คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : รักโปรโมต
ตอนที่ 1 : รักโปรโมต
เสียงกรี๊ดของหญิงสาวนับพันคนดังลั่นกระหึ่มโตเกียวโดมเมื่อเวลานี้ภายในนั้นกำลังมีคอนเสิร์ตของ T&M นักร้องดูโอซูเปอร์สตาร์ นั่นคือ มัทซึชิระ ทาเครุ นักร้องหนุ่มหน้าใสวัยสิบแปดปี และ นิโนมิยะ มิยาบิ นักร้องสาวหน้าสวยวัยสิบแปดปีเช่นกัน กำลังร้องเพลงคู่อยู่บนเวทีขนาดใหญ่โดยมีไฟสปอร์ตไลท์สีสันต่างๆสาดส่องอย่างเจิดจ้า
“ทาเครุคุงเท่ที่สุดเลย!!!”
“มิยาบิจังน่ารักที่สุด!!!” เสียงของเหล่าแฟนเพลงและแฟนคลับตะโกนกึกก้องแข่งกับเสียงเพลงที่คู่ดูโอกำลังร้องในขณะนี้
“ขอบคุณครับทุกคน”
ทาเครุโบกมือส่งให้สาวๆข้างล่างหลังร้องเพลงสุดท้ายจบ แต่เพียงแค่นั้นก็เรียกเสียงกรี๊ดอีกระลอก
“ขอบคุณนะคะ ที่ทุกคนมาร่วมสนุกกับพวกเราในวันนี้” มิยาบิเอ่ยบอกบ้าง ทำให้เหล่าแฟนๆเฮเสียงดังอย่างยินดี
“แม้คอนเสิร์ตในวันนี้จะจบลงแต่มิตรภาพระหว่างพวกเราก็ไม่ได้หายไปไหนนะครับ ภาพความทรงจำอันน่าประทับใจในวันนี้จะอยู่ในใจผมไปตลอดกาล” นักร้องหนุ่มเอ่ย ทำให้ผู้หญิงหลายคนถึงกับเสียน้ำตาเพราะไม่ต้องการให้คอนเสิร์ตครั้งนี้จบลงและไม่อยากแยกจากนักร้องสุดฮอตที่พวกเธอชื่นชอบ
“ทาเครุคุงหอมแก้มมิยาบิจังหน่อย!!!” ผู้หญิงหลายคนตะโกนขึ้นไปบนเวทีก่อนที่อีกหลายเสียงจะสมทบ
“ใช่ๆ...หอมกันหน่อย!!!” ทุกคนส่งเสียงเชียร์ดังลั่นฮอลล์เพื่อให้นักร้องดูโอในดวงใจซึ่งมีข่าวเล็ดลอดกอสซิบว่าแอบรักกันสวีทโชว์ แน่นอนว่าทาเครุจำต้องทำเหมือนเช่นทุกครั้งที่จบการแสดงคอนเสิร์ต
ริมฝีปากบางค่อยๆแนบลงสัมผัสแก้มขาวของหญิงสาว เรียกเสียงกรี๊ดดังกระหึ่มจนโตเกียวโดมแทบแตกกันเลยทีเดียว ทว่า...นั่นยังไม่พอที่จะสนองความต้องการของเหล่าแฟนคลับเมื่อมีอีกเสียงหนึ่งตะโกนขึ้นไปว่า...
“มิยาบิจังหอมแก้มทาเครุคุงหน่อย!!!”
