ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตำราดาบสวรรค์
เทพาบปลปล่อยาบออไปทำลายศัรู!
ผู้พิทัษ์หออยสวรร์ล่าว"ปีศาร้ายส่ำราาบสวรร์อเ้ามา บริเวนี้ถูัเรียม่ายลไว้แล้ว ผู้พิทัษ์หออยสวรร์นอื่นปิล้อมเ้าไว้แล้ว"
เทพาบในุลุมสีาวอ่อนที่ีาพร้อมทั้เส้นผมอันยุ่เหยิับเลือที่เปรอะเปื้อนอยู่บนร่าาย
เทพาบวาามอไปรอบๆ
ุลุมสีาวอเทพาบที่เปรอะเปื้อนเลือพริ้วไหวามสายลมราวับธสราม
แม้เาะอยูุ่สูสุอโลเพียั่วราว แ่เลือับอาบย้อมร่าายอเา นเป็นสีแอย่ารวเร็ว มันอาบย้อมพื้นิน
ที่เายืนอยู่!
เทพาบ สามารถเ้าใเรื่อราว่าๆ เาถูใส่ร้ายเาเพียแ่นเหล่านั้น ้อารำราวิาาบสวรร์ เพียอย่าเียว
เทพาบล่าว"อนิา.....โลเ็มไป้วยผู้นที่โลภ แล้วผู้ใะอยู่อย่าสบสุ วามสุในอนนี้ เป็นเพียแ่วามสุปลอมๆ น่าสสาร น่าสสารริๆ!"
เทพาบหัวเราะอย่าแผ่วเบาพร้อมับมอูวันทร์ที่มืสนิท ราวับมันำลับอว่า โลใบนี้ไม่หลเหลือแสสว่า
ผู้พิทัษ์หออยสวรร์ล่าว"เ้าปีศาร้าย เ้าำลัทำสิ่ใ! ไม่ว่าเ้าะมีแผนารใแ่มันะไม่สำเร็ อนนี้มีนมาล้อมเ้าทุทิศทาล้วเ้าะทำสิ่ใไ้!?"
ผู้พิทัษ์หออยสวรร์ ผู้นำนวนมา อำลั่าๆ
่า็สัมผัสถึ วามแปลประหลา? ที่เิึ้นับเทพาบ
ร่าายอเทพาบ แ็ทื่อราวับเสาร์หินนายัษ์ ที่ั้รระห่าน ราวับว่าไม่มีใรสามารถ ทำให้ร่าายที่ั้ร ล้มลไปไ้!!!
ผู้พิทัษ์หออยสวรร์ อำลั่าๆ
่า็มาสำรว? ร่าายอเทพาบ
แ่พวเา ไม่พบสิ่ใ นอาวามว่าเปล่า?!
ผู้พิทัษ์หออยสวรร์ "ะโนเสียั้อพื้นที่~!ำราาบสวรร์อยู่ไหน?"
เทพาบลืมาื่น!!! ราวับมันเป็นปาิหาริย์
อำลั่าๆ ผู้นำนวนมา ็พลันใ
ผู้พิทัษ์หออยสวรร์ล่าว"เายัไม่าย?. พวเราทุนเรียมพร้อมสำหรับาร่อสู้!"
วาอเทพาบพร่าเลือนใสุ่นเหมือนระที่ไม่ัเน
เาไม่แทบไม่สามารถมอเห็น วาอเา ่อยๆสูเสียารมอเห็น!!!
ในะที่เา่อยๆ สูเสียารมอเห็น
เทพาบลอบิอยู่ภายในใ"ำราาบสวรร์มีุ่าเินไป หานพวนี้ไ้มันไป ินแนแห่นี้ะไม่มีวามสบสุ อีลอไป! ้า้อทำทุอย่า เพื่อให้ำราาบสวรร์ ไม่อยู่ใน น้ำมืออนพวนั้น"
ฟิ้ว ลำแสสีทอ ที่สว่าไสว พุ่ออไปราวับเป็นลูระสุนปืนให่!
