What did I do? - นิยาย What did I do? : Dek-D.com - Writer
×

    What did I do?

    อะไรกัน? มันเกิดขึ้นได้.ยังไง? นี่ผมทำอะ.ไรอยู่เนี่ย? ผม.ทำอะไร.อยู่? เสียงสั่นๆตะกุกตะกัก มันเป็นเสียงของผู้บัญชาการนั่นเอง

    ผู้เข้าชมรวม

    177

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    177

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:52 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "What did I doing?" ตอนที่1

     

     

    เวลา 1:30 ของวันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2567 (ค.ศ. 2025) ประเทศไทย จังหวัด ชลบุรี

     

    กริ๊ง..!!!

    เอื้อมมือขวาจากใต้ผ้าห่มไปกดนาฬิกาปลุกอันนั้น   แกร๊ก

     

    ลุกขึ้นนั่ง ยื่นขายาวแผ่ออกไปที่เตียงนอน มีอาการงัวเงีย ตาสลึมสลือ ในหัวมึนเล็กน้อย

    ใช้เวลาเรียกสติสักพัก แล้วลุกขึ้นจากเตียงนอนอย่างรวดเร็ว             รู้สึกหัวสมองของผมเริ่มแล่นแล้ว

     

    ผมนึกขึ้นได้ว่า วันนี้เป็นวันสำคัญมากๆวันหนึ่ง วันนี้จะทำพลาดไม่ได้เด็ดขาด ก่อนหน้านี้ผมเตรียมพร้อมมาดี ก่อนทำสิ่งนั้นผมต้องดูแลสุขภาพกายและจิตใจเป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าผลจากการฝึกฝนจะได้มามากเกินพอ แต่ผมยังไม่รู้สึกพอ ในเวลาสำหรับการเตรียมตัว ผมจึงบริหารกายและใจให้เข้มแข็งขึ้นอีก ให้สมกับเป็นหัวหน้าพวกนั้นหน่อย

     

    ตอนนี้ผมตื้นเต้นเล็กน้อยและรู้สึกมันจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มันช่างแตกต่างจากวันซ้อมจริงๆ

     

    ถึงแล้วสินะ มันมาแล้ว ต้องทำให้ได้ ต้องสำเร็จเท่านั้น

     

    ผมลุกขึ้นจากเตียง ทำหน้าขึงขังจริงจังเดินมุ่งหน้าเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ต้องเปิดไฟ เพราะผมชักชินกับความมืดที่นี่แต่ไหนแต่ไรแล้ว ผมทำธุระส่วนตัวอย่างที่เคยปฏิบัติเป็นกิจวัตรประจำวัน (เช่น อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน สระผม ถ่ายหนักถ่ายเบาและแต่งตัว)

     

    เมื่อเสร็จเรียบร้อย ผมรีบมาตรวจความเรียบร้อยของเอกสาร ทั้งๆที่ก็ตรวจเช็คอย่างละเอียดตั้งแต่เมื่อคืนอยู่แล้ว แต่เพื่อความไม่ประมาท จึงเช็คอีกรอบ อีกทั้งยังมีสิ่งจำเป็นและสิ่งบันเทิงต่างๆที่ต้องเอาไป สิ่งเหล่านี้สำคัญมากและเป็นส่วนหนึ่งที่พลาดไม่ได้

     

    อ๊ะ! ใช่! แล้วจดหมายล่ะ? จดหมาย จดหมาย จดหมายอยู่ไหน? วางเอาไว้ตรงไหนนะ? ให้ตายสิ

     

    อ้อ เจอแล้ว! เจอแล้ว มันอยู่นี่นี่เอง ในลิ้นชักที่ค่อนข้างรกของผม นี่ก็เป็นสิ่งสำคัญอย่างหนึ่ง

     

    เอาล่ะ! ทุกอย่างเรียบร้อยดี

     

    ผมออกจากห้องเดินเข้าไปในห้องครัว ถือจดหมาย 2 ฉบับและกระเป๋าอีก 1ใบ ตอนนี้ผมต้องหาอะไรกินรองท้องก่อน จะเรียกว่าอาหารเช้าก็ได้ มันจะเป็นอาหารเช้าที่แสนจะเช้า แต่อาหารเช้าจริงๆเอาไว้กินบนนั้นก็ได้ ผมวางกระเป๋าและจดหมายไว้บนโต๊ะ แล้วเปิดตู้เย็น หยิบซองขนมปัง แยมสตรอเบอรี่ที่ผมชอบมาทำอาหารเช้า

