คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #308 : สัมภารก เอ้ย...สัมภาระก่อนไปอินเดีย
#ซุบซิบกับสะใภ้อินเดีย
ตอนอีห่านจะไปอินเดียแรกๆนี่ตระเตรียมข้าวของจากไทยไปหลายอย่างมาก คิดว่าจะหาที่อินเดียไม่ได้ แต่เอาจริงๆบางอย่างมันหาได้ แต่บางอย่างที่ควรหาได้กลับหาไม่ได้ซะงั้น แล้วมีอะไรบ้างล่ะ... (ขอพูดถึงที่บังกาลอร์เท่านั้น)
1. แรกๆอีห่านกังวลเรื่องปากท้องมาก คือ เอาพวกน้ำปลา ซีอิ๊วขาว น้ำมันหอย ผงปรุงรส เครื่องแกง น้ำพริก บลาๆ โหย...เยอะ...หอบไปอินเดียประหนึ่งจะเอาไปขาย ก่อนจะพบว่าบางอย่างมีขายที่อินเดียในซุปเปอร์มาร์เก็ตที่นั่น ยี่ห้อหลักๆ เห็นจะเป็น Real Thai , พันท้ายฯ (Pantai)
- น้ำปลา มีขาย แต่หอบจากไทยไปดีกว่า เอายี่ห้อที่เป็นขวดพลาสติกไป เช่น ทิพรส จะได้ไม่เสี่ยงต่อการแตกแล้วเหม็นไปทั้งกระเป๋า เพราะน้ำปลาที่ขายที่อินเดียขวดเล็กกว่าขวดไซส์กลางที่ไทยอีก แต่ราคานี่เกือบสองร้อยรูปี ตีเป็นเงินไทยก็ร้อยกว่า ซื้อน้ำปลาไทยขวดใหญ่ๆได้สองขวดเลย
- ซีอิ๊วขาว มีขาย แต่หอบจากไทยไปดีกว่าเช่นกัน เหตุผลเดียวกับข้างบน ไซส์กับราคาเห็นแล้วปวดใจ ออ...ขวดพลาสติกมียี่ห้อเด็กสมบูรณ์
- น้ำมันหอย ไม่มีขาย หอบไปได้ ดีกว่าอดทำเมนูที่อยากกิน อันนี้อีห่านหอบของทิพรสไป เขาทำเป็นน้ำมันหอยแบบซอง สะดวกต่อการแพ็คใส่กระเป๋าเดินทาง ใช้ได้นานด้วย เทผสมน้ำ ง่ายๆ
- ผงปรุงรส ไม่มีขาย หอบไปเถอะ รสดี ผงชูรส อะไรพวกนี้
- เครื่องแกง มีขายแค่บางอย่าง เช่น เครื่องแกงกะหรี๊!!!! (เสียงสูง) , เครื่องแกงเขียวหวาน , เครื่องแกงเผ็ด สามเครื่องแกงนี้ร้านอาหารอินเดียที่ทำอาหารจีนมักทำอาหารไทยพวกแกงเขียวหวาน แกงเผ็ด แกงกะหรี่กันเยอะ ก็เลยมีขายมั้งคิดว่านะ (แต่รสชาตินี่...ละไว้ในฐานที่เข้าใจ อีห่านเคยสั่งแกงเขียวหวานไก่มากิน โอ้โห...แม่งไม่ใช่แกงเขียวหวานอะ มันคือ แกงกะทิกลิ่นเครื่องแกงเขียวหวาน คือ รสกะทิกับรสเครื่องแกงนี่แยกออกจากกันอย่างไร้ความสามัคคีมาก) ฉะนั้นถ้าใครอยากกินเครื่องแกงอื่นๆนอกจากนี้ก็หอบไปละกัน แต่อีห่านว่าหอบเอาจากไทยไปเถอะ ถูกกว่า เพราะราคาที่อินเดียนี่...ปาดเหงื่อ...แถมเคยเจอบางยี่ห้อสินค้าเก่าเก็บ กลิ่นแย่มาก