ำราาบสวรร์ถูส่ออไป
อำลั่าๆพุ่ัวไปามลำแสสีทอ
เพื่อะเอาำราาบสวรร์
บึ้ม ปราาบอเทพาบ!!!
มาปิั้นเส้นทาออำลั่าๆ
ปราาบอเทพาบ ปิั้นผู้นนับแสน
ปราาบอเาเหมือนาบอเทพเ้า
เ่นเียวับปราาบอเทพเ้า
มันสามารถหยุผู้นนับแสนไ้
ผู้พิทัษ์หออยสวรร์โมีร่าายอเทพาบ้วยวามโรธั!!!
ารโมีอผู้พิทัษ์หออยสวรร์
็พลันหยุล!!!
่อนที่ะถึร่าายอเทพาบ
ร่าายอเทพาบ ็ล้มลเหมือนับ้นไม้ที่เหี่ยวเา!
ร่าายอเา ไม่เหลือร่อรอยีวิ.!
ร่าายอเทพาบ่อยๆสลาย
เป็นฝุ่นผราวับเทพาบไม่เยมีัวน
ัภาพไปที่ำราเ่าๆ
ำราเ่าๆหล่นลมาาท้อฟ้า
เปรี้ย!. สายฟ้าำราม! ราวับมันำลัโรธ! พายุโหมระหน่ำ!
ฝนหนัราวับผู้นำลัร้อไห้!..
ำราเ่าๆร่วหล่นลมาผ่านาลเวลาผ่านห้วมิิ
ำราเ่าๆเ้าสู่ร่าายอเ็น้อย
าลเวลาไหลผ่านเหมือนน้ำที่ไหลไปามทา
วันเวลาผ่านไปรวเร็วเหมือนวามฝัน
สิบปี่อมาเหมือนผ่านไปเพียั่วราว
แสสว่าสาส่อราวับฤูใบไม้ผลิ·?
สายลมโปรยปราย ผ่านาลเินทาอันยาวนาน:
แม้ะอยู่ในรารีที่มืมิ หมู่บ้านนี้ยัสว่าไสว:
มันเป็นแสสว่าาโมไฟในวันเทศาลลอยโมไฟ
ที่นี่ือหมู่บ้านแสแห่ภูเาเหยาหยวน
ภายในฤหาสน์แห่หนึ่ที่ทรุโทรม
เ็หนุ่มในเสื้อลุมสีาวอ่อนราวับนัปรา์ัวน้อย
มีวาสีาวเหมือนหยอันบริสุทธิ์
มีเส้นผมสีม่วเหมือนอัมี
เาำลัูแสโมไฟที่ำลัล่อลอยโบยบิน~:
พร้อมับเล่นพิเพลไป้วย♪
เสียพิเพลอันไพเพราะ เหมือนับเสียอเทพธิา
มันสามารถรัษาิใอันอ่อนแออผู้นไ้
ายลึลับล่าว"เ้าำลัเล่นพิเพลอยู่หรือ.? ิเอ๋อัวน้อยอ้า"
เ็หนุ่มที่ำลัเล่นพิเพล็หยุล
เาหันลับไป าราวะท่านพ่อ
ายลึลับล่าว"ไปเินมแสโมไฟในยามวิาลัน วันนี้พวเรา ะแสสว่า มีวามสุเ่นเียวับแสสว่าอโมไฟ"
ิเอ๋อล่าวท่านพ่อ ้าะสว่าไสว เหมือนับแสสว่ายิ่ให่เหมือนภูเาเหยาหยวนแห่นี้ ้าะเป็นแบบนั้นไ้หรือไม่"
ายลึลับลอบิอยู่ภายในใ"ลูายอ้าไร้เียสานั เาไม่รู้ว่าโลยิ่ให่เพียใ ิเอ๋อลูสามารถยิ่ให่สว่าไสวไ้ เพียแ่ลูะทำไ้หรือไม่"
ายลึลับล่าว"ไปันเถอะวันนี้ือวันี"
ายลึลับับมืออันนุ่มนวล ราวับเป็นผิวสัมผัสอ้อนเม
ายลึลับล่าว"ไปันเถอะลูายอ้า ไปมแสสว่าอโมไฟัน"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น