คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เล่นของสูง [Shownu x Kihyun]
“เฮ้ยยยยย
มีนโสนั่เหาอยู่รนี้้วยโว้ยยยยยย” นี่มันอะไรันไอ้เพื่อนบ้า
“ฮยอนอู
มึไม่ิะหานเีย้าให้หายเหาบ้อ่อวะ” ฮยอวอนพูพร้อมับเินมานั่้าๆฮยอนอู
“มีไป็เท่านั้นอ่ะ
ูมีเพื่อนแบบพวมึู็มีวามสุแล้ว” ผมอบฮยอวอนทั้ๆที่ยั้มหน้าเล่นเม
“เพื่อน็ใ่ว่าะอยู่ับมึลอนะเว้ย”
มินฮยอเสริมบ้า
“เออ เพื่อน็ือเพื่อน
แฟน็ือแฟนิวะ” ูฮอนพูพร้อมับนั่ล้าๆฮยอวอน
“พวู็ใ่ว่าะอยู่ับมึลอเวลา
ู็้อไปเทับแฟน ไปเที่ยว ไปเอา(?)ับแฟน” ฮยอวอนอบลับูฮอน
“….” ฮยอนอูเียบ
ทำให้บรรยาาศรอบายอนนี้เียบไปหม
......
“โอ้ยเหี้ย!! พั! ูเล่นมาั้นานพวมึทำพัหมเลย” หลัาที่เียบไปสัพัฮยอนอู็ะโนออมา้วยวามโมโห
“หาแฟนมาเล่น้วยิ”
ูฮอนพู
“พวมึหยุยุยใหู้มีแฟนสัที
ูเบื่อ!!” ฮยอนอูวาโทรศัพท์และเยหน้ามาุยอย่าริั
“มึิูนะ ถ้าูมีแฟน
ู้ออยอบแท อยเอาใใส่ อยาไ้ไรู็้อให้ เินู่ายให้หม
พออน็้อ้อ แทนทีู่ะอยู่โสๆแบบนี้ไปัวนเียว เินู็ใ้นเียว
สบายะาย” ฮยอนอูพ่นแร็ปรัวๆนเพื่อนๆใ
“มึไม่ลอเปลี่ยนวามิแบบนั้นล่ะ
ารเอาใใส่นมันูน่ารัออนะ ไ้เ้าใถึหัวอนๆนั้น
บนโลไม่มีใริเหมือนันหมนะ” มินฮยออธิบาย้วยวามใเย็น
“ิสะว่า
มึไ้รู้ใอีน อีน็รู้ใเรา ใแลใอ่ะ
ถึมันะทะเลาะันบ้าแ่มัน็ทำให้เ้าใันมาึ้น” ฮยอวอนเอ็อเสริม
“พอๆไร้สาระ” ผมพูัประโยและลุึ้นเรียมัวลับหอทิ้ให้เพื่อนผมมันนั่เหวอันอยู่แบบนั้นแหละ...
ีวินี้ผมโสมาลอั้แ่เิเลยล่ะ
นอนนี้ม.6ละ ผมไม่เยิที่ะมีแฟน้วย้ำเพราะมันน่าเบื่อ ้ำา แ่พอเพื่อนๆพูมาแบบนั้นผม็เยินะที่ะเปิใบ้า
แ่ลัวนน่ะสิ สมัยนี้อยู่ยาึ้นทุวัน เฮ้ออ..
ุบ!!
ระหว่าที่ิเรื่อแฟน
ผม็เินไปนับผู้ายร่าเล็นหนึ่ ถ้าูร่าวๆน่าะม.6เหมือนนะ
เหมือนผมเยเห็นมันเินผ่านห้อผมบ่อยๆ
“อโทษรับ
ผมไม่ไ้ั้ใริๆรับ” ผู้ายนนั้นรีบอโทษึ้นมาและเ็บอที่หล่อน
ผมึ่วยเ็บอีแรและไ้สบาับเานนั้น
ผู้ายอะไรทำไมสวยัวะ แปลเพศหรอ?
