สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 91 : ภาค 1-บท 91 ขีดจำกัดของเลเวล 20

10 นาทีผ่านไป

ดาบทั้ง3 ของอัศวิน3 ตนโจมตีเข้ามาพร้อมกันจากทางข้างหน้า

พวกมันไล่ต้อนกันต์จนเขาแทบจะยืนชิดกับขอบมุมของวิหารทดสอบ

เมื่อกันต์ยืนชิดติดมุมและไม่มีหนทางที่จะหนีไปไหนได้อีกต่อไปนั่นเอง

“ม่านพลังแห่งธาตุทั้งปวง” กันต์ยื่นมือไปข้างหน้าและเปิดใช้ทักษะ

ทันใดนั้นเองม่านพลังสีทองดำได้ปรากฏขึ้นและรับการโจมตีที่เข้ามา

“คงหมดเวลาทดสอบฝีมือเพรียว ๆ แล้ว”

ดาบทั้ง3 เมื่อโจมตีเข้าใส่ม่านพลังก็ถึงกับต้องสะท้อนกลับ จนหุ่นทดสอบต้องก้าวถอยหลังไปตามแรงที่ดีดกลับ

กันต์ยกเลิกทักษะม่านพลังและพุ่งตัวออกไปโจมตี

“ทำลายจากภายใน” กันต์เปิดใช้ทักษะ

ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างพุ่งพรวดชั่วขณะ

หมัดของกันต์เข้าปะทะหมวกเกราะของหุ่นทดสอบจนกระเด็นปลิวไปตัวหนึ่ง

5 นาทีผ่านไป

กันต์พ่นลมออกจมูกเบาๆ และเริ่มยืดเส้นยืดสายร่างกาย

[ยินดีด้วยผู้เล่นผ่านการทดสอบระดับ 5 แล้วต้องการไปยังระดับต่อไปหรือไม่]

“พอแค่นี้ก่อน” เมื่อกันต์พูดจบ เขาก็นั่งลงกับพื้นวิหาร

ร่างของหุ่นทดสอบทั้ง3 กลายเป็นแสงสีฟ้าและจางหายไป

เหตุผลที่ผมเลือกที่จะหยุดเพราะผมคิดว่าการใช้ทักษะของพวกตัวละครในการต่อสู้ มันจะง่ายเกินไป

และอีกเหตุผลคือผมอยากลองร่ายเวทด้วยตัวเองดู

ผมเปลี่ยนท่านั่งเป็นแบบขัดสมาธิและยื่นมือข้างขวามาวางไว้บนตัก

จินตนาการถึงลูกบอลสีฟ้า ก้อนกลม ๆ ตามที่อาจารย์ฟอร์ดสอน

ทันใดนั้นเองมานาสีฟ้าเริ่มไหลออกมาจากร่างกายของผมและรวมตัวกันเป็นก้อนลอยอยู่เหนือฝ่ามือ

หลังจากผ่านไปประมาณ1 นาทีก้อนมานาสีฟ้าในมือของผมก็ได้แตกออก

ผมยังควบคุมสมาธิได้ไม่ดีพอ เรื่องแบบนี้มันต้องใช้ประสบการณ์

หลังจากนั้นผมก็ได้พยายามลองอีกหลายต่อหลายครั้ง และระยะเวลานานที่สุดที่ทำได้คือ3 นาที

“ไม่มีใครจะมาเป็นอาจารย์ให้ผมจริง ๆ เหรอ”

ในครั้งที่แล้วตอนสู้กับร่างเงาเครกก็ยังลงมาสอนผมเองได้ แล้วทำไมครั้งนี้จะไม่ได้ ถึงจะต่างสถานที่แต่ก็น่าจะเหมือนกัน

[จิตใต้สำนึกของเครกกำลังขอโทษที่เขาไม่มีความสามารถพอที่จะสอนเรื่องการร่ายเวทให้กับคุณได้]

[จิตใต้สำนึกของเรล์มบอกว่าเขาลืมวิธีการร่ายเวทเบื้องต้นไปหมดแล้ว]

[จิตใต้สำนึกของเวรัคกำลังบอกคุณว่าเธอยังไม่ว่างจะมาสอน]

เวรัคไม่ว่าง จิตใต้สำนึกของตัวละครก็คงจะมีอะไรที่ต้องทำเหมือนกันสินะ ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ

[จิตใต้สำนึกของอาร์เซนกำลังหลับใหล เขายังไม่ตื่น]

