ตอนที่ 47 : ภาค 1-บท 47 ไม่เต็มใจ?
ในตอนนี้พวกนักข่าวได้ออกไปจากกำแพงนี้หมดแล้ว รวมถึงกล้องและโดรนต่าง ๆ ด้วย
ถึงแม้พวกเขาจะอยากได้ข้อมูลเกี่ยวกับเครกมากแค่ไหน แต่ถ้าโดนไล่ออกไปแล้วก็ต้องทำใจ
เครกเดินทางกลับมายังเบื้องล่างของลานประลอง ยังเหลืออีกสิ่งที่เขายังไม่ได้ทำ
ที่ลานกว้างหน้าประตูมิติ
ศพของพวกปีศาจกระจัดกระจายไปทั่วลานกว้าง
กลิ่นเลือดที่คละคลุ้งยังกระจายตัวไปทั่วบริเวณ
ถ้าคิดให้ดีแล้วที่นี่ก็ไม่น่าอยู่สักเท่าไหร่ ที่นี่คล้ายกับโรงเชือดสัตว์ขนาดใหญ่ที่เปิดกลางแจ้ง
และแน่นอนว่ากันต์ไม่ได้มีความตั้งใจจะมาเก็บแก่นมานาเพราะปีศาจพวกนี้ไม่ได้มีแก่นมานาเลย
แก่นมานาจะมีแค่ในเฉพาะพวกสัตว์ป่าที่กลายพันธุ์จากการกระจายตัวของมานาเท่านั้น
หรือจะพูดง่าย ๆ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือปีศาจ จะเป็นเทพหรืออะไรก็ตาม
พวกเขาไม่ได้มีแก่นมานาในตัว ถ้าจะหาก็หาจากสัตว์ป่ากลายพันธุ์เท่านั้น
ส่วนเหตุผลของเรื่องนี้นั้นก็ไม่มีใครทราบ ไม่มีใครรู้ว่าทำไมถึงมีแค่ในสัตว์ป่าเท่านั้น
นั่นทำให้เรื่องนี้ยังคงเป็นปริศนาต่อไป
พนักงานเก็บซากศพและนักวิจัย พากันเข้ามาร่วมวิจัยเกี่ยวกับซากศพของปีศาจ
“อย่าพึ่งเข้าไป” กันต์ในร่างของเครกตะโกนเสียงดัง
ทีมนักวิจัยพากันหยุดชะงัก เหตุผลที่พวกเขาหยุดนั่นก็เพราะพวกเขาฟังภาษาแลงเกลไม่เข้าใจ
ถ้าเป็นคนธรรมดามาตะโกนแบบนี้พวกเขาคงไม่ใส่ใจและทำการวิจัยต่อไปแล้ว
แต่เพราะเขาคนนั้นคือเครก ภายในชั่วพริบตาเขาก็สร้างชื่อของตัวเองโดยการทำลายปีศาจทั้งกองทัพ
และจัดการฆ่าหัวหน้าปีศาจเลเวล55 ภายในเวลาไม่กี่วินาที
ไม่มีใครกล้าขัดคำพูดของเครกแม้แต่คนเดียว
เครกมุ่งหน้าไปที่ศพของกร็อคผู้นำกองพันลำดับที่37
ศพของกร็อคนอนตายแบบคว่ำลงกับพื้น ข้อมือของเขายังคงหัก พร้อมกับรูที่กลางหน้าอก
เลือดของเขาไหลเจิ่งนองออกมารอบตัว ใครเห็นก็ต่างคิดว่าเจ้านี่มันตายไปแล้ว
เครกนั่งลงข้าง ๆ ศพของกร็อคและพยายามจ้องมองไปที่ดวงตาของมันที่ปิดอยู่
ระบบมันยังไม่แจ้งเตือนเข้ามาว่าจบภารกิจแล้ว กร็อคมันยังไม่ตาย
เหมือนเครกจงใจไว้ชีวิตกร็อคไว้เพื่อจุดประสงค์อะไรบางอย่าง และผมต้องไปหามันก่อนที่มันจะตายจากการเสียเลือดมากเกินไป
[จิตใต้สำนึกของเครกเรียกร้องให้คุณ ถามกร็อคเกี่ยวกับตระกูลขุนศึกเทวะ]
“อะไรคือตระกูลขุนศึกเทวะ” ผมเอ่ยปากถาม
“…แล้ว…เจ้าจะได้รู้…ถึงบทลงโทษ…ของตระกูล…ขุนศึกเทวะ”
กร็อคเลือกที่จะไม่ตอบและข่มขู่กลับไปแทน และนั่นคือประโยคสุดท้ายที่กร็อคได้เอ่ยออกมา
[ยินดีด้วยภารกิจจำกัดเฉพาะตัวละครเสร็จสิ้นแล้ว ผู้เล่นได้รับเงินรางวัลจำนวน500 ทอง]
ผมนั่งมองไปที่ศพของกร็อคอีกสักพักก่อนที่จะลุกขึ้น
“เครกก็น่าจะรู้อยู่แล้วไม่ใช่รึไงว่ามันคงไม่ตอบ”
ผมไม่เข้าใจความคิดของเครกเลยจริง ๆ
ในขณะเดียวกันนั่นเองเสียงของใครบางคนก็ได้ดังขึ้น
“ท่านนักบุญจะไปจริง ๆ เหรอคะ”
เสียงของหญิงสาวหลายคนดังขึ้นตามมาอีกพร้อม ๆ กัน
ที่ทางต้นเสียงนั้นมีแต่คนที่ผมคุ้นหน้าคุ้นตา
