คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #127 : ต.ม.
#ซุบซิบกับสะใภ้อินเดีย
อีกไม่กี่วันอีห่านก็จะต้องไปอินเดียแล้ว ไปคราวนี้นานหน่อย 3 เดือนเต็ม ประเด็นคือไปทีไรตื่นเต้นทุกที กลัว ต.ม.!!!! คือต.ม.ที่บังกาลอร์มึงจะดุไปไหน (แต่ ต.ม. ที่โกลกาต้าแอบใจดี) หน้าดุอยู่แล้วก็ช่วยพูดจาอ่อนโยนกับกูหน่อย กูบอบบางงงงงง 
:'(
ครั้งล่าสุดที่ไปมานะ ถึงที่นั่นราวๆเที่ยงคืน ประมาณตีหนึ่งครึ่งที่ไทย ก็แบบง่วงๆเพลียๆไง อีห่านก็ไปต่อแถวตรงต.ม. สำหรับชาวต่างชาติ ส่วนสามีไปต่อแถวสำหรับคนอินเดีย ซึ่งเสร็จไวกว่าเลยมายืนรอตรงทางออกใกล้ๆเคาน์เตอร์ ต.ม.ที่อีห่านยืนรออยู่ พอถึงคิวก็แบบตอนนั้นหัวโล่งๆ ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้ดีเด่อะไรเลย แถมไม่ได้นึกเตรียมคำตอบอะไรไว้ในหัวด้วย
ต.ม. : มาอินเดียทำไม!
อีห่าน : มากับคนรัก (ตั้งใจจะตอบว่ามาเที่ยว แต่ไม่รู้คิดห่าไรตอนนั้น ตอบว่ามากับคนรักเฉย 555+ อารมณ์คงคล้ายๆแบบ กูก็ไม่รู้กูมาทำไม แต่เขามากูก็มาไรงี้)
ต.ม. : กลับวันไหน
อีห่าน : วันที่ 17
ต.ม. : ทำงานอะไร
อีห่าน : นักเขียน Writer (จริงๆจะตอบนักเขียนนิยาย คือ Novelist แต่ขี้เกียจไง เลยเลือกคำสั้นๆ นึกว่าจะจบ)
ต.ม. : เขียนอะไร เขียนหนังสือพิมพ์เหรอ
อีห่าน: ใช่ (ปากไวกว่าที่คิด ก่อนจะคิดขึ้นได้ว่า ไม่ใช่นี่หว่า กูเขียนพ็อกเก็ตบุ๊คค่า ฉิบหายละ ตอบไปว่าเป็นนักเขียนทำงานกับหนังสือพิมพ์ เดี๋ยวแม่งคิดว่าอีห่านมาทำข่าวที่ประเทศเขาเปล่าวะเนี่ย) ไม่ๆๆๆ นักเขียนนิยาย ฉันทำพ็อกเก็ตบุ๊ค (สกิลภาษาอังกฤษเริ่มกลับมา ความง่วง ความเบลอหายเป็นปลิดทิ้ง)
ต.ม. : เขียนมากี่เรื่องละ
อีห่าน : 30 เรื่อง วางขายที่ร้านหนังสือในประเทศไทย ฉันเป็นนักเขียนนิยายมา 10 ปีแล้ว
ต.ม. : เขียนเป็นภาษาไทยเหรอ?
อีห่าน : ใช่
ต.ม. : เกี่ยวกับอะไร?
อีห่าน : โรแมนติกดราม่า (คิดในใจ มึงรู้ไป มึงจะอ่านนิยายกูรู้เรื่องไหม ปล่อยกูไปเถอะะะะะ)
จากนั้น ต.ม. ก็ ตรวจๆ ปั้มๆตรา ปล่อยอีห่านออกไปแบบเหมือนโดนสูบพลังชีวิต
.....................................
#เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย #ฉันทำอะไรให้เธอเคืองขุ่น #รอบต่อไปจะโดนถามอะไรไม่อยากคิด
ความคิดเห็น