ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Colours ความรักหลากสี

    ลำดับตอนที่ #4 : I'm uncontrollable ฉันไม่สามารถควบคุมได้[100%]

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.พ. 51


    "เอ่อ เอาละครับ ผะ ผมเป็นผู้รับหน้าที่แทนพิธีกรคนเก่านะครับ" พิธีกรคนใหม่พูดอย่างเก้ๆกังๆ สายตาคอยเหลือบมองไปที่ น้ำ 

    "เอ่อ เชิญผู้เข้าแข่งขันคนต่อไปเลยแล้วกันครับ"

    การแข่งขันดำเนินต่อไปเรื่อยอย่างราบรื่น(หรือเปล่า) แพรวนั้นสภาพสบักสบอมโดนหามออกไป ส่วนมินนี่กลับออกมาอย่างยังฟิตจัด

    "เฮ้อ อยากจัดการต่ออ่ะ ยังไม่เหนื่อยเลย หรือเธอว่าไงน้ำ" มินนี่เอ่ยถาม

    "..." 

    "เฮ้อ" น้ำนั่งนิ่งเงียบและสงบนิ่งจนน่ากลัว ทำให้ทั้งมิคกี้และมินนี่ต้องถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

    "เอ่อ เอาล่ะครับ ต่อไปผมจะเอ่ยชื่อ ผู้เข้าแข่งขันรอบต่อไปนะครับ เอ่อ มุกตาภา กับ พัชรินทร์ ครับ เชิญออกมาได้เลยครับ"

    น้ำลุกเดินไปอย่างสงบนิ่ง เด็กสาวเงียบเสียจนทุกคนหวาดผวา พอเธอก้าวไปที่ไหนคลื่นฝูงชนก็แหวกทางให้ เธอเดินตรงไปที่สนามประลองอย่างไม่เกรงกลัวใคร แล้วยืนรออย่างสงบ

    ฝ่ายคู่ต่อสู้นั้น เป็นสิ่งมีชีวิต(?)ที่มีน้ำหนักมากล้น เธอแบกร่างกายมหึมาพร้อมน้ำหนักปานช้างขึ้นมาเวทีแล้วจ้องเด็กสาวร่างบางเขม็ง ทำให้ทุกคนเกิดความคิดที่ว่า 'ไม่รอดแน่'

    "เอ่อ มีใครจะบอกยอมแพ้ไหมครับ"

    "..."

    "ถ้างั้นเริ่มเลยแล้วกันครับ"

    สิ้นเสียงกรรมการทั้งสองยังคงยืนนิ่งสนิท จนน่าแปลกใจ ก่อนที่น้ำจะแสดงสีหน้าเบื่อโลกเต็มทนแล้วพูดว่า

    "เธอน่ะ ถ้าไม่อยากเจ็บปวดก็ยอมแพ้จะดีกว่านะ" 

    "ไม่มีทาง" คู่ต่อสู้ยังยืนยันคำเดิม พร้อมโถมเข้าใส่น้ำ กำปั้นถูกง้างขึ้นหมายชกให้เละ!

    เสี้ยววินาทีนั้นทุกคนต่างปิดตาเพราะกลัวภาพที่จะเกิด แต่ทว่าทุกคนก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่ามือขาวบางของน้ำถูกยกขึ้นเพื่อรับแรงนั้น

    "ทำได้แค่นี้หรอ" น้ำเสียงเย็นเอ่ย

    "ตาฉันบ้างก็แล้วกัน"

    ท่อนขาเรียวฟาดเข้าที่บริเวณท้ายทอยของหญิงสาวร่างยักษ์ด้วยความแรงและความเร็ว ทำเอาหญิงสาวถึงกับตาปรือ

    "หึ" น้ำแค่นยิ้มแล้วหันหลังเดินจากไป

    "เดี๋ยวก่อน ฉันยังไหว"

    "เหอะ ยังมีสติอยู่อีกหรอ"

    น้ำเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาวร่างยักษ์ แล้วนั่งลงแล้วพูดว่า

    "พอแล้วดีกว่า ฉันไม่โหดเหี้ยมกับผู้หญิง แค่นี้ก็พอแล้ว อย่าให้ฉันลงมือมากกว่านี้ เกรงว่าจะคุมตัวเองไม่อยู่เอา พักผ่อนซะดีกว่าเถอะ พัชชี่"

    ว่าเสร็จก็หันหลังเดินออกไป

    คำพูดไม่กี่ประโยคกลับทำให้หญิงสาวรู้สึกดีใจที่ยังมีคนเป็นห่วงตน(ยังไง)

    "เดี๋ยวก่อนขะ ขอฉันเรียกเธอว่า เจ้าหญิงได้ไหม เพราะเธอทำให้ฉันรู้สึกอำนาจและ และ..."

    "จะยังก็แล้วแต่ เอาไว้ฉันชนะค่อยเรียกอย่างนั้นก็แล้วกัน บ๊ายบาย พัชชี่"

    น้ำเดินแหวกที่นั่งไปนั่งอยู่กับที่อย่างสงบท่ามกลางความชื่นชมของรุ่นน้องและรุ่นพี่

    ทางด้านเหล่าปริ๊นซ์ทั้งหลาย

    "ยัยนั่นแปลกๆ แกว่าม่ะ"

    "ยังไง"

    "ก็ตรงที่..."