- น้ำพริก ไม่มีขาย หอบไปตามใจชอบ
- บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป อินเดียมีบะหมี่ไวไวขายนะ แต่เป็นรสแบบอินเดีย อีห่านชอบรสมาซาล่าซองเขียวที่สุด แล้วก็มีไวไวควิกแต่เป็นรสอินเดียอีกเช่นกัน รสไทยหาไม่เจอที่บังกาลอร์ ใครโหยก็หอบเอาไปตามใจ ออ...แม็กกี้ของอินเดีย คือ บะหมี่สำเร็จรูป แต่บ้านเรา คือ ซอส (ซึ่งก็คือยี่ห้อเดียวกัน) ฉะนั้นถ้าคุณไปขอแม็กกี้ หรือ ได้ยินคนพูดถึงแม็กกี้ ไม่ก็เห็นเมนูอาหารเขียนคำว่าแม็กกี้ นั่นหมายถึง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปนะจ๊ะ ไม่ใช่ซอส ที่นั่นไม่มีซอสแม็กกี้ขาย หอบไปเองเช่นกัน แนะนำว่าหอบไปเถอะ สามีอีห่านตอนแรกไม่รู้ว่ามีซอสแม็กกี้ เหมือนที่อีห่านไม่รู้ว่ามีบะหมี่แม็กกี้ สามีติดใจมาก แต่อีห่านเฉยๆกับบะหมี่แม็กกี้ บะหมี่ไวไวอินเดียอร่อยกว่า 5555+
ของกินเอาคร่าวๆแค่นี้ แม่งอย่างยาววววว 5555+
2. ถุงร้อนพลาสติก+หนังยาง คืออีห่านคิดถึงถุงร้อนกับหนังยางมาก แบบว่าที่อินเดียไม่มีขายอะ เขาไม่นิยมเท่าไร เวลาสั่งอาหารจากร้านอาหารมากิน หรือ ห่อกลับบ้าน ถ้าเป็นอาหารประเภทแกงเขาจะใส่ถ้วยพลาสติก ปิดฝาพลาสติก พันไว้ด้วยแรปพลาสติกกันหก ถ้าเป็นอาหารแห้งก็จะใส่ถ้วยพลาสติกปิดฝาเช่นกัน นานๆจะเห็นถุงพลาสติกใสสักที แต่เนื้อถุงพลาสติกใสที่ใส่อาหารเหมือนถุงก็อบแก็บบ้านเราอะ! ส่วนถุงหิ้วใส่อาหารถ้าไม่ใช่ถุงกระดาษที่เป็นเยื่อๆก็จะเป็นถุงก็อบแก็บสีดำแบบถุงขยะ 555+ แรกๆอีห่านไม่ชินอย่างแรง เลยคิดถึงถุงร้อนพลาสติกกับหนังยางบ้านเรามาก อย่างน้อยก็เอาไว้ใส่อาหารที่กินเหลือเข้าตู้เย็นได้ ไม่งั้นนะต้องเอาอาหารใส่ชามแล้วยัดเข้าตู้เย็น เกะกะพื้นที่มากกกกก ออ...ยางที่อินเดียมีนะ เห็นร้านอาหารใช้อยู่ แต่ไม่เคยเห็นขายตามซุปเปอร์มาร์เก็ตแบบบ้านเราเลย หาซื้อยากมาก หอบไปเองดีกว่า
3. ไม้กวาดดอกหญ้า อินเดียมีไม้กวาดนะ แล้วทำไมถึงอยากหอบไม้กวาดไป คือ ไม้กวาดดอกหญ้าอินเดีย เหมือนไม้กวาดทางมะพร้าวอะ มัดเป็นพู่ๆแบบพู่กัน ปลายแหลมๆ ไม่มีแบบแนวฉากแบนๆแบบบ้านเรา (จริงๆมีแต่หาซื้อยาก) โอ้โห...กวาดทีนี่แม่งลำบากลำบนมาก รู้สึกกวาดไม่เรียบสักที เรื่องนี้เคยคุยกะเจ๊ปุ๊กสะใภ้ภารตะรุ่นลายคราม เจ๊แกบอกว่าแกหอบเอาไม้กวาดไทยไปอินเดียเลย 55555+