“ใช่ๆ...หอมแก้มๆ!!!” ทุกคนส่งเสียงเชียร์อีกครั้ง ทำให้นักร้องสาวยิ้มเจื่อนๆอย่างเขินอายและจำต้องแนบปลายจมูกกับริมฝีปากสัมผัสแก้มขาวของชายหนุ่ม ก่อนทั้งคู่จะขอลาแฟนๆเข้าไปในหลังเวที ทว่า...เสียงกรี๊ดของสาวๆก็ยังคงดังแว่วเล็ดลอดเข้าไปถึงภายใน
“กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!” และทันทีที่ปลอดคนนอก นักร้องสาวก็กรีดร้องเสียงดังลั่นห้องแต่งตัวจนช่างแต่งหน้าและช่างทำผม รวมถึงสต๊าฟหลายคนถึงกับสะดุ้งตกใจนิดหน่อย
“คุณมิยาบิเป็นอะไรไปคะ?” เรียวสุเกะ ช่างแต่งหน้าชายที่มีนิสัยและจิตใจเป็นหญิงเอ่ยถามเมื่อเห็นนักร้องสาวกำลังควานหาอะไรสักอย่างบนโต๊ะเครื่องแป้ง
“น้ำยาบ้วนปากของฉันอยู่ที่ไหน!!!” เธอกรีดเสียงถามทุกคนภายในห้องนั้นด้วยสีหน้าขมึงทึงเมื่อหาของสำคัญไม่เจอ
“อุ้ย...ตายจริง เมื่อสักครู่พี่เห็นแวบๆนะคะ เอ๊ะ...ไปอยู่ที่ไหนนะ?” เขาอุทานอย่างมีจริตพลางเหลียวซ้ายแลขวาทำท่าเหมือน”จะ”หา แต่ด้วยความชักช้าทำให้มิยาบิต้องออกคำสั่ง
“ถ้าภายในสองนาทีนี้ฉันยังไม่ได้น้ำยาบ้วนปาก จะยื่นเรื่องความสะเพร่าให้ท่านประธานที่ค่ายเพลงรับทราบเพื่อตัดเงินเดือนของพวกเธอทุกคนให้หมดเลย!!!” ทันทีที่จบประโยคนั้นเหล่าสต๊าฟก็วางงานที่คั่งค้างแล้วกุลีกุจอหาน้ำยาบ้วนปากของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว และเพียงไม่นานนักเธอก็ได้มันก่อนเชิดหน้าเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว
“เฮ้อ...โล่งชะมัด นึกว่าปากจะเน่าซะแล้ว”
มิยาบิเดินออกจากห้องน้ำหญิงอย่างสบายใจหลังบ้วนปากฆ่าเชื้อโรคไปถึงห้านาทีและยังไม่นับว่าเอาสบู่ถูจมูกอีกนิดหน่อย เป็นจังหวะที่ทาเครุกำลังจะเข้าห้องน้ำชายซึ่งอยู่ถัดไปทำให้ต้องสวนกันอย่างจำทน
“เฮอะ...คิดว่ารังเกียจเป็นคนเดียวหรือไง ถ้าไม่เกรงใจว่ามีแฟนเพลงมากมายกำลังจับตามองอยู่ล่ะก็...ฉันคงจะอ้วกตั้งแต่วินาทีแรกที่หอมแก้มเธอบนเวทีแล้ว” นักร้องหนุ่มเอ่ยด้วยสีหน้าหน่ายๆไม่ต่างกัน
“ก็ใครใช้ให้นายทำตามแรงยุล่ะห๊ะ...ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย!!!” เธอรีบเถียงกลับไป
“เอ้า...แล้วเธอทำตามแรงยุเหมือนกันทำไม อย่ามาโทษฉันคนเดียวนะ!!!”
“พูดแบบนี้นายจะหาเรื่องฉันใช่มั้ย ทั้งที่ตัวเองเริ่มก่อนแท้ๆ!!!”
ทั้งสองคนฮึมฮัมใส่กันเสียงดังจนเหล่าสต๊าฟในห้องแต่งตัวต้องรีบออกมาห้ามปราม ทว่า...ก็ไม่สามารถยุติศึกของคนทั้งคู่ได้ ร้อนถึง ทซึคิโนะ เอมิ ผู้จัดการส่วนตัวของนักร้องคู่ดูโอ...