“เป็นผู้ายหรอรับ”
ผมถามแบบรๆระหว่าเ็บหนัสือ่วย
“็ใ่สิรับ5555”
ผู้ายนนั้นหัวเราะับำถามอผม
“ผมโนทับ่อยแล้วล่ะรับ
หน้าผมหวานเหมือนผู้หิน่ะ5555” เร!
สวย สวยมา ทำไมผม้อเิน้วยเนี่ย
“ผม ยู ีฮยอนนะรับ”
ีฮยอนลุึ้นแนะนำัว
“อ่า.. ผม น
ฮยอนอูรับ” ผมเอ็รีบแนะนำัว้วยเ่นัน
“หล่อัเลยนะรับ
ผมอยามีหน้าเ้มๆแบบนี้บ้าั555” นี่มันอะไรันเนี่ยยยย -////-
“มันีๆ็ไ้รับ”
ผมทำหน้านิ่ลบเลื่อนวามเิน
“ถ้าไม่รีบมาผมอวนฮยอนอูไปร้านาแฟหน้าโรเรียนอนนี้ไ้มั้ยรับ”
“ะ..ไ้รับ” ผมยิ้มอ่อนๆให้ีฮยอน
1 ม.่อมา
“เรียนสายอะไรอ่ะรับ”
ีฮยอนถามึ้นมา
“ศิลป์-ำนว นายล่ะ”
“เหมือนันเลย
ว่าๆมาิวันมั้ย ะสอบแล้วนะ ^^” ีฮยอนส่ยิ้มหวานๆมาให้
แ่เ้าะรู้ัวมั้ยนะว่ายิ้มนั่นทำให้ผมโรอบเลย
ผมเอแล้วล่ะ เนื้อ2้อนอผมมมมมมมมมมม (เนื้อู่)
ผ่านไป 20 นาที
ผมับีฮยอน็ุยเี่ยวับโรเรียนและทำให้ผมรู้ว่าีฮยอนเป็นนทีุ่ยเ่มา
วนเ้าประเ็นทุเรื่อแถมยัิลอีนะ นเราทำไมทำให้ผมหลใหลไ้นานี้
“ฮยอนอู้อเรานานี้
เราเินนะ5555” นั่น มีอ่อยยัยบ้า ><
“โทษที
เราไม่เยเอผู้ายหน้าหวานนานี้555” นี่เป็นรัแรพบ
และรัลอไป
“ลับหอันเถอะ
มัน่ำมาแล้วนะ” ีฮยอนเรียพนัานเ็บเินและเินออมาาร้าน
“ลับหอีๆนะ
ระวั้วย้วย” ผมบอีฮยอน้วยวามเป็นห่ว แหม
หน้าหวานนานั้นผมไม่ยอมให้ไปเสียบริสุทธิ์ับใรนอาผมเ็า!! ิไรเนี่ย
“อบในะ นาย้วย ^^”
โอ้ยยยย พี่ะายแล้ว
“ฝันีนะ ฮีโร่อัน”
ีฮยอนพูพร้อมับอาารเินหน่อยๆและเินลับไปแบบไม่มีมอน้าหลัเลยว่า
แทบะละลายแล้วว
‘ฮีโร่อัน’ โอ้ยย บ้าไปแล้ว เ้าทำให้เิอาารรัแล้วล่ะ
นนี้ือนแรและนสุท้ายอผมเลยไ้มั้ย ทำไมึูันนานี้นะหมูอ้วน
- วัน่อมา -
“มึ
ูเอเนื้อ2้อนแล้วว่ะ”
เ้าวันถัมาเมื่อผมมาโรเรียน็พบเพื่อนๆสุหล่อนั่รวมแ๊ที่หลัห้อ ผมึเินเ้าไปหา้วยวามสุแบบเ็มอิ่ม
“ใรวะ” ทั้สามนนั้นพูพร้อมันและหันหน้ามาทาผมที่อนนี้หน้าบานเป็นระ้
“ีฮยอนห้อ้าๆเรา”
“เย!!” ทั้สามนใับื่ออนที่ผมบอไป
“ใไรันวะ”
“เล่นอสูนะมึเนี่ย”
มินฮยอพู
“โหย
นนี้ือผู้ายที่เป็นัวท็อปอเหล่าเ็นัเรียนในโรเรียนนี้เลยนะเว้ยพี่ฮยอนอูรับ”
ูฮอนลุึ้นมาระิบ้าหูผม
“แ่ีฮยอนเ้าวนูไปแเ้เมื่อวาน” ผมไม่สนหรอที่ะเป็นัวท็อปอใรหลายๆน
เพราะผมะไม่ปล่อยให้ีฮยอนเป็นอใร เ้าืออผม!
