้ไปเดินดูหนังสือตามร้าน  ความคิดนี้มันก็กลับมาอีก  ท้ายที่สุดนี้ผมก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับคำแนะนำจากผู้รู้  และยินดีรับคำติชมจากผู้อ่านทุกท่าน  ขอบคุณครับ TDMAX