“นี่ๆ...กัดกันได้ตลอดเวลา ไม่กลัวเรื่องมันจะเล็ดลอดไปถึงหูของพวกนักข่าวใช่มั้ยห๊ะ ว่า...พวกเธอไม่ได้รักกันจริงๆเนี่ย!” เอมิเอ่ยดุทำให้ทาเครุกับมิยาบิยอมยุติสงคราม ( ชั่วคราว ) ชายหนุ่มส่ายศีรษะเบาๆไปมาอย่างเสียอารมณ์พลางเดินหนีเข้าห้องน้ำชาย
“เฮ้อ...ทำไมไม่สามัคคีกันเหมือนนักร้องดูโอคู่อื่นๆเขาบ้างนะ ทั้งที่พวกเธอโด่งดังมากมายแท้ๆ!!!”
คิดแล้วก็น่ากลุ้มเพราะมีแต่ท่านประธานและทีมงานภายในกลุ่มเท่านั้นที่รู้ว่านักร้องคู่นี้ไม่ได้รักกันจริงๆอย่างที่โปรโมต พนักงานคนอื่นๆที่ทำงานต่างแผนกรวมถึงศิลปินหน้าเก่าและหน้าใหม่ในค่ายต่างเข้าใจว่าทาเครุกับมิยาบิรักกันเหนียวแน่นหนึบ ทั้งนี่ความจริง...เฮ้อ...
“ไม่ไหวหรอกค่ะคุณเอมิ ใครจะไปรักอีตาบ้านั่นลง...ทั้งกวนประสาทแถมปากไม่ดี ที่อยู่บนเวทีได้ก็แค่หน้าตากับเสียงพอทนเท่านั้นล่ะ!” มิยาบิเอ่ยเสียงดังหมายให้ใครบางคนในห้องน้ำชายได้ยิน
“เฮ้อ...ทาเครุเขาก็มีนิสัยแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทำไมพวกเธอไม่ลองจับเข่าคุยกันดีๆล่ะ ไม่แน่นะ... อาจจะได้รักกันจริงๆ ถึงตอนนั้นกระแสจะได้ดังจนดึงเรตติ้งของพวกเธอขึ้นไปอีกด้วย” ผู้จัดการสาวเสนอไอเดียที่ได้ผลดีกับทุกฝ่าย
“ไม่มีทาง!!!” มิยาบิตอบฉะฉานประสานพร้อมเสียงของทาเครุที่ดังเล็ดลอดออกมาจากในห้องน้ำเพราะได้ยินอยู่ตลอด ทำให้สต๊าฟคนอื่นส่ายหน้าแล้วหัวเราะเบาๆ...
นักร้องคู่ดูโอที่รักกันปานจะกลืนกินแล้วขย้อนออกมา!!!
“คุณเอมิอย่าพูดในเรื่องที่มันเป็นไปได้ยาก ( มาก ) ได้มั้ยคะ”
นักร้องสาวทำหน้ามุ่ยอย่างหงุดหงิดที่ได้รับแรงยุจากคนภายใน เพราะแค่ได้รับแรงเชียร์จากภายนอกก็แทบจะกระอักเลือดตายออกมาอยู่แล้ว
“แหมๆ...ก็แค่พูดไปงั้นๆล่ะ ( เผื่อฟลุ๊ก )”
“ว่าแต่คุณเอมิไปหาสิ่งนั้นมาให้ฉันได้หรือยังคะ?” เธอเปลี่ยนเรื่องแล้วถามถึงสิ่งที่ต้องการอย่างรวดเร็ว ทำให้ผู้จัดการสาวนึกขึ้นได้เลยล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเอกสารแล้วส่งให้มิยาบิซึ่งรับไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสแตกต่างจากเมื่อสักครู่ราวกับคนละคน
“ว้าว...ที่นั่งพิเศษ แถมเป็นโซน VIP ด้วย!!!” เธอกรี๊ดกร๊าดอย่างดีใจพลางมองตั๋วคอนเสิร์ตของ ฮิโรกิ นักร้องชายเดี่ยวซูเปอร์สตาร์ด้วยความปลาบปลื้ม
“ก็แน่ล่ะ...นี่ฉันแอบใช้เครดิตของท่านประธานไปจองมาให้เธอเลยนะ” เอมิเอ่ยบอกที่มาที่ไป
“ขอบคุณมากค่ะคุณเอมิ...น่ารักที่สุดเลย!!!”
