สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 95 : ภาค 1 บท 95 ลานประลองที่สับสน

ที่สนามประลอง

            ในที่สุดกันต์ก็มาทันเวลา และการมาถึงของเขาทำให้หลายคนไม่พอใจ

            เพราะการที่กันต์มาช้ามันทำให้เสียเวลาและขาดช่วง

            ผู้ชมที่กำลังเฝ้าดูการประลองอย่างต่อเนื่องด้วยความเมามัน แล้วพอมาถึงการประลองคู่หนึ่งที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมมาสักที นั่นก็ทำให้พวกเขารู้สึกอารมณ์เสียอยู่พอสมควร

            “นายมาสาย” เสียงของคู่ต่อสู้ที่เป็นนักเรียนชายบนลานประลองดังขึ้น

            “ถ้าอย่างนั้นก็อย่ามามัวเสียเวลาเลย เริ่มกันเถอะ”

            ผมอยากจะวัดฝีมือกับคนรุ่นเดียวกับตัวเองมานานแล้ว

            สำหรับโลกทางฝั่งนี้คนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมจะมีฝีมือมากแค่ไหน

            คู่ต่อสู้ของผมเขาถือดาบไม้ ในขณะที่ตัวผมเองมือเปล่า อันที่จริงผมก็มีสร้อยคอกับแหวนอยู่ด้วย

            แต่นั่นก็ไม่สำคัญ ถ้ามาแพ้ตรงนี้คงเสียชื่ออาจารย์เครกหมด

            คู่ต่อสู้พุ่งตัวเข้าประชิดกันต์ก่อนและฟาดดาบลงมา

            การเคลื่อนไหวของเขานั้นเชื่องช้าเป็นอย่างมากในสายตาของผม มันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะตอบโต้

            ผมเบี่ยงตัวหลบดาบและชกสวนเข้าท้องไปหนึ่งหมัด

            ฝ่ายตรงข้ามเริ่มเสียจังหวะและก้าวถอยหลัง

            ผมคว้าข้อมือขวาของเขาไว้และทำการปลดอาวุธด้วยการบีบข้อมือ

            ดาบไม้ในมือของฝ่ายตรงข้ามตกลงกับพื้น และเริ่มร้องด้วยความเจ็บปวด

            สำหรับผมการสู้กับนักเรียนปี 1 พวกนี้แค่เสี้ยววินาทีมันก็เพียงพอแล้ว

            พวกเขาไม่ได้มีประสบการณ์ต่อสู้จริง ไม่เคยสู้แบบเสี่ยงงตาย และฝึกมายังไม่มากพอ

            ชัยชนะอันรวดเร็วและเฉียบขาดของกันต์ทำให้ผู้ชมและนักเรียนคนอื่นถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก

            แม้แต่เล็กเองก็ยังคาดไม่ถึง เธอไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่เธอขู่ในวันนั้นจะแข็งแกร่งขนาดนี้

            เมื่อจบการประลองกันต์จึงเดินไปนั่งรอที่บริเวณห้องพักผู้เข้าร่วมการประลองที่ใต้อัฒจันทร์

ที่ห้องพักของผู้ร่วมแข่งขัน

            สายตาของนักเรียนคนอื่นที่จ้องมองมาที่ผมมันทำให้รู้สึกแปลก ๆ

            ผมรีบหาที่นั่งเพื่อที่จะหลบเลี่ยงการสบตากับนักเรียนพวกนั้นทันที

            การประลองคู่ถัดไปได้เริ่มต้นขึ้นและถ่ายทอดสดผ่านทางทีวี ผมก็พอจะเดาผู้ชนะออกได้ไม่ยาก

            การต่อสู้ของที่นี่มันไม่มีรูปแบบที่ชัดเจน ไม่มีการใช้ไหวพริบอะไรที่มากมาย

            แต่จะให้โทษพวกเขาก็ไม่ได้เพราะในชีวิตปกติของพวกเขาก็ไม่ได้ฝึกการต่อสู้อะไรเลยสักนิด

            การประลองที่ผ่านไปนับหลายต่อหลายคู่ผมเองก็ยังไม่พบใครที่มีฝีมือมากพอจะสู้กับผมได้เลย

            เมื่อการประลองรอบถัดไปมาถึงกันต์ถูกเรียกตัวไปบนสนามประลองอีกครั้ง

            แต่ก่อนที่เขาจะได้เดินขึ้นไปนั่นเอง

“ผมขอยอมแพ้”