หลังจากจบประโยคคำพูดของระบบ ก้อนมานาที่ลอยอยู่บนฝ่ามือของผมถึงกับแตกกระจาย

นี่ผมลืมอาร์เซนไปได้ยังไง เขาเป็นตัวละครที่เก่งที่สุดในเรื่องการโจมตีระยะไกลแล้ว

อาร์เซนคือบุรุษสายเลือดครึ่งคนแคระครึ่งเอลฟ์ เขาก็หล่ออยู่พอตัวแต่น่าเสียดายที่ตัวเตี้ยไปหน่อย เลยยังไม่มีสาวติดเท่าเรล์ม

ถ้าเป็นเนื้อเรื่องในเกม อาร์เซนคือตัวละครที่ใช้ได้ทั้งปืนและธนู ไปจนถึงอาวุธโจมตีระยะไกลทุกประเภท

อายุของอาร์เซนก็น่าจะปาไป30 ต้น ๆ แล้ว นิสัยของเขาก็จะออกเป็นแนวผู้ชายที่ไม่ค่อยสนโลก

“มันไม่ใช่เรื่องของข้า” มันคือคำพูดติดปากของอาร์เซน

เอาไว้ว่าง ๆ ผมจะไปลองเล่นเป็นอาร์เซนดู เผื่อวิธีนี้จะทำให้เขาตื่นจากการหลับได้

สรุปแล้วกันต์ก็จำใจต้องฝึกร่ายเวทด้วยตัวเองและเรียนรู้อย่างเหงา ๆ คนเดียว

ที่มิติลึกลับแห่งหนึ่ง

“เจ้าจะถ่วงเวลาข้าไปอีกนานแค่ไหน สิ่งที่เจ้ากำลังทำมันไร้ค่า”

จอมมารเวลโดรตะโกนด้วยน้ำเสียงมาดเข้ม

มือทั้ง2 ข้างของเขากำลังฉีกกระชากโซ่สีขาวบริสุทธิ์อย่างเมามัน

ด้วยวงเวทสีม่วงบนฝ่ามือทำให้การฟื้นฟูของโซ่สีขาวไร้ผล

แต่ที่น่าแปลกใจคือโซ่มันกลับเพิ่มจำนวนขึ้นและเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ

“ตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลาของนาย รีบกลับไปนอนเหมือนที่ผ่านมาจะดีกว่า” เสียงของเวรัคดังขึ้นอยู่ไม่ไกล

ที่ส่วนบนของคทาเบญจธาตุวงเวทสีขาวบริสุทธิ์กำลังหมุนวนอย่างรวดเร็ว

ใช่แล้วเหตุผลที่เวรัคไม่ว่างเพราะเธอต้องกลับมาเสริมผนึกของจอมมารเวลโดรนั่นเอง

“แล้วทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย” เวรัคถอนหายใจออกมาเบา ๆ

ในครั้งแรกที่เธอได้พบเวลโดรที่นี่ เธอได้ทำการตรวจสอบและวิเคราะห์โซ่สีขาวที่พันธนาการร่างของเขาไว้

ใช้เวลานานนับหลายวันในที่สุดเวรัคก็สามารถค้นพบหนทางในการเพิ่มจำนวนของโซ่สีขาว

แต่ในขณะเดียวกันนั่นเองจอมมารเวลโดรก็พบวิธีหยุดยั้งการฟื้นฟูของโซ่สีขาวเช่นกัน

"ข้าจะบอกอะไรดี ๆ ให้ โซ่พวกนี้มันไม่ได้เกิดจากมานาและเวท ดังนั้นแล้วโซ่ที่เจ้าสร้างขึ้นมาใหม่มันเป็นแค่ของลอกเลียนแบบ มันไม่มีประสิทธิภาพเหมือนของจริง"

เวรัคที่ได้ยินดังนั้นก็เริ่มทำสีหน้าจริงจัง เธอจำได้ดีว่าเวลโดรเป็นใครและเขาทำอะไรได้

"การทำลายย่อมง่ายกว่าการสร้างเสมอ เมื่อเวลาที่มานาของเจ้าหมดลงนั่นคือจุดจบ"

ทั้ง 2 ประจันหน้าด้วยการเพิ่มและลดจำนวนโซ่วนเวียนไปมา

เรื่องราวเป็นอย่างนี้อยู่นานจนกระทั่งเธอเองยังสงสัยว่าไอ้เจ้าตัวที่จับวิญญาณของจอมมารเวลโดรมาขังไว้ที่นี่มันไปอยู่ไหนแล้ว