ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    India-Indie ซุบซิบกับสะใภ้อินเดีย

    ลำดับตอนที่ #285 : พิธีกรรมบ้านใหม่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 912
      9
      5 เม.ย. 60

    #ซุบซิบกับสะใภ้อินเดีย
    บอกว่าจะเล่าเรื่องพิธีกรรมบ้านใหม่เมื่อคืน แต่ไม่ได้เล่า ไม่ได้ลืมนะ หมดแรงโรตี (คล้ายๆหมดแรงข้าวต้ม) ถึงเตียงปุ๊บก็สลบเลยจ้า...มามะ....จะเล่าให้ฟัง....

    คือ อีห่านก็ไม่รู้หรอกนะ ว่า...พื้นที่อื่นๆของอินเดียมีธรรมเนียมนี้ไหม อย่างที่บอกเสมอ ว่า...อินเดียเป็นประเทศที่กว้างขวาง และ มีวัฒนธรรมทางพื้นที่ต่างๆหลากหลายจะเอามายึดเป็นแบบอย่างเหมือนกันไม่ได้ เข้าเรื่องต่อ...ซึ่งทางครอบครัวสามีมีธรรมเนียมทำพิธีบูชาบ้านใหม่ อารมณ์ทำบุญขึ้นบ้านใหม่ที่ไทย แต่ที่นี่เขาทำตั้งแต่บ้านยังไม่เสร็จ คือ รอบๆยังก่อสร้างกันอยู่เลย เศษอิฐ หิน ดิน ทรายเกลื่อนไปทั่ว คนงานนี่เดินกันขวักไขว่

    พ่อแม่สามีให้อีห่านกับสามีตื่นตั้งแต่ตีสี่ เพื่ออาบน้ำ แต่งหน้า ทำผม และ แต่งตัวไปที่บ้านใหม่เพื่อเตรียมทำพิธีบูชา ซึ่งอีห่านใส่ส่าหรี่ไม่เป็นหรอก พอแต่งหน้า ทำผมเสร็จ ก็ต้องเดินไปหาแม่สามีให้นุ่งส่าหรี่ให้ จากนั้นก็หอบข้าวของขึ้นแท็กซี่ไปที่บ้านใหม่กัน

    เวลาตี 5 กว่าๆ ท้องถนนในบังกาลอร์ยังมืด และ ร้างรารถยนต์ที่มักแล่นกันฉวัดเฉวียน ไม่มีเสียงแตรรถให้รำคาญใจ แต่พอฟังจนชินก็รู้สึกว่ามันเงียบไปเหมือนกัน คนขับพาพวกเรามุ่งตรงเข้าตรอกซอกซอยที่เต็มไปด้วยบ้านเรือนเล็กๆเก่าๆของชาวบ้านที่ตั้งถิ่นฐานมาแต่ดั้งเดิม ก่อนจะไปเจอบัณฑิตที่ขับรถมารอกลางทางเพราะไปที่ตั้งอพารทเม้นท์ไม่ถูก

    พอไปถึงอพาร์ทเม้นท์ ก็พากันขึ้นลิฟต์ไปยังห้องพักที่สามีซื้อ อีห่านช่วยแม่สามีจัดเตรียมข้าวของเล็กๆน้อยๆสักครู่ ไม่นานนักน้องชายสามี น้องสะใภ้ แล้วก็พ่อแม่น้องสะใภ้ก็เดินทางมาถึง น้องสะใภ้มาช่วยนุ่งส่าหรี่ให้อีห่านใหม่อีกครั้ง พร้อมติดเครื่องประดับให้ด้วย อันได้แก่...มังติกะ (Maang Tikka) สร้อยที่ห้อยๆตรงหน้าผาก , นาถิยา (Nathiya) ห่วงจมูก , ปาเยา (Payal) สร้อยข้อเท้า , บิชิยา (Bichhiya) แหวนนิ้วเท้า , สร้อยคอ พอนุ่งเสร็จอะไรเสร็จก็ไปนั่งๆนอนๆรอบัณฑิตจัดข้าวของเตรียมทำพิธีกรรม

    *** ออ...มีคนสงสัย ว่า...อีห่านเจาะจมูกหรือเปล่า หลังจากเห็นอีห่านสวมห่วงจมูก ตอบ ว่า...ไม่ได้เจาะค่ะ เดี๋ยวนี้เขาพัฒนา มันเป็นห่วงตัวหนีบค่ะ มีเกลียวหมุนๆก็จะหนีบจมูกเรา ไม่เจ็บด้วย ปรับคลายได้

