สิเน่หามรณะ

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ อุบัติเริ่มต้นจากคู่หมั้นเฮงซวย

บทนำ
อุบัติเริ่มต้นจากคู่หมั้นเฮงซวย

ปลายส้นสูงสีแดงสดกระแทกกระทั้นลงบนพื้นหินอ่อนอย่างแรงราวกับไม่กลัวว่าส้นเล็กๆจะหักลงแต่อย่างใด เพราะจิตใจของผู้สวมใส่ขณะนี้ขุ่นมัวเกินกว่าจะสนใจเรื่องเล็กน้อยพรรค์นั้น ชุดกระโปรงรัดรูปสีดำยาวเพียงต้นขาไหวยวบยามเยื้องเดินบ่งบอกถึงความมั่นอกมั่นใจอันเป็นอุปนิสัยของหญิงสาวเป็นอย่างดี และ ความมาดมั่นในตัวเองนี้มีประโยชน์ช่วยให้ทานทนต่อสายตาหนุ่มๆบริเวณล็อบบี้ของโรงแรมแกรนด์ทริปเปิลทรีซึ่งเหลียวหลังจนคอแทบหัก เนื่องจากหน้าอกอูมๆขนาดคัพดีทำท่าจะล้นออกจากเกาะอกร่อมร่อ
          ไล่หลังเล็กน้อยปรากฏร่างชายหนุ่มโผล่พรวดออกจากลิฟท์ทันทีที่ประตูเปิด อากัปกิริยาร้อนรนของเขาไม่ทำให้ใครๆในบริเวณนั้นตกตะลึงเท่าผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวที่ห่อหุ้มร่างกายเปล่าเปลือยเอาไว้ แม้ท่อนบนอันบึกบึนจะน่าตื่นตาตื่นใจสาวแก่แม่ม่ายแต่ก็อุจาดเกินไปในที่สาธารณะ ยิ่งกว่านั้นทุกคนยังจดจำได้ว่าบุรุษชุดผ้าผืนเดียว คือ หนึ่งในผู้เข้าชิงตำแหน่งผู้ว่าการรัฐรัฐหนึ่งของสหรัฐอเมริกาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า
          “ชารอน!!!” เสียงดังลั่นไม่ได้ทำให้เจ้าของชื่อลดฝีเท้าช้าลง มิหนำซ้ำยังเร่งจังหวะการเดินให้ไวขึ้น “ที่รักฟังผมก่อน!” คนตัวใหญ่วิ่งโผเข้าไปขวางทางทันท่วงทีก่อนที่อีกคืบเดียวจะถึงประตูทางเข้าออกของโรงแรม
          ดวงตาสีเขียวมรกตฉาบอายแชโดว์สีขาวมุกรับกับสีดำของอายไลน์เนอร์ซึ่งกรีดลากยาวตั้งแต่หัวตาจรดหางตาได้เฉียบคมจ้องมองร่างเปลือยเปล่าของคู่หมั้นด้วยความดูแคลน ขนตาหนาปัดมาสคาร่ากากเพชรไหวระยับยามกลอกนัยน์ตาเบนไปทางอื่นเมื่อรู้สึกสังเวชกับภาพอุบาทว์ตรงหน้าเหลือเกิน ‘ชารอน’ หรือ ‘รสินทรา คาร์เตอร์’ ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเพียงคนเดียวของมหาเศรษฐีเดวิด คาร์เตอร์ผู้มั่งคั่ง กับ รัญชิดา คาร์เตอร์ อดีตนางแบบซุปเปอร์โมเดลชาวไทยผู้ล่วงลับไปไม่เคยรู้สึกเสียศักดิ์ศรีเท่าวันนี้มาก่อน
          วันที่พบว่า ‘โรเบิร์ต เนลสัน’ ชายหนุ่มตระกูลผู้ดีเก่าแก่แห่งมหานครนิวยอร์กซึ่งบิดาจับหมั้นหมายไว้กว่าสามปีหักหน้าหญิงสาวผู้เพียบพร้อมทั้งหน้าตา รูปร่าง และ ทรัพย์สินอย่างเธอด้วยการเกลือกกลั้วกับผู้หญิงอื่น!
          “ผมขอโทษ! ผมไม่ได้คิดอะไรกับหล่อน ก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น” น้ำเสียงเขาเต็มไปด้วยความกระวนกระวายและหวาดกลัวต่อความผิด สอดประสานมือสองข้างขึ้นกุมเป็นเชิงร้องขอความเห็นใจ รูปหน้าคมคายเยี่ยงเทพเจ้าโรมันที่มักพบเจอตามพิพิธภัณฑ์ไม่เหลือเค้ายโสในทีแบบที่เคยเป็น “ผมรักคุณคนเดียว...คุณก็รู้”
