สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 99 : ภาค 1-บท 99 สิ่งผิดปกติในเขตอุทยาน

ภายในเขตสวนอุทยานของโรงเรียน

การเดินทางภายในป่านั้นต้องมีความระมัดระวังที่สูง มีสติอยู่ตลอดเวลา ซึ่งหน่วยจู่โจมนี้ก็ทำหน้าที่ได้ดี

แต่มีอย่างหนึ่งที่ผมสงสัยทำไมพวกเขาไม่ติดกล้องในป่า หรือจะใช้โดรนช่วยบินสำรวจก็ยังได้

“ทำไมถึงไม่ใช้พวกกล้องหรือโดรนล่ะครับ” ผมถามออกไป

“เพราะเมื่อสถานที่ใดมีการรวบตัวของมานาจำนวนมาก จะมีผลกระทบต่อคลื่นสัญญาณทุกชนิดและไม่สามารถทำให้ใช้การได้ อย่างมากที่พวกเราทำได้คือตรวจสอบในระยะไม่กี่ร้อยเมตรเท่านั้น”

วินหรือผู้ชายที่สวนแว่นตาเอ่ยตอบในขณะที่พวกเขากำลังพิมพ์อะไรบางอย่างลงในคอมพิวเตอร์พกพา

“ฉันบอกแล้วไม่ต้องคิดมาก พวกเราจะหาเพื่อนของนายเจออย่างแน่นอน”

ริกเอ่ยพร้อมกับชูโล่ขนาดใหญ่ในมือของเขาขึ้นฟ้า

“อย่าไปหลอกเด็กน่าริก นายก็รู้ดีว่าป่านี้ไม่เหลือพวกสัตว์กลายพันธ์อีกแล้ว ไอ้ตัวที่เราจับสัญญาณได้มันมาจากไหนก็ไม่รู้”

ฝาแฝดชายคู่นั้นเอ่ยขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกัน

ในขณะเดียวกันนั่นเองจิณที่หลับตาเดินมาสักพักก็ลืมตาขึ้น

“เจอแล้ววิน ประมาณทิศ 10 นาฬิกา ลองใช้คอมนายเช็คอีกที”

วินที่ได้ยินดังนั้นก็รีบเช็คตามทิศที่จิณบอกทันที

ทันใดนั้นเองแผ่นดินก็เริ่มสั่นไหว ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แผ่นดินยิ่งสั่นไหวแรงมากขึ้น

“ทุกคนประจำตำแหน่ง ฉันจะสั่งการแทนหัวหน้าเอง” ลีนรีบตะโกนออกคำสั่งและตั้งท่าเตรียมโจมตี

“ริกคุ้มกันรุ่นน้องของเราให้ดี ทำอย่างที่นายเคยพูดไว้ให้ได้”

ลีนออกคำสั่งและร่ายเวทสายสนันสนุนของเธอ เพื่อเพิ่มความสามารถให้กับคนในทีม

ริกไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปหากันต์โดยทันที แต่ว่านั่นก็สายเกินไปเสียแล้ว

ในชั่ววินาทีก่อนที่ริกจะถึงตัวของกันต์นั้นพายุก็ได้พัดเข้ามาเสียก่อน

พายุนั้นไม่ใช่พายุธรรมดาหากแต่เป็นพายุที่เกิดจากเวท ซึ่งมันก็รุนแรงมากกว่าปกติ

ร่างที่แข็งแกร่งและหนักหลายร้อยกิโลถูกลมพายุพัดไปได้ แล้วจะนับประสาอะไรกับกันต์ที่หนักไม่ถึง 60 กิโลกรัมด้วยซ้ำ

ลมพายุพัดร่างของกันต์ไปไกลกว่าจุดเดิมนับหลายร้อยเมตร

เมื่อกันต์ลืมตาอีกครั้งเขาถึงได้รู้ว่าตอนนี้ตัวเองโดนจับแยกกับหน่วยจู่โจมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และนั่นจึงทำให้กันต์ต้องอยู่คนเดียวท่ามกลางป่าอันกว้างใหญ่

นาฬิกาสีเงินไม่สามารถใช้ติดต่อสื่อสารได้เพราะคลื่นสัญญาณถูกรบกวนโดยมานาที่หนาแน่น

กันต์ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนจากพื้นหญ้า และนั่นทำให้เขารู้สึกเจ็บบริเวณขาซ้าย

ในตอนที่ถูกลมพายุพัดมานั้นขาของเขาได้กระแทกเข้ากับต้นไม้ แต่โชคดีที่ไม่ร้ายแรงมากนัก

“ลมพายุระดับนั้นมันไม่ใช่เลเวล 50 แล้วเลเวล 60 ชัด ๆ”

ผมพยายามประเมินสถานการณ์และหาหนทางรอดที่ดีที่สุด

สิ่งที่ใช้ทักษะลมพายุแบบนั้นได้ส่วนมากจะเป็นพวกนกยักษ์หรือไม่ก็พวกสัตว์มีปีก

แต่แผ่นดินไหวล่ะมันเกิดจากอะไร นั่นหมายความว่าอาจจะไม่ได้มีแค่สัตว์กลายพันธ์ตัวเดียวที่อยู่ในป่านี้

ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดคือสิ่งนั้นเป็นมนุษย์หรือไม่ก็ปีศาจ