    เล่าต่อๆ ตาจะปิดแล้ว 55555+

    ข้าวของสำหรับพิธีกรรมที่บัณฑิตเอามาจัด มีเยอะมาก จำไม่หมด เห็นคร่าวๆพอจำได้ ก็มี..รูปเทพเจ้า พระศิวะ พระพิฆเณศ พระแม่ลักษมี , ต้นกล้วยเล็กๆ 2 ต้น (เป็นต้นไม้ที่อีห่านไม่แปลกใจเพราะที่ไทยก็ชอบเอาต้นกล้วยมาใช้ทำพิธีกรรมเยอะแยะ) , ข้าวสารสารพัดสี เอามาโรยทำเป็นรูปต่างๆ สวยงามมาก ปกติเคยเห็นแต่เขาเอาผงสีมาโรยทำรังโกลี ไม่เคยเห็นเอาข้าวสารสารพัดสีมาโรยทำรูปต่างๆ 5555+ , ขมิ้นชิ้น , มะพร้าว , ใบมะม่วง ,ใบกะเพรา , ใบพลู , มัคคาน่า , ผลไม้ , น้ำมันเนย , ดอกไม้สีเหลืองกับแดง, ผงสี , ฟืน ฯลฯ เยอะเหอะ

    อีห่านกับสามีจะต้องนั่งคู่กันชายนั่งซ้ายหญิงนั่งขวา แล้วมีบัณฑิตสองคนมาสวดๆ รายละเอียดแต่ละขั้นตอนห้ามถามนะ ว่า...ทำอะไรบ้าง เยอะ หยุมหยิมมาก รู้แต่ระหว่างนั่งคู่กันบัณฑิตก็สวดไป เอาใบมะม่วงที่กลัดไม้เล็กๆไว้ทำเป็นช้อนตักน้ำมนต์ในโถเล็กๆใส่มือให้เราสองคนดื่ม จากนั้นก็เด็ดดอกไม้สลับสีไปมาส่งให้อีห่านกับสามีที่รับไปถือไว้แล้ววางลงในถาดนั้นนี้ เอาด้ายแดงผูกข้อมือ หญิงซ้าย ชายขวา แต้มหน้าผากด้วยผงสีแดงแบบซินดูร์ใส่น้ำ แล้วเอาข้าวสารแปะตาม ให้เราเอาผงที่มีพวกข้าวธัญญาหารผสมกับเปลือกไม้โรยใส่กองไฟที่จุดด้วยคัตตอนชุบน้ำมันเนย สุมด้วยไม้ฟืน บัณฑิตจะเอาไม้อีกอันวักน้ำมันเนยใส่กองไฟ เราสองคนต้องใช้มือขวา เอานิ้วโป้ง นิ้วกลาง นิ้วนางจับแบบจีบแล้วหยิบพวกผงเหล่านั้นทีละนิดโปรยเข้ากองไฟ (ตามรูปที่แนบ) ต้องไปยืนหน้าประตูบ้านที่ตกแต่งด้วยพวงดอกไม้ เอามือแตะธรณีประตูเหมือนเช็ดน้ำมนต์ที่บัณฑิตพรมไว้ ต้องวาดสวัสติกะตรงธรณีประตู เอาโถใส่มะพร้าวที่วางทับบนใบมะม่วง+ดอกไม้เทินไว้บนศีรษะแล้วเดินไปตามห้องต่างๆในบ้าน จากนั้นก็เข้าครัวไปทำอาหารหรือขนมราวๆนี้พอเป็นพิธี

    แบบ....มันเยอะมาก....จำรายละเอียดไม่ได้มาก ใช้เวลารวมๆไป 4 ช.ม.นั่งจนเหน็บชากินเลยทีเดียว

    *** ออ...ข้าวของทุกอย่างที่ใช้ในพิธีกรรม รวมถึงเสื้อผ้าเครื่องประดับต่างๆเขาให้ใช้ของใหม่หมด ห้ามกินมื้อเช้าก่อนทำพิธีกรรม และต้องกินเวจ คือ มังสวิรัติ

    เอาคร่าวๆแค่นี้ก่อน ไว้มาเล่าเพิ่มนะตัวเอง.....ถ้าคิดออก

    #ตาจะปิด #อีหมีชิ่งนอนไปก่อนนานแล้ว #เอ้าฮาเห่ฮา #เฉยช้าอยู่ไย #เอ้าฮ่าฮ่าไฮ้ #ไปสิไปควรไปนอนกัน #เต้นลีลาศเพลงสุนทราภรณ์เลยทีเดียว









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×