อีกฝ่ายเดินขึ้นมาบนลานประลองได้เพียงไม่กี่วินาทีก็ขอยอมแพ้และเดินลงไปจากลานประลอง

            ในการประลองรอบถัด ๆ มา ไม่มีใครเลยที่กล้าสู้กับกันต์แม้แต่คนเดียว พวกเขาต่างประกาศขอยอมแพ้

            ถ้าถามเหตุผลว่าเพราะอะไรพวกเขาถึงยอมแพ้กันง่าย ๆ แบบนี้ ก็สามารถตอบได้เลยว่า

            เด็กนักเรียนที่สู้กับกันต์ในรอบแรกคือตัวเก็งที่น่าจะเข้าสู่อันดับแรก ๆ ของการประลองนี้

            กันต์คิดว่านักเรียนที่เขาสู้ด้วยรอบแรกเป็นแค่นักเรียนไก่อ่อนไร้ประสบการณ์เพราะมันชนะง่ายเกินไป

            แต่กว่ากันต์จะรู้เรื่องนี้ มันก็หลังจากจบการประลองรอบแรกไปแล้ว

            และในที่สุดก็มาถึงรอบ 10 คนสุดท้าย ซึ่งจะเป็นรอบที่เอาไว้จัดอันดับ 10 คนแรก

            กันต์ถูกเรียกตัวไปพร้อมกับนักเรียนชายอีกคนหนึ่ง

            “ฉันไม่ยอมแพ้เหมือนคนที่ผ่านมาแน่”

            คู่ต่อสู้ของกันต์ประกาศกร้าว

            กันต์เลือกที่จะเงียบตอบ เพราะคุยไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไร

            นักเรียนคนตรงหน้ากันต์นั้นเป็นนักเรียนร่างสูงใหญ่ เขาก็ใช้มือเปล่าในการชนะรอบที่ผ่าน ๆ มาเช่นกัน

            เมื่อนักเรียนชายคนนั้นโจมตีกันต์ด้วยการใช้กำปั้นขนาดใหญ่ทุบลงมา

“ตัวใหญ่กว่านี้ฉันก็เคยผ่านมาแล้ว” กันต์พึมพำเบา ๆ พลางคิดไปถึงต้นไม้พิษที่สูงกว่า 10 เมตร

ในขณะที่นักเรียนชายร่างใหญ่โจมตีเข้ามานั้นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่กันต์กระโดดตีลังกา

เมื่อกำปั้นทุบลงพื้นสนามประลองกันต์ก็ไปปรากฏตัวอยู่ด้านหลังของนักเรียนร่างใหญ่แล้ว

“ทำบ้าอะไรของแก” นักเรียนร่างใหญ่หันกลับมามองกันต์ด้วยความฉุนเฉียว

“ก็ยอมแพ้ไง” กันต์ตอบกลับไปพร้อมกับก้าวขาลงจากสนามประลอง

การที่กันต์เลือกที่จะทำแบบนี้เพราะเขามั่นใจว่า แค่ชนะพวกนักเรียนใหม่ที่ไร้ฝีมือการต่อสู้นั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากนัก

เพราะนักเรียนที่กันต์กำลังสู้ด้วยคือนักเรียนที่ไม่ได้อยู่บนเกาะนี้แต่แรก พวกเขาคือนักเรียนปกติธรรมดาและพึ่งเข้าเรียนที่นี่ใหม่เหมือนกัน

ถึงกันต์จะชนะไปก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเก่งเหนือคนด้วยกันหรืออะไร แค่ฝึกมา 2-3 ปีก็ทำแบบนี้ได้

พวกนักเรียนที่เกิดบนเกาะนี้และอยู่บนเกาะนี้ตั้งแต่แรก พวกเขามีประสบการณ์ต่อสู้ที่สูง ดีไม่ดีก็อาจจะด้อยกว่ากันต์ไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ตัวอย่างก็ริสา

เมื่อเท้าของกันต์ลงไปเหยียบพื้นดินนั่นเอง

“นักเรียนหมายเลข 37707 ตกรอบ 5 อันดับแรก” เสียงของกรรมการดังขึ้น

“ไม่ต้องครับ ผมขออันดับ 10 ก็พอ”

กันต์ตอบกลับและหันหลังเดินออกไปจากสนามประลอง

การกระทำของเขาสร้างความสงสัยและงุนงงให้กับผู้คนทั้งสนามประลองอีกครั้ง