มิยาบิโผเข้ากอดผู้จัดการสาวอย่างมีความสุขแล้วรีบเดินจากไป โดยไม่ใส่ใจว่าอีกฝ่ายจะส่ายหน้าอย่างระอากับพฤติกรรมเอาแต่ใจสุดๆของเธอเลยแม้แต่น้อย...
นักร้องซูเปอร์สตาร์บ้านักร้องซูเปอร์สตาร์ ( แถมเป็นอีกค่าย ) รู้ถึงไหนอายถึงนั่น!!!
แม้จะผ่านคอนเสิร์ตใหญ่ของ T&M มาได้หนึ่งอาทิตย์แต่ที่ค่ายเพลง J คอเปอร์เรชั่น ก็ยังคงวุ่นวายไม่แตกต่างจากเดิม เผลอๆจะมากกว่าเสียด้วยซ้ำเนื่องจากต้องคิดแพลนโปรเจ็กต์ใหม่ๆรวมถึงการแสดงครั้งหน้าของ T&M และ นักร้องคนอื่นๆในสังกัด
ศิลปินหน้าใหม่หลายคนส่งยิ้มหวานให้กับทาเครุที่ถือกีต้าร์ตัวโปรดเดินเข้ามาในค่ายตอนสายๆ บ้างก็ส่งยิ้ม บ้างก็เอ่ยทักทาย แน่นอนว่าชายหนุ่มตอบรับอย่างเป็นกันเอง ยิ่งทำให้เป็นที่ปลาบปลื้มแก่ทุกคน และทันทีที่ถึงโซนการทำงานของ T&M เขาก็กระแทกตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างเบื่อหน่ายพลางมองหาคู่กัด...เอ้ย...คู่หู เพื่อจะปรึกษาเรื่องเพลงในอัลบั้มใหม่ ทว่า...ไม่พบ เลยเอ่ยถามทีมงานคนอื่นๆอย่างสงสัย
“มีใครเห็นมิยาบิบ้างมั้ยครับ?”
“อ๊ะ...เห็นว่ามีธุระเลยไม่มาน่ะ”
“ธุระ?” นักร้องหนุ่มทวนคำนั้นอย่างมึนงง...ธุระอะไร...
เป็นอีกครั้งที่โตเกียวโดมในวันนี้ได้ต้อนรับสาวๆอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง เพราะมีการแสดงคอนเสิร์ตของ ฮิโรกิ หลายคนแม้ไม่ได้ดูใกล้ชิดติดขอบเวทีแต่ก็พอใจที่จะได้อยู่ร่วมสถานที่กับนักร้องซูเปอร์สตาร์อย่างห่างๆ แน่นอนว่ามิยาบิไม่มีทางยอมอยู่ในกลุ่มสาวๆผู้โชคร้ายเหล่านั้นเป็นแน่ เพราะตอนนี้เธอประจำ ณ แถวหน้าสุดตรงกลางเวทีพอดิบพอดีเนื่องจากได้เส้นใหญ่จากท่านประธานในการจองตั๋วคอนเสิร์ตนั่นเอง
“นี่เธอ...ผู้หญิงคนนั้นดูคล้ายๆ มิยาบิ วง T&M เนอะ” ผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยบอกเพื่อนสาว