    "ยัยนั่นก็ดูธรรมดาออก อาจจะเก่งไปหน่อยแต่ก็ธรรมดาหน่า"

    "แกคิดว่างั้นหรอ"

    "อือ"

    "มาถึงการชิงรอบสุดท้ายแล้วนะครับ แน่นอนครับว่าผู้เข้ารอบชิงชนะเลิศก็คือ คุณมุกตาภา กับ คุณ เจสสิก้าครับ เชิญทั้งคู่บนเวทีเลยครับ"

    สิ้นเสียงกรรมการ ผู้เข้าท้าชิงรอบชิงชนะเลิศก็ก้าวเข้ามาบนเวที อีกฝ่ายนั้นเมื่อเห็นน้ำนิ่งไม่ทำอะไรจึงเริ่มเปิดฉากจู่โจมโดยการเงื้อมือตบในทันที

    เพี้ยะ!

    "อะไรกัน หน่ะ ยืนให้ตบชัดๆ เลยนี่นา"

    "นั่นซิ" นักเรียนที่นั่งชมอยู่เอ่ย"

    "ขอบใจ" น้ำเอ่ยเสียงเย็น "ฉันมองแต่แรกแล้วว่า เธอคงไม่เหมือนคนที่ผ่านมา หวังเธอคงทำให้ฉันเอาจริงได้นะ แล้วก็ขอบใจที่ช่วยให้ฉันตื่นเต็มที่"

    กล่าวจบน้ำก็เริ่มเปิดฉากโดยใส่ไม่ยั้ง ทั้งสองต่างสู้กันโดยไม่มีใครยอมใครอย่างสูสี แต่ทั้งนี้มันยิ่งทำให้เดาผลการแข่งขันไดยากขึ้น

    ทางด้าน มินนี่ & มิคกี้

    "เฮ้อ ฉันดีใจจังที่ยอมแพ้ตั้งแต่ยกแรกๆ" มินนี่เอ่ย

    "ก็สมควรอยู่หรอกนะ ถ้าต้องมาเจอกับน้ำก็คงแย่" มิคกี้เอ่ยตอบ ตาจ้องมองไปที่สนาม

    "ก็คงงั้น"

    บนสนามประลอง...

    "โอ้โห ไม่น่าเชื่อเลยนะครับทั้งสองสู้กันได้อย่างสูสีทีเดียวครับ แต่ทว่านะครับถ้าสังเกตุดีๆ มุกตาภายังไม่ได้ใช้มือเลยซักนิดเดียวนะครับ ในขณะที่เจสของเราใส่ไปเต็มที่แล้ว นี่มันอะไรกันเนี่ย" พิธีกรเอ่ย

    "ทำไมถึงไม่ใช้มือ" เจสเอ่ย

    "..."

    "นี่เธอ ฉันถามทำไมไม่ตอบห้ะ โง่รึไง"

    สิ้นประโยคนั้น เจสก็ได้รับรู้ว่าควรระวังปากตัวเองแค่ไหน น้ำเริ่มถูกความโกรธครอบงำ เจ้าตัวเริ่มเข้าปล่อยหมัดด้วยแรงเต็มที่ แน่นอนว่าเจสอาจจะหลบได้ แต่เมื่อความเร็วของหมัดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เจสถึงได้รู้ว่าตนหลังชนฝาเสียแล้ว

    "รู้ไหม ฉันอยากจะเตือนเธอไว้อย่างนะ ว่า I'm uncontrollable ฉันไม่สามารถควบคุมได้ ไปเสียใจภายหลังเถอะนะ"

    น้ำปล่อยหมัดเต็มแรงเข้าที่ท้องของเจส ทำเอาถึงกับกระอักเลือดออกมา ต่อด้วยขาเรียวยาวที่ฟาดเข้าไปเต็มแรงที่ลำตัวท่อนบน ก่อนที่เจสจะล้มพับลงไป แต่ดูเหมือนน้ำจะยังไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เธอยังลงมือกับเจสต่อไป ร้อนถึงมิคกี้และมินนี่ต้องรีบวิ่งลงมาที่สนาม

    "เปิดประตูเร็ว" มิคกี้เอ่ย

    "ไม่ได้เข้าไปไม่ได้นะ"

    "เปิดเถอะน่า ไม่งั้นยัยนั้นตายแน่" มินนี่เอยอย่างร้อนรน

    "เร็วเข้าซิ"

    "ครับๆ"

    มิคกี้ตรงเข้าอ้อมด้านหลังแล้วหาโอกาสล็อคตัวน้ำเอาไว้แล้วพาออกมาข้างนอกสนาม

    "น้ำๆ ฟังนะ สงบสติอารมถ์เอาไว้ๆ

    "ใช่ๆ"

    "ฉันไม่ชอบให้ใครมาด่า" น้ำตอบเสียงเย็น ทำท่าจะเข้าไปอีก

    "หยุด หยุดได้แล้ว ฉันขอร้อง นะน้ำ" มิคกี้เอ่ยด้วยน้ำอ้อนวอน บวกกับมินนี่ที่นั่งทำตาเว้าวอนอยู่ข้างๆ ทำให้น้ำใจอ่อนลง ก่อนจะพูดว่า

    "ฟังเอาไว้นะ เจสสิก้า ครั้งหน้าเธอไม่รอดแน่"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×