สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 84 : ภาค 1-บท 84 หยดโลหิตไร้มลทิน(2)

ฉากของจอมมารตอนที่แล้ว ผมเขียนไว้เป็นโครงเกริ่นนำสำหรับภาค 2 นะครับ เพราะตอนนี้ผมแต่งของภาค 1 จบแล้ว

สำหรับภาคแรกก็ให้ตัวละครฝ่ายดีโชว์เทพกันไปก่อน

--------------------------------------

สถานการณ์ของเรล์ม

            [หยดโลหิตไร้มลทินระดับ 4 ทำงาน-ผู้เล่นได้รับเลเวลเพิ่มขึ้นชั่วขณะ 5 เลเวลหรือจนกว่ามานาจะหมดลง]

            เรล์มตะโกนและร้องคำรามอย่างบ้าคลั่ง

            หยดเลือดของเขากระจายตัวไปทั่วเขตแดนของดันเต้

            ผมรู้สึกทรมาน ทรมานจนอยากจะตาย แม้แต่ผมเองก็ยังหยุดจินตนาการไม่ออกว่าตอนนี้เรล์มกำลังนับความเจ็บปวดมากขนาดไหน

            ขนาดผมที่ได้รับผลแค่ 10% ยังทรมานขนาดนี้แล้วจิตใจของเรล์มจะขนาดไหน

            มันรู้สึกเจ็บจนคิดอะไรแทบไม่ออก ตอนนี้ที่ผมคิดได้ก็คือฆ่าเท่านั้น ถ้าฆ่าศัตรูตรงหน้าได้เรื่องก็จะจบ

            ตั้งแต่ที่เกิดมาผมไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดเท่านี้มาก่อน

            ปีกเผ่าปีศาจถูกกางออกมาจากหลังของเรล์มโดยที่กันต์เองก็ไม่รู้ตัว

            ปีกขนาดใหญ่ถูกกางออกมาจนใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับดวงตาสีแดงที่แปรเปลี่ยนเป็นสีดำ

            แต่ที่น่าแปลกคือปีกนี้ไม่ใช่ปีกสีแดงเหมือนกับที่เขาเคยกางหากแต่เป็นปีกสีดำทมิฬ

            ปีกสีแดงแน่นอนว่าเป็นปีกจากเผ่าปีศาจ เพียงแต่ปีกที่เป็นสีดำมันไม่ใช่ของเผ่าปีศาจ

            ปีกสีดำนั้นจะมีได้เพียงผู้ที่เป็นสายเลือดครึ่งปีศาจเท่านั้น และไม่ใช่ว่าสายเลือดครึ่งปีศาจทุกคนจะมีมันได้

            โอกาสที่ปีกสีแดงจะเปลี่ยนเป็นสีดำนั้นมีโอกาสเพียง 1 ในล้านเท่านั้น

            เรื่องนี้แม้แต่เจ้าตัวกันต์เองก็ไม่รู้ เขาคิดว่ามันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ระหว่างดำกับแดง ยังไงก็ดูเป็นพวกปีศาจเหมือนกัน

            จิตสังหารที่แผ่ออกมาจากเรล์มนั้นเหนือยิ่งกว่าดันเต้เสียอีก

            นับแค่จิตสังหารก็ทำให้ดันเต้ต้องก้าวถอยหลังและไม่คิดจะประมาทเรล์มอีกต่อไป

            เพียงชั่วพริบตาถัดมา คมดาบสีทองได้โจมตีเข้ามาจากทางด้านหลังของดันเต้

เหตุผลที่ในตอนนี้เรล์มสามารถเคลื่อนที่ได้รวดเร็วขนาดนี้มันก็เป็นเพราะทักษะหยดโลหิตไร้มลทิน

และในตอนนี้มันก็มาถึงระดับ 4 นั่นก็หมายความถึงเลเวลที่เพิ่มขึ้นมาอีก 20 เลเวล

ทำให้ในตอนนี้เรล์มมีเลเวลเท่ากับ 70 แล้วนั่นเอง

แต่ดันเต้ก็ใช่ว่าจะไร้ฝีมือเขายังสามารถต่อกรกับเรล์มที่มีเลเวลมากกว่า 1 ได้อย่างสูสี

“ทักษะการต่อสู้ที่บ้าคลั่งเหมือนสัตว์ป่า เป็นไปไม่ได้ที่จะมีรูปแบบการโจมตีที่แม่นยำถึงเพียงนี้”

ดันเต้เรียนวิชาดาบมาจากหลายสำนักและหลายเมือง แต่การโจมตีของปีศาจตรงหน้ามันแตกต่าง

ทุกสำนักจะสอนให้ตั้งสติและรอบคอบ ห้ามฉุนเฉียวและอย่าปล่อยให้อารมณ์เข้ามาควบคุม

แต่มันไม่ใช่กับปีศาจตนนี้ ราวกับว่ามันคุ้นเคยกับการต่อสู้แบบนี้และรู้จักวิธีการดึงข้อดีทั้งหมดของความบ้าคลั่งออกมา

เรียกได้ว่าเป็นวิชาดาบที่บ้าคลั่งและไร้สติ เพียงแค่เป็นความบ้าอย่างมีรูปแบบ?