“นั่นสิ...แต่คงไม่ใช่หรอก เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนฉันมาดู T&M ที่นี่ ตัวจริงน่ารักกว่านี้ตั้งเยอะ...ไม่ได้เป็นป้าแบบนี้หรอก” คำพูดของผู้หญิงอีกคนทำให้มิยาบิที่ยืนอยู่ไม่ห่างโล่งใจแต่อดเคืองนิดๆไม่ได้
นักร้องสาวจับหมวกสานปีกกว้างสีน้ำตาลเข้มผูกโบว์สีม่วงลงมาปิดหน้า ขยับแว่นสีชาให้ชิดตามากขึ้น ยังไม่นับเสื้อผ้าซึ่งเป็นแซกตัวยาวลากพื้นสีน้ำตาลอ่อนและสวมสร้อยคอลูกปัดสีม่วง จนสาวน้อยกลายสาว ( เหลือ ) น้อยได้อย่างสมใจ
“ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ เป็นป้าแท้ๆแต่ยังอินเทรนด์มาดูคอนเสิร์ตวัยรุ่น”
“นั่นน่ะสิ...ฉันว่ารุ่นนี้อยู่บ้านนอนเกาพุงน่าจะเหมาะกว่า ฮี่ๆๆ” ยัยผู้หญิงสองคนนั้นยังเม้าท์กันไม่จบ ทำเอามิยาบิอดหักนิ้วดังกร็อบแกร๊บอย่างเหลืออดไม่ได้
( “ถ้าพวกเธอยังพูดไม่จบ เดี๋ยวพวกเธอจะจบชีวิตเร็วๆนี้!” ) เธอกู่ร้องในใจ แต่ไม่สามารถพูดออกไปเลยได้แต่ทำเป็นเมินเฉยแล้วรอเวลาคอนเสิร์ตเปิดการแสดง
ห้านาทีหลังจากนั้นไฟในโตเกียวโดมก็ดับพรึ่บลงก่อนที่เวทีขนาดใหญ่จะค่อยๆเรืองแสงสีฟ้าพร้อมเอฟเฟ็กต์ควันมากมายพวยพุ่งขึ้นมาจากด้านล่าง เสียงกรี๊ดดังกระหึ่มเมื่อ ฮิโรกิ ซูเปอร์สตาร์หนุ่มปรากฏเฉิดฉายอยู่บนเวที เขาสวมชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว ผูกเนกไทสีดำ กับ กางเกงยีนสีดำ แม้ดูเรียบง่ายแต่ก็เป็นลุคส์ที่สาวๆหลายคนชื่นชอบ
คนหล่อใส่อะไรก็ดูดี แต่ถ้าไม่ใส่จะยิ่งดีกว่านี้ โฮะๆๆ...
เสียงเพลงฮิตติดชาร์ตทั่วประเทศที่ตีตื้นสูสีกับ T&M ของฮิโรกิดังขึ้น เป็นจังหวะสนุกสนานที่หลายคนพากันเต้น ถ้าไม่ติดว่ากลัวแฟนเพลงบางคนจำได้นักร้องสาวจะปาไอ้หมวกสานปีกกว้างทิ้งไปให้พ้นๆรวมถึงแว่นตา เครื่องประดับ และชุดแซกบ้าๆพวกนี้ด้วย
การแสดงคอนเสิร์ตยาวนานถึงสามชั่วโมง และ เมื่อจบเพลงสุดท้ายนักร้องหนุ่มสุดฮอตก็กวาดนัยน์ตาคมมองแฟนๆแล้วเอ่ยว่า...
“สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของผมไม่ใช่ความรักแต่เป็นดนตรีและเสียงเพลง” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มๆนุ่มๆทำให้สาวๆหลายคนใจละลาย ไม่ต่างจากมิยาบิที่กรี๊ดแข่งกับสาวๆรอบตัวจนหลายคนแอบอะเมซิ่งคุณป้าที่สามารถแหกเสียงแปดหลอดแข่งกับพวกเธอได้
( “บอกว่าไม่ใช่ป้าไงยะ!” จาก มิยาบิ )
ฮิโรกิเป็นนักร้องที่ไม่รักษาความสัมพันธ์กับแฟนๆสักเท่าไร ซ้ำยังเล่นเพลงตามใจตัวเองโดยไม่สนการรีเควสจากแฟนคลับ แต่มันกลับกลายเป็นเสน่ห์ของชายหนุ่มเปรียบเสมือนเจ้าชายผู้เย็นชาแห่งวงการเพลงทำให้สาวๆหัวใจอ่อนระทวยได้ไม่ยาก ต่างจาก T&M ที่ตามใจแฟนๆและสามารถเรียกเสียงกรี๊ดได้เพราะความเป็นกันเอง ทว่า...ทั้ง T&M และ ฮิโรกิ ก็ต่างเป็นคู่แข่งต่างค่ายที่ตีตื้นกันมาตลอดสองปีราวกับความแตกต่างที่ลงตัว ถึงกระนั้นมิยาบิก็อดปลาบปลื้มคู่แข่งไปด้วยไม่ได้เพราะความสามารถและความหล่อของเขามันช่างบาดใจจริงๆ
( “ความจริง...ประเด็นหลังมาเป็นอันดับหนึ่ง...หุหุ” จาก มิยาบิ )
เมื่อคอนเสิร์ตจบลงแฟนเพลงมากมายก็พากันทยอยออกไปจากโตเกียวโดม ทว่า...มิยาบิกลับวิ่งสวนพวกเธอไปยังบริเวณทางเข้าด้านหลังเวที แน่นอนว่าพนักงานรักษาความปลอกภัยและเหล่าสต๊าฟไม่อนุญาตให้เข้าแถมยังกันไว้อย่างเหนียวแน่น
“ป้าครับ...เข้าไม่ได้!”
“ใครป้ายะ! เอ้ย...ฉันไม่ใช่ป้านะ” เธอรีบเปลี่ยนสุ่มเสียงเพื่อรักษาภาพพจน์นิดหน่อย
สต๊าฟหลายคนมองเธอตั้งแต่หัวจรดหาง...เอ้ย...ปลายเท้า แล้วยิ้มเหยียดๆอย่างเยาะเย้ย
“แต่งตัวขนาดนี้ถ้าไม่ใช่ป้าก็คงเป็นแม่สาวหลงยุคใช่มั้ยเนี่ย อากาศทุกวันนี้มันร้อนจัดหรือไงถึงขนาดแต่งตัวแบบนี้มาดูคอนเสิร์ต...กลับบ้านไปเถอะ...ป้า!!!” คำพูดถากถางนั้นทำเอามิยาบิพุ่งปรี๊ด
“รีบๆถอยไปดีกว่า ดูนี่ซะ...บัตรอนุญาตผ่านการเข้าออกในโตเกียวโดม”
หญิงสาวโชว์บัตรที่ได้มาจากการแสดงคอนเสิร์ตเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว สต๊าฟเหล่านั้นมองดูอย่างไม่เชื่อใจ
“บัตรน่ะของแท้ แต่ไปเก็บมาจากพื้นที่ไหนหรือเปล่า เธอเลยใช้มาแอบอ้างเพื่อเข้าพบคุณฮิโรกิใช่มั้ย?” พวกเขายังคงไม่เชื่ออยู่ดี ทำให้หญิงสาวต้องตัดสินใจเอ่ยบอก
“คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องเก็บหรอกย่ะ เพราะฉันคือ มิยาบิ วง T&M “ เธอยอมรับสารภาพตามตรง ทว่า...นั่นกลับทำให้ทุกคนถึงกับหัวเราะร่วน
“โหย...อาการหนักนะเนี่ย...ถ้าอย่างเธอเป็นมิยาบิ ฉันก็เป็น ทาเครุ วง T&M น่ะสิ...ฮ่าๆๆ” สต๊าฟคนหนึ่งเอ่ยพลางหัวเราะเสียงดัง
( “เออ...ก็ได้อยู่หรอกนะ แต่เป็นปากไม่ใช่หน้าตา!!!” จาก มิยาบิ ) นักร้องสาวแอบเหน็บแนมในใจแล้วกัดฟันกรอดอย่างโมโหเมื่อเห็นว่าทุกคนไม่เชื่อ
“ฉันไม่ได้โกหกนะ รีบๆเปิดทางให้ฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้!” เธอเอ่ยอย่างเริ่มหมดความอดทน เพราะกลัวว่าถ้าช้าเกินไปฮิโรกิอาจกลับไปก่อน
“ไม่มีหลักฐานแล้วฉันจะให้เธอเข้าไปได้ยังไง!” สต๊าฟคนนั้นเอ่ยบอก
“ก็ได้...” เธอพูดพลางทำท่าจะถอดหมวกและแว่นออก ทว่า...เป็นจังหวะที่ใครบางคนเดินออกมาจากด้านในและเอ่ยขึ้น...
