ตอนที่ 55 : บทที่ 55 ปีศาจโบราณ
กันต์เตรียมตัวสวมชุดคลุมมานานแล้ว ทำให้เขาสามารถช่วยกานต์ได้ทันท่วงที
มือของเขากำลังยื่นไปข้างหน้าเพื่อเสริมพลังเวทให้กับม่านพลังอย่างต่อเนื่อง
พวกนักเรียนที่ได้เห็นรุ่นพี่บนสนามประลองเปลี่ยนเป็นปีศาจนั้น ก็เริ่มแตกตื่นและวิ่งหนีกันแทบจะทันที
อาจารย์ทั้งสองที่เห็นแบบนั้นก็ตัดสินใจที่จะเข้าควบคุมสถานการณ์ที่กำลังวุ่นวาย ด้วยการพานักเรียนหนีไปก่อน
นับเป็นโชคดีของกันต์ที่ไม่มีใครเห็นว่าเขาเป็นคนพุ่งตัวเข้ามาช่วยกานต์ไว้ เพราะฝุ่นที่ฟุ้งกระจายไปทั่วสนามประลอง
ในขณะที่ดูเหมือนเรื่องทั้งหมดใกล้จะย่ำแย่กว่าเดิมนั่นเอง
สัมผัสเวทของกันต์ก็เตือนเข้าถึงบางอย่างที่กำลังเข้ามาจากทางข้างหลัง
รุ่นพี่อีกคนที่อยู่บนสนามประลองก็เป็นปีศาจเช่นเดียวกัน
เขาพุ่งตัวมาหากานต์ด้วยร่างกายของปีศาจและดาบที่ลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิงทมิฬ
กันต์รีบหันหลังกลับและดึงตัวกานต์เข้ามา พร้อมกับกางม่านพลังอีกครั้ง
“ม่านพลังแห่งธาตุทั้งปวง” กันต์เปิดใช้ทักษะ
เสียงปะทะกันระหว่างดาบและม่านพลังได้ดังขึ้นอีกครั้ง และผลลัพธ์ก็เป็นเช่นเดิม
ไม่มีการโจมตีหรือไฟใด ๆ ที่เข้ามาโจมตีถูกตัวกานต์ได้
“นี่ฉันเอง เพื่อนของเธอกันต์” ผมบอกกานต์ออกไปเบา ๆ
ผมเห็นกานต์ทำท่าทางกล้า ๆ กลัว เลยบอกไปเพื่อให้เธอกลับสู่ปกติ และไม่ตื่นกลัวมากเกินไป
ปีศาจโบราณทั้ง2 ตนจ้องมองไปที่ม่านพลังด้วยสีหน้าที่ซีดเผือก
พวกมันทั้ง2 ตนมีเลเวลอยู่ที่ประมาณ 55 แล้วแต่ก็ยังสร้างได้แค่รอยขีดข่วนเท่านั้น
ปีศาจทั้งคู่จ้องหน้ากันและส่งสัญญาณด้วยการพยักหน้า
พวกมันกางปีกสีแดงที่มีเฉพาะเผ่าปีศาจออกและเริ่มบินหนีไป
ผมไม่ได้มีความคิดจะไล่ตามปีศาจไปเพราะยังไงผมสู้ไปก็ไม่มีประโยชน์
[ยินดีด้วยภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว ผู้เล่นได้รับเงินรางวัล300 ทอง]
ภารกิจนี้มันง่ายเกินไป บางทีพวกมันอาจจะไม่ได้มีเป้าหมายที่จะฆ่ากานต์
ถ้าพวกมันอยากจะทำจริง ๆ คงทำได้ง่ายกว่านี้ แต่ทำไมพวกมันถึงใช้วิธีที่มีโอกาสสำเร็จต่ำแบบนี้
มีวิธีตั้งมากมายที่เอาไว้ฆ่ากานต์ เหตุผลของพวกมันคืออะไร
เป้าหมายของพวกมันคืออะไรกันแน่
แต่ยังไงก็ตามเรื่องอย่างนี้มันอาจจะมีอีกจนกว่ากานต์จะตาย
ผมทำได้เพียงปล่อยให้ปีศาจโบราณทั้ง2 ตนบินหนีไปเท่านั้น เพราะร่างต้นของผมมันบินเหมือนเรล์มไม่ได้
แต่ในจังหวะที่ปีศาจตนนั้นจะบินลับสายตาผมไปนั่นเอง ลูกธนูสีขาวบริสุทธิ์ได้พุ่งทะลุปีกของมันไป
และนั่นทำให้มันเริ่มเสียสมดุลในการบิน จนจำใจต้องหยุดไปชั่วขณะ
เมื่อพวกมันมองไปยังด้านล่างจึงพบกับผู้หญิงคนหนึ่ง
