เดือนของตะวัน
ผมคงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่โชคร้าย...พนักงานกินเงินเดือนแบบผมคงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนของคนนับล้านในประเทศไทยนั่นแหละครับ คิดแล้ว So Sad!!
ผู้เข้าชมรวม
633
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เดือนของตะวัน
คุณคนอ่านคิดว่าในประเทศไทยมีมนุษย์เงินเดือนกี่ล้านคนครับ!!!
มนุษย์เงินเดือนของนักศึกษาจบใหม่แบบผม
“นายเดือนตะวัน ไกรฤกษ์” หรือ “น้องเดือน”
ที่ครอบครัวผมเรียกเป็นประจำจนติดปากตั้งแต่เด็ก
ผมเรียนจบมาแล้วสองปีจากมหาวิทยาลัยรัฐบาลที่มีชื่อเสียงในจังหวัดชลบุรี
ด้วยความที่เรียนคณะบริหาร ตัวเล็ก ผิวขาว
ดูหน่อมแน้มเหมือนลูกคุณหนูแต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลยสักนิด
ผมเป็นเพียงลูกชาวบ้านธรรมดาที่พ่อทำอาชีพหาปลา ส่วนแม่รับจ้างเลี้ยงเด็กเล็กๆ
บ้าง มีพี่ชายที่เรียนไม่จบหนึ่งคนแต่ก็มีการมีงานทำเป็นหลักแหล่ง
ผมถูกมองว่าชอบผู้ชายทั้งๆ
ที่ผมชอบผู้หญิงมาตลอด มีแฟนมาก็หลายคนแต่ถูกบอกเลิกทุกครั้ง
ด้วยเหตุผลที่ผมไม่อยากยอมรับแต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะบางอย่างมันคือเรื่องจริง
ยกตัวอย่างเช่น
“เดือนตัวเล็กเกินไป
มันดูไม่แมนถ้าเราเดินด้วยกัน เราเลิกกันเถอะ”
“เดือนพกครีมกันแดด
ครีมทาผิวติดกระเป๋าอย่างกับผู้หญิง เราว่ามันดูสำอางเมื่อเทียบกับผู้ชายคนอื่น
เราเลิกกันเถอะ”
“น้องเดือนไม่เหมาะกับพี่หรอกค่ะ
พี่ดูถึก มาดแมน แต่น้องเดือนดูนุ่มนิ่มจนบางทีพี่คิดว่าพี่เป็นผู้ชายซะเอง
เราเลิกกันนะ”
และเหตุผลอีกบลาๆ
ซึ่งบางเรื่องผมก็คิดว่าพวกเธอพูดกันเกินความจริง
แต่ผมก็ไม่อยากจะเถียงต่อความยาวสาวความยืด เพราะเลิกกันก็ต่างคนต่างไป
ผมได้ยินคำพูดพวกนี้มาตั้งแต่ตอนเรียนมัธยม เรียนมหาลัย
แม้กระทั้งตอนนี้ในสถานที่ทำงานแห่งนี้ด้วย
พนักงานเก่าที่นี่พูดกันสนุกปากว่าผมเป็นเกย์
ชอบผู้ชาย ผมรู้สึกโคตรเหนื่อยเพราะโดนแบบนี้มาตั้งแต่เริ่มงานวันแรก เอาจริงๆ
นะแค่เหนื่อยเรื่องงานผมยังทนได้เพราะนั่งพักก็หาย
แต่นี่ต้องมาเหนื่อยกับคำพูดของเพื่อนร่วมงานบางคนที่อายุอานามบางคนก็ไม่ใช่น้อยๆ
แต่กลับพูดและกระทำเหมือนคนไม่มีความคิด
หัวหน้าของผมที่ทำตัวแสนดีเหมือนแม่พระมาโปรด
ความจริงหาเรื่องแกล้งผมเป็นประจำ ผมโดนคนอื่นด่าทั้งๆ ที่ผมไม่เคยทำงานผิดแต่ถูกหัวหน้าใส่ร้าย....แต่ก็นั่นแหละไม่มีใครเชื่อผมสักคนเมื่อผมพูดความจริง
เพราะอะไรน่ะเหรอ
เพราะหัวหน้าของผมเป็นเพื่อนของลูกชายท่านประธาน...จบนะ ผมสู้เขาไม่ได้แน่นอน
5555 ดูน้ำเน่าเหมือนนางเอกละครหลังข่าวถูกรังแกใช่มั้ยละ
เฮอะ เฮอะ บางทีผมก็ขำนะที่โดนแบบนี้ แต่ก็ช่างมันเถอะ
ยังดีที่ผมยังมีเพื่อนที่เข้างานมาไล่เรี่ยกันคอยอยู่ข้างๆ ให้กำลังใจมาตลอด
กลับมาที่คำถามเดิม...คุณคนอ่านคิดว่าในประเทศไทยมีมนุษย์เงินเดือนกี่ล้านคนครับ!!!
แล้วมนุษย์เงินเดือนผู้โชคร้ายแบบผมล่ะ!!!
คุณคนอ่านส่วนใหญ่เกินครึ่งผมว่าเป็นพนักงานกินเงินเดือนอยู่แล้วล่ะ
เราลองมาเปรียบเทียบสวัสดิการของบริษัทกันเอามั้ยครับ
ไม่สิ.. สวัสดิการของผมคนเดียว
เพราะของพนักงานคนอื่นมันโคตรดี
สวัสดิการของผม
- สตาร์ทเงินเดือนที่หนึ่งหมืนสองพันบาท
เงินเดือนขึ้นปีละ ไม่เกินสามเปอร์เซ็นต์ โบนัสได้เพียงครึ่งเดือน -
สวัสดิการคนอื่นในบริษัท
- สตาร์ทเงินเดือนที่หนึ่งหมื่นห้าพันบาท
เงินเดือนขึ้นปีละ ยี่สิบถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ โบนัสได้สามถึงสี่เดือน -
คืออะไรวะ
ผมอยากตะโกนให้ลั่นออฟฟิศ!!!
ท่านประธานโกหกผม
พูดซะดิบดีว่าทำงานที่นี่จะมีอนาคตที่ดีขึ้นแน่นอน ผมรับประกัน...
ผมทำงานมาแล้วสองปีท่านประธานที่บอกว่ารับประกัน
ก็ยังไม่เห็นมารับประกันอะไรสักอย่าง
ภายนอกท่านเป็นคนอบอุ่นใจดี
อายุก็ยังไม่มาก เอาใจใส่พนักงานสุดๆ แต่...ยกเว้นผมครับ
แค่ดูจากสวัสดิการก็พอรู้ถึงแม้ภายนอกท่านประธานอาจจะเอ็นดูผมก็เถอะ
แต่ผมไม่เชื่อ...ก็เขาโกหกผมมาตั้งแต่เริ่มต้น จะให้ผมเชื่อก็ยากแล้วมั้ยละ
ผมคงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่โชคร้าย...
พนักงานกินเงินเดือนแบบผมคงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนของคนนับล้านในประเทศไทยนั่นแหละครับ
คิดแล้ว So
Sad!!!
********************************************
ผลงานอื่นๆ ของ กระดาษร้อยปอนด์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กระดาษร้อยปอนด์
ความคิดเห็น