4. ยารักษาโรค ใครมีโรคประจำตัวหรือไม่มีโรคอะไรแต่พกไว้กันฉุกเฉินเถอะ แนะนำยาที่ให้พกไป
- พาราเซตามอล แก้ปวด ลดไข้
- ยาแก้ท้องเสีย ท้องร่วง หรือ ยาแก้ปวดท้อง คือ น้ำกับอาหารที่อินเดียไม่ได้สะอาดขนาดบ้านเรา คนที่ท้องไส้ไม่แข็งแรงอาจท้องเสียได้ เคยมีคนรู้จักของแม่อีห่านตายเพราะท้องเสียท้องร่วงที่อินเดียมาแล้ว ระวังไว้ค่ะ
- ยาแก้แพ้ เราไม่รู้หรอกว่าเราจะแพ้ถั่วบางชนิดไหม เพราะอินเดียอาหารทำจากถั่วเยอะมาก แล้วก็ อากาศ ฝุ่น อะไรงี้อีก พกไว้ไม่เสียหลายค่ะ
- ยาทาแก้ปวดเมื่อย หรือ แก้แมลงสัตว์กัดต่อย
- ยาทาแผลสด
ถามว่าทำไมต้องพกยาไป ที่อินเดียไม่มียาขายเหรอ ร้านขายยามีค่ะ เยอะด้วย อย่างบังกาลอร์ ร้านขายยาชื่อ อพอลโล (เครือโรงพยาบาลอพอลโลที่มีชื่อเสียงในอินเดีย) นี่ผุดเป็นดอกเห็ดเลย แต่ไร้ประโยชน์สำหรับอีห่านมาก คือ การซื้อยาในอินเดีย ถ้าไม่รู้จักชื่อยา หรือ ยี่ห้อยา พนักงานไม่สามารถจ่ายยาให้ได้ ฉะนั้นหลายคนในอินเดียเป็นอะไรนิดๆหน่อยๆต้องถ่อไปถึงโรงพยาบาลเพื่อให้หมอสั่งยา จากนั้นค่อยเอาใบสั่งยาไปซื้อยาที่ร้านขายยา เขาไม่มีเภสัชฯเยอะแบบบ้านเราที่จะได้วินิจฉัยอาการของโรคได้ ตอนนั้นอีห่านเท้าแตก แตกแบบเลือดออกซิบเข้าเนื้อเลยนะ สามีรู้จะพาไปโรงพยาบาล อีห่านก็บอก เฮ้ยๆๆ แค่เท้าแตก ซื้อยาร้านขายยาก็พอมั้ง สามียิงมาคำเดียว ถ้าไม่รู้ชื่อยาจะซื้อยาได้ไงต้องให้หมอสั่ง อีห่านแบบ เชี่ย! แค่เท้าแตกเนี่ยนะะะะะะ ฉะนั้นพกยาจากไทยไปเถอะค่ะ ง่ายต่อชีวิตกว่าเยอะ
5. คีย์บอร์ดไทย ใครที่เอาแลปท็อปไปพิมพ์งาน หรือ ไปเล่นก็แล้วแต่ แนะนำให้พกคีย์บอร์ดจากไทยไปสักตัวสองตัวนะคะ เพราะแลปท็อปนี่ถ้าแป้นเจ๊ง แล้วไม่อยากเสียเวลาไปซ่อมไม่รู้นานกี่วัน ต่อคีย์บอร์ดง่ายกว่า ถามว่าทำไมถึงให้เอาคีย์บอร์ดจากไทยไป เพราะแลปท็อปอีห่านเคยแป้นพิมพ์มีปัญหาขึ้นมาตอนอยู่ที่นั่น เลยไปเช็คราคาคีย์บอร์ดไทยที่อินเดีย สมมติตัวละ 300 ที่ไทย ประมาณ 3000 รูปี (1500 บาท) ที่อินเดีย น้ำตาจะไหล
เอาแค่นี้ก่อนนะ.....ไว้มาเม้าท์ใหม่
ความคิดเห็น