“รู้ว่าเสี่ย
แ่้ออลอ รู้ว่าเหนื่อย ถ้าอยาไ้อที่อยู่สู”
ฮยอวอนร้อเพลึ้นมาเป็นารแวผม
“มึระวัลิสิทธิ์”
ูฮอนเสริม
“เอาริหรอวะมึ” ฮยอวอนถามผม้วยวามัวล
“ูไม่ยอมหรอ
ีวินี้ทั้ทีูเิมาเอรัแรพบนานี้ ู้อทำให้ไ้”
“อยารั็้อเสี่ย ไม่อยาให้เธอเป็นเพียภาพในวามฝัน”
มินฮยอร้อึ้นมา เอาอีละอีพวนี้
“ลำบาลำบนไม่สนใ ะเียะายสัเพียใ็ีว่าปล่อยเธอไปาัน” ทั้สามนร้อเพลนี้ึ้นมาพร้อมัน
“หลุมรัริๆ เพราะรัริๆ เธอไม่ว่าัน” ผมร้อท่อน่อานั้นทำให้ทั้สามนแวผม้วยวามใ
็นี่มันรั้แรที่ผมริัับวามรันานี้นี่นา..
“ีฮยอน วันนี้มาที่สวนอไม้หลัโรเรียนหน่อยนะ” ผมใหู้ฮอนฝาไปบอีฮยอนเพราะผมะแสน์บายรอรนี้เพื่อสารภาพรัไ
“เอ่ออ...โอเๆ เราอไปห้อสมุแปปน้า” ีฮยอนูลัเล
แ่็อบลไปสำเร็ล่ะู!!
- สวนอไม้ -
“อ้าว ฮยอนอู มีอะไรหรอ” ผมที่ำลัยืนหันหลัให้ับีฮยอนอนนี้เพราะำลัถือ่ออไม้และเรียมเพลที่ะร้อเพลมาเอไพรส์
“าู นอมัน โบโ ิบพอ ีนึน แน มัม
นอา อัลรัือมยอน แฮ
ฮายันโนยอ
ือแ นัล ารัแฮูิล
ฮายันโนยอ
I wanna
love your heart
ฮายันโนยอ
ือแ นัล เยปอแฮ ูิล
ฮายันโนยอ
ือแนึน เยปึนอล....”
“ -/////-
” เมื่อฮยอนอูร้อเพลเสร็ ็นัุ่เ่าและยื่น่ออไม้ออมาทำให้เห็นอาารเินอีฮยอน
แ่ฮยอนอู็เินไม้แพ้ัน
“เราอบีฮยอนั้แ่แรเอเลย เราไม่เยรู้สึีับใรนานี้ เรามั่นใเลยนะว่าเรารัีฮยอนมา
ถึแม้ีฮยอนะอยู่สูนาไหน เรา็ไม่ยอมแพ้ เราะเอาีฮยอนมาเป็นอเราให้ไ้
เพราะีฮยอนือนแรและนสุท้ายในีวิเรา”
“….”
“ีฮยอนะปิเสธเรา็ไ้นะ” ผมเริ่มไม่แน่ใับอารม์อนรหน้า
“เราอโทษนะ”
“....” นั่นไ
“เราไม่ไ้อบฮยอนอู”
“….”
“แ่เรา็รัฮยอนอูมานานแล้วเหมือนันนะ ^///^”
วรั้ยยยยย ฮีโร่อีฮยอนนี่น่ารัมั้โลยเนาะอิอิ
อบุที่เ้ามาอ่านนะะ
นิยายะอัพทุๆวัน วันละ 1เรื่อ แ่ถ้าพิเศษ็ 2เรื่อนะะ
รัทุโนนนนนนนนนน
ความคิดเห็น