Again my life

“โอ้ย นึกว่าจะตายเพราะวัคซีนสะแล้ว” ฉันอุทานด้วยความโล่งอก พลันลุกขึ้นไปเปิดผ้าม่านเพื่อดูโลกภายนอก แต่ก็ต้องตกใจเพราะสิ่งที่เห็น ผู้คนต่างกรีดร้องและกระโจนกัดกันอย่างน่าสยดสยอง เปรียบเหมือนกับสัตว์ร้าย “นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันว่ะ"ฉันสั่นเทาด้วยความกลัว พลางคล่ำหาโทรศัพท์มือถือ เพื่อโทรหาแม่ แต่ไม่มีแม้สัญญาณโทรศัพท์