คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ถ้าคุณเลิกมอง ผมจะยอม
อนที่ 2
ถ้าุเลิมอ ผมะยอม
"ไปันเถอะ" ีนายมอหน้าเลาอเาแล้วเอ่ยึ้น
"อบุมาเลย่ะที่แวะมาใ้บริาร" ุมเอ่ยึ้นเมื่อรู้ว่านทั้สอำลัะออาร้านอเธอไป
"ไว้ผมมาใหม่นะรับ" ีนายอบลับ้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม่อนะเินออาร้านไป
"ุม อบุมานะะ" หิสาวในุเรสสีหวานเอ่ยึ้นพร้อมับ้อมัวลเล็น้อยอย่าสุภาพ
"้วยวามยินี่ะ"
"พบฟ้าไป่อนนะะุม"
"แล้วพบันใหม่นะะ" ุมเอ่ยลาพร้อมับเผยยิ้มสวยออมา ่อนะเห็นพบฟ้าเินามเ้านายอเธอออไป
เวลา่อมา
รถยน์ันหรูวิ่ไปามถนนเส้นยาวใน่วสายอวันวุ่น ๆ อย่าเ่นทุวันที่ผ่านมา โยมีสาวสวยในุเรสสีหวานเป็นนับ นเมื่อรถสีำยี่ห้อัอนิ่สนิทเพราะิไฟแ ็ทำให้พบฟ้านึบ้าเรื่อึ้นมาไ้
"เ้านายะ ในานอามีผู้หิทาลิปสิสีแมาร่วมาน แบบนี้ะ...'' พบฟ้ารีบหันมอายใบหน้าหล่อเหลาที่นั่อยู่้า ๆ เธอ้วยสายาื่นระหนระนวามัวลใ แ่ไม่นานวามรู้สึนี้็ไ้ถูลบออไป้วยำอบอีนาย
"ไม่้อห่ว ผมแ้ท่านประธานเริไปแล้วเี่ยวับเรื่อนี้"
"่ะเ้านาย" พบฟ้าอบลับ้วยวามรู้สึสบายใ เธอลืมเรื่อนี้ไปไ้อย่าไร หาเิอะไรึ้นับเ้านายเหมือนรั้ที่ผ่านมา มันเป็นเรื่อผิพลาสำหรับเธอและเป็นเรื่อลำบาสำหรับเา
อาสนวิหารอัสสัมั
ใ้เวลาราว ๆ หนึ่ั่วโมในารเินทา และแล้วีนายับพบฟ้า็ไ้เินทามาถึสถานที่ัานแ่อุอัลเลนและุไมันาในรอบเ้า
"สวัสี่ะท่านประธานีนาย พิธีำลัะเริ่ม เิ้านในไ้เลย่ะ"
"รับ"
พบฟ้าเินามีนายเ้าไปในานแบบิ ๆ ึ่านแ่ัึ้นในโบสถ์ที่มีสถาปัยรรมามและเ่าแ่แบบสมัยเรอแน็อส์และนีโอลาสสิ ารออแบบเ่นนี้ะมีลิ่นอายอโธิผสมผสานันอย่าเห็นไ้ัเน ั้แ่ัวโบสถ์ึ่เป็นอิสีส้มทรล้ายโบสถ์ริส์ในยุโรปแบบโบรา ภายในโบสถ์็ุมโทน้วยสีล้ายอิเ่นัน
พื้นโบสถ์ปูหินอ่อน เพานสูโ้โอ่โถและมีเสาลมแบบโรมัน หน้า่าประับระสี บอเล่าเรื่อราวในพระัมภีร์ทั้ั้นบนและล่า ่าูยิ่ให่และหรูหรา พบฟ้าเินามีนายเ้าไปนั่รม้านั่สีน้ำาลอ่อนทรยาว ้านหน้าือสถานที่ประอบพิธีล่าวำสาบานอู่บ่าวสาว
ไม่นานเ้าบ่าวไ้เินเ้ามาในานพร้อมับนรีบรรเลึ้น ายัวสูรูปร่าสันทัในุสูทสีาวบริสุทธิ์เาือ 'ุอัลเลน' หนุ่มใบหน้ามายสายามเ้มุัน ยิ่พบฟ้าไ้มอเ้าบ่าวนนี้ยิ่ทำให้เธอรู้สึว่าเามีพลัและมีเสน่ห์บาอย่าที่น่า้นหา