“มีอะไรกันน่ะ เสียงดังไปถึงด้านใน!”
มิยาบิ เหล่าสต๊าฟ และ พนักงานรักษาความปลอดภัยที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างหันไปมองต้นเสียง ถ้าไม่ติดว่ากำลังอึ้งหญิงสาวจะกรี๊ดให้โตเกียวโดมแตกเป็นเสี่ยงๆไปเลยเพราะเขาคนนั้น คือ ฮิโรกิ นั่นเอง!!!
“อ๊ะ...คุณฮิโรกิ อย่าออกมาครับ เดี๋ยวเจอยัยป้าโรคจิตนี่เล่นงาน!!!” สต๊าฟคนหนึ่งเอ่ยบอกนักร้องหนุ่ม
“ป้าโรคจิต?” เขาทวนคำนั้นแล้วขมวดคิ้วก่อนหันมองเธอ มิยาบิรู้สึกอยากจะสลัดแว่นออกไปให้พ้นเพื่อไม่ให้เป็นสิ่งกีดขวางระหว่างสายตาฮิโรกิและสายตาเธอที่กำลังสบกัน
“ป้าคนนี้พยายามแอบอ้างเพื่อเข้าไปหาคุณฮิโรกิด้านในน่ะครับ”
( “บอกว่าไม่ใช่ป้าและก็ไม่ได้แอบอ้างไงเฟ้ย!” จาก มิยาบิ ) ถ้าไม่ติดว่ากลัวเสียภาพพจน์เธอจะกระโดดเอามือตบอีตาสต๊าฟคนนี้ด้วยท่าแบ็คแฮนด์มันซะเลย =_=*
นักร้องหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นแล้วพิจารณาหญิงสาวในชุดแปลกตาตรงหน้า ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกเห็นเธออยู่หน้าสุดขณะเล่นคอนเสิร์ตแถมยังเป็นตำแหน่งกลางเวทีซึ่งค่อนข้างพิเศษ
“ก็แค่ผู้หญิงคนเดียว ทำไมไม่ปล่อยให้เข้ามาล่ะ?” เขาเอ่ยตัดบท ทำให้หลายคนในที่นั้นตกใจ
“เอ๊ะ...ว่าไงนะครับ ก็ปกติคุณฮิโรกิไม่ชอบให้แฟนเพลงมาวุ่นวายไม่ใช่เหรอ?”
