ตอนที่ 78 : ภาค 1-บท 78 เมืองหลวงที่อ่อนแอ
หลังจากที่บอกเรื่องสำคัญไปแล้ว ร่างของเครกจึงได้สลายหายเป็นแสงสีฟ้า ท่ามกลางกลุ่มขององครักษ์ และเรติน่า
เมื่อเครกหายตัวไปแล้ว นั่นจึงสร้างความตกตะลึงให้กับพวกเธอเป็นอย่างมาก ยกเว้นแค่เพียงเรติน่า
“ท่านนักบุญ ชายผู้นั้น” องครักษ์คนหนึ่งเอ่ยถาม
“เขาคือบุคคลตามคำทำนายของเทพเรติอุส ผู้ครอบครองทุกสรรพสิ่ง”
เหล่าองครักษ์ที่ได้ยินดังนั้นต่างพากันดีใจเสียยกใหญ่
เพราะคำทำนายนั้นกลายเป็นจริง โดยมีเรติน่าเป็นคนยืนยัน
สงครามระหว่างมนุษย์และปีศาจที่ยืดเยื้อมานานนับหลายพันปีกำลังจะจบลง
“หลังจากเรื่องนี้จบลง ข้าต้องนำเรื่องนี้ไปบอกแก่นักบุญศักดิ์สิทธิ์คนอื่น ๆ”
เรติน่ายังจำได้ดีว่านักบุญศักดิ์สิทธิ์มีกันทั้งหมด 3 คน และพวกเธอก็ได้รับหน้าที่เดียวกัน
ที่สมาคมดาบสีคราม สาขาเมืองหลวงแห่งอาณาจักรทางตอนใต้
เรย์ในรูปลักษณ์ของชายหล่อกำลังรีบวิ่งผ่านถนนเส้นต่าง ๆ เพื่อที่จะมุ่งหน้าไปให้เร็วที่สุด
เมื่อมาถึงถนน 4 แยกแล้ว นั่นก็จะหมายความว่าได้มาถึงยังสมาคมการค้าดาบสีครามแล้ว
เหล่าประชาชนและทหารที่อยู่ในบริเวณนี้ล้วนตื่นตัวและกระตือรือร้นมากเป็นพิเศษ
ทุกคนต่างมีหน้าที่เป็นของตัวเอง และสิ่งที่พวกเขากำลังทำคืออาวุธ และกำแพงไม้ขนาดเล็ก
พวกเขากำลังเตรียมการเผื่อเกิดเหตุที่ปีศาจสามารถบุกรุกเข้ามาในกำแพงเมืองได้
เมื่อเวลานั้นมาถึงสิ่งของและอุปกรณ์ที่พวกเขาสร้างจะถูกนำมาใช้อย่างคุ้มค่า
ภายในอาคารของสมาคมดาบสีครามก็เช่นกันทุกคนต่างทำงานกันจนแทบจะไม่ได้พัก
“ท่านเรย์ ในที่สุดท่านก็กลับมา”
ชายแก่คนหนึ่งเดินมาหาเรย์พร้อมกับไม้เท้าสีเงินในมือ
ชายชราผู้นี้คือประธานสมาคมดาบสีครามประจำสาขานี้
ทุกคนที่เป็นพนักงานหรืออยู่ในสังกัดของสมาคมจะสวมชุดสีน้ำเงิน และติดตราสัญลักษณ์ไว้เพื่อบ่งบอกตัวตน
“ทำไมเมืองถึงอยู่ในขั้นวิกฤตขนาดนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เมืองหลวงจะอ่อนแอจนต้องให้ประชากรมาช่วย”
เรย์เอ่ยถามชายชราจากสิ่งที่เขาพบเห็นมาตลอดทาง
“กองกำลังหลักของเมืองหลวงถูกส่งไปตามหัวเมืองหลักทั้ง 4 หัวเมือง ยกเว้นเพียงแต่หัวเมืองที่ถูกตีแตก”
“มันเป็นแผนของดันเต้มาตั้งแต่ต้น เขาตั้งใจระบายกองกำลังเคสมอร์ออกไปยังนอกเมือง เพื่อทำให้เมืองหลวงอ่อนแอที่สุด”
กองทหารที่แข็งแกร่งที่สุดของอาณาจักรมนุษย์ทางตอนใต้ คือกองกำลังหลักแห่งเคสมอร์
เคสมอร์คือชื่อของบุรุษผู้ก่อตั้งอาณาจักรแห่งนี้ขึ้นมา ทหารจะใช้ชื่อของเขาเป็นสัญลักษณ์และชื่อกองทัพเสมอ
กองกำลังหลักแห่งเคสมอร์สร้างชื่อเสียงไปทั่วทั้งอาณาจักร โดยป้องกันชายแดนใต้จากกองทัพปีศาจมานานนับหลายร้อยปี
เหตุผลที่อาณาจักรทางตอนใต้อยู่รอดจากการรุกรานของปีศาจมาได้นานขนาดนี้ก็เป็นเพราะกองกำลังเคสมอร์นั่นเอง
“และในจังหวะนั้นเองดันเต้ก็ได้เริ่มทรยศ เขาสังหารราชาและโจมตีหัวเมืองที่ไม่ได้ส่งทหารไป และนำกองทัพปีศาจข้ามมิติผ่านวงเวทเคลื่อนย้ายระดับสูง”
