สลับตัวละครเพื่อครองโลก-Switch characters to control the world

ตอนที่ 40 : ภาค 1-บท 40 เข้าโรงเรียนวันแรก

“พวกนี้รู้ตัวไวชะมัด” เล็กเอ่ยพลางถอนหายใจออกมา

เมื่อกี้เธอถูกจับได้ว่ากำลังแอบเจาะเข้าฐานข้อมูลและเกือบโดนระบุตำแหน่งของตนเองแล้ว

ถ้าตำแหน่งของเธอถูกเปิดเผยแล้วละก็ เรื่องนี้คงจบไม่สวยแน่

“ต้องใช้เวลาสักหน่อย เพื่อระบุตัวตนคนที่อยู่บนซากเต่านั่น”

เล็กยังมีความกังวลเกี่ยวกับตัวตนของชายที่สลบบนซากกระดองเต่าอยู่

บางทีชายคนนี้อาจเป็นกุญแจสำคัญในการหาความลับเกี่ยวกับเจ้าชายโลหิต

เช้าวันถัดมา

วันนี้เป็นวันแรกที่ผมต้องเข้าไปในโรงเรียน

มันให้ความรู้สึกเหมือนเด็กธรรมดาคนหนึ่งที่กำลังได้เข้าโรงเรียนเวท

เครื่องแบบนักเรียนใหม่ถูกสวมแล้ว และก็ได้เวลาเดินทางไปยังห้องเรียน

ห้องเรียน Class-A

ห้องเรียนนี้เป็นของพวกที่ผ่านเกณฑ์การรับนักเรียนเข้าขั้นต่ำมา

ส่วนพวกเลเวลสูง ๆ ก็ได้ไปอยู่ห้องs ไม่ก็ ss คนละชั้นกันเลย

สามารถเรียกได้ว่าห้องA เป็นห้องที่อ่อนที่สุดในโรงเรียนก็ได้

เพราะนักเรียนที่มีเลเวลต่ำกว่าเกณฑ์ขั้นต่ำจะถูกส่งไปที่โรงเรียนอื่นในเครือของโรงเรียนนี้แทน

และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมกับนนท์ไม่ได้มาเรียนด้วยกัน

เมื่อเข้ามาในห้องผมเลือกที่จะนั่งบริเวณริมหน้าต่าง เพราะมันง่ายที่จะได้มองออกไปข้างนอกบ้าง

เมื่อได้เวลาเริ่มเรียนแล้วผู้ที่เข้ามานั่นก็คือครูผู้ชายอายุประมาณ 30 ปีคนหนึ่ง

“ครูมีชื่อเล่นว่าฟอร์ด สำหรับในคาบเรียนแรกของนักเรียนใหม่ที่พึ่งย้ายมา วันนี้ครูจะสอนแค่ร่ายเวทปกติให้ได้ก่อน”

“การร่ายเวทนั้นไม่ใช่ของที่ทำได้ง่าย ๆ พวกเธอต้องเริ่มจากการนำมานาในตัวออกมาใช้ให้เป็นก่อน”

“ลองรวบรวมมานาไว้ที่มือดู ลองทำให้มันเป็นก้อนกลม ๆ วิธีก็คือลองจินตนาการถึงลูกบอลสีฟ้าในกำมือ”

อาจารย์ฟอร์ดหลับตาลงสักพักและลืมตาขึ้น มานาภายในร่างกายของอาจารย์เริ่มไหลออกมาและรวมกันที่มือขวาของเขา

ในที่สุดก้อนมานาสีฟ้าก็ได้ปรากฏขึ้นและลอยอยู่เหนือฝ่ามือของอาจารย์

ผมลองทำดูแล้ว และมันไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น นักเรียนส่วนใหญ่ก็ทำกันไม่ได้ ยกเว้นเพียงแค่นักเรียนบางกลุ่มที่เขาเรียนที่นี่มาก่อนแล้ว

อาจารย์ฟอร์ดให้ทดลองทำจนหมดคาบเช้า ผลคือผมทำได้แค่ก้อนเล็ก ๆ เท่านั้นเอง

ผมเริ่มเข้าใจความยากลำบากของเวรัคขึ้นมาบ้างแล้ว กว่าที่เธอจะเก่งขนาดนี้ได้มันใช้เวลาแค่ไหนกัน