"ละ หล่อมา" พบฟ้าเอ่ยเสียเบาออมา วามหล่อเหลาอุอัลเลนทำให้พบฟ้าพูออมาเือบไม่เป็นภาษา พบฟ้าอสารภาพเลยว่าเธอละสายาาใบหน้ามายอเ้าบ่าวนนี้ไม่ไ้เลย
"นั่นมันสามีนอื่นนะุ" ีนายพูเือนสิอพบฟ้าเสียเ้มพร้อมับมอมาที่เธอ เพราะเาันเผลอไ้ยินำที่พบฟ้าพูออมา
"หล่อมาริ ๆ ุไมันาไปเอเ้าบ่าวนนี้ที่ไหนัน" พบฟ้ายัเอ่ยื่นมวามหล่อเหลาุอัลเลน่อไป โยไม่ไ้สนใำพูอเ้านายัวเอเลย
"แล้วนที่ยืนอยู่้าุไม่หล่อหรือยัไ?" ีนายเอ่ยถามเสียนิ่เรียบแ่แฝวามริั วาม้อเม็ไปที่เลานสวยอเาล้ายับไม่พอใ
"วันนี้เ้านาย็ยอมให้เ้าบ่าวสัวันเถอะ่ะ" พบฟ้าอบลับ แ่สายาหวาน่ำอเธอไม่ไ้ละาเ้าบ่าวรหน้าไปไหน
"ถ้าุเลิมอเ้าบ่าวแล้วหันมามอผม ผมะยอมใหุ้อัลเลนสัวัน" ีนายเอ่ยเสียเ้มออมา ส่ผลให้พบฟ้ารู้สึว่าเ้านายอเธอไม่ไ้พูเล่นอย่าแน่นอน
พบฟ้าละสายาาเ้าบ่าวสุหล่อแล้วหันมาสบาับเ้านายอน เพราะเธอแปลใับน้ำเสียและำพูแบบนี้อีนายที่ไม่เยไ้ยิน พบฟ้าไม่แน่ใเลยว่าเ้านายอเธอิอะไรอยู่ถึไ้พูอะไรทีู่มีวามนัยแบบนี้ออมา
แ่็่ามันเถอะ... ไม่ว่าเาะิอะไรอยู่ เธอ็มัะทำใีสู้เสือและเอาใเ้านายไว้่อน พบฟ้า่อย ๆ เผยยิ้มว้าอย่าสใสรมุมปาหยัสวยออมา แล้วส่สายาหวาน่ำอย่าที่มอุอัลเลนให้ับีนาย่อนะเอ่ยำที่เ้านายอเธออบฟัออมา
"สายาอันมอแ่เ้านายเสมอ่ะ"
ำอบอพบฟ้าส่ผลให้หัวใอีนายเ้นแร รอยยิ้มสใสบนใบหน้าสวย ๆ อเธอทำให้ีนายแทบไม่อยาละสายาาเธอไปไหน นัวสูอมยิ้มออมาแล้วเอ่ยึ้น
"อบไ้ี สมับเป็นุ"
"อบุ่ะเ้านาย" พบฟ้ายิ้มว้าอบรับผู้เป็นเ้านายพร้อมับ้อมัวลเล็น้อยอย่าสุภาพ
ไม่นานประูโบสถ์ถูเปิอออีรั้ เ้าสาวนสวยถูเปิัว้วยุแ่านสีาวอลัาร ระโปรยาวถูลารพื้นทาเิน เธอือ'ุไมันา' ลูสาวนเียวอบริษัทยัษ์ให่้านอาหารแ่แ็และเรื่อื่มำพวน้ำอัลม
หลัาเ้าสาวเินเ้ามาในพิธี่อนะ้าวเ้าไปยืนรหน้าเ้าบ่าว พิธีล่าวำสาบานึเริ่มึ้น บรรยาาศโยรอบเ็มไป้วยวามปลื้มปิิและอบอวลไป้วยวามสุอู่บ่าวสาว รวมไปถึผู้นที่เ้ามาร่วมเป็นสัีพยาน
"ผมะรัและูแลุไมันาเพียนเียวลอไป"
"ัน็ะรัและูแลุอัลเลนเพียนเียวลอไป"
