-Intro-
25/12/60 วันคริสต์มาส
20:34
คริสต์มาสต้นใหญ่ใจกลางเมือง ที่ประดับประดา
ไปด้วยของตกแต่งหลายชนิด บวกกับ
แสงสีส้มอ่อนๆ จากโคมไฟที่ตั้งในแต่ละจุด
ร้านค้าแต่ละร้านก็โห่ร้องหาคนเข้าร้าน
มันดูวุ่นวายไปหมด เสียงจุกจิกของแต่ละที่
กระทบกันเกิดเสียงดังอย่างน่ารำคาญ
ผู้คนที่เดินไปมา จนเยอะหูเยอะตา เหลือ
แต่หญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนกุมมือหน้าต้นคริสต์มาส
เพื่อขอพรอะไรบางสิ่งบางอย่าง..
"ได้โปรดขอให้หนูเจอคนที่ใช่ด้วยเถอะ"
คำขอนี้พระเจ้าจะสามารถให้เธอได้ไหม?
'ฮัน ยองอา'
เธอมีทุกอย่าง มีอะไรที่หลายคนไม่มี
แต่เธอกลับไม่มีความสุขเพราะเธอขาดคนรัก
มันไม่ใช่ความรักเหมือนที่พ่อแม่ให้ลูก
แต่มันเป็นความรักของคนสองคนที่มอบให้กัน
หลังจากขอพรเสร็จเธอก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินเที่ยว
ไปเรื่อยเปื่อย รอเพื่อนตัวดีก็ไม่มาตามนัดสักที
20: 59
"ยองอาาาา"
ในที่สุดเพื่อนเธอก็มาตามนัดสักที เธอทำอะไร
รอเธอไปหลายอย่าง เกือบนับไม่หมด
เธอมาสายเป็นประจำ ไม่ว่าอะไรก็สายได้หมด
"ช้าอะ" เธอทำหน้ายู่เล็กน้อย
"โอ้ย ขอโทษรีบวิ่งมาเลยเนี่ยพอดีพี่มันขวางไว้"
ไม่ใช่พี่ชายที่ทุกคนคิดไว้หรอกใช่เธอมีแฟนแล้ว
นักศึกษาปี 2 คณะแพทย์ศาสตร์ ทั้งสองเรียน
มหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน เป็นเพื่อนกัน
ตั้งแต่ อ.2 แล้ว แถมพ่อแม่ยังเป็นเพื่อนกันอีก
ต่างคนต่างไม่เคยคิดเลยว่าเป็นเพื่อนกันมาได้
นานขนาดนี้ยังไง ทนนิสัยที่เหมือนและต่าง
กันได้ยังไง เอาเป็นว่าจนได้ฉายาจากรุ่นพี่
รุ่นน้องว่า 'ซี้สุดรั่ว' มาเลยละกัน
จะรั่วแค่ไหนก็ติดตามดูเอา :)
"ไม่เป็นไร ไป(เกรียน)กันเถอะ"
"จัดไป"
จากนั้นไม่นานมือของทั้งสองคนก็เต็มไปด้วย
ของมากมาย วิ่งเข้าร้านนั้นร้านนี้ มีแต่ของ
อยากได้เต็มไปหมดจะให้ทำไงล่ะซื้อมาเลยสิ...