กันต์รีบเดินไปยังทิศข้างหน้าด้วยขาที่บาดเจ็บเพราะในตอนนี้มันยังไม่คุ้มที่จะใช้น้ำยาฟื้นฟู

ทันใดนั้นเองสัมผัสเวทก็แจ้งเตือนถึงบางสิ่งที่พุ่งเข้ามาจากทางด้านซ้าย และสิ่งที่ว่านั้นก็ไม่ใช่อะไรที่ไหน มันคือเล็ก คนที่เขาตามหามาตลอดนั่นเอง

“มันเกิดอะไรขึ้น” กันต์ตะโกนและโบกมือเรียกเล็ก

แต่ดูจากท่าแล้วเล็กไม่มีท่าทีจะลดความเร็วของเธอลงแม้แต่น้อย

เล็กจึงพุ่งชนเข้ากับร่างของกันต์จนทั้งคู่ล้มลงไปนอนกับพื้น

ด้วยขาซ้ายที่บาดเจ็บจึงทำให้ยากที่กันต์จะต้านแรงของเล็กที่มีเลเวลถึง 35 ได้

“ทำบ้าอะไรของเธอ อยู่ดี ๆ ก็มาชนกันแบบนี้” 

กันต์พยายามผลักตัวของเล็กออกไปแต่น่าเศร้าในตอนนี้กันต์มีเลเวลแค่ 20 เท่านั้น ถ้าคิดจะผลักเล็กออกไปก็อาจจะต้องเปิดใช้ทักษะเพื่อเพิ่มค่าสถานะ แต่นั่นก็หมายถึงความตายของผู้หญิงตรงหน้า

ในปัจจุบันกันต์มีเลเวลแค่ 20 ก็จริงแต่เขายังใช้ทักษะของพวกตัวละครได้อยู่เหมือนเดิม การที่จะผลักเล็กออกไปก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ก็ยังไม่จำเป็นต้องทำเช่นกัน

“เงียบ ๆ ก่อน” เล็กกดร่างของกันต์ลงกับพื้นอีกครั้ง

เธอกำลังใช้มือทั้ง 2 ข้างกดแขนของกันต์ไว้กับพื้นเพื่อไม่ให้เขาขยับ

ในขณะเดียวกันนั่นเองเสียงของบางสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ใต้ดินก็ได้ดังขึ้นพร้อมกับแผ่นดินที่สั่นไหวเบา ๆ

ภาพของตะขาบขนาดยักษ์กำลังเผยโฉมร่างกายอันมหึมาจากผืนดิน

มันเป็นตะขาบตัวสีม่วงเข้ม และมันกำลังมุดดินลงหลุมอีกครั้งเพราะมองไม่เห็นเหยื่อของมัน

“เจ้านั่นมีประสาทสัมผัสที่ไวเรื่องเสียง ถ้าทำได้อย่าพูดมาก”

เล็กลุกขึ้นและปัดฝุ่นทที่เกาะตามเครื่องแบบของเธอ

กันต์เองก็เช่นกันเขาลุกขึ้นและถอนหายใจออกมาเบา ๆ

“สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้น”

“ในตอนที่ฉันคุยกับนาย ระบบมันก็ตวจจับแหล่งกำเนิดมานาเลเวล 50 ได้ ฉันเองก็ไม่เข้าใจว่ามันมาจากที่ไหน เหมือนกับอยู่ ๆ มันก็โผล่มาจากอากาศ”

กันต์นิ่งคิดสักพักและตอบกลับ

“น่าแปลกที่เธอรอดมาได้ ตะขาบสีม่วงนั่นมีเลเวลอย่างต่ำก็ 60 แล้วด้วยซ้ำ เธอรอดมาได้ยังไง?”

ตามความทรงจำของกันต์แล้วสิ่งนั้นคือตะขาบทรพิษเป็นตะขาบที่น่ากลัวที่สุดในเกม

พิษของมันมีความสามารถในการฆ่าและสังหาร มันเป็นพิษระดับ 6 อย่างเล็กที่มีเลเวลแค่ 35 ไม่น่าจะรอดจากมันได้นานขนาดนี้

เพราะตะขาบทรพิษมันคือตะขาบที่กลายพันธุ์มาจากตะขาบยักษ์ที่มีเลเวล 60 เท่านั้น

“ใครบอกว่าฉันรอด นายไม่สังเกตอะไรเลยรึไง”

ในขณะนั้นเองก็เป็นช่วงที่กันต์สังเกตเห็นที่บริเวณท้องด้านซ้ายของเล็ก

เลือดของเธอกำลังไหลออกมาจากปากแผลสีม่วงที่กำลังกัดกร่อนผิวหนังของเธอช้า ๆ

ดูจากลักษณะบาดแผลแล้วเธอน่าจะโดนมันพ่นพิษใส่ก่อนหน้าที่จะมาเจอกับกันต์

พอทิ้งไว้นานเข้าพิษก็เริ่มกัดกร่อนจนเกิดเป็นแผลเหวอะที่ขยายขนาดขึ้นเรื่อย ๆ

“จากการคาดเดาของฉัน พิษของมันมีฤทธิ์กดประสาททำให้เหยื่อเป็นอัมพาตและหมดส…”

ก่อนที่เธอจะได้พูดจบ เล็กก็หมดสติและโน้มตัวลงเข้าหากันต์ทันที นั่นทำให้เหมือนกับว่าเล็กกำลังนอนซบอกของกันต์อยู่