เมื่อหมดคาบเช้าก็ได้เวลาไปทานอาหารกลางวัน

แต่เมื่อผมเดินออกจากห้องไปก็พบเข้ากับกานต์ เธอรอผมอยู่ที่หน้าห้อง

“แล้วเกิดอะไรขึ้นกับเธออีกละ” ผมถามกานต์

ถ้าผมจำไม่ผิดเหมือนกานต์จะได้ไปอยู่ห้องs เพราะเลเวลที่สูงของเธอ

“อย่างน้อยเราก็รู้จักกันไปกินข้าวด้วยกันไหม” กานต์ถามตอบ

“ก็แล้วแต่” ผมตอบไปสั้น ๆ และเดินนำเธอไป

ในระหว่างทางไปโรงอาหารนั้นก็ผ่านหลายอาคารเช่นกัน

วิวทิวทัศน์ของโรงเรียนนี้มันดูแล้วคุ้น ๆ ตา เหมือนกับโรงเรียนเวทในพวกการ์ตูนเลย

[ภารกิจจำกัดเฉพาะตัวละคร-กำจัดผู้นำกองพันปีศาจที่37-กร็อค ภายใน1 ชั่วโมง]

ภารกิจจำกัดเฉพาะตัวละครคือภารกิจที่เราสามารถเล่นได้แค่ตัวละครบางตัวเท่านั้น

โดยส่วนใหญ่แล้วภารกิจแบบนี้มีไม่ค่อยบ่อยนัก เพราะส่วนใหญ่มันก็จะถูกนับเป็นภารกิจเนื้อเรื่องไปเลย

และมันก็ไม่ยอมบอกด้วยว่าจะให้ผมเล่นตัวละครไหน เดี๋ยวไปห้องเลือกตัวละคร ระบบคงบอกเอง

มีภารกิจเข้ามาแบบนี้ สงสัยมันคงได้เวลาที่ผมต้องไปที่ต่างโลกอีกแล้ว

แต่ผมต้องหาที่นอนดี ๆ หรือไม่ก็ที่ซ่อนที่สามารถทำให้ผมหลับและหนีเรียนได้

“กานต์ พอดีฉันรู้สึกปวดหัว ขอตัวก่อน” ผมไม่รอช้าบอกลาและวิ่งหาห้องพยาบาลทันที

ที่ห้องพยาบาล

นับเป็นโชคดีของกันต์ที่ในตอนนี้อาจารย์ห้องพยาบาลไม่อยู่ ทำให้ไม่มีใครมาดูแลที่แห่งนี้

และนั่นก็เป็นโอกาสของกันต์ เขาไม่รอช้ากระโดดลงเตียงและนอนลงไปในทันที

ที่เบื้องหน้าของประตูมิติบานหนึ่ง

มันเป็นประตูมิติที่เครกเคยเดินทางผ่านมาแล้ว มันเป็นประตูมิติที่เครกและกฤติธีเคยหนีออกมาด้วยกัน

ใช่แล้วมันเป็นประตูมิติที่อยู่ในการครอบครองของบริษัทฮิวแมนคริเทค ที่มีกฤติธีเป็นประธานบริษัทนั่นเอง

“ระหว่างที่ราชาของมนุษย์ได้ตายลง นั่นจึงทำให้อาณาจักรเกิดความอ่อนแอ” กฤติธีเอ่ยพลางโยนวิทยุสื่อสารในมือเล่น

ในตอนนี้กำแพงขนาดใหญ่ที่แข็งแกร่งถูกสร้างขึ้นสำเร็จแล้ว

มันเป็นกำแพงขนาดใหญ่ที่เอาไว้ป้องกันการรุกรานของปีศาจจากอีกด้านของประตูมิติ

ภายในกำแพงแห่งนี้ประกอบด้วยกำแพงเล็ก ๆ ซ้อนกันหลายชั้น

ส่วนตรงกลางถูกเว้นที่เอาไว้ทำให้เหมือนกับยกโคลอสเซียมมาครึ่งหนึ่งและเอามาติดไว้กับประตูมิติบานใหญ่

“คุณชายครับ พวกเรายืนยันได้แล้ว เส้นทางที่พวกมันกำลังมุ่งหน้ามาคือที่ประตูมิติของบริษัทเราครับ” เสียงดังออกมาจากวิทยุสื่อสาร