"เอาของไปเก็บที่รถก่อนไหม สอยมาจน
ไม่มีมือที่จะถือแล้วเนี่ย"
"ไปดิ หนักก็หนักว้อยย"
เพื่อนรักก็ตรงดิ่งไปที่รถที่จอดไว้ในลานจอด
รถทันที เดินไปจนถึงรถหรูสีดำที่พ่อซื้อให้เป็น
ของขวัญสอบติดคณะแพทย์ตามประสาคนรวย
"จูไปไหนอีกดี ยังไม่อยากกลับอะ"
'อิม จองจู' เพื่อนซี้ของเธอ บ้านรวยไม่แพ้กัน
แต่เธอมีแฟนแล้วเขาอยู่ ปี 4 แล้ว ปกติเธอจีบ
ยาก แต่ไม่รู้ทำยังไงจนได้หัวใจไปครอง
ถือว่าเทพไม่แพ้พระเจ้าเลยล่ะ :)
"เหลือที่เดียวละ ผับไงมึง :)"
พวกเธอไม่ได้โลกสวยเสมอไปยังน้อยก็ต้อง
มีมุมที่ดูดื้อๆร้ายๆกันบ้าง
บรื้นนนน
21: 15
เสียงรถที่ออกตัวไปยังจุดหมายที่ตั้งไว้
ไม่นานก็ถึงผับ โชคดีที่พกชุดสำรองไว้
ในรถ ใส่เสื้อโค้ชยาวๆเข้าไปคงไม่ดีแน่
ยองอาเธออยู่ในชุดเดรสสีดำรัดรูป
กับหน้าตาจิ้มลิ้มที่หาไม่ได้ง่ายๆ
ส่วนจองจูก็สวมใส่ชุดเดรสสีเเดงเพลิง
ทั้งสองกินกันไม่ลงจริงๆ
เสียงดนตรีดังไปทั่ว มีคนเป็นกลุ่มยืนเต้นอยู่
หน้าดีเจที่ยืนถูไถแผ่นเสียงไปมา
มีคนนั่งดื่มอยู่เป็นกระจุก บางคนก็มีสาวบริการ
อยู่ข้างกาย แต่ที่อุบาทสำหรับเธอก็คือ
้
คนที่นั่งจูบกันอย่างไม่แคร์สายตาใคร
บ้างก็ยืน มันเป็นอะไรที่เกะกะลูกตาเธอเอามากๆ
แต่สายตาเธอก็ไปสะดุดกับกลุ่มผู้ชายประมาณ
7 คน วัยยี่สิบต้นๆเหมือนอายุรุ่นราวคราวเดียว
กับเธอ พวกเขานั่งดื่มนิ่งๆไม่สาวควง
ถ้ามองดีๆพวกเขาหน้าตาดีไม่ใช่เล่น
แต่ยังไงเธอก็ไม่สนใจอยู่ดี
เพราะยังงี้ไงล่ะถึงไม่ทีแฟนสักที :)
พอเธอหันกลับไปเพื่อนตัวดีก็หายไปเสียแล้ว
กวาดสายตามองก็พบว่าเต้นยึกยือ
อยู่ในกลุ่มผู้คนมากมาย
สุดท้ายเพื่อนรักเพื่อนเลวก็ปล่อยให้เธอ
นั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะ V.I.P อยู่คนเดียว
ไม่นานก็มีชายแปลกหน้าหน้าตาดี
ที่ถือแก้วไวน์คนนึงเข้ามาทัก
"สวัสดีครับ มาคนเดียวเหรอครับ"
''มากับเพื่อนค่ะ"
"ไปไหนแล้วล่ะครับ"
"ไปปล่อยไส้เดือนในตัวออกค่ะ''
ที่มาของคำว่าเต้นยึกยือแหละนะ...
"555 ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ"
"ค่ะ เชิญค่ะ"
"คุณชื่ออะไรเหรอครับ ผมคุ้นๆหน้า"
"ยองอาค่ะ ฮัน ยองอา"
"อ้อ คุณเรียนอยู่มหาลัย xx ใช่มั้ยครับ
อยู่ ปี 2 คณะแพทย์ศาสตร์ป่ะ"
"คุณรู้ได้ยังไง?"
"ผมอยู่มหาลัยเดียวกับคุณครับ ผมชื่อ
จอน จองกุก ปี 3 คณะแพทย์ศาสตร์ครับ"
"เอ๋! รุ่นพี่นี่นา"
"55 ใช่ครับ น้องอะ ใครๆก็รู้จัก ดังจะตาย"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ"
"ไม่ขนาดที่ไหน ดาวคณะเลยนะ"
ใช่ เธอเป็นถึงดาวคณะ ถูกรุ่นพี่จับจองว่า
ต้องเป็นดาวมหาลัยเลยล่ะ ก็ไม่แปลก
ที่จะมีคนรู้จักเธอเยอะ
"แฮะๆ ขอบคุณค่ะ"
"ไอ้กุกว้อย แบกไอ้แทกลับคอนโดที"
ไรท์: มาแย้วว เอา Intro ไปก่อนละกันนะ55
ภาพอาจจะไม่ตรงหน่อยนะคะ><
ความคิดเห็น