ท่ามกลางเหล่านักเรียนที่กำลังวิ่งหนีออกไปจากสนามประลอง กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินเข้ามา
ในมือของเธอกำลังถือคันศรสีขาวบริสุทธิ์
เมื่อเธอง้างคันศรและโจมตีออกไปอีกครั้งนั่นเอง
ปีศาจโบราณทั้ง2 ตนมองไปที่ลูกธนูด้วยสีหน้าซีดเผือก ความตายของพวกมันกำลังมาถึงแล้ว
ความเร็วของลูกธนูแต่ละดอกนั้นเร็วยิ่งกว่ากระสุนปืนเสียอีก
และที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นคือมันไม่ได้มีแค่ดอกเดียว
ลูกธนูสีขาวหลายร้อยลูกได้พุ่งออกมาจากคันศร ราวกับห่าฝนลูกธนู
ร่างของปีศาจโบราณล่วงหล่นจากฟ้าลงสู่พื้นดิน ศพของมันเต็มไปด้วยรูที่มีเลือดไหลนองออกมา
เรื่องทั้งหมดนี้เกิดในเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น แม้แต่พวกอาจารย์ก็ทำอะไรแทบไม่ทัน
ผมจำได้แล้ว คันศรสีขาวนั่นมีสีที่คล้ายกับเรเปียร์สีขาวในตอนนั้น
เรเปียร์ที่รวดเร็วและรุนแรง อาวุธของเธอมีความสามารถพิเศษคล้ายกับเพลซเบลด
มันสามารถเปลี่ยนเป็นอาวุธรูปแบบอะไรก็ได้ตามที่เจ้าของต้องการ
ผมคุ้น ๆ อาวุธที่มีลักษณะแบบนี้อยู่ แต่ทำไมกันนะผมถึงจำไม่ได้สักที
สายตาของผู้หญิงคนนั้นจ้องมองมาที่ลานประลองด้วยสีหน้าอันเรียบเฉย
การฆ่าปีศาจโบราณเลเวล55 สำหรับเธอมันง่ายคล้ายกับการปลอกกล้วยเข้าปาก
ตอนที่เจอกันรอบล่าสุดเธอไม่ได้แข็งแกร่งระดับนี้ เพราะอะไรทำไมเธอถึงพัฒนาตัวเองได้เร็วขนาดนี้กัน
ไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนเดียวกันกับที่เจอในห้องพยาบาล
สายตาที่เย็นชาของเธอจ้องมองมาที่ผม มันทำให้รู้สึกขนลุกนิดหน่อย
ถึงเธอจะเป็นคนสวยก็จริงแต่นิสัยตรงข้ามกับหน้าตาเลย
“ม่านพลังแห่งธาตุทั้งปวง” ผมรีบร่ายเวทออกทันที
ทักษะสัมผัสเวทของเรล์มเตือนผมถึงบางสิ่งที่กำลังเข้ามา
ในชั่วพริบตาถัดมาเรเปียร์สีขาวได้แทงออกมาจากมือของเธอคนนั้น
ด้วยระยะห่างประมาณ10 เมตรเธอใช้เวลาไม่นานก็เข้ามาประชิดตัวผมแล้ว
ใช่แล้วผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ เธอต้องการต่อสู้กับผมด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง
----------------------
กำหนดการช่วงวันที่ 29-31 /12/2019
จะลง 2 ตอนในหนึ่งวัน ตอนแรก 9 โมงเช้า ตอนที่ 2 เวลาบ่ายโมง
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

741 ความคิดเห็น
-
#104 Fikusa (จากตอนที่ 55)วันที่ 30 ธันวาคม 2562 / 09:13เธอจะแทงคนมั่วซั่วแบบนี้ไม่ได้นะ ฮ่าๆๆๆๆๆ#1042
-
#104-1 SuruMaster(จากตอนที่ 55)30 ธันวาคม 2562 / 10:33นางก็มีเหตุผลของนางละครับ#104-1
-
#104-2 KrKuKong(จากตอนที่ 55)21 เมษายน 2563 / 19:15หมั่นไส้ไง555แทงทีสองทีคงไม่เป็นไร#104-2
-