“เมื่อกองทหารหลักที่ถูกส่งออกนอกเมืองทราบข่าว พวกเขาก็ไม่สามารถกลับมาได้ด้วยวิธีเดิม”
การข้ามมิติผ่านวงเวทเคลื่อนย้ายระดับสูงนั้นแต่ละครั้งจะใช้ได้ไม่เกิน 50 คน
“ถ้าพวกเขากลับมาด้วยวงเวทเคลื่อนย้าย กองทัพปีศาจอาจจะดักรอโจมตีอยู่ ดังนั้นมันจึงเสี่ยงมากเกินไป”
“กองทหารเคสมอร์จึงตัดสินใจเดินทัพมาด้วยเท้าเปล่าเพื่อมายังเมืองหลวงให้เร็วที่สุด หน้าที่ของพวกเราคือถ่วงเวลาไว้ให้ได้อีกแค่วันเดียว”
“แต่เส้นทางข้ามมิติอีกเส้นหนึ่งคือวิหารนักบุญศักดิ์สิทธิ์ มีเพียงแค่นักบุญศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่ใช้ได้ ดังนั้นเส้นทางนี้จึงใช้ไม่ได้”
เรย์ที่ฟังการอธิบายอันยืดยาวของชายชราจึงเริ่มยกมือขึ้น เพื่อส่งสัญญาณให้เขาหยุดพูด
“ข้าอยากรู้ว่าไม้เท้าแห่งเจโรมยังอยู่ที่เดิมไหม มีใครซื้อมันไปรึยัง”
ชายชราหันกลับไปด้านหลังและจ้องมองไปยังกล่องสินค้าต่าง ๆ ที่ถูกวางไว้อย่างไม่เป็นระเบียบ
สมาคมการค้าดาบสีครามทุ่มเอาทรัพยากรทั้งหมดที่ตนมีออกมาเพื่อช่วยเมืองนี้ให้รอดจากวิกฤต
สินค้าแต่ละอย่างภายในสมาคมนี้มีตั้งแต่ของระดับต่ำเรียงไปยันระดับสูง
ในตอนนี้ทุกอย่างไม่ว่าจะถูกหรือแพงก็กลับกลายเป็นของฟรีจนหมด
เพราะถ้าหากเมืองนี้พ่ายแพ้ ชะตากรรมของสมาคมก็คงหนีไม่พ้นต้องโดนลบหายไปด้วย
ถึงแม้ที่นี่ยังเป็นแค่สาขาย่อย แต่ก็เป็น 1 ใน 3 สาขาที่ใหญ่ที่สุด
“ไม้เท้าเจโรม ยังอยู่ที่นี่ แต่มันเป็นไม้เท้าต้องสาป เจ้าจะเอามันไปทำอะไร”
“ไม่ต้องกังวล ข้ายังจำได้ดี คำสาปของไม้เท้านั่น”
ชายชราหันกลับมาจ้องหน้าของเรย์อีกครั้ง แต่ในครั้งนี้เขามองด้วยสายตาที่แลดูจริงจังกว่าเดิม
“ผู้ที่กล้าใช้ไม้เท้าแห่งเจโรมไม่มีใครเคยอยู่รอดได้นานเกิน 3 วันแม้แต่คนเดียว ทุกคนหลังจากที่ได้ลองใช้ไม้เท้านี้แล้ว ล้วนตายทั้งสิ้น”
“ข้ารู้ดี ไม้เท้านั่นต้องคำสาปแห่งพิษ”
หลังจากนั้นชายชราจึงเดินทางไปยังห้องจัดแสดงสินค้าของสมาคม และมุ่งหน้าไปยังตู้กระจกตู้หนึ่ง
ไม้เท้าแห่งเจโรมนั้นคือไม้เท้าที่อาบไปด้วยพิษ ไม่ว่าจะเป็นด้ามจับหรือส่วนไหน ๆ ก็ตาม
ไม้เท้าแห่งเจโรมเคยมีอีกชื่อหนึ่งว่าคทาแห่งเจโรม แต่หลังจากที่เจโรมทอดทิ้งคทานี้ไปมันจึงถูกเปลี่ยนชื่อเป็นไม้เท้า
-------------------
วันนี้เป็นวันครู ดังนั้นผมจะลงตอนบ่ายอีกตอนนะครับ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

741 ความคิดเห็น
-
#186 Fikusa (จากตอนที่ 78)วันที่ 24 มกราคม 2563 / 10:03แล้วก็มีคนคนหนึ่งใช้ได้ ฮ่าๆๆๆ#1861
-
#186-1 SuruMaster(จากตอนที่ 78)24 มกราคม 2563 / 12:32น่าเสียดายที่ไม่ใช่แค่คนเดียวนะสิครับ#186-1
-
-
#152 apisithansen (จากตอนที่ 78)วันที่ 16 มกราคม 2563 / 09:04สุขสันต์วันครู#1521
-
#152-1 SuruMaster(จากตอนที่ 78)16 มกราคม 2563 / 09:04555ดีครับ#152-1
-