นั่นือำสาบานที่เ้าบ่าวและเ้าสาวไ้สัา่อหน้าันและัน้วยรอยยิ้ม พบฟ้าึหวัว่าสัวันะไ้เอ่ยำ ๆ นี้ับใรสันที่เธอรั เมื่อ่อนพบฟ้าไม่เยสนใเรื่อวามรัเลยเพราะมั่วแ่ยุ่ับาน ีนายันพบฟ้าเป็นอย่ามาเพื่อให้เธอลายเป็นนเ่และฝึให้เธอทำานอย่าไม่มี้อผิพลา ีนายทำให้พบฟ้าเ่รอบ้านนลายมาเป็นเลา้าายเา
ทุนในบริษัท่ารู้ี ว่าพบฟ้าือเลาหมายเลหนึ่ที่อยู่เีย้าีนายนเาประสบวามสำเร็ ำแหน่นี้ไม่มีใรสามารถมาแทนที่เธอไ้ และีนายะูมั่นใเสมอเมื่อมีพบฟ้าทำานอยู่้าายเา
ลอเ็ปีที่ผ่านมา พบฟ้าไม่มีเวลาเป็นอัวเอเลย เธอ้อเรียนรู้านอย่าหนัและอยาะพันาัวเอ เธอไม่มีเวลาเลิานที่แน่นอน เ้านายเรียหาเธอเวลาไหนเธอ็เลือที่ะไปพบเาเสมอ เพราะเ้านายมัะให้่าอบแทนที่สูมาับเธอ พบฟ้าไม่มีเวลาแม้ระทั่ะไปออเับใร เพราะทุวันนี้เธอ็แทบะลุอยู่ับเ้านายเือบะ 24 ั่วโม
แ่หลัานี้ทุอย่าะเปลี่ยนไป เมื่อบุเิหล่นทับและไ้ประทานโ้อนให่ให้ับเธอ มันปลล็อเป้าหมายและวาม้อารทุอย่าให้ับเธอ แ่ิน้ำา็แทบะไหล เพราะเธอสู้อทนทำานมาลอเ็ปีที่อยู่ับีนาย และแล้ววันที่เธอะไ้หลุพ้นาำแหน่นี้็ใล้มาถึสัที
"ยิ้มอะไร?" ีนายเอ่ยถามเลาอเา้วยน้ำเสียนิ่เรียบแฝวามสสัย เพราะเามอพบฟ้าอยู่นานและเห็นว่าเธอแอบยิ้มรุ้มริ่มอยู่นเียว
"ปะ เปล่า่ะ" พบฟ้ารีบปิเสธแล้วหลบสายาอีนาย นัวสูั้ใะเ้นเอาำอบับเลานสวย หาแ่มีเสียหนึ่ัึ้นะ่อน
"ประธานีนาย อบุมาที่มาร่วมาน" เป็นเสียอท่านประธานเริ ุพ่ออุไมันาเอ่ยแทรเ้ามา ส่ผลให้ีนายและพบฟ้ารีบหันไปมอามเสียนั้น ่อนะ้อมัวลอย่าสุภาพให้ับท่านประธานเริ
"ยินีมาเลยรับ อบุท่านมาที่เิผมมาร่วมาน"
"ุละหุไปหน่อยอโทษทีนะ" ประธานเริเอ่ยออมาพร้อมับยมือึ้นับหัวไหล่อีนายเบา ๆ
"ไม่เป็นไรเลยรับท่าน ่วเ้าผมไม่มีานที่ไหนพอี แ่าน่ว่ำผมไม่ไ้มา้อออภัย้วยนะรับ"
"พอีเย็นนีุ้ีนาย้อไปานเปิบาร์ใหม่อเพื่อนที่สนิทันมา่ะ ้อออภัยท่านประธาน้วยนะะ" พบฟ้ารีบเอ่ยแท่านประธานเริแล้ว้อมัวลเพื่ออโทษแทนเ้านายเป็นนัย ๆ
"ผม่าหาที่้ออโทษ แวะทาน้าว้วยัน่อนสิที่สวน้าอาสนวิหาร"
"รับท่าน" ีนายอบรับพร้อมับยิ้มออมา้วยวามยินีให้ับท่านประธานเริ ่อนะเินไปที่สวน้าอาสนวิหารเพื่อร่วมรับประทานอาหารับแนอื่น ๆ
>>>>>>>>>>>>>
ความคิดเห็น