          “อืม! ฉันรู้”
          “คุณเข้าใจใช่ไหม ว่า...เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชายทุกคน มีบ้างที่ต้องหาเศษหาเลยกับผู้หญิงคนอื่นๆ แต่สุดท้ายก็ต้องกลับไปตายรังกับคนที่พวกเขารักจริงหวังแต่ง และ สำหรับผมคนๆนั้น คือ คุณ...ชารอน”
          “อืม! ฉันเข้าใจ”
          ริมฝีปากสีแดงสดเหยียดยิ้มหวานจนดวงตาคู่งามพริ้มเพรา ทำเอาความกังวลใจของโรเบิร์ตเมื่อชั่วครู่ผ่อนปรนลงกว่าครึ่ง
          “ถ้าเช่นนั้นคุณก็คงให้อภัยผม แล้วจะไม่บอกเรื่องนี้กับคุณพ่อของคุณใช่ไหม...ที่รัก” เอ่ยถามพร้อมกระเถิบกายเข้ามาสวมกอดหญิงสาวเอาไว้ รสินทราโอบมือเรียวบางสอดใต้รักแร้เขาแล้วประสานไว้กลางแผ่นหลัง แนบเนินอกเข้าเบียดเรือนร่างกำยำ เงยใบหน้าสะสวยตามแบบฉบับลูกครึ่งไทย-อเมริกันขึ้นพร้อมใช้ปลายจมูกโด่งไล้ซอกคอเขาก่อนกระซิบแผ่วเบาข้างใบหู
          “ฉันให้อภัย...ให้อภัยก็โง่แล้ว!!!” สิ้นสุดคำนั้นก็กระตุกผ้าเช็ดตัวผืนเดียวของคู่หมั้นหนุ่มออกอย่างรวดเร็ว
          เสียงวี้ดว้ายบังเกิดขึ้นทั่วบริเวณล็อบบี้ที่รายล้อมด้วยผู้คนเข้าออกมากหน้าหลายตา โรเบิร์ตตกใจรีบตะครุบของสงวนของตัวเองตามสัญชาตญาณเอาตัวรอดจากสายตาประชาชีด้วยอาการลนลาน กระนั้นก็ต้องตาลีตาเหลือกวิ่งไปหลบหลังกระถางต้นไม้ข้างเสาใหญ่แทนเพราะมือเล็กเกินกว่าจะปิดบังบางสิ่งให้มิด!
          “ชารอน...ทำอะไรของคุณ!” ตวาดถามหญิงสาวที่ยืนหัวเราะเยาะเสียงดังและใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้คีบผ้าขนหนูของเขาเอาไว้ประหนึ่งขยะแขยงเสียเต็มประดา
          “โรเบิร์ต! แค่นี้มันยังไม่สาสมกับความเลวที่คุณทำหรอก อย่าเอาผู้ชายทั่วโลกมาอ้างเพื่อทำให้พฤติกรรมส่ำส่อนของคุณดูดีขึ้นเลย อย่างน้อยก็มีพ่อของฉันคนหนึ่งที่ไม่เคยนอกใจแม่ แล้วไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกใครๆ เพราะพยานที่นี่รู้เห็นมากมายอีกไม่เกินครึ่งวันคงกระฉ่อนไปทั่วนิวยอร์กแล้วเข้าหูพ่อฉันเอง!” รสินทราหยันอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มเหยียดเยี่ยงนางพญาข่มขู่ข้าทาสบริวารที่ตกอยู่ใต้อาณัติ หมุนตัวเดินออกจากล็อบบี้โรงแรมโดยมีพนักงานชายสองคนเปิดประตูให้
          รถยุโรปรุ่นใหม่เอี่ยมสีขาวสะอาดตรงเข้ามาจอดเทียบตีนบันไดทางออกอย่างรู้งาน คนขับรถวัยกลางคนในชุดสูทสีกรมท่ากุลีกุจอเปิดประตูให้เจ้านายสาวเข้าไปนั่ง กระนั้นทายาทมหาเศรษฐีชื่อดังก็ไม่ลืมที่จะเขวี้ยงผ้าขนหนูในมือทิ้งแล้วใช้รองเท้าขยี้อย่างรังเกียจ ไม่สนใจเสียงร้องเรียกจากคู่หมั้นที่ยังโหวกเหวกโวยวายขอโทษขอโพยสักนิดเดียว
          จะแคร์ทำไม...กับผู้ชายที่เธอไม่เคยรัก!