ใช่แล้วพวกเธอก็คือเหล่าองครักษ์ของนักบุญศักดิ์สิทธิ์
นักบุญศักดิ์สิทธิ์เดินมาหาเครกและคุกเข่าลงต่อหน้าเขา
ในตอนนี้ผมเองก็ทำอะไรไม่ถูก ไหงอยู่ ๆ เธอมาคุกเข่าต่อหน้าผมได้ละ
“ใจเย็น ๆ ก่อน มันเกิดอะไรขึ้น” ผมห้ามปรามการกระทำของเธอไปในทันที
“ข้านักบุญศักดิ์สิทธิ์มีหน้าที่ทำตามประสงค์ของพระเจ้า การติดตามท่านก็เป็นหนึ่งในประสงค์ของพระเจ้า”
นักบุญศักดิ์สิทธิ์เองก็เป็นผู้หญิงที่มีเกียรติและศักดิ์ศรีสูงมากคนหนึ่ง การปล่อยให้เธอมาทำแบบนี้มันดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
“ลุกขึ้นก่อนเถอะ ข้าไม่อยากให้เรื่องนี้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่”
กลุ่มนักวิจัยมองมาที่พวกผมด้วยสีหน้าแปลก ๆ เหมือนพวกเขาอยากจะเกลียดผมแต่แสดงออกมาไม่ได้
การที่ผู้หญิงคนหนึ่งมาคุกเข่าต่อหน้าผู้ชายมันเป็นการกระทำที่ผิดปกติในโลกนี้
“ข้าจะไม่ลุกขึ้น จนกว่าท่านจะยอมรับข้าเป็นผู้ติดตาม” นักบุญศักดิ์สิทธิ์ยังคงยืนกรานคำเดิม
พวกองครักษ์ของเธอต่างพากันเข้ามาห้ามและโน้มน้าวแต่นั่นก็ไร้ประโยชน์
ทำไมอยู่ดี ๆ มันถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ ระบบพอจะช่วยอะไรได้ไหม เครกก็ได้ ช่วยแนะนำทางออกให้ผมที
[จิตใต้สำนึกของเครก กำลังสับสนกับการกระทำของนักบุญศักดิ์สิทธิ์]
[จิตใต้สำนึกของเรล์มไม่ได้สนใจเรื่องนี้สักเท่าไหร่]
[จิตใต้สำนึกของเวรัคกำลังยืนมองการกระทำของคุณด้วยสีหน้าแปลก ๆ]
สรุปได้ว่าผมต้องจัดการด้วยตัวเองเหมือนเดิม
“ได้ ข้าจะรับเจ้าเป็นผู้ติดตามแต่ต้องมีข้อตกลงบางอย่าง”
ผมตัดสินใจรับนักบุญศักดิ์สิทธิ์เข้ามาเป็นผู้ติดตามด้วยความไม่เต็มใจ
[ยินดีด้วย ระบบผู้ติดตามถูกปลดล็อคแล้ว]
[ผู้ติดตามของคุณมีจำกัดได้เพียง3 คน จำนวนผู้ติดตามจะเพิ่ม1 ต่อเลเวลของผู้เล่นที่เพิ่มขึ้น5 เลเวล]
[ผู้เล่นยินดีที่จะรับ นักบุญศักดิ์สิทธิ์แห่งอาณาจักรทางตอนใต้เป็นผู้ติดตามหรือไม่]
“ข้ายินดีรับเจ้าเป็นผู้ติดตาม” เครกกล่าวคำเดิม
ระบบผู้ติดตามสินะ มีอะไรให้ผมลองเล่นอีกแล้ว
[กรุณาตั้งชื่อให้กับผู้ติดตามคนแรกของคุณ]
ดูเหมือนระบบผู้ติดตามจะเหมือนกับระบบสัตว์เลี้ยงในเกม Farness World
ในเกมFarness World ที่ผมเล่นมาตลอดนั้นไม่เคยมีระบบผู้ติดตามมาก่อน ผมเองก็พึ่งเคยใช้ระบบนี้เป็นครั้งแรก
“เจ้ามีชื่อว่าอะไร” ผมถามนักบุญ
“ข้าไม่มีชื่อ ข้าเป็นเพียงนักบุญผุ้ทำตามประสงค์ของพระเจ้าเท่านั้น”
[ผู้ติดตามจำเป็นต้องตั้งชื่อ ถ้าไม่อย่างนั้นระบบจะถอดถอนออกจากการเป็นผู้ติดตาม]
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

741 ความคิดเห็น
-
#96 Fikusa (จากตอนที่ 47)วันที่ 30 ธันวาคม 2562 / 08:43โอ้ แบบนี้มันระบบสร้างปารตี้ NPC ชัดๆ#964
-
#96-3 SuruMaster(จากตอนที่ 47)18 กุมภาพันธ์ 2563 / 16:12ใช่ครับ คล้ายๆแนวนั้นเลย#96-3
-
#96-4 pppoommn(จากตอนที่ 47)8 พฤษภาคม 2563 / 12:02นี่มันระบบสร้างปาตี้จริงๆ55555#96-4