ล็อกเป้าหัวใจนายมาเฟีย

“รังรักของเราฉันจะเป็นคนจัดการเอง ส่วนเรื่องค่าตัวอยากได้เท่าไหร่ก็บอกมาได้เลย ดูจากการแต่งตัวมีรสนิยมใช้ได้” มือบางลูบใบหน้าคมอย่างหลงใหล

“พูดเองเออเองคนเดียว เป็นบ้า?”

“ระดับคุณวาเลนไทน์ คำพูดควรทะนุถนอมผู้หญิงสวยแสนบอบบางอย่างฉันหน่อยสิ” ใบหน้าสวยซบลงบนอกชายหนุ่มอย่างมีจริต เธอรู้ว่าเขาพยายามควบคุมสติอารมณ์อยู่ เสียงลมหายใจฮึดฮัดไม่พอใจดังขนาดนั้น แต่ดันถูกใจทุกอย่างที่รวมเป็นผู้ชายคนนี้

“ในเมื่อรู้ว่าเป็นใคร ไม่มีคนบอกหรือไงว่าไม่ควรเข้าใกล้”  วาเลนไทน์มองหญิงสาวที่นั่งบนตักอย่างพิจารณา ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา สืบเรื่องเขาได้เร็วเกินไป

“ไม่มี รู้อย่างเดียวว่า อยากได้  และ ต้องได้เท่านั้น”

---

“พี่ไทน์ อย่าเงียบได้มั้ย เลเน่ไม่ได้ตั้งใจโกหกเรื่องท้อง”

“..............”

“ขอโทษที่อยากผูกมัด เลเน่คิดน้อยไป ใจคิดเเค่อยากครอบครองพี่ไว้เพียงคนเดียว”

“..............”

“เลเน่รักพี่” เธอมองเขาทั้งน้ำตา วันนี้เธอมั่นใจว่าทั้งหัวใจยกให้ชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความรักทั้งหมดที่มี

“เเต่ฉันไม่ได้รักเธอ”

“..............” ดาร์เลเน่ถึงกับพูดไม่ออก ทั้งที่เผื่อใจมาเเล้ว เเต่ก็ยังแอบเข้าข้างตัวเองคิดว่าเขาอาจใจตรงกัน ความจริงคือเขาไม่ได้คิดอะไร สิ่งที่ได้รับรู้ทำให้เธอจุกจนเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ

“นั่นสินะ ลืมไป คงไม่มีผู้ชายคนไหนรักผู้หญิงที่เป็นเเค่คู่นอน แถมยังอยากใช้เล่ห์เหลี่ยมจับตัวเอง ในเมื่อพี่รู้ความจริงเเล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องรับผิดชอบ อิสระของพี่ เลเน่คืนให้” เธอยิ้มให้เขาก่อนจะรีบเดินออกมา ไม่อยากร้องไห้ให้เขาสมเพชผู้หญิงเเบบเธอไปมากกว่านี้