เป็นที่รู้กันในวงการ ว่า...นักร้องหนุ่มค่อนข้างขี้รำคาญและไม่ชอบเทคแคร์แฟนเพลง รวมถึงไม่ชอบให้ใครๆยุ่มย่ามมากๆด้วย
“แล้วไงล่ะ...พวกนายรีบๆไปทำงานของตัวเองให้เสร็จเถอะอย่ามาอู้งานกับเรื่องแค่นี้ แล้วก็เธอ...ตามฉันมา!!!” เขาเอ่ยบอกทุกคนก่อนหันไปสั่งมิยาบิที่ยังยืนอึ้งพลางเดินนำกลับเข้าไปด้านในหลังเวที
( “ฮิโรกิพูดกับฉัน!!!” จาก มิยาบิ ) กรี๊ดดดดด...แม้อยู่ในวงการเดียวกัน แต่เธอกับเขาก็ไม่เคยได้พูดคุยกันเลยสักครั้งเพราะเป็นคู่แข่งคนละค่ายเพลง หญิงสาวเลยไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือรีบตามไอดอลสุดหล่อเข้าไปด้านในแต่ไม่วายหันหลังกลับมาแลบลิ้นใส่สต๊าฟกลุ่มนั้นอย่างสะใจ
ฮิโรกิทิ้งตัวลงบนโซฟาสีดำเมื่อเข้ามาถึงห้องพักรับรองพิเศษพลางยกเท้าขึ้นไขว่ห้างอย่างสบายๆแล้วเอ่ยกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“ตอนนี้มีแค่ฉันกับเธอเท่านั้น ทำไมไม่ถอดหมวกถอดแว่นออกไปล่ะ ฉันเห็นแล้วรำคาญแทน จริงมั้ย...มิยาบิ วง T&M” คำพูดของนักร้องหนุ่มทำให้หญิงสาวตกใจเป็นอย่างมาก เธอไม่คิดว่าเขาจะรู้ทั้งที่พวกสต๊าฟยังไม่เชื่อเลยแท้ๆ
“ทำไมคุณถึงรู้?” เธอถามพลางค่อยๆถอดหมวกกับแว่นออก
“ถ้าไม่มีความสามารถทางด้านจำเสียงก็คงไม่สามารถเป็นนักร้องที่ดีได้หรอกจริงมั้ย อีกอย่างฉันเห็นเธออยู่แถว VIP ตรงที่พิเศษสุดๆ มันคงไม่มีอะไรเหมาะเจาะขนาดนี้หรอก เอาล่ะ...บอกจุดประสงค์ของเธอที่ต้องการพบฉันมาสิ”
“เอ่อ...ฉันก็แค่...”
“แค่...ชอบฉันงั้นสิ?” เขาพูดตรงๆเพราะดูท่าทางของหญิงสาวออก
“ใช่ค่ะ” เธอยอมรับตรงๆเช่นกัน
“มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ เธอกับฉันเป็นคู่แข่งกันมาตั้งสองปีนะ”
“ก็คุณเป็นคนมีความสามารถ ( และก็หล่อ ) ทำให้ฉันชื่นชอบคุณมากๆ ( ถึงขั้นคลั่งไคล้ ) ให้ฉันเป็นแฟนคลับคุณไม่ได้เหรอคะ ( แต่ถ้าให้เป็นมากกว่านั้นก็ยินดี )” มิยาบิเอ่ยเสียงเศร้าพลางแสร้งบีบน้ำตาอย่างจริงใจ? =_=”
ฮิโรกิมองหญิงสาวตรงหน้าแล้วรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ไม่เคยพูดคุยและรู้จักวง T&M ในลักษณะของศัตรูมาโดยตลอด กลับกลายเป็นว่าคู่แข่งคนสำคัญดันชื่นชอบเขาถึงขนาดปลอมตัวเป็นป้ามาดูคอนเสิร์ต ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วค่อยๆเดินเข้าไปหาหญิงสาวก่อนกระซิบเธอเบาๆ
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ...คุณแฟนคลับ VIP ต่อจากนี้ช่วยติดตามฉันไปทุกที่ด้วยนะ” เสียงทุ้มๆที่ดังข้างหูนั้นทำให้ใบหน้าของมิยาบิร้อนผ่าว
โอ้ยยยย...แบบนี้ให้ตามไปจนสุดขอบโลกก็ย่อมได้!!!
ความคิดเห็น