เมื่อดันเต้ตวัดดาบออกไป สิ่งที่คาดไม่ถึงก็ได้เกิดขึ้น

ปีกสีดำทั้ง 2 ข้างเข้ามารับการโจมตีของดันเต้ แทนที่จะเป็นดาบสีทอง

การโจมตีของดันเต้ไม่สามารถแม้แต่จะสร้างรอยขีดข่วนให้กับปีกสีทมิฬ

ในขณะเดียวกันนั่นเอง ดาบสีทองก็ได้แทงออกมา

คมดาบตะวันแทงทะลุกลางอกขวาของดันเต้

“ยกเลิกเขตแดนราชันไร้พ่าย” ดันเต้รีบยกเลิกเขตแดนของเขาเองทันที

เขตแดนวงเวทสีฟ้าได้สลายหายไปและนั่นก็ทำให้ทั้ง 2 ฝ่ายกลับมาใช้เวทได้อีกครั้ง

ดันเต้รีบกระโดดถอยหลังกลับมาตั้งหลัก แต่ถึงอย่างนั้นคมดาบตะวันก็ยังคงแทงคาอยู่ที่อกขวาของเขา

“ย้อนกลับหยดโลหิตไร้มลทิน” กันต์ในร่างของเรล์มได้สติกลับมาและร่ายเวท

ในขณะเดียวกันนั่นเอง หยดเลือดที่ลอยอยู่กลางอากาศได้พุ่งกลับเข้าไปหาบาดแผลที่พวกมันจากมา

หยดเลือดมากมายมหาศาลกลับเข้าไปที่ร่างของเรล์มผ่านทางปากแผล

ถ้าให้เทียบเป็นภาษาเกมแล้วก็คงจะพูดได้ว่า พลังชีวิตของเรล์มกลับมาเต็มเหมือนเดิม

จนในที่สุดร่างกายของเรล์มก็กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง ราวกับว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บหรือถูกโจมตีใด ๆ ทั้งสิ้น

            ดวงตาของเรล์มกลับมาเป็นเช่นเดิมพร้อมกับปีกสีดำที่หดกลับเข้าไปในร่าง

            มันถึงเวลาปิดฉากแล้ว ได้เวลาที่อาวุธระดับตำนานจะได้แสดงพลังของมัน

“อาทิตย์อัสดง” เรล์มเปิดใช้ทักษะพิเศษของอาวุธ

ทักษะนี้คือทักษะที่จะแลกพลังชีวิตของผู้เล่นเป็นพลังโจมตี คมดาบตะวันจะระเบิดพลังเวทออกมา ตามพลังชีวิตที่ผู้เล่นเสียไป

ดันเต้ที่เกือบจะร่ายเวทรักษาจบ อยู่ ๆ เขาก็รู้สึกร้อนและทรมานจากอกขวา

มันรู้สึกร้อนจนเหมือนกับว่ามันจะระเบิดออกมา

ดันเต้รีบดึงคมดาบตะวันออกมาจากอกของเขาด้วยมือซ้าย แต่นั่นมันก็สายไปแล้ว

อาวุธคมดาบตะวันเริ่มมีสีที่ดูจางและอ่อนลงเรื่อย ๆ จนกลายเป็นสีดำตามชื่อทักษะของมัน

เสียงระเบิดได้ดังขึ้น พร้อมกับแสงสีเหลืองทองคล้ายกับสีของแสงอาทิตย์ มันสว่างจ้าจนมองย้อนไปไม่ได้

ผมยอมแลกพลังชีวิตเกือบทั้งหมดที่ได้กลับคืนมาจากทักษะหยดโลหิตไร้มลทินเพื่อเปลี่ยนเป็นพลังโจมตีให้กับคมดาบตะวัน

ที่ผมไม่คิดจะใช้เพลซเบลดของเรย์ก็เพราะคมดาบตะวันมีการโจมตีที่รุนแรงกว่าในเรื่องพลังโจมตีเวท

ชุดเกราะที่ดันเต้สวม ร่างกายอันกำยำและแข็งแกร่งของเขา มันมีเพื่อป้องกันการโจมตีทางกายภาพ

จริงอยู่ที่เพลซเบลดตัดได้ทุกอย่าง แต่ดันเต้ไม่ได้อ่อนแอผมจะมีโอกาสโจมตีโดนเขาสักกี่ครั้งกัน

และอีกอย่างในตอนนี้เรล์มสามารถใช้ทักษะหยดโลหิตไร้มลทินถึงแค่ระดับ 4 เท่านั้น

เมื่อแสงสีทองจางหายไป เสียงคล้ายกับกระจกแตกก็ได้ดังขึ้น

ดันเต้ร่ายเวทม่านพลังมารับความเสียหายเอาไว้ได้ทันเวลา

แต่น่าเสียดายที่เกือบทั้งร่างของเขากลับเต็มไปด้วยรอยแผลที่เกิดจากการเผาไหม้

แม้แต่แขนซ้ายของเขาก็ถูกแรงระเบิดกลืนหายไป เพราะเขาใช้แขนซ้ายดึงคมดาบตะวันออก

ที่ผมรู้ได้ก็เป็นเพราะผมเห็นคมดาบตะวันที่ตกอยู่บนพื้นไม่ห่างจากเขานัก

ดันเต้ทรุดเข่าลงกับพื้น แต่มือขวาของเขายังคงกุมดาบไว้แน่น

[จิตใต้สำนึกของเวรัคพยายามร้องเตือนให้คุณถอยออกมา เพราะเธอสัมผัสได้ถึงบางอย่าง]