     

    วันนี้เป็นวันสำคัญ วันที่จะต้องทำหน้าที่นั้นให้สำเร็จและสมบูรณ์ที่สุด วันที่จะต้องไม่มีความผิดพลาดอย่างเด็ดขาด ห้ามผิดพลาดเด็ดขาด ต้องสำเร็จเท่านั้น ผมคิดแต่เรื่องนี้มาตลอด ความรู้สึกของผมมีแต่แบบนี้เท่านั้นที่ผมสามารถบรรยายมันออกมาได้

     

    ถ้าสำเร็จ มันจะเป็นก้าวสำคัญก้าวหนึ่งของมนุษยชาติและประเทศนี้

     

    ถ้าผิดพลาดหรือล้มเหลว. มัน

     

    มัน มันหมายถึงชีวิตของผม แล้วความพยายามของผมและเพื่อนๆก็จะสูญเปล่า

     

    พ่อแม่ผมจะภูมิใจหรือเปล่าถ้าเกิดผิดพลาด? ภูมิใจว่าลูกตัวเองตายอย่างมีเกียรติที่สุด อาจเป็นที่รู้จักดีในด้านบวกไปทั่วโลก หรืออาจจะเป็นที่รู้จักในด้านลบก็ได้ รวมทั้งประเทศชาติด้วย ชาติจะสูญเสียทรัพยากรและเงินเป็นอย่างมาก ถ้าเกิดผิดพลาดขึ้นมา

     

    หรือว่าพ่อแม่ของผมรวมทั้งพ่อแม่ของเพื่อนจะเรียกร้องความยุติธรรม หากความผิดพลาดมันเกิดจากความสะเพร่าขององค์กร

     

    หรือจะผิดหวังสำหรับคนที่อยู่บนนั้นรวมทั้งผมที่ทำหน้าที่นั้นผิดพลาดเสียเอง

     

    ในทางกลับกัน ถ้าสำเร็จพ่อแม่จะต้องยินดีอย่างแน่นอน จะมีเสียงเฮดีใจไปทั่วประเทศ แล้วเราก็เริ่มปฏิบัติการเพื่อความก้าวหน้า

     

    ผมเหลือบดูนาฬิกา เวลา!!! อ๊ะ! เวลาขนาดนี้แล้ว มัวมานั่งคิดเรื่องนี้อยู่ได้ ผมกินขนมปังหมดไป 4 แผ่นแน่ะ รองท้องได้ดีทีเดียว ผมหยิบจดหมาย 2 ฉบับที่วางอยู่บนโต๊ะเมื่อกี๊แล้วเดินเข้าไปในห้องของพ่อแม่โดยไม่หยิบกระเป๋าไปด้วย เพราะมันยังไม่จำเป็น จดหมายที่ว่าเป็นจดหมายลา ถึงแม้การลากับครอบครัวจะทำไปตั้งแต่เมื่อหลายปี และ เมื่อวานก็เป็นเลี้ยงส่งครั้งสุดท้าย

     

    พ่อแม่ไม่ชอบล็อกประตูห้องผมจึงเข้าไปได้สบายๆ วางจดหมายไว้บนโต๊ะเครื่องแป้งแล้วเร่งรีบออกจากห้องไป ต่อไปเป็นห้องของน้องสาว ยัยนี่ก็มีนิสัยไม่ชอบล็อกประตูเหมือนกัน มีผมคนเดียวที่ชอบล็อก

     

    ผมเปิดเข้าไป เห็นน้องสาวตนเองนอนอยู่บนเตียง 

     

    โอ้โฮ! นอนดิ้นจริงๆ ดูไม่ได้เล้ยน้องสาวชั้น

     

    ผมวางจดหมายไว้บนโต๊ะทำงานที่เรียบร้อยตรงข้ามกับสภาพโต๊ะของผม

     

    ผมออกจากบ้านมา ระหว่างนั้น ผมได้ยินเสียงเหมือนนาฬิกาปลุกแว่วมา.. ช่างมัน ไม่เกี่ยวกับเรา ในมือซ้ายถือกระเป๋า มือขวาถือกุญแจรถ กดรีโมทควบคุมสั่งให้ประตูรถปลดล็อก เดินไปที่รถในที่จอดรถของตัวบ้าน ในขณะที่กำลังเปิดประตูรถ

     

    อรุณสวัสดิ์ มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังมาจากข้างหลัง

     

    เฮือก มันทำเอาผมสะดุ้งเฮือก

    ใคร..!?

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น