ชีวิตนี้...ขอมอบแด่เธอ[5]
ตอนนี้ ตอนที่ 5 แล้วน้าค้าบ ช่วยติดตามกานหน่อยยยย
ผู้เข้าชมรวม
102
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
วันต่อมาฉันรีบแต่งตัว เพื่อที่จะไปเผด็จศึกกับนายโชจิ ฉันออกจากบ้าน ประมาณ 7.10 น. พอฉันกำลังจะเข้าโรงเรียน นายโชจิก็มายื่นรอหน้าโรงเรียนแล้ว
“ ว่าไงจ๊ะ ยัยแพนด้าที่รัก มาโรงเรียนเร็วจังเลยนะ ” โชจิมองหน้าฉันด้วยรอยยิ้มแสนหวานของเขาโดยที่มีสาวๆ มารุมล้อม
“ ใครเป็น แพนด้าที่รักของนายฮะ เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย ” ฉันมองโชจิด้วยความโกรธ
“ ปะๆ เข้าโรงเรียนได้แล้ว เดี๋ยวอาจารย์ว่าเอานะ ” โชจิชวนฉันเดินเข้าโรงเรียน
“ นายก็เดินเข้าไปก่อนสิ จะมารออะไรฉัน ” พอฉันพูดเสร็จโชจิ ก็เดินเข้าโรงเรียน
สักพักเขาก็หายไปไหนแล้วไม่รู้ เด็กโรงเรียนนี้ช่างเยอะเหลือเกิน ฉันมองโชจิว่าเขาหายไปไหน สักพักเขาก้อโผล่มาข้างหลังฉันแถมยังแอบหอมแก้มฉันไป 1 ทีอีกซะด้วย
“กรี๊ดด.................นายทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง นายอยากตายหรอฮะ ตั้งแต่ฉันเกิดมาฉันยังไม่เคยโดนใครหอมแก้มนอกจากพ่อและแม่ของฉันเลยนะ” ฉันเริ่มหน้าแดงและฉันก็ด่านายโชจิเป็นชุดทั้งๆที่ สายตาผู้คนมองมาที่เรา ~ O ~
“นี่ ยัยแพนด้า เธอกรุณาพูดเบาๆหน่อยได้แมะ ฉันแสบแก้วหู ” นายโชจิทำน่าทะเล้นใส่ฉัน
“ถ้าเทอไม่อยากให้ฉันทำแบบนี้อีก เธอก้อต้องมาเป็นแฟนฉันสิ” นายโชจิทำท่าจะเข้ามาหอมแก้มฉันอีก
“อ๊ายยยยย ออกไปนะ ฉันจะไม่เปนแฟนนายเด็ดขาด” ฉันปฎิเสธนายโชจิอย่างสิ้นเชิง > ~ <
“ ไม่เป็นไร สักวันเธอจะต้องรักฉัน” เขายิ้มให้ฉันและเขาก็เดินขึ้นเรียนไป
ฉันเดินขึ้นห้อง วันนี้เรียนก็เรื่อยๆเหมือนทุกๆปี ฉันก็เรียนๆเล่นๆ บางคาบถ้าวันไหนสอนสนุกฉันก็เรียน บางคาบสอนแล้วง่วงฉันก็จะเม้าท์แตกกับนังโอริ
“ นี่แก น้องโชจิของฉันเป็นยังไงบ้าง ฉันไม่ค่อยได้เจอเลยนะ ตั้งแต่วันนั้น” โอริพูดเหมือนกับโชจิเป็นแฟนของเธอ และโอริก็ยิ้มมั่นใจเสมอๆ
“แหม โอริ ไม่ค่อยจะเท่าไหร่เลยนะ 55” ฉันหัวเราะเพราะฉันพูดตัดบท ยัยโอริ
“ ก็นิดหน่อยเองนะ มิ แกก็ปล่อยๆฉันไปเหอะ ” โอริพูดด้วยสายตาอ้อนวอนฉัน
“โอเคๆ ฉันยอมเธอแล้วๆ” ฉันยิ้มตอบรับ ^ 0 ^
ผลงานอื่นๆ ของ T-zqeeze ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ T-zqeeze
ความคิดเห็น